Frost Review

Winter is coming...

To Frost είναι μια από εκείνες τις κυκλοφορίες που αρνιούνται κατηγορηματικά να μπούν σε κουτάκια. Συνδυάζει survival και deck building στοιχεία, ενώ το gameplay θυμίζει έντονα επιτραπέζια, όπως το Ascension. Ταυτόχρονα, είναι αποκλειστικά single-player. Και είναι υπέροχο.

Η υπόθεση είναι πολύ απλή. Σε έναν κόσμο, ο οποίος μαστίζεται από μια τεράστια, εξαιρετικά θανατηφόρα καταιγίδα, η οποία ονομάζεται Frost, είστε ο αρχηγός μιας ομάδας

επιζώντων και προσπαθείτε να τους οδηγήσετε στο μόνο ασφαλές μέρος που έχει απομείνει, το μυστηριώδες Καταφύγιο. Για να φτάσετε εκεί όμως θα πρέπει να κινηθείτε γρήγορα, καθώς η καταιγίδα είναι πάντα στο κατόπι σας.

Στην αρχή του ταξιδιού σας το deck αποτελείται από δέκα κάρτες, από τις οποίες οι οχτώ αντιπροσωπεύουν τους διαθέσιμους πόρους σας (επιζώντες, τροφή, ξυλεία), ενώ οι υπόλοιπες δύο είναι οι λεγόμενες κάρτες κόπωσης. Από αυτές, πέντε διαλέγονται τυχαία και αποτελούν το εναρκτήριο “χέρι”. Για να νικήσετε πρέπει να ταξιδέψετε μια ορισμένη απόσταση (συνήθως 25 μετακινήσεις). Για το ταξίδι σε μια νέα περιοχή χρειάζεται να χρησιμοποιηθεί ένας συνδυασμός πόρων, οι οποίοι μετά το ταξίδι επιστρέφουν στο deck σας.

Και εδώ είναι που η πίεση αρχίζει να αυξάνεται. Στο πάνω μέρος της οθόνης υπάρχει ένας μετρητής, που δείχνει πόσα “βήματα” μπροστά είστε από την Frost. Για κάθε γύρο που δεν μετακινείστε μειώνεται κατα ένα, ενώ σε κάθε ταξίδι προστίθεται ένα. Αν ο μετρητής φτάσει στο μηδέν, η καταιγίδα σας κατάπιε και game over.

Όσο τρέχετε όμως να γλυτώσετε, θα συναντήσετε και διάφορα ενδιαφέροντα περιστατικά. Μια περιοχή μπορεί να έχει λύκους τους οποίους πρέπει να πολεμήσετε αλλιώς θα σας επιτεθούν στην επόμενη μετακίνηση με κόστος ένα Health Point. Η επόμενη μπορεί να έχει μια κατασκήνωση στην οποία μπορείτε να ανταλλάξετε ένα resource με κάποιο άλλο. Τέλος, μπορείτε να ξοδέψετε μερικούς πόρους για να αποκτήσετε τις κάρτες-ιδέες που έχουν λίγο πιο πρωτότυπες δράσεις, όπως το να ξεφορτωθείτε από το χέρι σας τις κάρτες κόπωσης, ή να αποκτήσετε ένα όπλο.

Στα αρχικά του στάδια το gameplay θα σας φανεί απλοϊκό, αργότερα όμως θα ξεκλειδώσετε περισσότερες κάρτες που δίνουν διαφορετικά bonuses, αλλά και απαιτούν μια διαφορετική στρατηγική. Εκεί φανερώνονται οι λεπτές αποχρώσεις του και η εξαιρετική ισορροπία μεταξύ στρατηγικής και τύχης που θα χρειαστείτε για να επιβιώσετε στα ανώτερα επίπεδα δυσκολίας. Βέβαια, ακριβώς επειδή η τύχη είναι σημαντικός παράγοντας, κάποιες φορές θα χρειαστεί να πατήσετε restart γιατί σας έτυχε ένα πολύ κακό χέρι ή μια πολύ δύσκολη περιοχή.

Το Frost έχει δύο modes: Classic και Scenario. Ξεκινώντας το μόνο διαθέσιμο επίπεδο δυσκολίας θα είναι το easy στο Classic mode. Με την ολοκλήρωσή του θα ξεκλειδώσετε το custom, στο οποίο μπορείτε να ρυθμίσετε τις διάφορες παραμέτρους και επομένως και τη δυσκολία, και το endless, στο οποίο δεν προσπαθείτε να φτάσετε στην ασφάλεια του Καταφυγίου αλλα να αντέξετε όσο περισσότερο μπορείτε έξω. Επιπλέον θα ξεκλειδώσετε επιπλέον και διάφορα σενάρια, τα οποία προσθέτουν κάποιους περιορισμούς στους βασικούς κανόνες. Αυτά ήταν και το πιο ενδιαφέρον κομμάτι –ταυτόχρονα όμως και το πιο δύσκολο- του τίτλου, καθώς οι επιπλέον περιορισμοί πολλές φορές έρχονται σε αντιπαράθεση με τον τρόπο που παίζατε μέχρι τότε. Γενικά, αν και ο συγκεκριμένος τίτλος προσφέρει μια καλή ποικιλία δραστηριοτήτων, δεν θα σας πάρει πάνω από 5-6 ώρες για να τον ολοκληρώσετε.

Το πιο εκπληκτικό κομμάτι του Frost είναι το υπέροχο art style του, το οποίο μοιάζει σαν να το σκίτσαρε κάποιος στο τετράδιό του. Ταυτόχρονα, η έντονη χρήση του λευκού χρώματος σε συνδυασμό με το στοιχειωτικό soundtrack αποδίδουν πολύ έντονα την αίσθηση του παγωμένου, μοναχικού, post-apocalyptic κόσμου στον οποίον εκτυλίσσεται η ιστορία μας.

Το μόνο αρνητικό που συνάντησα κατά την ενασχόληση μου με το Frost ήταν το μεγάλο lag που εμφανιζόταν σε σενάρια που είχαν πολλούς γύρους (από 40 και πάνω). Αν και σε ένα card game, που δεν βασίζεται σε γρήγορες αντιδράσεις, θα έπρεπε να μην είναι μεγάλο θέμα ένα τέτοιο πρόβλημα, εντούτοις ήταν τόσο έντονο που γρήγορα έγινε ενοχλητικό.

Το review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το Nintendo Switch, η οποία μας παραχωρήθηκε από την Digerati Distribution.

IGN GreeceΦήμη: Η Γερμανία θα απαγορεύει τα pre-orders σε παιχνίδια χωρίς ημερομηνία κυκλοφορίαςΜια μικρή "κρίση" περνάει το PlayStation NetworkH Nintendo θέλει να κυκλοφορεί "20-30 indie παιχνίδια στο Switch κάθε εβδομάδα"

Πηγή: IGN Greece