Βράντζα: Στις συνδεδεμένες να ενταχθούν χοιροτροφία και πτηνοτροφία

Η μέχρι τώρα Κοινή Αγροτική Πολιτική δημιούργησε τους «αγρότες του καναπέ», αλλά σήμερα στόχος μας θα πρέπει να είναι το ακριβώς αντίθετο: να υπάρξουν πραγματικοί αγρότες με πραγματικό εισόδημα και πραγματικά ανταγωνιστικά και προσοδοφόρα προϊόντα.

Αυτή τη γνώμη εκφράζει η βουλευτής Καρδίτσας του ΣΥΡΙΖΑ, Παναγιώτα Βράντζα, η οποία στη διάρκεια συνεδρίασης για την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της επόμενης προγραμματικής περιόδου, σημείωσε επίσης ότι «θα πρέπει να έχουμε μία πολύ στοχευμένη επιλογή των

συνδεδεμένων ενισχύσεων, γιατί μάλλον το πρόβλημα που υπάρχει όσον αφορά τις ενισχύσεις με βάση την έκταση και μόνο, δεν μπορούμε να το ξεπεράσουμε, άρα ο τρόπος για να ενισχύσουμε τα προϊόντα που θεωρούμε ότι έχουν συγκριτικό πλεονέκτημα για τη χώρα, είναι μέσω των συνδεδεμένων ενισχύσεων. Προσωπικά, θα πρότεινα να ενταχθούν στο σύστημα των ενισχύσεων και κάποιοι άλλοι κλάδοι, σημαντικοί για τη χώρα, όπως η μελισσοτροφία, η χοιροτροφία και η πτηνοτροφία».

Κατά τα λοιπά, στη συζήτηση για την ΚΑΠ που έγινε στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, η κ. Βράντζα υπογράμμισε μερικά πολύ ενδιαφέροντα θέματα σχετικά με την ΚΑΠ που θα ισχύσει μετά το 2020:

« […] Συμφωνώ απολύτως ότι μια εθνικοποίηση θα ενισχύσει τις αδικίες εντός της Ε.Ε. και η χώρα μας θα βρισκόταν σε μειονεκτική θέση έναντι των χωρών με ισχυρότερες οικονομίες. Προφανώς και θα πρέπει να προσπαθήσουμε ώστε αυτή η προοπτική να απομακρυνθεί.

[…] Πράγματι, το ποσοστό για την ΚΑΠ, από το ευρωπαϊκό ΑΕΠ, ήταν δυσανάλογα μεγάλο σε σχέση με άλλους τομείς. Συνυπολογίζοντας και νέα ζητήματα που έχουν προκύψει στην Ευρώπη και απαιτούν πόρους, όπως για παράδειγμα το προσφυγικό και το Brexit φαίνεται ότι κάποια μείωση είναι αναπόφευκτη. Προφανώς συμφωνώ απόλυτα, ότι θα πρέπει να επιμείνουμε να μην υπάρξει σημαντική μείωση, η οποία θα έχει τελικά δυσμενείς επιπτώσεις για τη χώρα. Δεν γνωρίζω τι δυνατότητες υπάρχουν, αλλά σίγουρα οι συμμαχίες είναι σημαντικές για να μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε ένα υψηλό ποσοστό του ευρωπαϊκού ΑΕΠ, για τον πρωτογενή τομέα.

[…] Η λεγόμενη εξωτερική σύγκλιση. Αν λάβουμε υπόψιν μας το ποσό ανά στρέμμα, προκειμένου να συζητήσουμε τελικά για την εξωτερική σύγκλιση που πρέπει να επέλθει μεταξύ των χωρών, θα έχουμε λάθος αποτελέσματα. Για την Ελλάδα, θα πρέπει να ληφθούν υπόψιν και άλλοι παράμετροι, όπως ο πολύ μεγάλος αριθμός εκμεταλλεύσεων και τελικά το χαμηλό ποσό των επιδοτήσεων που παίρνει ο κάθε αγρότης. Άρα, θα πρέπει να εμμείνουμε και να ενισχύσουμε την επιχειρηματολογία μας ότι με μόνο κριτήριο το ποσό ανά στρέμμα δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε εξωτερική σύγκλιση. Προφανώς, άλλες χώρες με πολύ μικρότερα ποσά ανά στρέμμα, διεκδικούν τη σύγκλιση και ως ένα βαθμό αυτό είναι δίκαιο. Θα πρέπει όμως να βρεθεί η χρυσή τομή ώστε και μεγάλες αδικίες να μην υπάρχουν για κάποιους και να μην προκληθεί σοκ σε κάποιους άλλους.

Κατά την γνώμη μου, βεβαίως, το έχω ξαναπεί, είναι σημαντικότερο το πώς κατανέμουμε τα ποσά και εντός της κάθε χώρα κράτους – μέλους ώστε τελικά η κατανομή να είναι δίκαιη και παραγωγική. Συνεπώς, θα πρέπει να υπερβούμε αυτό το μοντέλο που υπήρχε μέχρι τώρα, ένα μοντέλο άδικο, αντιπαραγωγικό και πολύ γραφειοκρατικό».

ΠΟΠ και ΠΓΕ

Η κ. Βράντζα πιστεύει ότι πρέπει σήμερα «Να μιλήσουμε ξεκάθαρα για τα προϊόντα γεωγραφικής ένδειξης, τα ΠΟΠ και τα ΠΓΕ. Να ενισχύσουμε τη θέση τους, ώστε και μην υπάρχει κανενός είδους αμφισβήτηση και διαπραγμάτευση από εκεί και μετά, τόσο με τις χώρες εντός της Ε.Ε., αλλά και τις τρίτες.

Να επιμείνουμε στις ιδιαιτερότητες της κάθε χώρας. Ειδικά για την Ελλάδα θα πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι όσον αφορά την ορεινότητα και τη νησιωτικότητα. Υπήρξαν στρεβλώσεις που είχαν ως αποτέλεσμα την απώλεια πόρων για τη χώρα, ιδιαίτερα στην κτηνοτροφία με τον ορισμό των βοσκοτόπων του 2012, ο οποίος δεν είχε καμία σχέση με την ελληνική πραγματικότητα.

Όσον αφορά τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στην αγροτική παραγωγή, οι οποίες είναι πολύ σοβαρές για τη χώρα τα τελευταία χρόνια, θα πρέπει να διεκδικήσουμε περισσότερα. Θα πρέπει να αξιοποιήσουμε την έτσι κι αλλιώς περιβαλλοντική προσέγγιση της ΕΕ στην αγροτική παραγωγή, ώστε να εξασφαλίσουμε πόρους για την αντιμετώπιση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής.

Συμφωνώ με την πρόταση που υπάρχει στην Ε.Ε., ότι μεταξύ των δύο, σημερινών πυλώνων, θα υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία. Πιστεύω ότι θα πρέπει να ενισχυθεί ο «Πυλώνας 2», δηλαδή ο αναπτυξιακός πυλώνας. Βεβαίως, με σωστό σχεδιασμό και με στόχους, γιατί διαφορετικά δεν θα καταφέρουμε να έχουμε τα προσδοκόμενα αποτελέσματα.

Ο βασικός στόχος της νέας ΚΑΠ θα πρέπει να είναι η προστασία του αγροτικού εισοδήματος, του αγροτικού επαγγέλματος και του αγροτικού προϊόντος και οι προϋποθέσεις για ισονομία και δίκαιο ανταγωνισμό. Επομένως, θα πρέπει, κατά τη γνώμη μου, να αυστηροποιηθεί ο όρος «ενεργός αγρότης» και «επαγγελματίας αγρότης». Ταυτόχρονα θα πρέπει να αξιοποιηθούν στο έπακρο τα τεχνολογικά επιτεύγματα και τα επιστημονικά δεδομένα που έχουμε στη διάθεσή μας, ώστε να βελτιστοποιηθεί η παραγωγική διαδικασία».