Shining Resonance Refrain Review

Ο δράκος της Marga

Shiningκυρίες και κύριοι. Όχι του StevenKing, ούτε του Φώσκολου... Της SEGA. Μια σειρά που κλείνει τα 27 έτη της, έχοντας συνεχείς δημιουργίες από τις εποχές του MegaDriveμέχρι και σήμερα. Με τελευταία, αλλά παράλληλα πρώτηγια το Δυτικό κόσμομετά από 11 έτηαποχής, το JRPGShining Resonance Refrain, μια remasteredεκδοχή του αρχικού τίτλου για το PlayStation 3.

Φέτος και τέσσερα χρόνια μετά την αρχική κυκλοφορία του, μπορούμε πλέον να το απολαύσουμε

παγκοσμίως οι κάτοχοι PC, PS4, Xbox One και Nintendo Switch. Να σημειωθεί επίσης, ότι είναι η πρώτη φορά που παιχνίδι της σειράς μεταφέρεται σε κονσόλα της Microsoft. Developers είναιηMedia.Vision καιη O-Two Inc.

Βασικές διαφορές, πλην των όποιων τεχνικών λεπτομερειών, ανάμεσα στις δύο εκδόσεις είναι η προσθήκη όλων των DLC (κυρίως κοστούμια, dungeonsγια levellingupκαι events), η κατάργηση των microtransactions (τι microtransactionsρε φραγκοφονιάδες;!) καθώς και η ύπαρξη του Refrainmode. Το εν λόγω, λειτουργεί ως ένα εναλλακτικό newgameplus, όπου δύο βασικοί NPCγίνονται playable. Η Segaόμως προειδοποιεί για spoilersκαι συνιστά να το ξεκινήσουμε αφού ολοκληρώσουμε το ορίτζιναλ, χοντρικά 35ωρο, playthrough.

Εμπρός πίσω!

Στα του storyτώρα. Παραπάνω από 1000 χρόνια πριν από τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στο ξεκίνημα του ShiningResonanceRefrain, στο ιερό νησί Alfheim δράκοι και highelvesζούσαν αρμονικά μεταξύ τους επικοινωνώντας μέσω μουσικής. Μέχρι που μια παντοδύναμη θεϊκή οντότητα προσπάθησε να καταστρέψει τον κόσμο και να δημιουργήσει έναν καινούργιο από τις στάχτες του. Ο πόλεμος που ξέσπασε διήρκησε αιώνες και στο τέλος επικράτησαν τα ιπτάμενα ερπετοειδή, πληρώνοντας όμως το απόλυτο τίμημα: να χάσουν τις ζωές τους και οι ψυχές τους να κρυσταλλοποιηθούν. Ο μόνος που επιβίωσε ήταν και ο δυνατότερος όλων, ο ShiningDragon.

Άλμα στο χρόνο και πλέον βρισκόμαστε εν μέσω δεκαετούς πολέμου ανάμεσα στην EmpireofLombardiaκαι στο KingdomofAstoria, στο οποίο ανήκε το μεγαλύτερο μέρος του Alfheim. Η Αυτοκρατορία πάει τραίνο, με ολόκληρο το Βασίλειο να περιορίζεται πια μόνο στην πρωτεύουσά του Marga και τα γύρω εδάφη. Κλειδί για την απόλυτη επικράτηση των Λομβάρδιων ή τη μεγάλη ανατροπή των Αστόριων, είναι οι προαναφερθέντες κρύσταλλοι, καθώς και... ο πρωταγωνιστής μας, YumaIlvern. Ο τελευταίος, σαν άλλος Naruto, φέρει ως “δοχείο” την ψυχή του ShiningDragon.

Και ποια είναι η πρώτη μας αποστολή; Να τον ελευθερώσουμε από κάτι μπουντρούμια που τον κρατάει η Αυτοκρατορία! Για να καταλάβετε για τί άμπαλο ήρωα μιλάμε. Ολόκληρο κερατόσπαθο του δίνει ο δράκος και ο τύπος το ’χει διακοσμητικό... Ρε αυτός θα πάρει στις πλάτες του την Astoria;! Αυτός είναι η Ματίνα Μανταρινάκη του Alfheim, ένα ταπεινό χαμομηλάκι... Αν έπαιζε στο Καρουζέλ, η Μαρία Χοακίνα θα τον είχε τρελάνει στο φτύσιμο, πιο κάτω και από το Σιρίλο θα ήταν! Τέλος πάντων, για να μη με πείτε εμπαθή και προκατειλημμένο, το παλικάρι ξεθαρρεύει κάποια στιγμή. Αργά, στο 5ο κεφάλαιο από τα διαθέσιμα 8, αλλά το καταφέρνει. Ως τότε υπομονή παιδιά…

Ευτυχώς, οι υπόλοιποι χαρακτήρες (playableκαι μη) δεν κινούνται στα επίπεδα του Yuma. Οι περισσότεροι δεν είναι κάτι το αξιομνημόνευτο βέβαια καθώς απουσιάζουν το βάθος χαρακτήρα και το γεμάτο παρελθόν, σίγουρα όμως είναι επαρκείς και ας μη ξεφεύγουν από κοινοτυπίες και στερεότυπα. Ίσως οι villainsνα είναι οι πιο ενδιαφέροντες όλων.

Από φωνή; Οπλάρα…

Όσον αφορά στο ρόστερ μας, το οποίο θα εμπλουτίζεται σιγά- σιγά, αποτελείται κατά συντριπτική πλειοψηφία από μια ειδική κατηγορία μαχητών, τους Dragoneers. Κύριο χαρακτηριστικό τους είναι τα Armonics, ένας συνδυασμός όπλων με μουσικά όργανα, κατασκευασμένα από το σώμα του ShiningDragon, με σκοπό να επηρεάζουν τη δύναμη των δράκων και να αξιοποιούν την ενέργεια της φύσης. Σημειώστε όμως ότι, ελέω του actionστοιχείου, στις μάχες χειριζόμαστε μόνο το leaderτου τετραμελούς activeparty. Μέσω αυτού θα μπορείτε να δίνετε οδηγίες στην ομάδα, όπως να κινούνται ελεύθερα, να έχουν ως προτεραιότητα το healingαντί της επίθεσης ή ακόμα και να μην κάνουν τίποτα.

Το combatsystem, αυτό καθαυτό, χωρίζεται στις απανωτές hack‘n’ slashαπλές επιθέσεις που καταναλώνουν ActionPoints(σα regeneratedstamina), τις δυνατότερες μονές και τις Force που χρησιμοποιούν MagicPoints. Αν ξεμείνετε από MPμη φοβάστε, ανακτώνται με χτυπήματα της πρώτης κατηγορίας.

Στα παραπάνω, προσθέστε και την επιπλέον δυνατότητα του Yumaνα μεταμορφώνεται σε δράκο. Η παραμονή του ωστόσο σε αυτή τη μορφή κοστίζει μαγεία και όσο η μπάρα πέφτει κάτω από το μισό, τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να μπει σε berserkmode και να αρχίζει να κοπανάει αδιακρίτως φίλων και εχθρών. Δε θα το θέλατε κάτι τέτοιο…

Πάλι καλά λοιπόν που υπάρχει το B.A.N.D., το uniquefeature του συστήματος μάχης. Πρόκειται για τραγούδια που παίζουν οι Dragoneersκαι όχι μόνο αυξάνουν τα στατιστικά του team, αλλά εμποδίζουν και το φλωροδρακουλίνο μας να τρελαθεί. Όσο πιο γεμάτος ο δείκτης, τόσο περισσότερο κρατάει η επίδρασή του.

Υπάρχουν και δύο ακόμα χρήσιμα στοιχεία, τα traits του καθενός και το resonanceμεταξύ των χαρακτήρων, για τα οποία όμως δεν έχουμε να πούμε πολλά. Αυτό διότι ποτέ δεν εξηγείται ξεκάθαρα το πώς λειτουργούν και επηρεάζουν τη δυναμική της ομάδας. Χοντρικά και αν αντιληφθήκαμε ορθά, παίζουν ρόλο στο ποιος θα βοηθάει ποιους in-battle και με ποιόν τρόπο (π.χ. συχνό healing). Είναι εμφανής η προσπάθεια των παραγωγών να αναδείξουν τη βαρύτητα των διαπροσωπικών σχέσεων - μέχρι και ραντεβού μπορείτε να βγείτε- άλλα δεν παρουσιάζεται κατανοητά.

“Ojo- san, pantsu misete moratte yoroshii desu ka?”

Στο εικαστικό κομμάτι, η 3Danimeαπεικόνιση των χαρακτήρων είναι φανταστική. Τα υπέροχα σχέδια υπογράφει ο TonyTaka. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η εμπειρία του καλλιτέχνη (και) στο είδος του ενήλικου manga (hentai) έχει βοηθήσει ώστε οι εκφράσεις των πρωταγωνιστριών να αποπνέουν, συχνά, ένα διακριτικό ερωτισμό, που συναντιέται στο συγκεκριμένο είδος τέχνης. Δηλαδή έτσι μας έχουν πει... Κάτι φίλοι από το χωριό, δεν τους ξέρετε... Όπως και να ’χει, τα μάτια σας θα δούνε μέχρι και βρακάκια.Δυστυχώς δε μπορούμε να πούμε τα ίδια καλά λόγια και για τα backgroundsτα οποία μοιάζουν... χοντροκομμένα να το πούμε; Ας είμαστε politicallycorrect και ας προτιμήσουμε το lastgen...

Κρίμα για αυτό το φάλτσο (punintended) από την πλευρά των developersμιας και το Shining Resonance Refrainτρέχει όμορφα σε FullHDόταν είναι docked, με ελάχιστες πτώσεις από τα 30 fps. Στο handheldσαφώς έχουμε μικρότερη ανάλυση, αλλά δεν παρατηρήθηκαν αλλαγές στο framerate. Μέτρια πράγματα και από ηχητικής πλευράς. Για έναν τίτλο όπου η μουσική παίζει τόσο μεγάλο ρόλο στο lore, περιμέναμε περισσότερα. Καλή αλλά ουσιαστικά αδιάφορη, τίποτα που θα κολλήσει στο μυαλό σας ή που θα σας κάνει να σταματήσετε τη διαδρομή σας για να την απολαύσετε.

Αυτό όμως που έκανε τεράστια εντύπωση ήταν το καστ των Ιαπώνων voiceactors! Ενδεικτικά, για εσάς που ασχολείστε με anime, ετοιμαστείτε να αναγνωρίσετε, μεταξύ άλλων, τους seiyuusτων: Zoro (ή Hijikataγια τους λάτρεις του Gintama), Fubuki, Nami, TrafalgarLaw/ CaptainLevi, Hinata, DonquixoteDoflamingo, Zabuza/ Mr. Satan, SoiFon (μην το ξεχνάμε το Bleach...), Yamatoκαι Videl. Σχεδόν όλοι έχουν περάσει, είτε για μικρούς είτε για μεγάλους ρόλους, από το OnePiece!

Ωραία προσπάθεια αλλά… δοκάρι

Συνολικά πώς θα χαρακτηρίζαμε την εμπειρία μας από τον τίτλο; Καλή αλλά σε πολλά σημεία κουραστική. Πάμε να δούμε εν συντομία τα σημεία στα οποία χωλαίνει.

Η ιστορία εξηγείται σχετικά νωρίς, αλλά κάπως αόριστα, χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Οι απορίες και τα κενά που μπορεί να έχετε απαντώνται σε βάθος χρόνου, οπότε θα μπορούσαμε να τη χαρακτηρίσουμε και σα “latebloomer” με το ενδιαφέρον να αυξάνεται από τα μισά και μετά. Ο χάρτης είναι σχετικά μικρός οπότε θα επισκέπτεστε τις ίδιες περιοχές ξανά και ξανά, ενώ η μόνη πόλη που θα δραστηριοποιείστε είναι η Marga. Για fast travel ούτε λόγος, θα σας φάνε τα πέρα- δώθε. Αναγκαστικά, για να έχει ενδιαφέρον η όλη διαδικασία, υπάρχει scaling στα mobs.

Οι νυχτερινές συναντήσεις στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου, που οδηγούν στα datesκαι το ρομάντζο, είναι μια ευχάριστη νότα (punintendedδύο), αλλά πολλές φορές επαναλαμβάνονται οι ίδιοι διάλογοι. Γενικά η πλειονότητα των διαλόγων, του interactionμε NPCκαι των events είναι βαρετή και ανούσια. Ειδικά τα events, τραβάνε και αρκετά σε διάρκεια. Οπότε δείτε αν αναφέρεται κάτι χρήσιμο στις δυο, τρεις πρώτες κουβέντες αλλιώς... skip.

Μιλώντας για διάρκεια, στην πρώτη μιάμιση ώρα είχαμε μετρήσει μόλις 10 λεπτά καθαρού gameplay! Στη συνέχεια μειώνεται αισθητά ο χρόνος που τρώνε τα cinematicsκαι τα cutscenesαλλά και πάλι... Δε θα ξεμπερδεύετε τσακ- μπαμ.Τα sidequests, αδιάφορα. Να συλλέξουμε αντικείμενα και να σκοτώσουμε εχθρούς. Δεν κερδίζουμε XP, μόνο items. Στο χειρισμό του menuχρησιμοποιείται μόνο ο σταυρός και καθόλου ο αναλογικός μοχλός! Γιατί; Ποιο το νόημα; Εκτός από αυτή την παραφωνία, άλλα προβλήματα δεν υπήρξαν στο συγκεκριμένο τομέα.

Τα savepointsτα βλέπετε με το κιάλι. Υπάρχει μεν η δυνατότητα, σε περίπτωση ήττας, να συνεχίσετε από την τελευταία μάχη αλλά πες ότι σου τελειώνει η μπαταρία, ότι ξέμεινες από items, ότι βαρέθηκες βρε αδερφέ και θες να το κλείσεις! Άντε γειά, γύρνα πίσω. Υπάρχουν δύο επίπεδα δυσκολίας, το εύκολο και το normal. Εμείς προτιμήσαμε το δεύτερο και δε συναντήσαμε κανένα πρόβλημα με τους απλούς enemies. Τα βάλαμε με τύπους 10 levelsπαραπάνω και νικήσαμε άνετα. Οι bossesείναι άλλο κεφάλαιο, εκεί τα πράγματα σοβάρευαν.

ToA.I. των συμμάχων σας θα μπορούσε να είναι και καλύτερo. Δε μιλάμε για τραγικά πράγματα αλλά εντάξει, ένα reviveθα μπορούσαν να το κάνουν... Είναι ανάγκη να μπαίνουμε στο menu, να αλλάζουμε leader, να κάνουμε το spell, να περιμένουμε να σηκωθεί το ψοφίμι και να ξαναλλάζουμε αρχηγό;

Toreviewβασίστηκε στην physical έκδοση του παιχνιδιού για το NintendoSwitch, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Zegetron.

IGN GreeceΑνακοινώθηκαν τα παιχνίδια του PS Plus για τον ΑύγουστοMonster Hunter World: Κάθε αρχή και δύσκολη... ακόμη και για το PC PortΗ HORI ανακοίνωσε τρεις νέους μοχλούς για το Nintendo Switch

Πηγή: IGN Greece