Ανδρουλάκης πρόεδρος ή αλλιώς «Ανθ’ημών ο Γουλιμής»

Η γνωστή φράση του Τρικούπη «ήχησε» στα αυτιά μου, όταν άκουσα ότι ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ είναι πλέον ο Ανδρουλάκης. 

Ζητείται Ελπίς όχι για το ΚΙΝΑΛ-ΠΑΣΟΚ, το οποίο βαίνει, αν όχι στην πλήρη εξαφάνιση, στην οριστική του συρρίκνωση (κάπου εκεί στο 3%-4%), αλλά ΖΗΤΕΙΤΑΙ ΕΛΠΙΣ για την Ελληνική Κοινωνία, για τη Δημοκρατία, , για τη μεγάλη Δημοκρατική παράταξη, για την Πατρίδα. 

Γράφει ο Δημήτρης Σκουτέρης*

Προχτές σε αντίθεση με τους «δεκάρικους-κούφιους και πανηγυρικούς » λόγους ηττήθηκε η κοινωνία

από τους μηχανισμούς. Προχτές ηττήθηκε το ήθος από την μικροπρέπεια και τον παραγοντισμό. Προχτές ηττήθηκε η Αλήθεια από την Μετα αλήθεια (  ένα σύνθετο προϊόν πληροφόρησης και παραπληροφόρησης, γεγονότων και παραποιήσεων, με απόκρυψη στοιχείων ή με προσθήκη άλλων και με σκοπό τη χειραγώγηση της κοινής γνώμης). Προχτές επικράτησαν οι απολιτίκ που θα γείρουν την βάρκα (γιατί βαρκούλα έρμαιο των κυμάτων θα καταντήσουν την πάλαι ποτέ μεγάλη παράταξη) στα δεξιά.

Η υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου είχε να αντιμετωπίσει ένα ολόκληρο  σύστημα που περιλαμβάνει: Τα συστημικά ΜΜΕ-το Τραπεζικό κατεστημένο- την ντόπια ελιτ -τα εν Ελλάδι Γερμανικά συμφέροντα- τα συντηρητικά ελληνικά κόμματα-μέρος του στελεχιακού δυναμικού του ΣΥΡΙΖΑ, τα στελέχη του ΜΕΡΑ25 και του ΚΚΕ- και λοιπούς μηχανισμούς η ύπαρξη των οποίων κινδύνευε από την τυχόν επικράτηση της ιδεολογίας/πολιτικής/ΗΘΟΥΣ που κόμιζε ο Γιώργος Παπανδρέου. Αλλά είχε να αντιμετωπίσει και έναν απαράδεκτο ως ανεπαρκέστατο δικό της επικοινωνιακό σχεδιασμό (δυστυχώς επιβεβαιώνονται όσοι ισχυρίζονται ότι τα Κάστρα πέφτουν από μέσα). 

Είναι βέβαιο ότι όλοι αυτοί με τους μηχανισμούς που διέθεταν (κατευθυνόμενοι από τον Κώστα Σημίτη) θα μετέρχοντο κάθε μέσου (θεμιτού και αθέμιτου) για να αντιμετωπίσουν την υποψηφιότητα του Γιώργου Παπανδρέου. Θα στόχευαν στην αποδόμηση των θέσεων Παπανδρέου ,όχι τόσο με επιχειρήματα, – όσο με αναφορές στο παρελθόν (αξιοποιώντας την τακτική της «μισής αλήθειας») – με επιθέσεις στο ήθος και την πολιτική (ακόμα και φυσική/ηλικία) ικανότητα του «αντιπάλου» τους- με ψεύδη και παραποιημένα στοιχεία. 

Η μάχη απέναντι στους μηχανισμούς κερδίζεται αφενός με την προσφυγή-ευαισθητοποίση-ενεργοποίηση της ελληνικής κοινωνίας και αφετέρου με την ανάδειξη της σχέσης του Γιώργου Παπανδρέου με διαμορφωτές της Διεθνούς κοινής γνώμης (είτε είναι φυσικά πρόσωπα, είτε είναι Φορείς). Η φιλοσοφία των κινήσεων του Γιώργου Παπανδρέου θα έπρεπε να στοχεύει όχι απλώς στις εσωκομματικές εκλογές, αλλά στην ανάδειξη της παράταξης ως ιδεολογικά-πολιτικά επικυρίαρχης, δηλαδή ως της παράταξης που  ηγεμονεύει στο χώρο. Να δίνει, με άλλα λόγια,  στα μέλη-στους φίλους-αλλά και στο μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής κοινωνίας, το όραμα-την προοπτική-την ελπίδα-τις λύσεις για το παρόν και το μέλλον της πατρίδας. Να ιδεολογικοποιήσει και πολιτικοποιήσει το γεγονός της εσωκομματικής διαδικασίας και να το επιβάλλει και στους ανθυποψήφιους.

Υπό αυτό το πρίσμα θα έπρεπε να είχαν αναληφθεί συγκεκριμένες πρωτοβουλίες όπως:

Μια μεγάλη Συνέντευξη Τύπου στους ανταποκριτές του Ξένου Τύπου και των Διεθνών Τηλεοπτικών Δικτύων. Εκεί θα έπρεπε να τους εξηγηθεί γιατί είναι κρίσιμες για την ΕΕ (όχι μόνον για την Ελλάδα) οι εσωκομματικές εκλογές στο ΚΙΝΑΛ. Γιατί αποφάσισε ο Γιώργος Παπανδρέου να είναι υποψήφιος Πρόεδρος : Και να τονίζονταν ότι στις προσεχείς εθνικές εκλογές διακυβεύονται :ζητήματα Δημοκρατίας (απλή αναλογική-σύστημα/καθεστώς Μητσοτάκη-διαχείριση πανδημίας με καταπάτηση διατάξεων του Συντάγματος – διαφάνειας στην διαχείριση του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ.-τρόποι διαχείρισης του μεταναστευτικού/κατηγορίες για push back κλπ). ζητήματα Ανάπτυξης.ζητήματα διαχείρισης της κλιματικής κρίσης. ζητήματα Εθνικής Ανεξαρτησίας.ζητήματα που σχετίζονται με την φτωχοποίηση σχεδόν του 30% των Ελλήνων

Η δημοσιότητα θα υποχρέωνε τα ελληνικά συστημικά ΜΜΕ να καλύψουν το γεγονός.

Βαδίζοντας στα χνάρια του Ανδρέα Παπανδρέου, αλλά και με την ιδιότητα του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς να ανακοίνωνε άμεσα και να πραγματοποιούσε εντός του έτους την Συνδιάσκεψη των Προοδευτικών Οργανώσεων και Σοσιαλιστικών Κομμάτων Μεσογείου. Στόχος η ανάδειξη ένας νέου γεωοικονομικού χώρου, που μεσομακροπρόθεσμα δυνατόν να λειτουργήσει ανταγωνιστικά με τα συμφέροντα της Γερμανίας, αλλά και του πλούσιου ευρωπαϊκού Βορρά. Η ανάδειξη επίσης της αναγκαιότητας συνεργασίας με επίκεντρο τη λεκάνη της Μεσογείου των λαών της Ευρώπης-της Ασίας-της Αφρικής.Αντίστοιχη κίνηση (μεσούσης της προεκλογικής περιόδου) και για την Οργάνωση Συνδιάσκεψης  των Προοδευτικών Οργανώσεων και Σοσιαλιστικών Κομμάτων της Βαλκανικής.Άμεση παρέμβαση σε θέματα τρέχουσας επικαιρότητας, όπως για παράδειγμα οι συμπτύξεις τμημάτων με αποτέλεσμα την λειτουργία σχολικών τμημάτων με δυναμικό άνω των 25 ατόμων, ή όσα αφορούσαν στην λειτουργία των Λαϊκών Αγορών. (Σημειώνω ότι μόνον στην Αττική η επισκεψιμότητα τους στο εξαήμερο λειτουργίας τους από Δευτέρα ως και Σάββατο ξεπερνά τα 3 500 000 καταναλωτές. Είναι παράλληλα τόσο οι πωλητές όσο και οι αγρότες που εκθέτουν-πωλούν εν δυνάμει διαμορφωτές της κοινής γνώμης).

Το επιτελείο Παπανδρέου (παρά τις σχετικές εισηγήσεις) έκανε δυστυχώς ότι έπρεπε να κάνει για να ενισχυθεί η επιλογή των Γερμανών (και των εδώ πολιτικών και οικονομικών επιτηρητών τους). 

Οδηγούμαστε πλέον με μαθηματική ακρίβεια στην οριστική συρρίκνωση του ΚΙΝΑΛ (κάπου στο 4,68%) γνώριμο ποσοστό στον Ανδρουλάκη (ως Νο 2 μετά τον Βενιζέλο στις εκλογές του 2015) το γνωρίζει. Η διαρροή ψηφοφόρων προς τα δεξιά (αδύνατον να τους συγκρατήσει ο ιδεολογικός τους εκφραστής- ο Λοβέρδος), αλλά και προς τα αριστερά θα ενισχύσει τον δικομματισμό, εξαϋλώνοντας και τα μικρά ως πολύ μικρά κόμματα.

Κάποιοι θεωρούν ότι η εκλογή Ανδρουλάκη θα δώσει το απαραίτητο οξυγόνο στην παραπαίουσα κυβέρνηση Μητσοτάκη. Θα αποτελέσει έναν αξιόπιστο (δυνητικά) κυβερνητικό εταίρο;  Άλλοι ισχυρίζονται ότι το μόρφωμα που θα δημιουργηθεί θα είναι ενεργούμενο επιχειρηματικών συμφερόντων. Στόχος η μοιρασιά του Ταμείου Ανάκαμψης.  Παρόλα αυτά δεν θα προλάβουν ούτε τις μοιρασιές (οπότε τζάμπα ο νέος πολιτικός τοποτηρητής) γιατί θα τους προλάβουν οι εκλογές. 

Όσο και αν πασχίζει η κομπραδόρικη «αστική» τάξη οι αντιφάσεις του συστήματος που πλέον εκδηλώνονται (και δεν μπορούν να κρυφτούν κάτω από το χαλί) είναι τόσες και τέτοιες που θα οδηγήσουν υποχρεωτικά τα συστημικά κόμματα σε εκλογές, μόνον και μόνο για να περιορίσουν τις απώλειες τους. Σήμερα πλέον του 35% του Ελληνικού λαού είναι φτωχοποιημένος και τείνει στο 50% .  H συμμέτοχή του κατώτερου (εισοδηματικά) 50% του πληθυσμού στο πλούτο της χώρας είναι μόλις2% με στοιχεία της Έκθεσης για τη Διεθνή Οικονομική Ανισότητα. Με περισσότερους από 19 000 νεκρούς από Covid, αλλά λόγω των κάκιστων κυβερνητικών επιλογών. Με την ακρίβεια σε συνδυασμό με τον πληθωρισμό να κατατρώει το λαϊκό εισόδημα, όσες ενέσεις και να γίνουν από τους νέους ιδιοκτήτες του ΚΙΝΑΛ προς Μητσοτάκη και ΝΔ θα οδηγηθούν σε εκλογές. Ιδού και ένας πίνακας όπου απεικονίζεται η ακρίβεια (αλήθεια πόσοι υποψήφιοι πρόεδροι του ΚΙΝΑΛ έθιξαν το θέμα και ποιες λύσεις  πρότειναν;

 *Ο Δημήτρης Σκουτέρης είναι Πολιτικός Αναλυτής ( [email protected], @skouterisd1)

The post Ανδρουλάκης πρόεδρος ή αλλιώς «Ανθ’ημών ο Γουλιμής» appeared first on Militaire.gr.