Noahmund Review

Ο πόλεμος δεν είναι το μόνο πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει το Feros…

Μετά από ένα επιτυχημένο Kickstarter campaign, η ισπανική Estudio Ábrego κατάφερε να κάνει το ντεμπούτο της τον Αύγουστο που μας πέρασε με το Noahmund, έναν τίτλο εμπνευσμένο από κλασικά JRPG, ένα είδος που προσωπικά λατρεύω. Και όντως, με μία πρώτη ματιά το Noahmund βγάζει περισσότερα Final Fantasy vibes (κατά τη γνώμη μου) από οτιδήποτε έχει βγάλει η Square

τα τελευταία 15-16 χρόνια. Όμως όλο αυτό είναι πολύ καλό για να είναι αληθινό, σωστά; Σωστά…

Πρώτα απ’ όλα, η ιστορία του Noahmund φαίνεται ενδιαφέρουσα. Δυστυχώς, το εισαγωγικό βίντεο, που συνήθως βοηθάει στο να μπείτε στο κλίμα του τίτλου, είναι αποκλειστικά στα ισπανικά και χωρίς υπότιτλους, τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που γράφεται αυτό το review. Επίσης, οι αγγλικοί διάλογοι έχουν κάποια γραμματικά και συντακτικά λάθη. Αν και είναι κατανοητοί, μερικές φορές φαίνονταν κάπως αφύσικοι. Αν ήξερα ισπανικά, σίγουρα θα δοκίμαζα τον τίτλο σε αυτήν τη γλώσσα για να δω αν αυτή η αίσθηση οφείλεται στο ότι οι δημιουργοί δεν ήταν αρκετά εξοικειωμένοι με τα αγγλικά.

Η πλοκή είναι στην ουσία η εξής: η ήπειρος του Feros βασανίζεται εδώ και χρόνια από έναν πόλεμο ανάμεσα στη Shinn και τη Salaber. Η Galina Angstroud, μία πράκτορας του Shinn, και ο φύλακάς της, ο Berani Valenti, έχουν μία αποστολή· να βρουν το πολύ δυνατό, μυστικό όπλο της Salaber και να το καταστρέψουν έτσι ώστε το Feros να έχει ξανά ειρήνη. Σε αυτήν την αποστολή βρίσκουν και έναν σύμμαχο, τον αινιγματικό Stalos Ti. Έτσι οι τρεις πρωταγωνιστές θα περιπλανηθούν σε ένα τεράστιο dungeon προσπαθώντας να εκπληρώσουν το σκοπό τους. Δυστυχώς όμως δεν μπορέσαμε να απολαύσουμε την ιστορία μέχρι το τέλος της, αφού ήταν αδύνατο να προχωρήσουμε πέρα από ένα σημείο λόγω ενός bug που μας έκανε softlock σε ένα flashback cutscene.

Τα γραφικά του τίτλου της Estudio Ábrego, αν και δεν είναι εντυπωσιακά, έχουν τη γοητεία τους. Ειδικά για τους old school JRPG fans, όπως ο υποφαινόμενος, θα τους θυμίσουν εποχές που το Final Fantasy ήταν ακόμα Final Fantasy (αν και, για να είμαι ειλικρινής, δεν έχω δοκιμάσει ακόμα το XV, για το οποίο ωστόσο δεν έχω και πολλές ελπίδες). Ο κόσμος είναι όμορφα σχεδιασμένος και τα μοντέλα των χαρακτήρων είναι συμπαθητικά. Τα τέρατα που θα συναντήσετε ωστόσο είναι κάπως «hit-or-miss». Άλλα θα σας αρέσουν και άλλα θα τα βρείτε κάπως αστεία.

Όσον αφορά τον ήχο, το Noahmund έχει δύο «πρόσωπα». Το «άσχημο» είναι τα sound effects τα οποία στην πλειοψηφία τους είναι από μέτρια έως κακά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα νομίζω ότι είναι ένα «σατανικό γέλιο» που ακούγεται μερικές φορές. Ίσως να ήταν καλύτερα αν απλά το έβαζαν σε ένα text box χωρίς καθόλου ήχο (εκτός εάν είχε σατιρικό χαρακτήρα το εφέ, οπότε σε αυτήν την περίπτωση οι developers έκαναν καλή δουλειά αφού, μετά από αυτό, δυσκολευόμουν να πάρω τον συγκεκριμένο villain στα σοβαρά). Το «όμορφο», από την άλλη, είναι σίγουρα το soundtrack το οποίο είναι πραγματικά εξαιρετικό και η επιρροή από «κλασικούς» συνθέτες σε JRPGs, όπως ο Nobuo Uematsu, είναι προφανής. Πρόκειται πιθανότατα για ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει ο τίτλος.

Και τώρα πάμε στο κομμάτι που μας άφησε τις χειρότερες εντυπώσεις, το gameplay. Όλα τα προηγούμενα αρνητικά είναι είτε προβλήματα που θα μπορούσαν να διορθωθούν με ένα απλό patch, είτε ελαττώματα που εύκολα θα μπορούσε να παραβλέψει κάποιος, ειδικά αν το υπόλοιπο παιχνίδι ήταν αρκετά διασκεδαστικό. Το πρόβλημα όμως είναι ότι αυτό, δυστυχώς, δεν συμβαίνει με το Noahmund. Και κατά την άποψή μου αυτό οφείλεται στην, δικαιολογημένη αλλά όχι και τόσο επιτυχημένη, προσπάθεια των δημιουργών να πρωτοτυπήσουν. Εάν είχαν ακολουθήσει μία πιο «παραδοσιακή» JRPG προσέγγιση (πχ. turn based combat αντί για το δύσχρηστο motion battle chess), μπορεί, από πλευράς gameplay, να μην ξεχώριζε ο τίτλος, αλλά σίγουρα δεν θα έκανε τις ώρες που αφιέρωσα να μοιάζουν με αγγαρεία.

Καταρχάς, η κίνηση εκτός μάχης γίνεται με έναν τρόπο που θυμίζει κάπως το Friday the 13th: Killer Puzzle· επιλέγετε μία κατεύθυνση με τα βελάκια ή το μοχλό και πατάτε είτε το space αν παίζετε με πληκτρολόγιο, είτε το ανάλογο κουμπί αν παίζετε με χειριστήριο. Αυτό από μόνο του δεν είναι απαραίτητα κακό γιατί αποτελεί και βάση για διάφορα puzzles. Όμως, σε συνδυασμό με τους κακούς χειρισμούς, τόσο με keyboard όσο και με gamepad, είναι παραπάνω από πιθανό να δείτε πολλές φορές τους χαρακτήρες σας να πηγαίνουν προς λάθος κατεύθυνση και εσείς να είσαστε αναγκασμένοι να παρακολουθήσετε όλο το animation της κίνησης μέχρι να είστε ξανά ελεύθεροι να πάτε στην πλατφόρμα που θέλατε, αν δεν πέσατε πάνω σε κάποιο τέρας. Έτσι, κάτι πολύ απλό, όπως η κίνηση στο χώρο, γίνεται πιο «δύσκολο» και χρονοβόρο απ’ όσο θα έπρεπε να είναι.

Το motion battle chess είναι άλλο ένα κομμάτι του gameplay που μαστίζεται από τους κακούς χειρισμούς. Για παράδειγμα, ουκ ολίγες φορές σπατάλησα ειδικές επιθέσεις στον αέρα αντί σε κάποιον εχθρό, αφού πολλές φορές άλλαζε ο χαρακτήρας κατεύθυνση (χωρίς να ακουμπάω τα βελάκια ή τον μοχλό) τη στιγμή που πάταγα το κουμπί που αντιστοιχούσε στη συγκεκριμένη επίθεση. Σε αυτό το πρόβλημα ίσως να βοηθούσε ένα target lock mechanic, αλλά αυτό δεν υπάρχει προς το παρόν. Επίσης, η μετακίνηση στο battle chess δημιουργούσε πολλές φορές εκνευρισμό, ειδικά σε μάχες με σχετικά μεγάλο πλήθος αντιπάλων. Σε γενικές γραμμές το χειριστήριο ήταν πιο βολικό από το πληκτρολόγιο αλλά, και πάλι, όχι αρκετά («το μη χείρον, βέλτιστον» δηλαδή).

Ωστόσο το gameplay είχε και κάποια θετικά στοιχεία. Καταρχάς το progression δεν είναι βασισμένο σε XP αλλά story-based. Αυτό σημαίνει ότι ο τίτλος πιθανότατα δεν θα χαρακτηρίζεται στη συνέχεια, την οποία δεν μπορέσαμε να δούμε λόγω του bug που συναντήσαμε, από ένα ατελείωτο grind για το final boss. Από την άλλη αυτό κάνει τις μάχες με τα διάφορα τέρατα να μοιάζουν λίγο ανούσιες, ειδικά σε συνδυασμό με τα φτωχά rewards, και ίσως λίγο εκνευριστικές αφού δεν μπορείτε να κάνετε κάπως escape. Αρκετά ενδιαφέρον είναι και ο τρόπος με τον οποίο μπορείτε να κάνετε customization στα skills των χαρακτήρων, που γίνεται κάνοντάς τους equip διάφορες φιγούρες που βρίσκετε.

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PC, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη Badland Publishing.

IGN GreeceΤα πρώτα 10 λεπτά του Sinner: Sacrifice for RedemptionΜπείτε τον λαβύρινθο για τελευταία φορά στο Nintendo 3DS με το Etrian Odyssey NexusCineris Somnia - Official Trailer

Πηγή: IGN Greece