Super Smash Bros. Ultimate Review

Ultimate στο όνομα, Ultimate και στη χάρη

Νομίζω ότι δε χρειάζονται ιδιαίτερες συστάσεις για τη, μεγαλύτερη για το 2018, κυκλοφορία της Nintendo. Ακόμα και σε σπηλιά να ζούσατε, τρώγοντας βολβούς και ρίζες, γνωρίζετε το τεράστιο hype που προκάλεσε το φιλόδοξο σχέδιο του Masahiro Sakurai για ένα… απόλυτο Super Smash Bros. Εγχείρημα υψηλού βαθμού δυσκολίας, μιας και κάθε instalment της all-star crossover Fighting

δημιουργίας του, καταλήγει εξαιρετικό.

Νούμερα που εντυπωσιάζουν

Για να το πετύχει, ο μαέστρος game designer χρειάστηκε να επιστρατεύσει τους… πάντες: οποιοσδήποτε είχε εμφανιστεί και παλιότερα, ως πρωταγωνιστής (πλην Waluigi), επιστρέφει παρέα με newcomers, όπως οι Belmonts, η Daisy και ο King K. Rool, συντάσσοντας ένα τεράστιο ρόστερ 74 μαχητών, στη βασική έκδοση. Δεδομένου ότι ξεκινάτε το παιχνίδι με οκτώ fighters (Link, Mario, Pikachu, Donkey Kong, Kirby, Yoshi, Fox και Samus- οι starters του πρώτου Super Smash Bros. του N64 δηλαδή) και με προϋπόθεση ότι δε θα χρησιμοποιήσετε guides, σας εγγυόμαστε ότι θα φτύσετε αίμα για να τους ξεκλειδώσετε όλους. Για εσάς που είστε νεούδια στη σειρά, να πούμε πως, εν αντιθέσει με άλλα Fighting, εδώ δεν προσπαθούμε να μηδενίσουμε την ενέργεια του αντιπάλου (εκτός και αν το επιλέξετε στις προτιμήσεις), αλλά να προκαλουμε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο damage γίνεται ώστε να τον στείλουμε… στα περιστέρια!

Παλιοί και νέοι όμως, στο Super Smash Bros. Ultimate θα καλωσορίσουμε το ιδιαίτερο feature του παιχνιδιού, τα spirits, τα οποία αντικατέστησαν τα παραδοσιακά collectible trophies. Ουσιαστικά πρόκειται για unlockable “κάρτες” video game χαρακτήρων, όχι μόνον της Nintendo, αλλά και από εταιρίες που συνεργάστηκαν κάποια στιγμή μαζί της. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, έχουμε μόλις… 1297 (!) και o ρόλος τους είναι να αυξήσουν τις ικανότητες των μαχητών σας. Χωρίζονται σε δύο κατηγορίες, τα primary όπου ταξινομούνται σε Attack, Shield, Grab και Neutral και ανεβάζουν το συνολικό power level σας, ίσως και κάποιο stat (π.χ. δυνατότερες ηλεκτρικές επιθέσεις) και τα secondary, τα οποία σας χαρίζουν special abilities (όπως αντίσταση στο δυνατό αέρα ή να ξεκινάτε με κάποιο item στο χέρι).

Το ποια spirits θα επιλέξετε στις μάχες σας είναι συνισταμένη αρκετών παραγόντων, με τις pre-battle πληροφορίες για τον αντίπαλο, τους κανόνες και το stage να αποτελούν οδηγό. Τα primary, όπου μπορείτε να έχετε μόνον ένα equipped, θα τα επιλέγετε πρωτίστως βάσει του τι τύπο spirit έχει ο αντίπαλος (καθώς υπάρχει ένας “τριγωνικός” κανόνας Shield> Attack> Grab> Shield, με τα Neutral να συνεισφέρουν μόνο στο επίπεδο δύναμης) και πόσο αυξομειώνουν το power level σας, με δευτερεύοντα κριτήρια αν υπάρχει κάποιο perk που ταιριάζει στο μαχητή σας και πόσα slots για secondary spirits διαθέτουν. Τα οποία θα τα διαλέγετε συνήθως ανάλογα με τις συνθήκες και τους κανόνες που θα επικρατούν στην επερχόμενη μάχη.

Μπορεί όλ’ αυτά ν’ ακούγονται στρυφνά, αλλά πιστέψτε μας, δεν είναι. Ουσιαστικά, μαζί τους θα ασχοληθείτε μόνο στο campaign και με ελάχιστη πρακτική θα το πάρετε το κολάι. Στην τελική, υπάρχει πάντα και η επιλογή του autopick, με το σύστημα να κάνει μόνο του όλη τη δουλεία και να προσαρμόζει τα κατάλληλα spirits ανάλογα τον αντίπαλο.

Fiat lux et facta est lux

Μιλώντας για campaign, το World of Light, όπως ονομάζεται, σηματοδοτεί την επιστροφή του solo adventure mode από το διάλειμμα που είχαμε στο προηγούμενο installment. To story είναι τυπικό και δε θεωρούμε ότι χρήζει ιδιαίτερης ανάλυσης: ο… big boss Galeem έχει φυλακίσει όλους τους μαχητές και τα spirits, εκτός του Kirby. Οι μεν χρησιμοποιούνται ως “καλούπια” για την κατασκευή κλώνων, με τα δε πνεύματα να αποτελούν τη “ψυχή” αυτών. Σκοπός μας, προφανώς, να τους ελευθερώσουμε όλους.

Αν και κατά την άποψή μας το Subspace Emissary, του Super Smash Bros. Brawl στο Wii, παραμένει πιο διασκεδαστικό, εντούτοις και στο World of Light, η Nintendo έχει κάνει αρκετά καλή δουλειά. Ο τεράστιος 2,5D χάρτης με τις κλειδωμένες περιοχές και τα διακλαδωτά paths, σε συνδυασμό με τους αριθμούς που αναφέραμε παραπάνω και την ποικιλία βαθμών δυσκολίας των spirits, υπόσχονται ότι θα χρειαστείτε πάνω από 25 ώρες για ένα καλό completion, στο normal τουλάχιστον. Ένα ακόμα πλεονέκτημα αυτού του mode είναι πως όποιον χαρακτήρα ξεκλειδώσετε εδώ, είναι αυτόματα διαθέσιμος και στο υπόλοιπο παιχνίδι (το ανάποδο δε συμβαίνει).

Εκεί που το “χάνει” όμως είναι στην επαναληψιμότητα. Να θυμίσουμε πως το Subspace Emissary ήταν σε πρότυπα Platform, έχοντας και δικούς του enemies. Βάλτε και το interaction μεταξύ των χαρακτήρων (π.χ. η Sheik/ Zelda να πίνει τσαγάκι με την Peach ως πριγκίπισσες) που έδινε την απαραίτητη “ζωντάνια” και θα καταλάβετε γιατί πολύ κόσμος έχει όμορφες αναμνήσεις από αυτό. Εδώ, παρότι υπερδιπλάσιο –αν όχι και παραπάνω- σε διάρκεια, απλά κινείστε στο χώρο μπαίνοντας από μάχη σε μάχη με τους ίδιους και τους ίδιους. Τα puzzles λίγα, τα cutscenes δε, με το σταγονόμετρο. Κακά τα ψέματα, ενώ σε καμία περίπτωση δε μπορούμε να πούμε πως συνολικά δεν το απολαύσαμε, μετά από κάνα δεκάωρο νιώσαμε πως ό,τι ήταν να δούμε, το είδαμε. Παρ’ όλ’ αυτά θα προτείναμε να το ολοκληρώσετε.

Και αν το campaign σας κούρασε, ευτυχώς οι εναλλακτικές μας είναι μπόλικες! Το κλασικό Smash που παίρνει μέχρι 8 παίκτες, τα τουρνουά, τα 3vs3 και 5vs5 squad strikes που διαλέγετε ομάδες και μόλις χάσει ένας χαρακτήρας μπαίνει ο επόμενος του team, το mob smash που οι αντίπαλοι σκάνε κατά κύματα, η προπονησούλα μας εννοείται, το special smash όπου τα βάζετε με όλους όσους έχετε ξεκλειδώσει, τα challenges που σας προκαλούν σε δοκιμασίες, και τέλος, το δικό μας αγαπημένο, το classic mode. Σε αυτό, κάθε ήρωας έχει προδιαγεγραμμένους αντιπάλους και τα βάζετε μαζί τους σε μάχες αυξανόμενης δυσκολίας, μέχρι το τέλος όπου σας περιμένει κάποιο boss (Giga Bowser, Ganon, Master Hand κ.α.). Και όλα τα παραπάνω, σε 108 διαθέσιμα stages! Α, και φυσικά το online…

Myth Busters Ultimate

Κοιτάξτε, δε ζούμε σε γυάλα. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι σε όλο το διαδίκτυο υπάρχουν εντονότατες διαμαρτυρίες για το online, κυρίως λόγω lag. Στη δική μας περίπτωση, παρότι αντιμετωπίσαμε κάποιες φορές εφάμιλλα προβλήματα, οι εντυπώσεις μας ήταν γενικά ιδιαίτερα θετικές, σε σημείο που προβληματιστήκαμε κιόλας. Έτσι, αποφασίσαμε να το ρίξουμε στη… στατιστική, καταγράφοντας την εμπειρία μας σε 40 online battles. Μάλιστα χρησιμοποιήθηκαν δύο διαφορετικές ασύρματες συνδέσεις, ξεχωριστών εταιριών: οι μισές παίχτηκαν σε ακατέβατη 50άρα VDSL και οι υπόλοιπες σε (τυπική Ελληνική…) 24άρα ADSL

Τα πρώτα καλά νέα, για τους φίλους που έχουν συμβατικές συνδέσεις, είναι ότι δεν παρατηρήθηκε διαφορά στην ποιότητα του connectivity. Στην ουσία τώρα, η συντριπτική πλειονότητα των αγώνων (34) ήταν 1vs1, μιας και ακόμα και όταν επιλέγαμε ως κριτήριο -μεταξύ άλλων- να υπάρχουν τέσσερις παίκτες, μετά από μεγάλη αναμονή μόλις (και αν…) εμφανιζόταν κάποιος αντίπαλος, το παιχνίδι ήταν αρκετά ευγενικό ώστε να μην έχει δύο άτομα να περιμένουν άσκοπα και μας έριχνε στη μάχη. Ύστερα από λίγες προσπάθειες, επιλέξαμε να μη θέτουμε κανένα rule (το οποίο και στην παρούσα φάση συνιστούμε), αφού ανησυχήσαμε ότι θα τελειώναμε λίγο μετά την κυκλοφορία του Half-Life 3… Συνολικά, κάποιου είδους lag συναντήσαμε 11 φορές (πέντε στο VDSL και έξι στο ADSL). Από αυτές, σχεδόν σε ίσα ποσοστά μεταξύ των συνδέσεων, είχαμε πέντε στιγμιαία και ανεπαίσθητα lag, τρία mild –λίγων δευτερολέπτων- όπου όμως δεν επηρέασαν ουσιαστικά τη ροή των ματς και μόλις τρία που καθιστούσαν τον αγώνα unplayable. Εν κατακλείδι λοιπόν, αντιμετωπίσαμε άξιο αναφοράς πρόβλημα έξι φορές (15%), από τις οποίες μόνο στη μία υπήρχαν πάνω από δύο παίκτες.

Πού καταλήγει η δική μας έρευνα; Δεδομένων του μεγέθους του τίτλου και του, εδώ και λίγους μήνες, επί πληρωμή online περιεχομένου, το παραπάνω ποσοστό σίγουρα σηκώνει συζήτηση και δε μπορεί να χαρακτηριστεί αμελητέο. Για κανένα λόγο όμως δε δικαιολογεί και την κατακραυγή, καθώς πρακτικά μόνο 3/40 ματς (7,5%) μας έκαναν να… σιχτιρίσουμε. Στα δικά μας μάτια τουλάχιστον, οι casual gamers, που δε στοχεύουν στη συλλογή πόντων άλλα στη χαρά του παιχνιδιού, θα απολαύσουν την εμπειρία και θα διασκεδάσουν με τον πανικό που γίνεται στα party battles- παρά τα άνισα matchmakings που θα συναντήσουν.

Να σημειωθεί ότι στο καινούργιο 1.2.0 update, που κυκλοφόρησε τις τελευταίες ώρες, αναφέρεται πως τα preferences θα παίζουν μεγαλύτερο ρόλο κατά την αναζήτηση αντιπάλου, αλλά αυτό ίσως έχει επίπτωση στους χρόνους αναμονής (λογικά το ματς θα το παίξουν τα εγγόνια σας με λίγα λόγια).

A new foe has appeared! Challenger approaching

Αν προσέξατε, αναφέραμε ότι 74 είναι οι fighters της βασικής έκδοσης. Αυτό γιατί, όσοι προμηθευτούν το παιχνίδι μέχρι 31 Ιανουαρίου 2019 δικαιούνται το Piranha Plant ως δωρεάν DLC character, ενώ έχουν ανακοινωθεί άλλοι πέντε (επί πληρωμή) χαρακτήρες- έκπληξη, με πρώτον και ήδη available, τον Joker του Persona 5! Κάτι τέτοια κάνουν εκεί στο Κιότο και άντε να τους κακιώσουμε μετά… Οι φήμες δίνουν και παίρνουν, με διάφορα ονόματα να ακούγονται εντονότερα όπως Banjo (και Kazooie), Lara Croft, Crono και Crash Bandicoot. Χωρίς τίποτα επιβεβαιωμένο, ο καθένας έχει τη δική του wish list και εμείς από την πλευρά μας παρακαλάμε και ονειρευόμαστε σα σχολιαρόπαιδα για Geralt (όχι, δεν πτοούμαστε από το γεγονός ότι έχει ήδη καταντήσει μαϊντανός, αφού μετά το Soul Calibur VI θα εμφανιστεί και στο Monster Hunter: World), Goku, Kratos και… Batman!

Nerdgasm

Πάμε και στα τεχνικά τώρα. Εικαστικά το Super Smash Bros. Ultimate είναι ά-ψο-γο, εκμεταλλευόμενο το 101% των γραφικών δυνατοτήτων της υβριδικής κονσόλας και με 60 fps, είτε docked είτε handheld. Αντιστοίχως, οι αναλύσεις είναι 1080p και 720p. Ηχητικά, με συνολικά 800+ τραγούδια από όλες τις σειρές, ακόμα και ο πιο δύστροπος θα βρει αρκετά κομμάτια που να τον ευχαριστούν! Το συνολικό οπτικοακουστικό αποτέλεσμα είναι αντάξιο του ονόματος και του “βάρους” του τίτλου. Νομίζουμε ότι και ο φανατικότερος, πιο εθελότυφλος οπαδός άλλης κονσόλας, δε γίνεται να μην το παραδεχτεί! Καλά, για τους fans της Nintendo δεν το συζητάμε, θα φανεί οργασμικό.

Στα του χειρισμού, παρόλο που το Pro Controller ή το χειριστήριο του Gamecube (μπορείτε να βρείτε adapter) θα ήταν οι βέλτιστες επιλογές, ακόμα και με τα απλά Joy-Cons κάναμε εξαιρετική δουλειά. Οι ελάχιστες ενστάσεις που είχαμε αφορούσαν το κατασκευαστικό τους κομμάτι και την απόκριση του αντίχειρα σε κάποιες απότομες μανούβρες. Όσον αφορά στο mapping, οι καινούργιοι ίσως χρειαστούν λίγο χρόνο να συνηθίσουν τη γρήγορη χρήση σχεδόν όλων των buttons- συμπεριλαμβανομένου του δεξιού αναλογικού-, οι βετεράνοι όμως θα θυμηθούν γρήγορα, μιας και μοιάζει με των παλιότερων releases.

Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το Nintendo Switch, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη CD Media.

IGN GreeceΟι μισοί χρήστες Switch έχουν αγοράσει τα μεγαλύτερα παιχνίδια της NintendoΚαινούργιο παιχνίδι από τον δημιουργό του Ark: SurvivalΤρία νέα παιχνίδια NES έρχονται στο Nintendo Switch Online

Πηγή: IGN Greece