Η τελευταία συνάντηση δύο ρομαντικών της «πορτοκαλί θεάς»;

Ήταν 23/01/2001. Ο Πάου Γκασόλ ήταν ήδη στη Μπαρτσελόνα, ο Λουίς Σκόλα έκανε το… αγροτικό του στην Χιχόν ως δανεικός από την Ταού Κεράμικα.

Το τελικό σκορ (88-50) ουδεμία σημασία έχει στο “Παλάου Μπλαουγκράνα”, αυτή ήταν η πρώτη συνάντηση δύο μετέπειτα θρύλων του αθλήματος. Ο Αργεντίνος είχε σκοράρει τότε τα 2/5 των πόντων της Χιχόν (20) και είχε κατεβάσει 13 ριμπάουντ (εκ των οποίων τα 6 επιθετικά). Ο Γκασόλ τελείωσε το ματς με 12 πόντους για τους νικητές.

Από τότε, πολύ νερό κύλησε στο… αυλάκι. Δεκάδες αναμετρήσεις στο NBA,

πολλές συναντήσεις και σε Εθνικό επίπεδο, πιστοί αμφότεροι στα αντιπροσωπευτικά τους συγκροτήματα κάθε καλοκαίρι. Δεν υπήρχε για εκείνους επιλογή, η «αλμπισελέστε» και η «φούρια ρόχα» αντίστοιχα δεν ήταν υποχρεώσεις πριν τις διακοπές, αποτελούσαν το «όνειρο» τους, για αυτό ζούσαν και ανέπνεαν. Ήθελαν να δοξαστούν σε εθνικό επίπεδο, να γίνουν «θεοί» στις χώρες του και αμφότεροι το κατάφεραν με πανηγυρικό τρόπο.

Ο Σκόλα έχει κερδίσει 20 μετάλλια με το εθνόσημο στο στήθος (από όταν ήταν 15 έως και τα 41 του), ενώ ο Πάου έχει 14 μετάλλια. Αριθμοί απλοί θα πείτε, αλλά πολλές φορές λένε όλη την αλήθεια. Φυσικά, ορισμένα από τα μετάλλια του Γκασόλ ήταν πολύ δυσκολότερα από αυτά του Σκόλα αφού ο Ισπανός έπαιζε σε Eurobasket και όχι σε Americup (πολύ υψηλότερο το επίπεδο στην Γηραιά Ήπειρο). Χωρίς αυτό βέβαια να μειώνει τα επιτεύγματα του Λουίς, ο οποίος άλλωστε έχει στη συλλογή του μεταξύ άλλων, χρυσό Ολυμπιακό μετάλλιο και ασημένιο μετάλλιο σε Μουντομπάσκετ.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ/ΜΠΕ

Οι δυο τους σήμερα έχουν κλείσει τα 41 τους χρόνια, είναι πλέον γκριζομάλληδες, δεν έχουν την σπιρτάδα του παρελθόντος αλλά το μπάσκετ που ξέρουν, τις παραστάσεις που έχουν, δεν της έχουν ούτε όλοι οι υπόλοιποι παίκτες του Ολυμπιακού τουρνουά μπάσκετ… μαζί.

Την Πέμπτη (29/07) ίσως είδαμε την τελευταία τους «μάχη». Στην Σαϊτάμα, στο γήπεδο όπου ο Γκασόλ με την παρέα του υπέταξε την δική μας Εθνική ομάδα στον τελικό του Μουντομπάσκετ το 2006. Δύο παίκτες-ορχήστρες διεκδικούν ένα μετάλλιο στο «κύκνειο άσμα» τους, για τον Γκασόλ είναι πιο εύκολο από τον Σκόλα (λόγω συμπαικτών) αλλά όλα είναι ανοικτά. Οι Ισπανοί κέρδισαν, όπως και στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2019 στη Κίνα, όμως οι πραγματικοί νικητές είναι δύο…

Αυτοί οι δύο κέρδισαν τον… χρόνο, μεγάλωσαν ολόκληρες γενιές και αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για το τί πακέτο χρειάζεται ένας ψηλός στο άθλημα του basketball. Κατάφεραν και κάτι ίσως πιο βασικό από τα τρία που προαναφέραμε, έβαλαν τους «αλαζόνες» Αμερικανούς σε σκέψεις, για το γεγονός ότι υπάρχουν καλοί παίκτες και σε άλλες χώρες…

Ευχή όλων των μπασκετόφιλων να δούμε ακόμα μία «παράσταση» των δύο στη συνέχεια της διοργάνωσης. Το πιθανότερο είναι να μην συμβεί αλλά ακόμα και έτσι ας απολαύσουμε τις τελευταίες μπασκετικές στιγμές δύο παικτών που ξεκίνησαν από χαμηλά αλλά με πίστη, πλάνο, δουλειά και αφοσίωση κατέκτησαν το κόσμο και λατρεύτηκαν σαν… θεοί.

Salute Luis & Pau, θα μας λείψετε.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ/ΜΠΕ