Και που έμεινε δηλαδή, τι;

Η Παρί επιστράτευσε τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας (μετά τη Λεπέν, ο Κιλιάν, από νίκη σε νίκη πριν τις βουλευτικές). Και τον πρώην πρόεδρο (μόνιμο θαμώνα στο Πάρκο Πριγκιπών). Λίγο έλειψε να συγκαλέσει και… Eurogroup!

Και κάθε μέσο, οικονομικό και άλλο, έως λευκή επιταγή, οι Άραβες να είναι καλά. Για να αποσπάσει το πολυπόθητο Oui του Κιλιάν Εμπαπέ. Με γνώση του κατεπείγοντος. Δεν υπήρχε άλλωστε το παραμικρό περιθώριο για στραβοτιμονιά.

Η Ρεάλ είχε συμφωνήσει προφορικά με τον κορυφαίο παίκτη της Παρί, με τη μητέρα

και τον ατζέντη. Ο Εμπαπέ ήθελε από το καλοκαίρι να φύγει από το Παρίσι, όταν αποδοκιμαζόταν στην πρεμιέρα με την Στρασμπούρ (γιατί δεν υπέγραφε το νέο συμβόλαιο), συνεπώς η φυγή και μόνο του Λεονάρντο δεν αποτελούσε εχέγγυο μεταγραφής! Για μεταγραφή έκανε λόγο ο Κελαϊφί. Ρίσκαρε και κέρδισε!

Η Παρί αγόρασε ελεύθερο, από τον Ιανουάριο, ποδοσφαιριστή. Με τον Εμανουέλ Μακρόν και τον Νικολά Σαρκοζί να μεσολαβούν υπέρ της… Γαλλίας. Και της Παρί. Vive la France. Εθνική υπόθεση.

Ο Κιλιάν Εμπαπέ δεν έμεινε τελικά “στη χώρα και το σπίτι του”, όπως είπε, για τα χρήματα. Λεφτά υπάρχουν άλλωστε και στη Ρεάλ που προσπαθεί να συνέλθει από το δεύτερο Non μετά τον Χάαλαντ.

Ο Εμπαπέ έμεινε για το νέο πρότζεκτ που του παρουσιάστηκε και στο οποίο θα έχει ενεργό ρόλο (για να σκοράρει με την… Μονπελιέ και τη Μετς και όχι κόντρα στην Μπαρσελόνα, όπως γράφουν οι χολωμένοι Ισπανοί). Πάει ο Λεονάρντο, οριακά πανηγύρισε τη μοναδική κούπα της σεζόν.

Στόχος, το Τσάμπιονς Λιγκ! Το απωθημένο. Για το σεντόνι έμεινε (και την πρωτιά με την Παρί) και φυσικά τα ατελείωτα τα λεφτά. Κι ας λένε στη Ρεάλ ότι δεν έχει κίνητρο, φιλοδοξία για το παραπάνω βήμα σε πιο ανταγωνιστικό πρωτάθλημα. Αλήθεια, είναι. Τώρα δεν έχει.

Κουμάντο στην Παρί θα κάνει, ρεκόρ γκολ θα καταρρίψει του Καβάνι, ζάπλουτος θα γίνει, θα έρθει και η ώρα του.. Ρεαλισμού! Μόλις μεγαλώσει…