27 Απριλίου 1950: Όταν ο Τσακ Κούπερ γκρέμισε τα τείχη

Το όνομα του Τσακ Κούπερ προφανώς και δεν λέει πολλά, ενδεχόμενα και τίποτα, ακόμη και στους φανατικούς φαν του ΝΒΑ.

Κι’ όμως ο ταπεινός γιός ενός ταχυδρόμου από το Πιτσμπουργκ κατάφερε να γίνει ο άνθρωπος που γκρέμισε τα τείχη των φυλετικών και ρατσιστικών διακρίσεων στο ΝΒΑ. Στις 27 Απριλίου του 1950 ο Κούπερ έγινε ο πρώτος έγχρωμος Αμερικάνος που έγινε ντραφτ από ομάδα του ΝΒΑ.

Το….τόλμησαν οι Μπόστον Σέλτικς που σόκαραν τον κόσμο του επαγγελματικού μπάσκετ όταν φώναξαν το όνομα του στον δεύτερο γύρο του ντραφτ και στο νούμερο 14. Η επιλογή ενός Αφρο-αμερικάνου από μια επαγγελματική ομάδα ήταν περίπου αδιανόητη για τον επαγγελματικό αθλητισμό των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων. Μόλις τρία χρόνια νωρίτερα, το 1947, είχαν πέσει τα τείχη στο παραδοσιακό Αμερικάνικο σπορ του μπέιζμπολ με την εμφάνιση του Τζάκι Ρόμπινσον που έσπασε τα στεγανά και έγινε ο πρώτος παίκτης που μεταπήδησε από τις Negro Leagues σε επαγγελματική ομάδα της MLB.

O Kούπερ ήταν αληθινός σταρ στο πανεπιστήμιο του Ντιούκενς, All American, με την ομάδα να κερδίσει 79 από τα 97 παιχνίδια που έδωσε στην τετραετία που έπαιξε με τη φανέλα της ο σμολ φόργουρντ με μπόι 1μ.96. Τελειώνοντας την κολεγιακή του καριέρα αρχικά ο Κούπερ πήρε τη μοναδική ευκαιρία που μπορούσε να έχει ένας προικισμένος έγχρωμος μπασκετμπολίστας της εποχής. Έπαιξε για λίγο στους Χάρλεμ Γκλόουμπ Τρότερς αφού δεν πίστεψε ότι οι Σέλτικς θα του έδιναν τη δυνατότητα να παίξει στο ΝΒΑ. Μερικές μήνες μετά την επιλογή του από τους Σέλτικς την 1η Νοεμβρίου του 1950 το επίσης αδιανόητο έγινε πραγματικότητα.

Ο Κούπερ γινόταν ο πρώτος έγχρωμος μπασκετμπολίστας που έπαιξε στο ΝΒΑ, το ίδιο βράδυ που ο Νέιτ Κλίφτον φορούσε τη φανέλα των Νικς και ο Ερλ Λόιντ την αντίστοιχη των Ουάσινγκτον Κάπιταλς! Από τους τρεις έγχρωμους που έπαιξαν στο ΝΒΑ ο Κούπερ ήταν αυτός που έκανε τη μικρότερη και λιγότερο σημαντική καριέρα αφού άντεξε όλα κι όλα έξι χρόνια στο επαγγελματικό πρωτάθλημα. Το 1956 επέστρεψε στη γενέτειρα του, το Πιτσμπουργκ αλλά και στην εκτός μπάσκετ ζωή του ήταν πρωτοπόρος.

Κατάφερε να γίνει ο πρώτος έγχρωμος διευθυντής υπηρεσιών του δήμου με ευθύνη του την ανάπλαση και τη συντήρηση των πάρκων της πόλης. Όταν έφυγε από τη ζωή το 1984 σε ηλικία μόλις 57 ετών κτυπημένος από τον καρκίνο δεν ήταν παρά ένας συνηθισμένος καθημερινός άνθρωπος αλλά το όνομα του έμεινε συνώνυμο με αυτού που γκρέμισε το ρατσιστικό στερεότυπο του επαγγελματικού μπάσκετ.