Άλεξ Γκόγκιτς: «Όλες μου οι αναμνήσεις είναι με κύπελλα, σκόραρα και οι οπαδοί του Ολυμπιακού πανηγύριζαν»

Ο 30χρονος σήμερα αμυντικός της σκωτσέζικης Σεντ Μίρεν, διεθνής με την Κύπρο, μίλησε στην MailSport και θυμήθηκε τις μέρες που ο πατέρας του αγωνιζόταν στους «ερυθρόλευκους» και ο ίδιος τον συνόδευε στο γήπεδο!

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ

«Θυμάμαι τον μπαμπά μου να παίζει στον Ολυμπιακό. Καθόμουν στον πάγκο την ώρα των αγώνων και οι παίκτες γελούσαν όταν έκανα μιμήσεις του προπονητή.

Τότε

ήταν πιο χαλαρά. Ο Ολυμπιακός επέτρεπε στους γιους των παικτών να έρχονται στους αγώνες και να είναι κοντά στην ομάδα. Τότε έπαιζαν στο παλιό Ολυμπιακό Στάδιο, γιατί εκείνη την εποχή χτιζόταν το νέο τους γήπεδο.

Έτσι στο ημίχρονο έπαιζα ποδόσφαιρο στο γήπεδο.

Όταν έβαζα γκολ όλοι οι φανατικοί του Ολυμπιακού επευφημούσαν. Για ένα τόσο μικρό παιδί, ήταν καταπληκτική η εμπειρία.

Υπήρχαν τόσοι πολλοί οπαδοί εκεί και το να τους βλέπω να πανηγυρίζουν καθώς έστελνα την μπάλα στα δίχτυα, για ένα παιδί, ήταν σαν ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα. Ήμουν τυχερός που μπόρεσα να το ζήσω αυτό όταν ήμουν τόσο νέος.

Ο μπαμπάς μου έπαιξε στο Champions League απέναντι σε ομάδες όπως η Γιουβέντους, η Πόρτο και η Ρεάλ Μαδρίτης. Και σκόραρε απέναντι στις περισσότερες. Στον Ολυμπιακό κέρδιζε τρόπαια κι έτσι συνήθισα σε κάτι τέτοιο.

Θυμάμαι τις φιέστες μετά τις κατακτήσεις τίτλων. Όλες μου οι αναμνήσεις είναι να κρατάω κύπελλα και νομίζω ότι αυτό με έκανε να ερωτευτώ το παιχνίδι. Ο πατέρας μου είχε τεράστια επιρροή πάνω μου. Όταν είσαι ποδοσφαιριστής η ζωή σου επηρεάζει τους πάντες γύρω σου.

Πηγή: Eurokinissi

Όταν κέρδιζε ήμασταν όλοι χαρούμενοι. Επηρέαζε τη γυναίκα του, τα παιδιά του, όλους. Όταν έχανε όλοι ήταν λυπημένοι. Οπότε είχε τεράστια επιρροή πάνω μου ως παιδί.

Στις ελεύθερες μέρες μου, όπως στις διακοπές του Πάσχα, πήγαινα καθημερινά μαζί του στο γήπεδο. Έπρεπε να ζήσω τη ζωή ενός ποδοσφαιριστή από μικρός και δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτό επηρέασε αυτό που ήθελα να κάνω».

Ο …Γκόγκιτς τζούνιορ, που αγωνίζεται στη Σκωτία από το 2017, με Χάμιλτον, Χιμπέρνιαν και Σεντ Μίρεν, μίλησε επίσης και για το γεγονός ότι αγωνίστηκε στην έδρα της Ρέιντζερς, σχεδόν 30 χρόνια μετά τον πατέρα του, που το είχε κάνει με τη φανέλα της Ανόρθωσης, στα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ το 1995-96, βρίσκοντας απέναντι του τον θρυλικό Πολ Γκασκόιν.

«Ήμουν ακόμα μωρό όταν ο μπαμπάς μου έπαιξε σε εκείνο το παιχνίδι.

Όταν όμως υπέγραψα στη Σκωτία για πρώτη φορά, μου το είπε. Έπαιξε εναντίον μερικών σπουδαίων παικτών της Ρέιντζερς εκείνο το βράδυ και θυμόταν πάντα τους οπαδούς στο γήπεδο. Ξέρω ότι του άρεσε.

Είναι τρελό γιατί ένα από τα πρώτα μου παιχνίδια για τη Χάμιλτον ήταν στο Ibrox και ο μπαμπάς μου ήρθε να το παρακολουθήσει. Αυτό πρέπει να του έφερε πίσω μερικές αναμνήσεις.

Ο γιος του ήταν ένα μωρό όταν ο ίδιος έπαιζε εκεί – και τώρα είχε επιστρέψει και με παρακολουθούσε. Ο μπαμπάς μου μου είπε για τον Γκασκόιν και πόσο μεγάλος ήταν για τους Ρέιντζερς.

Καθώς μεγάλωνα άκουσα περισσότερες ιστορίες για αυτόν, όχι μόνο ως χαρακτήρα αλλά και ως παίκτης που ήταν. Είναι ένας θρύλος».

Επίσης, αναφέρθηκε και στη σερβική κληρονομιά της οικογένειας:

«Ο μπαμπάς μου έπαιζε ποδόσφαιρο σάλας όταν έπρεπε να πάει στο στρατό στη Γιουγκοσλαβία. Θα έπαιζε στην Εθνική, αλλά τραυματίστηκε σοβαρά. Μετακόμισε από την πατρίδα του τη Νις, στο Βελιγράδι και μετά πήγε στην Κύπρο.

Εκεί ο μπαμπάς μου έκανε όνομα – ήταν μεγάλος σταρ και είναι ακόμα και σήμερα, αν αναφέρετε το όνομα του στην Κύπρο ή στην Ελλάδα.

Ακόμη και οι αντίπαλες ομάδες που τον μισούσαν δείχνουν σεβασμό για το όνομά του λόγω του τύπου του παίκτη που ήταν. Είναι ακόμα περήφανος για την καταγωγή του από τη Σερβία. Είναι μια μικρή χώρα, αλλά έχει καλή φήμη σε αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, το μπάσκετ και το τένις.

Στο σπίτι μας μιλάμε ακόμα μόνο σερβικά γιατί από εκεί είναι και οι δύο γονείς μου. Μιλάω με τον δικό μου γιο και την κόρη μου στα σερβικά. Πρόκειται για παράδοση. Είμαι περήφανος που είμαι μισός Σέρβος, μισός Κύπριος.

Το γεγονός ότι δεν έγινε επιθετικός όπως ο πατέρας του αλλά αμυντικός, το απέδωσε σε…παιδικό τραύμα:

«Ο μπαμπάς μου ασχολείται ακόμα με το ποδόσφαιρο, παρακολουθεί όλους τους αγώνες μου και μιλάμε καθημερινά. Γιατί δεν είμαι επιθετικός όπως αυτός;

Νομίζω ότι με ντρίπλαρε πάρα πολλές φορές όταν ήμουν παιδί και προσπαθούσα απλώς να κλωτσήσω την μπάλα – έτσι αυτή η πλευρά του παιχνιδιού μου πήρε τη σκυτάλη!»

Για το συμβόλαιό του που λήγει και το αν σκέφτεται να επιστρέψει στην Κύπρο ή την Ελλάδα, είπε:

«Κάποιες μέρες μου λείπει ο ζεστός καιρός. Έχω συνηθίσει στη Σκωτία, αλλά, φυσικά, είμαι ανοιχτός στο να μετακομίσω ξανά στο εξωτερικό. Θα ήθελα να δοκιμάσω τον εαυτό μου σε διαφορετικό τύπο πρωταθλήματος, αλλά δεν είμαι σίγουρος πώς είναι το μέλλον αυτή τη στιγμή.

Απλώς επικεντρώνομαι στο να φέρω τον σύλλογο στην Ευρώπη και θα δούμε τι είναι καλύτερο για εμένα και την οικογένειά μου».