Παπανικολάου: «Καταπληκτική η επιλογή του Ιτούδη στην Εθνική»

Ο Δημήτρης Παπανικολάου παραχώρησε συνέντευξη στο διαδικτυακό ραδιόφωνο της ΕΟΚ και την εκπομπή “Man to man με τα αστέρια”, μιλώντας για τις επιτυχίες του με Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό, την Εθνική ομάδα αλλά και το σύνδρομο Άσπεργκερ.

Ο παλαίμαχος φόργουορντ μίλησε αρχικά για τη τωρινή Εθνική ομάδα και χαρακτήρισε καταπληκτική και με καθολική αποδοχή την επιλογή του Δημήτρη

Η συνέντευξη του Δημήτρη Παπανικολάου:

Για την συνεργασία Εθνικής-Ιτούδη: «Ποτέ δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθεί μία διοργάνωση όταν κρίνεται σ’ ένα ριμπάουντ, μία βολή ή ένα νοκ άουτ παιχνίδι. Αλλά μέχρι στιγμής, γίνονται τα σωστά βήματα. Δε νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που να αμφιβάλλει για την επιλογή του Δημήτρη Ιτούδη στο τιμόνι της Εθνικής. Είναι καταπληκτική. Γίνονται μεγάλες προσπάθειες και από τα παιδιά»

«Η Ρώμη, άλλωστε, δεν χτίστηκε σε μία μέρα. Θέλει δουλειά αλλά μέχρι στιγμή υπάρχει μία νότα αισιοδοξίας. Το θέμα είναι να υπάρχει καλό κλίμα. Μακάρι να είναι και ο Γιάννης μαζί με τους υπόλοιπους παίκτες να τα πάμε καλά. Όλοι νιώθουν ότι γίνεται μια νέα προσπάθεια να ανέβει ξανά το μπάσκετ κι αυτό είναι το σημαντικό. ‘Οχι μόνο σε επίπεδο Εθνικής ομάδας αλλά και στις μικρές Εθνικές ομάδες όπως και στις γειτονιές απ’ όπου ξεκινούν όλα. Κι εγώ από αλάνα ξεκίνησα. Εκεί χτίζεται ο χαρακτήρας. Το σχολείο είναι η αλάνα και το πανεπιστήμιο το παρκέ», συνέχισε ο πρώην διεθνής καλαθοσφαιριστής”.

Για τη διαδικασία των παραθύρων: «Είναι λυπηρό αυτό που γίνεται. Και για το άθλημα και για τους παίκτες οι οποίοι δεν είναι ρομπότ. Μακάρι να βρεθεί η λύση. Όταν λέμε πάνω απ’ όλα το μπάσκετ, πρέπει να το εννοούμε. Όχι μόνο να το λέμε».

Για το “Τριπλ Κράουν” με τον Ολυμπιακό και τον Παναθηναϊκό: «Στον ομαδικό αθλητισμό θέλει και λίγο τύχη. Πέσαμε και σε καλές εποχές. Αλλά από την άλλη για να έχεις τύχη να πάρεις κάποιους τίτλους, πρέπει να μπορείς να έχει την ικανότητα να συμμετέχεις μαζί με τόσους καλούς παίκτες στα ίδια αποδυτήρια».

Για την απώλεια ενός μεταλλίου την περίοδο όπου ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας Ανδρών: «Μερικές φορές πήραμε την 4η θέση και αυτό δείχνει ότι υπήρχε μία διάρκεια. Είναι αυτό που προανέφερα. Ορισμένες φορές είναι και θέμα τύχης. Ένα χαμένο ριμπάουντ, μία χαμένη βολή, μία παράταση ή οτιδήποτε άλλο μάς στερούσε το μετάλλιο. Ήταν μια περίοδος με έντονο ανταγωνισμό και οι ομάδες που έπαιζαν απέναντί μας είχαν παικταράδες. Όμως συνεχίσαμε να κρατάμε τη σημαία ψηλά.

Στον ομαδικό αθλητισμό σημασία έχει η διάρκεια και να στοχεύεις συνεχώς ψηλά. Κάποια στιγμή μπορεί να σου χτυπήσει την πόρτα και η ανώτατη επιτυχία. Η Ελλάδα έχει ήδη κάνει πολλά στο μπάσκετ και ελπίζω ότι μετά την κάμψη των τελευταίων ετών να μας φέρει ξανά μία χαρά που την έχουμε όλοι ανάγκη. Να αναδειχθούν νέα παιδιά και να συνεχιστεί η αλυσίδα».

Για την συνεργασία του με τον Παναγιώτη Γιαννάκη: «Η πρώτη εμπειρία που είχα μαζί του ήταν το 1996 όταν ήμασταν συμπαίκτες στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Ατλάντα. Διοργάνωση η οποία ήταν και η τελευταία του ως παίκτης της Εθνικής. Θυμάμαι είχε βγάλει έναν λόγο στα αποδυτήρια. Ζήσαμε συγκλονιστικές και συγκινητικές στιγμές. Το φοβερό ήταν ότι ενώ βρισκόταν στη δύση της καριέρας του, δεν σταμάτησε ποτέ να προπονείται. Έκανε 2-3 ώρες προπόνηση, πήγαινε στα βάρη, συνέχιζε κανονικά. Αυτό τον τρόπο του λειτουργώ “σαν κομπιούτερ”, δηλαδή δεν αλλάζω τίποτα στη ρουτίνα μου και είμαι 1000 τοις εκατό προσηλωμένος σε αυτό που κάνω, ελάχιστοι τον είχαν και τον έχουν. Ο Γιαννάκης, ο Γκάλης, ο Σπανούλης, η Μάλτση, ο Αντετοκούνμπο…

Αργότερα τον έζησα ως προπονητή. Το 1997 ήμασταν λίγο άτυχοι στη Βαρκελώνη, γιατί ενώ είχαμε κάνει καταπληκτική πορεία και πήραμε την πρώτη θέση στον όμιλο, στη διασταύρωση στο νοκ-άουτ παιχνίδι “πέσαμε” πάνω στη Σερβία. ‘Όμως το παλέψαμε. Το θέμα είναι να δίνεις πάντα το 100%. Κάποιες φορές θα έρθει η επιτυχία, κάποιες άλλες όχι».