Πάλι από την αρχή...

Αν οι συνθήκες ήταν διαφορετικές, αν ο Παναθηναϊκός ήταν ...κανονικός, αν δεν υπήρχαν όλα αυτά τα προβλήματα που ταλαιπωρούν το σύλλογο και αν η βάση της συζήτησης αφορούσε ένα ...φυσιολογικό κλαμπ και όχι μια ομάδα, η οποία αγωνίζεται με ότι έχει απομείνει, τότε η ισοπαλία κόντρα στον Παναιτωλικό και η κακή εικόνα των Πράσινων θα ήταν λόγος σκληρής κριτικής.

Όμως στα 110 χρόνια από την ίδρυση του, ο ποδοσφαιρικός Παναθηναϊκός θυμίζει μονάχα στις φανέλες το σύλλογο που έχει δοξαστεί στην Ευρώπη, έχει κατακτήσει τίτλους και έχει πετύχει σημαντικές διακρίσεις.

Οι απαιτήσεις είναι πάντα στον ...ουρανό, γιατί ο προπονητής και οι παίκτες εκπροσωπούν ένα μεγάλο σύλλογο. Ωστόσο εδώ ...κολλάει αυτό που λένε στο χωριό μου: "Με ότι αυγά έχεις, τέτοια ομελέτα θα φτιάξεις".

Νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο πως οι Πράσινοι έχουν χάσει μπόλικη αγωνιστική ποιότητα. Ιδιαίτερα μετά και την αποχώρηση των Βιγιαφάνιες και Μολέντο. Το τελευταίο διάστημα παίζουν στην επίθεση με ένα αμυντικό χαφ (Δώνης), εναλλακτικές λύσεις δεν υπάρχουν πέρα από τους πιτσιρικάδες, ενώ είναι εξαιρετικά δύσκολο σε αυτή τη φάση του πρωταθλήματος να "μονταριστεί" μια νέα ομάδα και σε μικρό χρονικό διάστημα να αφομοιώσει την ποδοσφαιρική φιλοσοφία του προπονητή της.

Ο Ουζουνίδης είναι αναγκασμένος να πάει ξανά στην αφετηρία και να αρχίσει άλλη μια ...προετοιμασία. Μήπως και μπορέσει στα επόμενα παιχνίδια να "δέσει" αυτό το νέο σύνολο παικτών. Μήπως και κατορθώσει να βάλει τις βάσεις για την επόμενη - δύσκολη αν δεν αλλάξει κάτι ιδιοκτησιακά - σεζόν.

Αυτά ως ένας μεγάλος ...πρόλογος για το ματς με τον Παναιτωλικό, στο οποίο το Τριφύλλι ήταν "βραχυκυκλωμένο" επιθετικά και αρκετά φλύαρο. Λίγες φάσεις, πολλά κενά στην άμυνα και μέτριο παιχνίδι από την πλειοψηφία των παικτών. Με εξαίρεση τον εξαιρετικό Βλαχοδήμο (είναι ο βασικός λόγος που έμεινε απαραβίαστη η εστία), οι Πράσινοι ήταν κατώτεροι του αναμενόμενου και είχαν απογοητευτική εικόνα στο γήπεδο.

Αν και έκαναν μόλις δύο προπονήσεις, οι Κάτσε και Μυστακίδης είχαν θετικά στοιχεία στο παιχνίδι τους, ενώ είναι έκπληξη η νέα κακή εμφάνιση του - συνήθως σταθερού - Ρόμπιν Λουντ.