Shadow of the Tomb Raider Review

The jungle, it came alive and took him....

Η Lara Croft μάλλον είναι ο αγαπημένος μου χαρακτήρας στο χώρο του gaming. Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου με συνάρπαζε η δυναμική, πληθωρική και όμορφη αρχαιολόγος που είχε πάντα έτοιμη κάποια έξυπνη και ελαφρώς ειρωνική ατάκα, καθώς ακροβατούσε στην κόψη του ξυραφιού. Ένας θηλυκός Ινδιάνα Τζόουνς, της οποίας οι εξορμήσεις δεν είχαν ποτέ ως στόχο το χρήμα, είχε εξάλλου αρκετά ώστε να έχει μια γιγάντια έπαυλη, έναν μπάτλερ που την ακολουθούσε παντού και το προσωπικό της γυμναστήριο. Όχι, το κίνητρο της Lara ήταν πάντα η αγάπη για την περιπέτεια και

Το Tomb Raider του 2013, το πρώτο μέρος της reboot τριλογίας έπλασε εκ νέου τη Lara ως μια άπειρη δεκαοχτάχρονη, της οποίας η πρώτη αρχαιολογική αποστολή κατέληξε με την ίδια να ναυαγεί στο μυστηριώδες νησί Yamatai. Εκεί παρακολουθήσαμε την εξέλιξή της από καλομαθημένη νεαρή σε survivor, που δεν θα διστάσει να σκοτώσει εφόσον το απαιτεί η κατάσταση. Ήταν μια διαφορετική προσέγγιση του χαρακτήρα από αυτή των προηγούμενων τίτλων, μια που προσέφερε μια πιο άγουρη και ευάλωτη Lara, η οποία σμιλευόταν μπροστά στα μάτια του παίκτη ώστε να γίνει ο σκληροπυρηνικός χαρακτήρας που όλοι ξέρουμε. Το πρόβλημα είναι, ότι φτάνοντας στο τρίτο μέρος της τριλογίας, ακόμα περιμένουμε. Μην με παρεξηγήσετε, σίγουρα είναι πιο σκληραγωγημένη, αλλά της λείπει αυτή η γοητεία των παλαιότερων games.

Ας το πάρουμε όμως από την αρχή. Στο Shadow of the Tomb Raider, που λαμβάνει χώρα λίγο μετά τα γεγονότα του προηγούμενου τίτλου, η Lara προσπαθεί ακόμη να ανακαλύψει τα κίνητρα και την ηγεσία της μυστηριώδους ομάδας Trinity. Η έρευνά της την οδηγεί στο Μεξικό, όπου στην προσπάθεια της να εμποδίσει την Trinity να αποκτήσει ένα τελετουργικό μαχαίρι των Μάγια, καταλήγει να θέτει σε κίνηση την αποκάλυψη και να προκαλεί ένα γιγάντιο τσουνάμι. Ούπς...

Η Eidos Montreal προσπαθεί να παρουσιάσει τον κίνδυνο που ενέχει η εμμονή της Lara με την Trinity, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι μια πρωταγωνίστρια χωρίς συμπόνια ή ενσυναίσθηση και με πλήρη αδιαφορία για τις συνέπειες των πράξεών της. Αυτή η μονόπλευρη παρουσίαση της Lara την κάνει αντιπαθή στον παίκτη, ενώ και οι λιγοστές στιγμές που δείχνει ψήγματα μετανοίας μοιάζουν σχεδόν κωμικές. Οι μόνες απολαυστικές στιγμές της είναι στις αλληλεπιδράσεις της με τον φίλο και συνοδοιπόρο της Jonah, κατά τη διάρκεια των οποίων σταματάει να είναι μέσα στη μαυρίλα και έχουμε χαλαρά αστεία και εγκάρδιες συζητήσεις.

Αν όμως κοιτάξουμε πέρα από τα σεναριακά του “αμαρτήματα”, το Shadow of the Tomb Raider προσφέρει πολλές μικρές βελτιώσεις στο gameplay των προηγούμενων τίτλων. Κατ’αρχάς έχει δοθεί περισσότερη έμφαση στο stealth, αντί για τις ανοιχτές μάχες. Η Lara μπορεί να καλύψει τον εαυτό της με λάσπη για να μειώσει την πιθανότητα να την δει κάποιος εχθρός, να κρυφτεί μέσα στη βλάστηση και σε τοίχους καλυμμένους από αναρριχητικά φυτά. Τα animations των stealth kills έχουν και αυτά ανανεωθεί και είναι ξεκάθαρο ότι αυτή τη φορά η Lara είναι ο κυνηγός, όχι το θήραμα. Κατά τ’άλλα η μάχη είναι ίδια και απαράλλακτη με το Rise of the Tomb Raider. Θα έχετε να επιλέξετε ανάμεσα σε μια ποικιλία όπλων, το αγαπημένο μας τόξο και μια πιο σιωπηλή προσέγγιση με το combat knife. H μεγαλύτερη ίσως προσθήκη στο οπλοστάσιο της Lara είναι τα Fear Arrows, τα οποία θα κάνουν όσους χτυπηθούν από αυτά να επιτεθούν στους συμμάχους τους.

Παρά τις όποιες βελτιώσεις στο σύστημα μάχης, προτεραιότητα στο Shadow of the Tomb Raider έχουν η εξερεύνηση και οι τάφοι. Για αυτό το λόγο η συχνότητα με την οποία θα συναντάτε εχθρούς είναι αισθητά μικρότερη, ενώ οι τάφοι είναι σαφώς περισσότεροι. Πέρα από αυτούς που θα εξερευνήσετε στο main story, υπάρχουν παντού διάσπαρτοι challenge tombs και crypts. Θα πρέπει να εξερευνήσετε αρκετά προσεκτικά για να τους εντοπίσετε, αλλά η αίσθηση που προσφέρουν, αυτή του πραγματικού εξερευνητή, είναι κάτι που δεν θα συναντήσετε πουθενά αλλού. Ολοκληρώνοντας έναν τάφο θα πάρετε και ένα μοναδικό item, του οποίου η χρησιμότητα κυμαίνεται από ελαφρώς άχρηστο σε εξαιρετικά χρήσιμο.

Η κινητικότητα της Lara έχει και αυτή βελτιωθεί. Πέρα από τα pickaxes που της επιτρέπουν να σκαρφαλώνει σε βραχώδεις επιφάνειες, πλέον έχει και τη δυνατότητα να καταρριχηθεί από μεγάλα ύψη. Επιπλέον η προσθήκη μεγάλων σε έκταση υποβρυχίων περιοχών, φέρνει μαζί και τη δυνατότητα να ανανεώνει το οξυγόνο της από air pockets που βρίσκονται ανά τακτά διαστήματα. Προσθέστε σε αυτό και το υποβρύχιο stealth, στο οποίο η Lara πρέπει να κρύβεται μέσα σε φύκια για να αποφύγει πιράνχας και έχετε μια από τις πιο αγωνιώδεις εμπειρίες του παιχνιδιού. Γενικά οι δυνατότητες της Lara όσον αφορά την κίνηση έχουν βελτιωθεί δραστικά και αυτό φαίνεται και στο σχεδιασμό του κόσμου, με πιο περίπλοκα puzzles αλλά και μονοπάτια.

Το crafting system έχει παραμείνει λίγο πολύ το ίδιο, αν και λίγο απλοποιημένο αυτή τη φορά δίνοντάς σας τη δυνατότητα πέρα από βέλη να κατασκευάσετε και σκευάσματα που θα ενισχύσουν τις ικανότητές σας ανά πάσα στιγμή. Στα campfires θα έχετε τη δυνατότητα να αναβαθμίσετε και το οπλοστάσιό σας με τα αντικείμενα που μαζέψατε στο δρόμο, καθώς και να επιλέξετε νέα skills για τη Lara. Το skill tree παρότι έχει γίνει πιο δυναμικό, χωρίζει τα skills σε τρεις κατηγορίες που έχουν να κάνουν με την εξερεύνηση, την μάχη και το stealth. Παρ’όλα αυτά δεν έχει ιδιαίτερη σημασία σε τι θα αποφασίσετε να επενδύσετε, καθώς τα απολύτως απαραίτητα skills τα ξεκλειδώνετε αυτόματα καθώς προχωράτε το main story.

Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα πράγματα που εισάγει το Shadow of the Tomb Raider είναι η επιλογή του βαθμού δυσκολίας. Πέρα από τον κλασσικό τρόπο επιλογής, σας δίνεται η δυνατότητα να αυξομειώσετε την δυσκολία ξεχωριστά για τη μάχη, την εξερεύνηση ή τα puzzles, ανάλογα με την εμπειρία που εσείς επιθυμείτε να έχετε. Είναι μια ιδιαίτερα έξυπνη κίνηση που βοηθάει στην περίληψη και λιγότερο ικανών παικτών, καθώς και αυτών που δεν απολαμβάνουν τόσο κάποιο συγκεκριμένο στοιχείο του Shadow of the Tomb Raider, όπως για παράδειγμα τη μάχη, αλλά θέλουν να επικεντρωθούν στην εξερεύνηση των τάφων.

Η πλειοψηφία του Shadow of the Tomb Raider λαμβάνει χώρα στην Περουβιανή ζούγκλα, η οποία είναι εντυπωσιακά κατασκευασμένη. Ιδιαίτερη φροντίδα έχει δοθεί ώστε το περιβάλλον να μη μοιάζει ποτέ ιδιαίτερα γραμμικό, αλλά γεμάτο εναλλακτικές διαδρομές προς εξερεύνηση, κι ας είναι πολλές φορές μια σειρά μακριών διαδρόμων που πηγαίνουν τον παίκτη από το ένα σημείο στο άλλο. Τα πιο ανοιχτά κομμάτια της ζούγκλας από την άλλη μοιάζουν γεμάτα πιθανότητες, με το κεντρικό hub του παιχνιδιού, την Paititi να είναι το πιο εντυπωσιακό. Κάθε φορά που ξαναγυρίζετε θα ανακαλύπτετε νέους εμπόρους και μέρη προς εξερεύνηση που θα ορκιζόσαστε ότι δεν ήταν εδώ πριν. Επιπλέον θα βρείτε και side missions με πολλαπλά μέρη, πολλές από τις οποίες βάζουν την Lara σε ρόλους που δεν την έχουμε ξαναδεί. Είναι μια πολύχρωμη περιοχή γεμάτη ζωή, εντελώς διαφορετική από τις ερημιές στις οποίες συνηθίζουμε να συναντάμε τη Lara.

Tο τεχνικό κομμάτι της τριλογίας ήταν πάντα από τα δυνατά της σημεία, και το Shadow of the Tomb Raider δεν υστερεί καθόλου. Η A.I των εχθρών είναι σχετικά καλή, με μόνο λίγα ατοπήματα, ενώ ο χειρισμός της Lara είναι καλύτερος από ποτέ. Οπτικά, η Lara κινείται με μεγαλύτερη φυσικότητα, οι εκφράσεις του προσώπου της μοιάζουν αβίαστες και τα χαρακτηριστικά της είναι πιο φυσιολογικά αυτή τη φορά. Αντίστοιχα και το περιβάλλον είναι πανέμορφο, τόσο που σε σημεία ο ρεαλισμός της ζούγκλας κλέβει την παράσταση άθελά του. Το φως τόσο σε ανοιχτά περιβάλλοντα, όσο και σε κλειστοφοβικούς τάφους είναι εξαιρετικά όμορφο, ενώ οι μικρές ακούσιες αλληλεπιδράσεις της Lara με το περιβάλλον, όπως τα αποτυπώματα που αφήνει στη λάσπη ή τα μαϊμουδάκια που αντιδρούν στην παρουσία της, είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακές.

Όσον αφορά τον ηχητικό τομέα, η Camilla Luddington και ο Earl Baylon που δανείζουν τις φωνές του στη Lara και τον Jonah κάνουν πραγματικά εξαιρετική δουλειά. Ακόμα και στους μικρότερους ρόλους όμως, η πλειοψηφία των voice actors δίνει πολύ καλές ερμηνείες. Το soundtrack είναι επίσης πολύ καλό, με ανατριχιαστικές χορωδίες που δίνουν επικό τόνο στην εξερεύνηση, ενώ τα sound effects πραγματικά κλέβουν την παράσταση. Τέλος να σημειωθεί ότι προσφέρεται και η δυνατότητα να αλλάξει κανείς τη γλώσσα των ντόπιων NPC από αγγλικά στην μητρική τους, που θα είναι ισπανικά και yucatec maya, με το πολύ σωστά ονομαζόμενο Immersion Mode.

Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το Xbox One, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη CD Media.

Πηγή: IGN Greece