«Τα πάντα γύρω μου έτρεμαν, υπήρχαν παντού άρματα μάχης». Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις θυμάται πως βρέθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα των συνταγματαρχών. Γιατί ανακοίνωσε ότι γύρισε την τελευταία του ταινία

Στην Ελλάδα βρίσκεται ο σπουδαίος ηθοποιός Ντάνιελ Ντέι Λιούις για την πρεμιέρα της ταινίας του «Αόρατη Κλωστή», στην οποία υποδύεται τον Ρέινολντς Γούντκοκ έναν ιδιοφυή σχεδιαστή μόδας που ζει τη δεκαετία του ’50 στο Λονδίνο και έχει εμμονή με το επάγγελμά του.

Πρόκειται για την τελευταία ταινία της καριέρας του. Όπως αποκάλυψε το γεγονός πως εγκαταλείπει την υποκριτική τον λύπησε βαθιά, όμως ήταν μια απόφαση που έπρεπε να πάρει. «Ακόμα και αν ήξερα την απάντηση, δε θα την αποκάλυπτα. Η απόφαση ήρθε

μέσα μου σα μια βεβαιότητα που έπρεπε να αποδεχθώ. Εννοείται πως θα δυσκολευτώ στο μέλλον γιατί η υποκριτική είναι μια δουλειά που αγαπώ από τότε που ήμουν παιδί και αποτέλεσε καταφύγιο για εμένα. Ανάπτυξα υπέροχες συνεργασίες με ηθοποιούς, σκηνοθέτες, διευθυντές φωτογραφίας και συνεργεία για τις οποίες είμαι ολόψυχα ευγνώμων. Όμως τώρα νιώθω ότι είμαι έτοιμος να εξερευνήσω τον κόσμο με έναν άλλο τρόπο» είπε για την απόφασή του να σταματήσει την υποκριτική.

Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις έχει ήδη κερδίσει τρία βραβεία Όσκαρ Α΄Ανδρικού ρόλου και φέτος είναι ξανά για τελευταία φορά υποψήφιος. Στη συνέντευξη τύπου αποκάλυψε ότι για να ενσαρκώσει τον ρόλο του ακολουθεί τις τεχνικές του Στανισλάφσκι, τις οποίες έχουν χρησιμοποιήσει οι Μοντγκόμερι Κλιφτ, Μάρλον Μπράντο και Ρόμπερτ ντε Νίρο.

«Δημιουργώ στον εαυτό μου την ψευδαίσθηση πως βλέπω τον κόσμο μέσα από τα μάτια κάποιου άλλου. Την ίδια στιγμή αυτό που συμβαίνει είναι μία εξερεύνηση του εαυτού σου. Εάν λοιπόν δε δίνεσαι 100% σε αυτό δεν έχεις τίποτα να προσφέρεις».

Σε τηλεοπτική συνέντευξη που παραχώρησε ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις αναφέρθηκε και στην πρώτη του επίσκεψη στην Ελλάδα την εποχή της Χούντας.

«Στην πρώτη μου επίσκεψη στην Αθήνα, όταν ήμουν 14 ετών, ήρθα σε ένα ταξίδι με το σχολείο μου, ήταν πραγματικά συναρπαστικό. Ήμασταν όλοι κατενθουσιασμένοι και το περιμέναμε με τόση ανυπομονησία. Το οικοτροφείο, στο οποίο πήγαινα, είχε νοικιάσει ένα διαμέρισμα, οπότε όλοι κοιμόμασταν με υπνόσακους στο πάτωμα και όλα αυτά έμοιαζαν υπέροχα. Μέχρι που όλοι πάθαμε τροφική δηλητηρίαση. Συνέβη σε όλους μας από εκείνα τα φτηνά σουβλάκια. Πρόκειται για μια πολύ κρίσιμη στιγμή στη ζωή μου. Νομίζω ότι υπήρχε μόνο μία τουαλέτα στο διαμέρισμα, ήμασταν τόσοι πολλοί άρρωστοι! Περάσαμε, όμως, εκπληκτικά, παρά την ατυχία μας!

Ήταν, επίσης, αρκετά περίεργο την πρώτη μέρα που ξύπνησα στην Αθήνα τα πάντα γύρω μου έτρεμαν, τα ποτήρια δονούνταν, τα παράθυρα… Έμοιαζε σαν μια τεράστια μηχανή να έμπαινε σε κίνηση. Βγήκαμε έξω στο μπαλκόνι, όσο μπορούσαμε να δούμε, υπήρχαν παντού άρματα μάχης. Ήταν την εποχή που οι Συνταγματάρχες είχαν την εξουσία. Ήμασταν εκεί την μέρα που γινόταν μια μεγαλειώδης στρατιωτική παρέλαση. Νόμιζα ότι γινόταν εισβολή και σκεφτόμουν ποιοι μπορεί να είναι. Ήταν το 1971 ή το 1972. Η παρέλαση γινόταν σε ολόκληρη την πόλη. Περάσαμε αρκετό χρόνο προσπαθώντας να ξεφύγουμε από ναύτες. Νομίζω ότι φαινόμασταν κάπως παράξενοι γι’ αυτούς εκείνη την εποχή. Είχα πολύ μακριά μαλλιά και φορούσα ένα ναυτικό πανωφόρι. Μοιάζαμε λίγο με Χίπις».

Διαβάστε επίσης: Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις αυτοεξορίστηκε 6 μήνες σε ένα δάσος γδέρνοντας ζώα! Ο Τζάρεντ Λέτο έστελνε απειλητικά γράμματα στη συμπρωταγωνίστρια του. Hθοποιοί στα όρια της τρέλας για τις ανάγκες ενός ρόλου

Το άρθρο «Τα πάντα γύρω μου έτρεμαν, υπήρχαν παντού άρματα μάχης». Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις θυμάται πως βρέθηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα των συνταγματαρχών. Γιατί ανακοίνωσε ότι γύρισε την τελευταία του ταινία δημοσιεύθηκε αρχικά στον δικτυακό τόπο ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ.