Αυτή ήταν μαχητική ψυχή!

Χρειάστηκε να περάσουν τρεις αγωνιστικές, δύο δυνατά "χαστούκια", μια... παραλίγο αποχώρηση προπονητή και πολλά ακόμα γεγονότα, για να δείξουν τελικά οι παίκτες του Παναθηναϊκού ότι έχουν... ψυχή. Μαχητική ψυχή!

Στο ντέρμπι "αιωνίων" άναψε και πάλι η φλόγα, φάνηκε στο γήπεδο η αντίδραση τους, βγήκε στο χορτάρι ο ποδοσφαιρικός εγωισμός και στο φινάλε του αγώνα έφυγαν με σκυμμένα τα κεφάλια γιατί δεν κέρδισαν το μεγάλο τους αντίπαλο.

Οι Πράσινοι βρήκαν την κατάλληλη στιγμή για να ξυπνήσουν από αυτό τον ανεξήγητο φθινοπωρινό λήθαργο. Έδειξαν ότι έπρεπε να έχουν δείξει από την αρχή της σεζόν. Τις δυνατότητες που έχει αυτή η ομάδα. Πάλεψαν με αυταπάρνηση και αυτοθυσία από το πρώτο μέχρι το τελευταίο λεπτό, έμειναν προσηλωμένοι στο βελτιωμένο πλάνο του προπονητή τους, κοίταξαν με... νεύρα τον "αιώνιο" αντίπαλο στα μάτια και κέρδισαν ένα βαθμό, αλλά και πολλούς πόντους ψυχολογίας.

Ακόμα και αν φάνηκε σε άλλο ένα ματς το σημαντικό πρόβλημα που υπάρχει στη δημιουργία φάσεων, ακόμα και αν χρειάστηκε σε ακόμη ένα παιχνίδι να σκοράρει ο Παναθηναϊκός από την "άσπρη βούλα", η εικόνα του Τριφυλλιού στο ντέρμπι δεν είχε καμία, μα καμία σχέση με όσα έδειξε στα προηγούμενα τρία ματς.

Οι παίκτες του Παναθηναϊκού κέρδισαν τις περισσότερες προσωπικές "μονομαχίες", έπαιξαν ο ένας για τον άλλο, δεν άφησαν ούτε... σπιθαμή στον αντίπαλο για να κάνει το παιχνίδι του και αν δεν υπήρχε εκείνη η ολιγωρία στο γκολ των "ερυθρόλευκων", ίσως το αποτέλεσμα να ήταν διαφορετικό.

Ο Δώνης το άλλαξε και δικαιώθηκε. Έπρεπε να παρέμβει σημαντικά, έδειξε ότι δεν είναι δογματικός, έσβησε μέσα σε ένα βράδυ ένα πλάνο που δούλευε για μήνες, ήταν άριστα διαβασμένος και παρέταξε στο γήπεδο μια ομάδα, η οποία ήξερε τι ζητούσε και κυρίως τι να κάνει...

Με εξαίρεση τον απογοητευτικό Ζαχίντ και τον αρκετά αγχωμένο Κολοβό, δεν νομίζω ότι υπήρξε παίκτης που υστέρησε στο ντέρμπι. Όμως θα σταθώ στην παρουσία τεσσάρων παικτών. Ο Σένκεφελντ ήταν "αρχοντικός" στο παιχνίδι του, έδωσε την απαραίτητη ηρεμία στην άμυνα του Παναθηναϊκού, συνεργάστηκε άψογα με τον εξαιρετικό Πούγγουρα και ήταν ο παίκτης που έκανε τη διαφορά στο αμυντικό κομμάτι. Ο Περέα έβγαλε και πάλι μπόλικη ενέργεια και διάθεση στο γήπεδο, κέρδισε το πρώτο πέναλτι και ανάγκασε την αντίπαλη άμυνα να ασχοληθεί αρκετά μαζί του.

Ο Μακέντα έπαιξε και αυτός με ενοχλήσεις στη μέση, όπως και ο Διούδης, ωστόσο τα έδωσε όλα και ήταν τεράστια η προσπάθεια που έκανε στο παιχνίδι, ενώ ο Κουρμπέλης έκανε αρχηγική εμφάνιση και το... πήρε πάνω του στα δύσκολα.