Azzedine Alaïa - Thierry Mugler: Δύο άσπονδοι καλλιτέχνες της μόδας «συμφιλιώνονται» σε μια αφιερωματική έκθεση στο Παρίσι

Thierry Mugler και Azzedine Alaïa… Με τον θεατρικό κρότο που φέρει το δικό του ωστικό κύμα ή με τον διαχρονικό αντίκτυπο της αθόρυβης τελειομανίας, οι δύο δημιουργοί με τη διαμετρικά αντίθετη ιδιοσυγκρασία, παρέσυραν ή διαμόρφωσαν με το αδιαμφισβήτητο ταλέντο τους τον ρου της μόδας.

O αντισυμβατικός πρώην χορευτής μπαλέτου Thierry Mugler και ο χαμηλών τόνων, χαρισματικός Azzedine Alaïa

Ιθύνων νουςτης έκθεσης, ο επιμελητής και ιστορικόςτου ενδύματος Olivier Saillard, διευθυντής τουFondation Alaïa από το 2018. Μεγνώμονα την επιθυμία του να επιστρέψουμεστην καρδιά των πραγμάτων, ο Saillardεστιάζει στη σημασία των ίδιων τωνρούχων.

Η έκθεσήτου στο Ίδρυμα Azzedine Alaïa στο Παρίσι, όπουείναι διευθυντής από το 2018, επικεντρώνεταιστις εκλεκτικές συγγένειες μεταξύ δύοεκ των πιο δυνατών ταλέντων του 20ου αιώνα. Και αυτό γίνεται συνειδητά μέσααπό την έκθεση των δημιουργιών, χωρίςνα αποσπάται η προσοχή με συνοδευτικέςφωτογραφίες. Άλλωστε, ο Alaïa δεν έκανεποτέ photoshootings για τιςκαμπάνιες του, αν και μερικοί από τουςπιο επιδραστικούς φωτογράφους, όπως οιPeter Lindbergh, Paolo Roversi καιWilliam Klein επέλεγαν συστηματικά τα ρούχατου για editorials.

Το σκεπτικότης έκθεσης αφορά επίσης την ιδέα τουνα καταπιάνονται δύο φίλοι με την ίδιααγάπη με το ίδιο αντικείμενο, τησυνεργατικότητα που φέρνει κάτι ενιαίοκαι αδιαίρετο, “μια μόδα με τέσσεραχέρια”, όπως αναφέρει ο Saillardχαρακτηριστικά στο Wallpaper*.Στο εκρηκτικό μείγμα ενός fashion forwardσχεδιασμού, με όραμα, ο Muglerέφερνε την ανατροπή και ο Alaïa την αγάπηκαι την τέχνη στη λεπτομέρεια. Η“εικονογραφία τους για τη γυναίκα”ήταν παραδόξως κοινή.

Το αρχειακόυλικό απροσμέτρητο…Αποκόμματαπεριοδικών, φωτογραφίες περασμένωνεπιδείξεων και σημειώσεις, μαζί με 300πολύτιμες δημιουργίες του Thierry Muglerανιχνεύθηκαν για τις ανάγκες της έκθεσης.Ανάμεσά τους ένα παλιό πρόγραμμαεπίδειξης για την κολεξιόν “FuturesSpirales” για το φθινόπωρο/χειμώνατου 1979-80. Στη σελίδα 3 εμφανίζεταιανορθόγραφα η πρώτη επίσημη αναφοράστον “Asdin Alaïa”, τότε πουακόμα εργαζόταν ως βοηθός του Mugler καιχωρίς αυτόν τα Smokingκοστούμια του “ποτέ δεν θα ήταν τόσοόμορφα”, όπως αναγνώρισε δημόσια οMugler. Η σελίδα αυτή στέκεικαδραρισμένο στην είσοδο της έκθεσης,με τα πραγματικά μαύρα Smokingαπό απαλό ύφασμα barathea νααντιπαραβάλλονται.

Αυτό τοίχνος λειτουργεί σαν απόδειξη μιαςφιλίας που διακόπηκε απότομα. Όταν το1985 στα τότε πρώτα και τελευταία γαλλικά“Όσκαρ της μόδας” από τη ΓαλλικήΟμοσπονδία της Μόδας (La Fédération Françaisede la Couture) o κοινωνικά αδέξιοςAlaïa παρέλειψε να ευχαριστήσει τον Muglerαφού διακρίθηκε με το βραβείο τουσχεδιαστή της χρονιάς αλλά και τηςκριτικής επιτροπής, αυτό σήμανε το τέλοςτης σχέσης τους. Ο Muglerαποχώρησε εμφατικά με τον κύκλο του,ενώ δεν ξαναμίλησαν για τις επόμενεςτρεις δεκαετίες.

Ο ίδιος οMugler, δέκα χρόνια νεότεροςτου Alaïa γεύτηκε τη δόξα νωρίτερα, ενώ οσεμνός και φιλήσυχος Alaïa δούλευε ακόμαιδιωτικά για ορισμένους πελάτες, μακριάαπό το στοίχημα της πασαρέλας.

Κιόμως, ο Mugler ήταν ο πιο ένθερμος υποστηρικτήςτου ανασφαλούς και ταπεινόφρονα Alaïa.Πίεζε τον Τυνήσιο σχεδιαστή να καλλιεργήσειένα δημόσιο πρόσωπο. Όταν το πολυκατάστημαBergdorf Goodmanεπικοινώνησε μαζί του, εκείνος έκλεισετο τηλέφωνο, πιστεύοντας ότι πρόκειταιγια φάρσα. Χρειάστηκε ένα κυνηγητό μέσωτηλεγραφημάτων για να πειστεί. Και ήτανο ενθουσιώδης Mugler που,επίσης, ενορχήστρωσε την εναρκτήριασυλλογή του συνεργάτη του στις 10Σεπτεμβρίου του 1982 στη Νέα Υόρκη, μιασυλλογή γεμάτη εφαρμοστό δέρμα, ζέρσεϊκαι σιφόν, ενώ ανέλαβε και χρέη εκπρόσωπουΤύπου για τον Alaïa, τιθασεύοντας το πλήθοςτων δημοσιογράφων με την έμφυτη άνεσήτου. Ήταν εκείνος που συνέβαλλε καθοριστικάστο να τεθεί σε τροχιά αναγνώρισης οσχεδιαστής που έμελλε να τον επισκιάσει.

Η έκθεσηκατά έναν τρόπο λειτουργεί επανορθωτικά,ως μια αποκατάσταση αυτής της σχέσης,αναδεικνύοντας απρόσμενες ομοιότητεςκαι μια δημιουργική σύμπνοια μεταξύδύο φημισμένων couturiers,φαινομενικά στα δύο αντιθετικά άκρατου δημιουργικού φάσματος. Και δενστηρίζεται στο θέαμα και στην εντύπωσητου φαντασμαγορικού αλλά στις αντιστοιχίες.Γι’ αυτό και παρουσιάζει μια σειρά απόδείγματα της ανώτερης ραπτικής τέχνης,όπως κοστούμια, πανωφόρια και βραδινέςδημιουργίες, χωρίς να βλέπεις ποιοςσχεδίασε τι, καλλιεργώντας έναν γρίφοκαι φωτίζοντας τις ομοιότητες.

Ο φαινομενικάήσυχος Alaïa, με την χωρίς εκπτώσεις, υψηλήτεχνική του παραδοσιακού ράπτη, έκοβεκαι μεταμόρφωνε το ύφασμα, σαν έναςμάγος με τη φυσική περιέργεια και τονπηγαίο αυθορμητισμό ενός μικρού παιδιού.Στη μετέπειτα πορεία του ακολούθησετον μινιμαλισμό και τη λεπτότητα τουΜεγάλου Δασκάλου Balenciaga…Από την άλλη, η αυστηρότητα και ηκαθαρότητα ήταν αρχές, που δεν απασχολούσαντο ίδιο τον Mugler.

Γιαπαράδειγμα, οι πιέτες σε ένα πρωινόσύνολο του Mugler από τη συλλογή ‘Etéafricain’ για την άνοιξη/καλοκαίρι του 1988προσθέτουν με μια statementλογική, όγκο στο σώμα, ενώ το μεταξωτόφόρεμα του Alaïa από την ίδια εποχήμετατρέπει τις πτυχώσεις, με έναν υπόγειοδιακριτικό τρόπο σε κάτι πιο ραφιναρισμένο.Το κληροδότημα του Mugler στηρίζεται σεμια over thetop φουτουριστική, σχεδόνεξωγήινη γοητεία.

Όμως οδιάλογος υπάρχει… Στη συλλογή “Lesinfernales” για το φθινόπωρο/χειμώνα του1998 το στρίφωμα σε ένα μαύρο, μάλλινοσακάκι σουρώνει και ανασηκώνεται στουςγοφούς. Σαν μια απάντηση σε αυτή τηνπρόταση, τρία χρόνια αργότερα ταστριφώματα στα μαύρα κοστούμια απόμάλλινο τουιλ του Alaïa ξεδιπλώνονται μετο ίδιο στιλ και κόβονται πιο ψηλά,ακολουθώντας το παράδειγμα του Mugler.

ΟMugler και ο Alaïa ήταν δύο σχεδιαστές “πουθαύμαζαν τα ίδια πράγματα”. Και αυτόαξίζει να παραμείνει από τη μεταξύ τουςσχέση και στην καλλιτεχνική συνεισφοράτους ιστορία της μόδας.

Η έκθεσηθα διαρκέσει έως και τις 29 Ιουνίου 2025

Διαβάστε περισσότερα στο bovary.gr