Dragon Ball FighterZ Review

Kaaameee… Haaameee… Haaaaaa… on the go!

“Πρέπει και μπορώ και στον ουρανό, θα σ’ αναζητήσω Dragon Ball…”. Ναι ρε φίλε, Dragon Ball... Τι να πρωτοπούμε για τη σειρά η οποία έμελλε, το 1984, να αλλάξει το ρου της ιστορίας των shonen manga και γενικότερα της ένατης τέχνης. Δεν έχει σημασία αν κάποιος είναι φαν του υπερηρωικού κόμικ, του Ευρωπαϊκού ή των manga. Το έργο του Akira Toriyama χαίρει καθολικής

αποδοχής και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για αμέτρητους καλλιτέχνες. Η Shueisha δε, εκδότρια εταιρία του περιοδικού Weekly Shonen Jump, πρέπει να του χτίσει άγαλμα καθώς μεταξύ αυτών είναι οι Eiichiro Oda, Masashi Kishimoto, Tite Kubo. Οι δημιουργοί των One Piece, Naruto και Bleach αντιστοίχως δηλαδή, του Big-3 του μαγκαζίνου μέχρι και πριν λίγα χρόνια. Σειρές με παγκόσμια επιτυχία, οι οποίες απέφεραν (και αποφέρουν) αμέτρητα κέρδη στον Ιαπωνικό κολοσσό.

Στα δικά μας τώρα, το Μάρτιο ο συνάδελφος Σήφης Χαβρεδάκης βαθμολόγησε το Dragon Ball FighterZ με 9 και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι “το DragonBall FighterZ είναι αν όχι ο καλύτερος Dragon Ball τίτλος που έχει κυκλοφορήσει ποτέ, μέσα στους καλύτερους 3 τουλάχιστον. Πρόκειται για μια πιστή αντιγραφή του anime που θα προσελκύσει και αρκετούς casual παίκτες, αλλά και ταυτόχρονα μιλάμε για ένα από τα πιο ανταγωνιστικά fighting games που υπάρχουν αυτή τη στιγμή. Μην αφήσετε να σας ξεγελάσει το button mashing ή τα auto combos, άλλωστε το FighterZ βρίσκεται ήδη στα παιχνίδια του EVO 2018, το μεγαλύτερο τουρνουά παγκοσμίως για fighting games. Το σίγουρο είναι πως αν είσαστε fan της σειράς δεν πρέπει με τίποτα να το χάσετε”. Ένα verdict που μας βρίσκει σύμφωνους μετά και τη δική μας ενασχόληση στο Nintendo Switch.

Το πρώτο πράγμα που μας έκανε εντύπωση είναι ότι τα εξαιρετικά cel shaded γραφικά μεταφέρονται άψογα και στην υβριδική κονσόλα της Ninty. Ναι, ευχαριστούμε πολύ, σαφώς και αν δώσατε ένα σκασμό λεφτά για μια RTX 2080 θα έχετε το τέλειο αποτέλεσμα, αλλά τηρουμένων των αναλογιών (το τονίζουμε) τα 60 fps- χωρίς ιδιαίτερες μεταπτώσεις- στα 1080p (docked) και 720p (handheld) με την υποδεέστερη, όλων, GPU του Switch, είναι σπουδαίο επίτευγμα. Βασικά, στο απαίδευτο μάτι οι διαφορές είναι μικρές και δεν αφαιρούν τίποτα από την gameplay εμπειρία.

Στο κομμάτι του χειρισμού… ξέρουμε τι σκέφτεστε. Το ξέρουμε και το προσπαθήσαμε. Σηκωθήκαμε, πήραμε τα Joy-Con στις παλάμες, κάναμε την κίνηση αλλά δυστυχώς δεν υποστηρίζονται motion controls. Όσοι αναρωτήθηκαν “ποια κίνηση;” θα σταλούν για ταχύρυθμα μαθήματα στο Kame House… Κατά τ’ άλλα, το ελαφρώς μινιόν controller ανταποκρίνεται αρκετά ικανοποιητικά μεν, αλλά δεδομένου του εύρους κίνησης που απαιτούν τα special moves και της ταχύτητας που έχουν οι μάχες, ο –μικρότερος του συνηθισμένου- αριστερός αναλογικός μοχλός ίσως σας δυσκολέψει. Χρησιμοποιώντας πάντως τον all time classic “σταυρό” κάναμε μια χαρά τη δουλειά μας.

Αυτό που μας απογοήτευσε όμως -αν και το αναμέναμε πλέον, είναι η αλήθεια- ήταν το διαθέσιμο offline περιεχόμενο. Όσοι δεν έχουν ενεργή συνδρομή στο Nintendo Switch Online θα πρέπει να αρκεστούν (ή καλύτερα να περιοριστούν) στις βασικές παροχές του τίτλου, όπως το story, το arcade, η προπόνηση και το local multiplayer. Τουλάχιστον, εάν έχετε μπόλικα χειριστήρια, μπορείτε να παίξετε μέχρι έξι άτομα… Μιλώντας για απογοητεύσεις, στην τυπική έκδοση του παιχνιδιού, παρότι κυκλοφόρησε το Σεπτέμβριο που μας πέρασε, δε συμπεριλαμβάνεται κανένα από τα DLC (ούτε έστω το anime music pack) ενώ και οι χρόνοι loading δε φαίνεται να έχουν βελτιωθεί καθόλου.

To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για το Nintendo Switch, η οποία μας παραχωρήθηκε από τη Bandai Namco Hellas.

IGN GreeceHitman 2 - How to Hitman (The Briefcase) TrailerRide 3 - Extreme Customization TrailerΊσως να μη δούμε το Elder Scrolls 6 μέχρι την επόμενη γενιά κονσολών

Πηγή: IGN Greece