Με το μυαλό και τα χέρια…

Όταν ο… ξεπερασμένος Μουρίνιο “αλλοίωνε το DNA της Ρεάλ” με τον στόπερ Πέπε σε δρεπανηφόρο εξάρι για να ανακόψει τον φρενήρη ρυθμό της Μπαρσελόνα του Πεπ ήταν Σάββατο απόβραδο στη Μαδρίτη με ασετυλίνη.

Ο καθείς με τον τρόπο του. Ο προπονητής άλλωστε πληρώνεται για το αποτέλεσμα. Τι να έκανε δηλαδή ο Ζοσέ; Να ανοίξει το ματς, να μετρήσει ντόρτια και εξάρες για να χαρεί το φιλοθέαμον κοινό; Το οποίο κοινό θα τον έστελνε στην πυρά από ντροπή;

Όταν ο υπο απόλυση λόγω

πενιχρού θεάματος στην εκκίνηση της σεζόν, φθαρμένος στη δεύτερη μαδριλένικη χρήση Αντσελότι “αλλοίωνε το DNA της Ρεάλ” με φουλ κατενάτσιο απέναντι στο γκραν φαβορί Λίβερπουλ, ήταν η βραδιά του 14ου.

Ο καθείς με τον τρόπο του. Ο προπονητής άλλωστε πληρώνεται για το αποτέλεσμα. Τι να έκανε δηλαδή ο Κάρλο; Να ανοίξει το ματς, να μετρήσει ντόρτια και εξάρες για να χαρεί το φιλοθέαμον κοινό του Παρισιού; Το οποίο κοινό θα τον έστελνε στην πυρά από ντροπή;

Και η ιστορία γράφει. Για τον Ζοσέ ότι είναι ο μοναδικός συλλέκτης όλων των ευρωτίτλων και για τον Καρλέτο ότι είναι ο μοναδικός με τέσσερα Πρωταθλητριών. Το αποτέλεσμα μετράει.

Όσο για τη Ρεάλ; Πήρε το πρωτάθλημα στην Ισπανία με περίπατο και το Τσάμπιονς Λιγκ με τροχάδην. Περνώντας εμπόδια με κάθε τρόπο, με κάθε στυλ. Και με γερό φώτο φίνις. Μετά το βιράζ εχάθη στην έκρηξη η Ρεάλ. Και εμφανίστηκε στην απονομή.

Την ίδια ώρα, ο Κλοπ και ο Πεπ χαίρονται τις ομάδες τους. Να παίζουν. Να δημιουργούν. Και να σταματούν στο μυαλό του Μόντριτς και τα χέρια του Κουρτουά. Μέχρι την επόμενη φορά. Που θα συνταξιοδοτηθούν τύποι σαν τους Ζοσέ και Καρλέτο…