Μια απάντηση περί Βαγγέλη Βενιζέλου, Δημοκρατικής Παράταξης και άλλων δαιμονίων…

Γράφει οΓΙΩΡΓΟΣ ΛΑΚΟΠΟΥΛΟΣ από το ΑΝΟΙΧΤΟ ΠΑΡΑΘΥΡΟ“Στο κάτω κάτω, αν μόνο με τον Βενιζέλο θα ήταν δυνατόν να σωθεί η Ελλάδα, ας έλθει ο Βενιζέλος! Πρέπει να πάει ο τόπος μας στον διάβολο για να μην έλθει ο Βενιζέλος;”.Ο Ιωάννης Μεταξάς για τον Ελευθέριο Βενιζέλο, Μάρτιος 1921Το σημείωμα αυτό δεν απευθύνεται σε κάφρους, ούτε στους αλιτήριους που έδειξαν -στο Διαδίκτυο, την αγωγή και το ήθος τους, με τις  φτηνιάρικές αντιδράσεις τους στο θέμα που ανέβηκε στο  “Ανοικτό Παράθυρο” για τον Βαγγέλη Βενιζέλο και τη Δημοκρατική Παράταξη.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Απευθύνεται σε όσους απέρριψαν με ευπρέπεια τον ισχυρισμό ότι είναι πρόσωπο με τις πολιτικές επάρκειες που απαιτεί η αντιπαράθεση με τον Νεομητσοτακισμό και μπορεί να διαμορφώσει όρους  σύμπτυξης και μετεξέλιξής της Παράταξής σε κυβερνώσα δύναμη ξανά.Μια γνώμη είναι. Και διατυπώνεται από κάποιον που, εξ επαγγέλματος, γνωρίζει τα καλά και τα στραβά του χώρου και των πρωταγωνιστών του κατά καιρούς.  Αλλά αντιλαμβάνεται ότι ένας από τους  λόγους που επικράτησε δυο φορές ο Μητσοτάκης -και υπάρχει κίνδυνος να τριτώσει το κακό- είναι και οι αντίπαλοί του. Από τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ.Ο Τσίπρας είχε τις προσωπικές προϋποθέσεις να νικήσει τον Μητσοτάκη εξ, αρχής– όπως έκανε με τον Σαμαρά και τον Μεϊμαράκη. Αλλά τις ακύρωσε μόνος του από το 2018 και εντεύθεν και συνεχίζει να το κάνει. Πέρα από αυτόν ουδείς άλλος από τους εν ενεργεία πολιτικούς του χώρου, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την υπεροπλία του σημερινού Πρωθυπουργού -σε χρήμα, μιντιακή υποστήριξη και ντίλς με τον κύκλο των ισχυρών.Όπως ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να αντιμετωπίσουν τη ΝΔ  που αντέχει ως πολιτικός φορέας της Δεξιάς και αυτό φάνηκε στις αλλεπάλληλές αλλαγές ηγεσίας και στις κάλπες. Αντέχει γιατί στη βάση της υπάρχει ισχυρή παραταξιακή συνείδηση.Σε αντίθεση με τη βάση του ΠΑΣΟΚ που αλλοτριώθηκε μετά τον Ανδρέα Παπανδρέου -και συρρικνώνεται διαρκώς- με τα αλλεπάλληλα σφάλματα των επιγόνων του που εγκατέλειψαν τις παρακαταθήκες του.Δύο αδύναμα κόμματα, με ηγεσίες που δεν εμπνέουν Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ βάση δεν υπήρξε ποτέ. Απόδειξη ότι, αν και πήρε στις κάλπες το 2015 και το 2019 36% και  32 % αντίστοιχα, δεν είχε απήχηση στην κοινωνία ως κόμμα. Το δείχνει η πενιχρή  κομματική  οργάνωση του και η  μηδαμινή επιρροή του στην Αυτοδιοίκηση, του Συνδικαλισμό , τη οργανωμένη νεολαία -π.χ. στους φοιτητικούς συλλόγους- και στις κοινωνικές οργανώσεις. Μαζί με τη έλλειψη στελεχών, με ευρύτερη αποδοχή- χώρια από αυτά που είναι κακόφημα…Έχουμε λοιπόν δυο αδύναμα κόμματα, με ηγεσίες που δεν εμπνέουν -οπότε ούτε μαζί ούτε χώρια δεν μπορούν να  διαμορφώσουν συνθήκες αλλαγής κυβέρνησης.Τι προτείνουν λοιπόν διάφοροι κουφιοκέφαλοι; Να οδηγηθεί  η Παράταξη στις επόμενες εκλογές  ξυπόλυτη στ’ αγκάθια; Με τον αυτοεξουδετερωμένο Τσίπρα, τον δραματικά ανεπαρκή Ανδρουλάκη και τους ηγετίσκους που προέκυψαν από την αμοιβαδοποιήσεις του ΣΥΡΙΖΑ -που βλέπουν ακόμη και την πλάτη της Κωνσταντοπούλου;Προφανώς δεν αντιλαμβάνονται ότι οι σημερινοί επικεφαλής δεν έχουν την εμπιστοσύνη της κοινωνίας και στις κάλπες δεν θα πιάσουν ούτε τις δημοσκοπικές επιδόσεις τους.Οι κυβερνήσεις Μητσοτάκη είναι πράγματι οι χειρότερες από τη Μεταπολίτευση– μαζί με τη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου- και σίγουρα υπονομεύουν το μέλλον της χώρας και  τη συνοχή της κοινωνίας.Αλλά απέναντι σ’ αυτές τις κυβερνήσεις της ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ανίσχυρες οντότητες. Και οι επικεφαλής τους δεν μπορούν να νικήσουν τον Μητσοτάκη. Η παρουσία τους αποτελεί δώρο γι’ αυτόν. Δεν  είναι σπουδαίος πολιτικός και δεν θα μπορούσε να κυριαρχήσει αν είχε άλλους αντίπαλους.Αν κάποιοι θέλουν να κατεβάσει η Παράταξη τα χέρια και να πάει και στις επόμενες εκλογές ως πρόβατον επί σφαγήν, για να ικανοποιήσουν κάποιοι τις μωροφιλοδοξίες τους, να τους χαίρονται όσοι τους υποστηρίζουν. Η πολιτική ανάλυση και η κοινή λογική αλλού οδηγούσαν.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Στην διερεύνηση της δυνατότητας να αποκτήσει η παράταξη την αιχμή που της λείπει. Υποψήφιο πρωθυπουργό με ικανότητα να σταθεί στο δημόσιο χώρο, να κατανοήσει τα συμφραζόμενα της συγκυρίας και να υπηρετήσει την ανάγκη για κυβερνητική αλλαγή, με διαμόρφωση εναλλακτικής λύσης που θα μπορεί ο ίδιος να υπερασπιστεί.Μόνο μετριότητες επί σκηνήςΑς μην το ψάξει κανείς.  Μόνο μετριότητες θα βρει επί σκηνής από τότε που η Παράταξη γύρισε  την πλάτη στον Τσίπρα. Επειδή οι πολίτες δεν μπορέσαν να καταπιούν τους λόγους των αλλεπαλλήλων αυτοχειριασμών του.Από την άρνηση να κόψει με το μαχαίρι το 2018 την -αναγκαστική- ανάρμοστη σχέση με τον Καμμένο, μέχρι την αδυναμία να διαμορφώσει ψηφοδέλτια νίκης στην Αυτοδιοίκηση και την Ευρώπη -το 1919, αλλά και στις εθνικές εκλογές. Και μέχρι την φοβική συμπεριφορά απέναντι στα βαρίδια του ΣΥΡΙΖΑ που τον οδήγησαν στο τσαλάκωμα του 2023.Σ’ αυτά βέβαια πρέπει να προστεθεί και η νοσηρότητα της Κασελακιάδας. Πρώτα άνοιξε το δρόμο σε κάποιον που δεν είχε σχέση  καν με την πολιτική -ώστε να μην απολογηθεί ο ίδιος για τις ήττες-και μετά άφησε την ομάδα του να τον διώξει με νεοσταλινικες πρακτικές. Αντί να βγει μπροστά αναλαμβάνοντας  τις ευθύνες.Έκτοτε η μόνη αυτοκριτική του Τσίπρα είναι απέναντι στο κατεστημένο -με  δείγμα γραφής τη Νοβάρτις-και η μόνη δράση του αφορά πλέον την προσωπική σταδιοδρομία του. Μακριά από την κοινωνία και την Παράταξη, αλλά και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Απορεί κανείς ποιοι περιμένει να τον ακολουθήσουν, αν καταλήξει, εκτός εορτής, σε ίδρυση κόμματοςΓια τον συμπαθή κατά τα λοιπά, Ανδρουλάκη είναι φανερό ότι τον βαρύνει ο ρόλος. Προκαλούσε μειδιάματα και πριν από το 2023 η  διατύπωση της φιλοδοξίας να γίνει… Πρωθυπουργός, που ευνόησε απλώς τον Μητσοτάκη.Δημιούργημα του κομματικού ασανσέρ, μετριότητα στο Ευρωκοινοβούλιο, χωρίς καταξίωση πουθενά, ανήλθε χάρη τους μηχανισμούς και στο τέλος κατέληξε να τον χειραγωγεί ο φόβος του μπροστά στον αρχηγό της ΝΔ.Με την ανοχή του, ο Μητσοτάκης κατάφερε να δημιουργήσει τη δική αποικία στο ΠΑΣΟΚ, στο πρόσωπο της  Διαμαντοπούλου που  έχει τρεις υποστάσεις: κομματικό στέλεχος κατ’ ανάθεση,  παράλληλη δράση δια της ΙΧ  εταιρία της και γκαουλάιτερ του Νεομητσοτακισμού, του οποίου εναγκαλίζεται χαρακτηριστικά πρόσωπα όπως ο Άδωνις, ο Πισσαρίδης και ο Καλύβας.Να ανακληθεί από την αποστρατεία ο ΒενιζέλοςΤι μένει λοιπόν; Αρέσει, δεν αρέσει μόνο να ανακληθεί από την αποστρατεία ο Βενιζέλος. Πολιτικός με περισσότερα φυσικά προσόντα και πνευματικό επίπεδο, από κάθε άλλον στη γενιά του,  στον οποίο υπολόγιζε το ΠΑΣΟΚ για να διατηρήσει την ισχύ του στη μετά Σημίτη περίοδο  -αφού τις ικανότητες του αναγνώριζε και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Αλλά ο ίδιος το 2004 και αντί να  δηλώσει παρών,  άφησε τα πράγματα να πάρουν την τροπή  που ξέρουμε.Επέτρεψε στον Παπανδρέου να υφαρπάξει το κόμμα με προσωπικές συμφωνίες στο παρασκήνιο, διαχειρίστηκε την ήττα του  2007 με ερασιτεχνισμό,  φορτώθηκε μνημονιακά βάρη, ηττήθηκε στη θέση του Παπανδρέου το 2012  και τελικά ανέχθηκε να του στήσει το 2015 διασπαστικό κόμμα, αντί να τον διαγράψει.Για να του χρεώνουν σήμερα διάφοροι άσχετοι ότι “πήρε το χαμηλότερο ποσοστό” -παραβλέποντας την υπονόμευσή του από τον ΓΑΠ. Έναντι του οποίου δεν ολοκλήρωσε την εξυγίανση του κόμματος, μετά τον διαχειριστικό έλεγχο που έκανε όταν ανέλαβε την ηγεσία.Για  τις αποφάσεις που υπέγραψε ο Βενιζέλος ως αντιπρόεδρος και υπουργός τριών Πρωθυπουργών του Μνημονίου, βαρύνεται ως πολιτικός. Μεγαλύτερη ευθύνη γι’ αυτές όμως έχει ο Παπανδρέου που  οδήγησε την ελληνική οικονομία στο Μνημόνιο και μετέτρεψε σε ερείπια τη χώρα και το ΠΑΣΟΚ. Δεν άρχισε από τον Βενιζέλο η κατρακύλα.Ουδείς θα διαφωνήσει για κάποιες αρνητικές επιλογές του σε κρίσιμους τομείς της αρμοδιότητας του.   Ούτε για τις σχέσεις του με παράγοντες της επιχειρηματικής τάξης –καθώς δεν είναι άγνωστη η  συγκεκριμένη αναφορά που έκανε στη Γεννηματά, όταν ήταν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ο Νίκος Σηφουνάκης.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Αλλά είναι άδικο να του χρεώνονται οι πράξεις υλοποίησης του Μνημονίου -από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της συνεργασίας του με τη Ν Δ – όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν αμύητο που επέβαλε το Μνημόνιο  και το υπερασπίζεται ακόμη ως  αναγκαιότητα.Ποιος μπορεί να αντιμετωπίσει τον Μητσοτάκη;Ο Βενιζέλος, παρά το επικοινωνιακή ισχύ που διαθέτει, ανέχθηκε από τη μακαρίτισσα τη Φώφη και τον Ανδρουλάκη να διορίσουν στη Βουλή τον πατέρα του Μνημονίου και διασπαστή του ΠΑΣΟΚ  Γ. Παπανδρέου -αφήνοντας εκτός τον ίδιο- καιι σήμερα κάποιοι σαλεμένοι προτάσσουν τα λάθη του, παραβλέποντας τα προσόντα του.Αυτό όμως είναι στο παρελθόν και θα κριθούν από τη Ιστορία.  Άλλο είναι το θέμα σήμερα: ποιος μπορεί να αντιμετωπίσει τον Μητσοτάκη;Κανείς στον παραταξιακό χώρο δεν έκανε τόσο σκληρή κριτική τον Βενιζέλο για τις επιλογές του στην πολιτική διαδρομή του όσο ο υπογράφων και τo ΑΠ. Συνεπώς κομμένες οι μαγκιές εκ του ασφαλούς. Ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν είναι μόνο λάθη και αστοχίες. Αν όλα μαζί όσα του καταλογίζουν  μπουν στη μια πλευρά της παλάντζας, οι δυνατότητες να σταθεί στο δημόσιο χώρο και να αντιμετωπίσει τους θρασείς και επικίνδυνους της Δεξιάς, βαραίνουν περισσότερο.  Ακριβώς γιατί με ορισμένους συνεργάσθηκε και ξέρει.Όπως ξέρει τις λειτουργίες του συστήματος, τα όρια της διαπλοκή και της μιντιαρχίας και ταυτόχρονα διαθέτει και την εμπειρία από τη διαχείριση κρίσιμων υποθέσεων της χώρας στο διεθνή χώρο. Αυτά είναι πλεονεκτήματα.Προτιμούν τη διαιώνιση του Μητσοτάκη Αν βγει από τη μέση η μικροπολιτική, η κακομοιριά και οι εύκολες επιθέσεις και το κόλλημα στο παρελθόν, αυτό που θα αναδειχθεί είναι απλό και αδιαμφισβήτητο: δεν υπάρχει άλλο πρόσωπο που μπορεί να δώσει με πληρότητα και προοπτική νίκης, την  εκλογική μάχη ως επικεφαλής της Παράταξης.Αν επιμέρους ομάδες, παράγοντες και παραγοντίσκοι, κόμματα και κομματίδια, δεν τον θέλουν και προτιμούν τη διαιώνιση του Μητσοτάκη για να υπάρχουν στον μικρόκοσμο τους, είναι άλλη υπόθεση.Με τις νοοτροπίες που έχουν εδραιωθεί στην Παράταξη η ιδέα “βάλτε μπροστά τον Βενιζέλο” δεν έχει τύχη. Είναι όμως σίγουρο ότι, αν συνέβαινε, όσοι τον πετροβολούν ανιστόρητα τώρα, θα  επιζητούσαν τη εύνοιά του. Όσοι τον απορρίπτουν εκ του ασφαλούς -για σένα είναι αυτό, Γιάννη-     θα έσπευδαν να του δηλώσουν πόσο αναγνωρίζουν την αξία του.Και ίσως ο μόνος που θα συνέχιζε την κριτική θα ήταν ο υπογράφων…

The post Μια απάντηση περί Βαγγέλη Βενιζέλου, Δημοκρατικής Παράταξης και άλλων δαιμονίων… appeared first on Militaire.gr.