Η πρόκριση δε λέει την αλήθεια

Η ΑΕΚ πραγματοποίησε στο Κίεβο ίσως την πιο επιβλητική εμφάνιση της σύγχρονης ιστορίας της σε εκτός έδρας ευρωπαϊκό ματς, ανεξάρτητα από το τελικό αποτέλεσμα στη ρεβάνς με τη Ντιναμό. Κι εδώ αρχίζουν τα ...αν! Αν ο Μασούντ δεν έχανε την ευκαιρία της ζωής του, αν ο Χιμένεθ δεν έβγαζε από το παιχνίδι τον Χριστοδουλόπουλο, αν ο Αραούχο έκανε στο πρώτα εξάλεπτο τη δουλειά που ξέρει καλά, αν είχαν μπει τα γκολ που δικαιούταν η Ένωση στο ΟΑΚΑ, τότε θα είχε επιτευχθεί ο στόχος της πρόκρισης. Ας επανέλθουμε όμως στην πραγματικότητα. Καμία ποδοσφαιρική ιστορία δε γράφτηκε με αν και εφόσον. Τελεία και παύλα. Το λέμε, το ξαναλέμε και θα επιμένουμε γιατί αυτή είναι η αλήθεια.

Όντως οι παίκτες του Χιμένεθ ήταν συγκλονιστικοί στο χιονισμένο και παγωμένο τερέν του Ολιμπίνσκι. Ειλικρινά δυσκολευόμαστε να θυμηθούμε προηγούμενο εκτός έδρας ματς ελληνικής ομάδας στην Ευρώπη που να έχει τον αντίπαλο κλεισμένο στην περιοχή του και να τον "πυροβολεί" σε σχεδόν όλο το παιχνίδι. Κι όμως το πολυπόθητο γκολ δε μπήκε κι έτσι η πρόκριση χάθηκε. Μια πρόκριση την οποία δικαιούταν απόλυτα η ΑΕΚ με βάση τη συνολική εικόνα των δύο ομάδων σε 180 και κάτι αγωνιστικά λεπτά.

Τι πλήρωσε η Ένωση; Προσωπική εκτίμηση είναι ότι εκτός απ' τις πολλές ευκαιρίες (εννοείται με κλασσικότερη όλων αυτή του Μασούντ) που απώλεσε στο ΟΑΚΑ και στο Κίεβο, πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξαν οι ελάχιστες εναλλακτικές επιλογές που είχε στα χέρια του ο Μανόλο Χιμένεθ λόγω τραυματισμών (Κονέ, Λόπες, Τσόσιτς, Μάνταλος, Γιόχανσον) και τιμωριών (Λιβάια, Βράνιες) στη ρεβάνς.

Και κάτι ακόμα. Η σκέψη του Ισπανού τεχνικού ότι τίποτα δεν τελειώνει στο Κίεβο αφού ακολουθεί η τελική ευθεία σε πρωτάθλημα και κύπελλο, σε συνδυασμό με τον βαθμό ξεκούρασης του Μασούντ, τον "ανάγκασαν" να προτιμήσει να βγάλει εκτός αγώνα τον μοναδικό ποδοσφαιριστή της επίθεσης που έκανε ό, τι ήθελε την άμυνα των Ουκρανών. Δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι απ' τη στιγμή της αλλαγής του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου η ΑΕΚ σταμάτησε να είναι απειλητική, αφού ο Έλληνας διεθνής ήταν διαρκής κίνδυνος στην περιοχή των γηπεδούχων.

Όλα τα παραπάνω αποτέλεσαν τους λόγους του αποκλεισμού, με την Ένωση πάντως να αποδεικνύει με τον πλέον πειστικό τρόπο ότι αποτελεί μια καλοδουλεμένη ομάδα, με ποιότητα και καλή φυσική κατάσταση η οποία μπορεί να αντέξει ως το τέλος της σεζόν και να διεκδικήσει με αξιώσεις τους δύο εναπομείναντες στόχους. Το πρωτάθλημα και το κύπελλο. Αυτό είναι ίσως το πιο θετικό σημάδι από τα ...απώνερα ενός ευρωπαϊκού αποκλεισμού, σε μια χρονιά που ο Δικέφαλος είχε ήδη κάνει υπέρβαση εκτός συνόρων. Γι' αυτό και ο τρόπος με τον οποίο ήρθε η προσγείωση στην ελληνική πραγματικότητα δε θα πρέπει σε καμία περίπτωση να απογοητεύσει τους ποδοσφαιριστές του Χιμένεθ, αλλά αντίθετα θα πρέπει να αυξήσει ακόμα περισσότερο την αυτοπεποίθησή τους.

Υ.Γ 1: Ένα ακόμα εξαιρετικό παιχνίδι από τον Μπακάκη, ο οποίος πλέον "φωνάζει" με κάθε τρόπο ότι αποτελεί τεράστια αδικία η μη κλήση του στην Εθνική ομάδα. Ελπίζουμε ο Ομοσπονδιακός τεχνικός να τον είδε (και) στο Κίεβο.

Υ.Γ. 2: Ίσως η κορυφαία εμφάνιση του Ντμίτρο Τσιγκρίνσκι στα κιτρινόμαυρα, με τον Γκάλο να δίνει ρεσιτάλ από τα δεξιά με ...ατελείωτες κούρσες ως το φινάλε της αναμέτρησης. Σούπερ ματς και από τους Σιμόες - Λαμπρόπουλο.