Τα εθνικά θέματα και η εθνική στάση: Οι ευθύνες της αντιπολίτευσης έναντι μιας κυβέρνησης που δείχνει επικίνδυνα «ευέλικτη»

Οι εξελίξεις και στην κοινωνία αλλά και στο πεδίο των εθνικών θεμάτων δεν επιτρέπουν στα κόμματα της αντιπολίτευσης και ειδικά της αξιωματικής να «παίζουν με τα κουβαδάκια τους» ,χτίζοντας πύργους στην άμμο…

Θα επικεντρωθούμε στα εθνικά θέματα και ειδικά στα ελληνοτουρκικά που όπως φαίνεται μπορεί ακόμη και μέσα στο καλοκαίρι να «τρέξουν». Ο κ.Μητσοτάκης έκλεισε άρον ,άρον ραντεβού με τον Ερντογάν και δεν φαίνεται ότι θα είναι μια απλή συνάντηση για να διατηρήσουμε «ανοιχτούς διαύλους επικοινωνίας».

Έχει προηγηθεί μια ολόκληρη εκστρατεία προετοιμασίας της κοινής γνώμης με δηλώσεις κορυφαίων πολιτικών της ΝΔ και της συντηρητικής παράταξης γενικότερα. Μάθαμε ότι δεν έχουμε κανένα ταμπού για συνεκμετάλλευση , μας είπαν ότι πρέπει να ανησυχούμε ακόμη και για τα μπάνια των Τούρκων και μας υπενθύμισαν πόσο μεγάλη χώρα είναι η Τουρκία και πόσα πολλά χιλιόμετρα είναι τα παράλια της στο Αιγαίο. Οι κατά καιρούς πωλητές εθνικοφροσύνης δεν έχουν πει όμως τίποτα για τις τεράστιες απώλειες που θα έχει η Ελλάδα σε περίπτωση που χαθεί έστω κι εν μέρει ο έλεγχος του Αιγαίου. Πρώτα απ΄  όλα οικονομικές και αναφερόμαστε σε αυτές ,γιατί όπως έχουμε καλά αντιληφθεί μόνο το χρήμα απασχολεί...

Η αντιπολίτευση έχει σκοπό να κινηθεί και να ζητήσει από τον πρωθυπουργό όχι απλά ενημέρωση αλλά χάραξη εθνικής γραμμής; Για να μάθουν και οι πολίτες ποια είναι τελικά αυτή η «κόκκινη γραμμή» μας; Ελπίζουμε όχι τα 6 ναυτικά μίλια που έχει δηλώσει ο σημερινός ΥΠΕΞ.

Ποια αντιπολίτευση θα πείτε…

Ο ΣΥΡΙΖΑ που διατήρησε τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα πρέπει πρωτίστως να απαντήσει σε ένα ερώτημα: θέλει να ξανακυβερνήσει;

Υποθέτουμε ότι η απάντηση της πλειοψηφίας είναι καταφατική. Αυτό όμως σημαίνει ότι αν και όποτε το κατορθώσει δεν μπορεί να εξαιρέσει από τη διακυβέρνηση του το χώρο της Άμυνας, που είτε αρέσει ,είτε όχι στην Κουμουνδούρου έχει άμεση σχέση με την εξωτερική πολιτική. Στην Ελλάδα αυτά τα δύο πάνε μαζί. Είναι ένα…

Δεν είναι μυστικό ότι κάποιες από τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι ο χώρος της Άμυνας δεν «ταιριάζει στην Αριστερά». Μια δεύτερη ανάγνωση της ιστορίας είναι απαραίτητη για όσους έχουν αυτές τις απόψεις. Το βέβαιο είναι ότι αυτές οι ισχνές μειοψηφίες έκαναν τεράστια ζημιά στον ΣΥΡΙΖΑ που δεν τόλμησε ποτέ να παρουσιάσει μια σοβαρή και ολοκληρωμένη πρόταση για την Άμυνα της χώρας. Το έργο του θα ήταν πολύ εύκολο έναντι του αποστεωμένου και επικίνδυνα ξεπερασμένου μοντέλου της ΝΔ που απλά «χαϊδεύει αυτιά» στους εν ενεργεία, «χαϊδεύει» γενικώς τους αποστράτους , σπαταλά δισεκατομμύρια για οπλικά συστήματα αμφιβόλου χρησιμότητας και επιμένει σε ένα μοντέλο στρατεύματος που παραπέμπει σε περασμένες δεκαετίες.

Στο ΣΥΡΙΖΑ υπήρχαν οι «ομπρέλες» που δεν ήθελαν να ασχοληθούν με τη παρουσίαση ενός σχεδίου σύγχρονου στρατεύματος και υπήρχαν βεβαίως και οι σοβαροί που έβλεπαν το κενό . Επικράτησαν όπως φαίνεται οι «ομπρέλες», αλλά μάλλον έχει έρθει η ώρα να κλείσουν.

Το θέμα όμως είναι τι γίνεται τώρα που τα εθνικά θέματα και τα ελληνοτουρκικά βρίσκονται σε κρίσιμο σημείο. Θα εξακολουθήσει να σιωπά ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλούμενος αυτή  την «εσωστρέφεια» του; Δεν προέχουν τα εσωκομματικά του και θα πρέπει να καταλάβει η ηγετική του ομάδα ότι ανεξάρτητα από το εκλογικό του ποσοστό, παραμένει αξιωματική αντιπολίτευση. Και η δουλειά της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι να ελέγχει. Όχι απλά να κάνει μια δήλωση καταδίκης ή καταγγελίας αλλά να αναγκάζει τον πρωθυπουργό να δίνει εξηγήσεις. ΕΙδικά όταν πρόκειται για σοβαρά εθνικά θέματα.

΄Η θα το κάνουν ή θα επιλέξουν να συνεχίσουν να απολογούνται το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο» που οφείλουμε να πούμε ότι μετά από το τελευταίο εκλογικό αποτέλεσμα έχει καταντήσει πλέον γραφικό. Ελπίζουμε να μην επιβεβαιωθούν όσοι πιστεύουν ότι είναι πιο βολική για τον ΣΥΡΙΖΑ η δεύτερη επιλογή…

Στο ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ του κ.Ανδρουλάκη επίσης θα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσουν να πανηγυρίζουν το διψήφιο εκλογικό ποσοστό και να μας πουν τι σκοπεύουν να κάνουν. Θα στηρίξουν τη μυστική διπλωματία Μητσοτάκη ή θα θυμηθούν την ιστορία του ΠΑΣΟΚ στα ελληνοτουρκικά; Αναφερόμαστε στο «πατριωτικό ΠΑΣΟΚ» το οποίο δεν αρκεί να το επικαλούνται μόνο σε δηλώσεις και προεκλογικές συγκεντρώσεις. Οι εκλογές τελείωσαν και θα πρέπει να δείξουν ότι έχουν απόψεις που προσεγγίζουν έστω την πολιτική που είχε το ΠΑΣΟΚ την εποχή του Ανδρέα Παπανδρέου.

Το ερώτημα αφορά και στο ΚΚΕ που επίσης ισχυροποιήθηκε. Καλές οι απόψεις για τον ελληνικό και τουρκικό λαό που δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν και πρέπει να αντισταθούν στο κεφάλαιο, αλλά στην πράξη πάμε για μοιρασιά του Αιγαίου και είναι βέβαιο ότι δεν έχουμε τον χρόνο να περιμένουμε να ωριμάσουν οι συνθήκες για να «τα βρουν οι δυο λαοί».

Ακόμη και τα μικρότερα κόμματα πρέπει να πουν τις θέσεις τους κι ας μην μπορούν να επηρεάσουν δραματικά το παιχνίδι της εξουσίας. Κάποια απ ΄  αυτά ενδέχεται να παίξουν ρόλο αρνητικό πουλώντας πατριδοκαπηλεία η οποία είναι εξίσου επικίνδυνη με την υποχωρητικότητα.

Όλοι πρέπει να μιλήσουν πριν οι εξελίξεις αρχίσουν να τρέχουν. Μετά θα είναι πάρα πολύ αργά. Στην προεκλογική περίοδο άπαντες απέφυγαν όπως ο διάολος το λιβάνι να εκφράσουν μία διαφορετική άποψη για την αντιμετώπιση του τουρκικού κινδύνου. «Ανοιχτοί δίαυλοι» και «κανάλια επικοινωνίας» κυριάρχησαν την ίδια ώρα που στο Αιγαίο πολλά έχουν ήδη αλλάξει εις βάρος μας.

Ο κατευνασμός μας έχει φέρει με την πλάτη στον τοίχο…Δεν έχουμε ούτε μισό βήμα να κάνουμε πίσω.

The post Τα εθνικά θέματα και η εθνική στάση: Οι ευθύνες της αντιπολίτευσης έναντι μιας κυβέρνησης που δείχνει επικίνδυνα «ευέλικτη» appeared first on Militaire.gr.