Αυτοί που υπέγραψαν στο “Κλεάνθης Βικελίδης”

Το πινγκ-πονγκ συναισθημάτων σε αυτό το παιχνίδι ήταν συγκλονιστικό. Και δεν ήταν απόρροια μόνο των γκολ…

… Ηταν και των χαμένων ευκαιριών. Ηταν και του VAR στην τελευταία -επί της ουσίας- φάση του αγώνα. Σαν να το έβλεπες σε ταινία.

Ο Αρης είχε αφελή εφησυχασμό μετά το γρήγορο 2-0. Σαν να τελείωσε η δουλειά του στο 12’.

Ηταν που του έλειπε ο Σάσα, το “μηχανάκι” του στο κέντρο (ο αντικαταστάτης του, Αμπού Μπα θα πρέπει να περιμένει), είχε και παντελή έλλειψη σοβαρών μαρκαρισμάτων απέναντι στην ΑΕΛ που…

… βρήκε (στο α’ μέρος) πολύ καλή συνεργασία Κάτσε-Σετσέροβιτς, μία ακόμη, μετά το 3-0 επί της Ξάνθης, μία αγωνιστική πριν.

Παρεμπιπτόντως για τον Αρη: Εκτός αποστολής (ο ένας από τους 2 που κόπηκαν στην από την 20άδα) ήταν ο Μαντσίνι καθώς έχει και Τόνσο και Μαρτίνες και Λάρσον (στον πάγκο με την ΑΕΛ) συν αυτούς (Ντιγκινί, Φετφατζίδη, Γκάμα) που ήταν στην αρχική 11άδα.

Είναι και θέμα σχεδιασμού.

Για την ΑΕΛ η αντίδραση είναι κέρδος ανεξάρτητα που βρήκε έναν Αρη να της το επιτρέπει. Εφτιαξε την ψυχολογία της, έμεινε όρθια.

Από τον Αρη δεν υπήρχε ΚΑΝΕΙΣ που από το 15’ και μετά να φωνάξει στους υπόλοιπους.

Ή να είναι ικανός να ξυπνήσει τους άλλους. Κι αυτή η ευθύνη είναι συνολική.

Η ΑΕΛ μπορεί να τρόμαξε από το 2-0. Δεν τρόμαξε όμως από τον αδιάφορο (μετά το 2-0) Αρη και γρήγορα κατάλαβε ότι μπορεί να μπει στο παιχνίδι. Και το έκανε, με πρωταγωνιστή -και- τον Ουάρντα.

Ο Αιγύπτιος εμφάνισε όλες τις πτυχές του χαρακτήρα του. Και τις καλές και τις άσχημες. Αφ’ ενός την αξία του ως παίκτης.

Το κοντρόλ με το μυτάκι που κάνει στην μπαλιά του Σετσέροβιτς και η ασίστ στον Νούνιτς. Το γκολ που βάζει (ο Σούντγκρεν χάνει εντελώς τη φάση) για το 2-3.

Από την άλλη όμως και τον διάλογο με την κερκίδα και τις παρατεταμένες χειρονομίες.

Αυτή η συμπεριφορά που σβήνει τα ωραία του χρώματα και τα κάνει γκρίζα. Ο Μόρας ένιωσε την ευθύνη του σοφού, του μεγαλύτερου για να τον ηρεμήσει. Ο Γρηγορίου το ίδιο.

Με το 2-2 στο ημίχρονο το β’ μέρος αναμενόταν συναρπαστικό. Και ήταν.

Το β΄μέρος θύμισε το Αρης-Μόλντε. Τότε ο Αρης τελείωσε -συνολικά- το παιχνίδι με 34 τελικές, οι 16 στην εστία. Τώρα το τελείωσε με 24 τελικές, οι 14 στην εστία.

Και τρία δοκάρια… Τα οποία -στατιστικά- δεν λογίζονται ως “τελική στην εστία”. Αρα, επί της ουσίας πάει στις 17.

Με την ΑΕΛ, να μετράει το απόλυτο. Τρεις τελικές προς την εστία του Αρη και τρία γκολ.

Και εμφανίστηκε ο Κρίστινσον… “Μας έσωσε”, είπε ο Μόρας που επίσης από την άμυνα έκανε εξαιρετικό παιχνίδι.

Ο Ισλανδός τερματοφύλακας είχε σημαντικές επεμβάσεις και υπέγραψε και αυτός τη νίκη της ΑΕΛ. Σε Φετφατζίδη (52’), Μπα (63’), Ντουάρτε (73’ και 83’), Ρόουζ (84’), Ντιγκινί, στις καθυστερήσεις.

Ο Αρης στο β’ μέρος είχε ξανά ανεβάσματα από τους πλάγιους μπακ που τα ξέχασε εντελώς στο α’ μέρος.

Ο Ντιγκινί δείχνει πάντα ότι είναι ο πιο πολύτιμος και σταθερός σε βάθος χρόνου παιχνιδιών. Οι υπόλοιποι; Σκαμπανεβάσματα.

Η ΑΕΛ άντεξε ως το τέλος και πήρε μια νίκη, σπουδαία -και ιστορική- για τη θεσσαλική ομάδα.

Πλέον η διαχείριση των συναισθημάτων (τόσο η ευφορία όσο και η απογοήτευση θέλουν ξεχωριστά κουμάντα) αφορά και στους δύο διότι έρχονται τα επόμενα αγωνιστικά ραντεβού. Ο Αρης υποδέχεται τον Ολυμπιακό και η ΑΕΛ την ΑΕΚ.