Όσιος Ισαάκ: Η λύπη για την αμαρτία

Όταν γλιστρήσουμε και πέσουμε σε κάποιο αμάρτημα να μη
λυπηθούμε, όταν επιμένουμε σ’ αυτό το αμάρτημα. Γιατί συμβαίνει πολλές φορές και στους τέλειους να πέσουν.

Όμως το να επιμένει ο άνθρωπος στην αμαρτία, χωρίς να ελέγχεται από τη συνείδησή του, είναι τέλεια νέκρωση της ψυχής. Η λύπη, τώρα, που νιώθουμε για τα αμαρτήματά μας, λογαριάζεται από τη χάρη του Θεού ως καθαρή εργασία.

Όμως, αυτός που πέφτει για δεύτερη φορά με την πονηρή ελπίδα
ότι θα μετανοήσει, χωρίς να δείχνει ίχνη πραγματικής μετάνοιας, αυτός
πορεύεται ενώπιον του Θεού από το κακό στο χειρότερο, με πανουργία και δολιότητα, και του’ ρχεται ξαφνικά ο θάνατος, και δεν προλαβαίνει, όπως ήλπιζε, να μετανοήσει αληθινά και με ανάλογα έργα.

The post Όσιος Ισαάκ: Η λύπη για την αμαρτία appeared first on Dogma.