Τι θα απαντήσουν οι ΗΠΑ στο αίτημα για τα τουρκικά F-16; Η δύσκολη απάντηση…

«Η απόρριψη του αιτήματος της Άγκυρας για αγορά και εκσυγχρονισμό F-16 από τις ΗΠΑ, θα ΄ναι η σταγόνα που θα ξεχειλίσει το ποτήρι της οργής στην αντιπαράθεση με την Τουρκία και θα οδηγήσει «στο τελικό στάδιο της αμυντικής αποσύνδεσης των δύο χωρών», αναφέρει ανάλυση του Washingtoninstitute.org την οποία υπογράφουν οι Grant Rumley πρώην σύμβουλος πολιτικής για τη Μέση Ανατολή στο Γραφείο του Υπουργού

Άμυνας και ο Soner Cagaptay συγγραφέας  του βιβλίου «Ένας Σουλτάνος ​​το Φθινόπωρο: Ο Ερντογάν αντιμετωπίζει τις ασυγκράτητες δυνάμεις της Τουρκίας».

 Δεν είναι οι μόνοι  που εκφράζουν τον προβληματισμό τους για το θέμα που έχει προκύψει με τα τουρκικά F-16 και τον τρόπο που πρέπει να το χειριστεί η Ουάσινγκτον.

Από τη μία πλευρά είναι το Κογκρέσο στο οποίο υπάρχει κάθετη άρνηση για την πώληση εξοπλισμών προς την Τουρκία. Στην ανάλυση γίνεται αναφορά σε δηλώσεις γερουσιαστών και πρώτα απ΄ όλα σ΄ αυτές του Μενέντεζ που λέει ότι «δεν βλέπω να γίνονται πωλήσεις όπλων στην Τουρκία εκτός και αν υπάρξει μια δραματική αλλαγή της νομοθεσίας».

Από την άλλη φαίνεται ότι στην Ουάσινγκτον ανησυχούν πως η απόρριψη του τουρκικού αιτήματος θα γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης από τον Ερντογάν για το εσωτερικό της χώρας του και άλλοθι για να στραφεί ακόμη περισσότερο προς τον Πούτιν.

«Η Ουάσιγκτον και η Άγκυρα έχουν σημαντικά διπλωματικά κίνητρα και κίνητρα ασφαλείας για να εξετάσουν τη συμφωνία, ενώ η απόρριψή της θα επιταχύνει πιθανότατα την ολίσθηση του Ερντογάν στην τροχιά του Πούτιν», σημειώνεται στην ανάλυση του Washingtoninstitute.org.

Οι επιλογές της Τουρκίας για τον εκσυγχρονισμό και την ενδυνάμωση του αεροπορικού της στόλου δεν είναι πολλές μετά από την αποβολή της από το πρόγραμμα F-35. Είτε θα αγοράσει τα 40 F-16 block 70 και θα εκσυγχρονίσει 80 σε επίπεδε Viper, όπως έχει ζητήσει από τις ΗΠΑ, είτε θα αναγκαστεί να ψάξει για μαχητικά αεροσκάφη αλλού. Οι Τούρκοι απειλούν τις ΗΠΑ με αγορά ρωσικών μαχητικών αεροσκαφών και δεν το κάνουν με ανώνυμες διαρροές ,αλλά με δηλώσεις όπως αυτή του Τούρκου ΥΠΕΞ Μ.Τσαβούσογλου προχθές.

Η ανάλυση του Washingtoninstitute.org επισημαίνει τον τρόπο με τον οποίο ο Πούτιν έχει κατορθώσει να προσεγγίσει τον Ερντογάν. Γράφει:

«Αν και οι τουρκο-ρωσικές σχέσεις ήταν ιστορικά εχθρικές, αυτό άλλαξε με την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016 στην Τουρκία, την οποία εκμεταλλεύτηκε ο Πούτιν για να εμφανιστεί ως προστάτης του Ερντογάν και να απομακρύνει σταδιακά την Άγκυρα από την Ουάσιγκτον. Ενώ ο Ερντογάν μάταια περίμενε τον Πρόεδρο Ομπάμα και άλλους ηγέτες του ΝΑΤΟ να τον προσεγγίσουν κατά τη διάρκεια της πιο σκοτεινής του ώρας, ο Πούτιν τον κάλεσε αμέσως στη Ρωσία .

Ως αποτέλεσμα, το πρώτο ταξίδι του Ερντογάν στο εξωτερικό μετά την κρίση του πραξικοπήματος δεν ήταν στην Ουάσιγκτον ή τις Βρυξέλλες, αλλά στην αυτοκρατορική πρωτεύουσα της Ρωσίας την Αγία Πετρούπολη, όπου ο Πούτιν καλωσόρισε τον σουλτάνο της Τουρκίας με βασιλικές φανφάρες στο παλάτι Konstantinovsky της τσαρικής εποχής. Με αυτόν τον τρόπο, ο Πούτιν έδειξε ότι ήταν πρόθυμος να βάλει φρένο στην μακραίωνη πολιτική της Ρωσίας να συντρίψει τους τουρκικούς στόχους.

Αυτή η προσέγγιση ήταν αναμφίβολα καθησυχαστική για τον Ερντογάν, αλλά όπως συμβαίνει πάντα, οι προσφορές του Πούτιν δεν ήταν δωρεάν. Κατά πάσα πιθανότητα, στη συνάντηση της Αγίας Πετρούπολης  προτάθηκε για πρώτη φορά η πώληση στην Άγκυρα των S-400, γνωρίζοντας πολύ καλά ότι η ολοκλήρωση μιας τέτοιας συμφωνίας θα έπληττε τους δεσμούς ΗΠΑ-Τουρκίας. Αυτή η στρατηγική τελικά λειτούργησε – η παράδοση του συστήματος καθυστέρησε για χρόνια, αλλά μόλις έφτασε στην Τουρκία, η Ουάσιγκτον ακύρωσε τη συμφωνία για τα F-35 και επέβαλε κυρώσεις».

Η ανάλυση του Washingtoninstitute.org επισημαίνει:

«Αν η Ουάσιγκτον απορρίψει το νέο αίτημα για τα F-16, οι Τούρκοι αξιωματούχοι θα έχουν πολύ λίγες επιλογές για να καλύψουν το χάσμα στις αεροπορικές δυνατότητες  μέχρι την πιθανή παράδοση του «εγχώριου» αεροσκάφους TF-X. Θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να επεκτείνουν τη διάρκεια ζωής των σημερινών F-16 με δομική τους αναδόμηση, μειώνοντας ταυτόχρονα τον αριθμό των ωρών πτήσεων. Αυτό προφανώς θα μείωνε τις επιχειρησιακές δυνατότητες της αεροπορίας. Θα μπορούσαν επίσης να αγοράσουν νέα μαχητικά από κάποιον άλλο, αλλά εάν επιλέξουν τη Ρωσία , θα ανταγωνίζονταν περαιτέρω τις Ηνωμένες Πολιτείες.

 Το  αίτημα της Τουρκίας έχει να κάνει και με τα χρήματα που  διέθεσε  για το πρόγραμμα F-35.  Στις 12 Οκτωβρίου, ο σύμβουλος εξωτερικής πολιτικής του Ερντογάν, Ιμπραήμ Καλίν, είπε  ότι αυτά τα κεφάλαια ανέρχονται σε περίπου 1,4 δισεκατομμύρια δολάρια και ότι η Άγκυρα θα πρέπει να είναι σε θέση να τα μεταφέρει στο πρόγραμμα για τα F-16. Το εάν αυτή η επιλογή είναι πραγματικά εφικτή ή όχι, θα πρέπει να εξεταστεί στις διαπραγματεύσεις που εξελίσσονται».

Στην ανάλυση του  Washingtoninstitute.org γίνεται λόγος για την πρόθεση της Ελλάδας να αγοράσει F-35:

«Κατά ειρωνικό τρόπο, οι πωλήσεις αμερικανικών όπλων  σε άλλα κράτη της γειτονιάς έδωσαν στην Τουρκία επιπλέον κίνητρο να αντιμετωπίσει γρήγορα το χάσμα της αεροπορικής της ικανότητας. Η Ελλάδα έλαβε πρόσφατα έγκριση από την Ουάσιγκτον, 270 εκατομμυρίων δολαρίων για την υποστήριξη του εκσυγχρονισμού των F-16 (επιπλέον της αγοράς είκοσι τεσσάρων μαχητικών πολλαπλών ρόλων Rafale από τη Γαλλία). Η Αθήνα συμφώνησε επίσης να εμβαθύνει τη διμερή συνεργασία τροποποιώντας τη Συμφωνία Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας και Έλληνες αξιωματούχοι έχουν δηλώσει δημόσια την επιθυμία τους να αγοράσουν και F-35. Εν τω μεταξύ, το Ισραήλ διατηρεί την πιο ικανή αεροπορία της περιοχής με πολλαπλές μοίρες F-35 και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα ενδέχεται να παραλάβουν αεροσκάφη αυτού του τύπου σύμφωνα με τους όρους της συμφωνίας εξομάλυνσης με την Ιερουσαλήμ».

Το συμπέρασμα της ανάλυσης είναι ότι «με το αίτημα για τα F-16 ο Ερντογάν δοκιμάζει τις ΗΠΑ. Αν αρνηθούν θα τις παρουσιάσει στο εσωτερικό της Τουρκίας ως  «ανειλικρινή αμυντικό εταίρο» και θα συνεχίσει να 

παρασύρεται περαιτέρω στην τροχιά της Ρωσίας . Ως εκ τούτου, η κυβέρνηση Μπάιντεν και το Κογκρέσο θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η  απάντηση τους στο τουρκικό αίτημα θα έχει βάρος στη συζήτηση για το μέλλον των σχέσεων της Τουρκίας με τη Δύση, ακόμη και αν επιδείνωση  αυτών των σχέσεων αποδειχθεί αναπόφευκτη».

Ο Grant Rumley είναι ανώτερος συνεργάτης στο The Washington Institute και πρώην σύμβουλος πολιτικής για τη Μέση Ανατολή στο Γραφείο του Υπουργού Άμυνας. Ο Soner Cagaptay είναι μέλος της οικογένειας Beyer του Ινστιτούτου και διευθυντής του Τουρκικού Ερευνητικού Προγράμματος. Το τελευταίο του βιβλίο είναι Ένας Σουλτάνος ​​το Φθινόπωρο: Ο Ερντογάν αντιμετωπίζει τις ασυγκράτητες δυνάμεις της Τουρκίας.

Όλες οι ειδήσεις

Ελληνικό ενδιαφέρον και για δύο φρεγάτες M από την Ολλανδία

Η «φαντασίωση» Δένδια για μια άλλη Τουρκία και η σκληρή πραγματικότητα

Ερντογάν: «Πετύχαμε να μην αποκλειστεί η Τουρκία από τους πόρους υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο»

Ο αποχαιρετισμός Μητσοτάκη στην Μέρκελ με αναφορές σε «φτηνά εθνικά συνθήματα» που «ευτυχώς δεν άντεξαν»

The post Τι θα απαντήσουν οι ΗΠΑ στο αίτημα για τα τουρκικά F-16; Η δύσκολη απάντηση… appeared first on Militaire.gr.