Π. Καμάρας: Πού θα πρέπει να εστιάσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση την επόμενη μέρα

Νέα πολιτική ηγεσία στο υπουργείο της Αυτοδιοίκησης. Εύλογη η φιλοδοξία της να προβεί σε όλες εκείνες τις θεσμικές αλλαγές, που θα αναβαθμίσουν τον θεσμό. Διαχρονική η πρόθεση όλων των εκάστοτε ηγεσιών, πενιχρά τα μέχρι σήμερα αποτελέσματά τους.

Η Ελληνική Τοπική Αυτοδιοίκηση μακράν στις τελευταίες θέσεις σε όλους τους δείκτες σε σχέση με τους Ευρωπαίους εταίρους.

Γράφει ο Παύλος Καμάρας*

Ξεκίνησε λοιπόν η νέα μεταρρύθμιση από τον εκλογικό νόμο.

Ορθά θα έλεγα, αφού ένας νόμος που

θα εγγυάται την αντιπροσωπευτικότητα, αλλά και τη λογοδοσία των δημοτικών αρχών στους Δημότες-ψηφοφόρους είναι θεμελιώδες.

Να υπάρχει δηλαδή η περίφημη κυβερνησιμότητα, ώστε το αποτέλεσμα για το οποίο λογοδοτεί ο δήμαρχος να μην είναι προϊόν συγκυριών, συσχετισμών και καλής ή κακής τύχης.

Μαθαίνουμε επίσης ότι προχωρά και το δύσκολο θέμα του διαχωρισμού των αρμοδιοτήτων, καθώς και η απλοποίηση του δημοτικού κώδικα. Διαχρονικά αιτήματα της ίδιας της Αυτοδιοίκησης. Τα αναμένουμε.

Όμως, θα μου επιτραπεί στο σημείωμα αυτό να εκφράσω τηνάποψη (ίσως επαναλαμβανόμενος) για το που θα πρέπει να εστιάσει (επιτέλους) ηνέα αυτή προσπάθεια. Στο τρίπτυχο:

ΕΠΕΝΔΥΣΗ στο ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΥΝΑΜΙΚΟ.ΕΠΕΝΔΥΣΗ στον ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ MANAGEMENT.ΕΠΕΝΔΥΣΗ στη ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΗΣ Τ.Α. ΣΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΗ.

Είναι επενδύσεις σταθμοί πουαργότερα θα αποσβέσουν το κόστος (πολιτικό και οικονομικό) που θα απαιτηθεί.

Ξεκινώντας από το πρώτο, θα το επαναλάβουμε.

Στον κατεξοχήν ανθρωποκεντρικόθεσμό δεν είναι δυνατόν να μην επιδιώκεται πριν και πρώτα από όλα η αναβάθμισητης ποιότητας του ανθρώπινου δυναμικού.

Αιρετοί και εργαζόμενοι θα πρέπεινα διαθέτουν τα προσόντα που απαιτεί ο σημαντικός ρόλος που προσδοκάται να έχειη Τ.Α.

Και εάν με τον ΑΣΕΠ έχουν γίνεικάποια βήματα αξιοκρατίας τουλάχιστον στις προσλήψεις για το προσωπικό, οαναχρονιστικός τρόπος Δημόσιας Διοίκησης τους ισοπεδώνει στα γρανάζια τηςγραφειοκρατίας και της μη αξιολόγησης.

Αποτέλεσμα να φεύγει το «άξιο» και να μένει το «κρατικό». Σε πρακτικές, σε νοοτροπίες, σε αποτελέσματα.

Για τους αιρετούς είναι ακόμαχειρότερα τα πράγματα.

Με έναν απίστευτο λαϊκισμό, δυστυχώς και αυτοδιοικητικά όργανα, και τον φόβο του πολιτικού κόστους, αποφεύγουν να ασχοληθούν με την καταστατική θέση των αιρετών.

Τη δημιουργία δηλαδή ενόςελκυστικού περιβάλλοντος με κίνητρα οικονομικά, θεσμικά, ηθικά που θαπροσελκύσουν στον θεσμό ό,τι πιο αξιόλογο υπάρχει στις τοπικές κοινωνίες.

Έτσι, παρατηρούμε μία έκπτωσηδιαρκή στη θωράκιση των αιρετών, με σημαντική υποβάθμιση της ποιότητας των ενασχολούμενωνκαι βέβαια μία φουρνιά πολύ αξιόλογων Δημάρχων να υπάρχει κίνδυνος νααπογοητευτούν και να απομακρυνθούν από τον θεσμό με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Έτσι, Δημοτικά Συμβούλια που αντί να είναι χώροι διαβούλευσης εποικοδομητικού διαλόγου, συνέργειας, προγραμματισμού και ελέγχου, μετατρέπονται σε αρένα συγκρούσεων, ματαιοδοξίας, αδιαλλαξίας, στείρας άρνησης, αδιαφορίας, αλλά και ακατάσχετης πολυλογίας. Να έχουμε υποψήφιους δημάρχους που και μόνο η υποψηφιότητά τους υποβαθμίζει τον θεσμό.

Να, λοιπόν, το μεγάλο στοίχημα για τη νέα μεταρρύθμιση.

Το δεύτερο αφορά βέβαια σε όλο το κράτος, αλλά και ειδικά στην Τ.Α.

Η νέα νοοτροπία της έννοιαςΔημόσιο Management.

Η αλλαγή δηλαδή του τρόπουλειτουργίας του Οργανισμού, με έμφαση στο αποτέλεσμα. Η εστίαση των δράσεων γιαπαροχή ποιοτικών υπηρεσιών σύμφωνα με τις ανάγκες των Δημοτών στο διαρκώςμεταλλασσόμενο περιβάλλον.

Με ορθολογική διαχείριση τωνδιαθέσιμων πόρων και τις έννοιες αποτελεσματικότητα, παραγωγικότητα,αποδοτικότητα να κυριαρχούν.

Με ένα λιγότερο ασφυκτικόκανονιστικό πλαίσιο που θα δίνει χώρο στην ευελιξία αλλά και στην δημιουργία.

Μία Αυτοδιοίκηση όχι για αυτούς που παρέχουν τις υπηρεσίες, αλλά τους αποδέκτες τους.

Μία Διοίκηση που δεν θα υπολείπεται του τρόπου διοίκησης του ιδιωτικού τομέα, αλλά και των αποτελεσμάτων του (του υγιούς βέβαια).

Τρίτο και πιο σημαντικό, που κατά ένα ποσοστό έχει να κάνει με τους δύο τομείς που προαναφέρθηκαν είναι η συμμετοχή της Τ.Α. στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας.

Η ανάπτυξη που θα φέρει θέσειςεργασίας.

Η ανάπτυξη που θα δημιουργήσει υποδομές που αρμόζουν σε ένα σύγχρονο κράτος.

Η ανάπτυξη που θα ενισχύσει το Κοινωνικό Κράτος με δομές και υποδομές. 

Η ανάπτυξη που θα οδηγήσει σεπόλεις που δεν θα έχουν το ντροπιαστικό 0,92 μ² πρασίνου ανά κάτοικο (βλέπεΑθήνα) έναντι των 9,7μ² που υπαγορεύει ο ΠΟΥ. Πόλεις ανθρώπινες με σεβασμό στοπεριβάλλον.

Η ανάπτυξη που δεν θα θάβει τασκουπίδια (γιατί απλώς δεν είναι σκουπίδια).

Η ανάπτυξη που θα ψηφιοποιήσει υπηρεσίεςκαι διαδικασίες.

Σε όλο αυτό χρειάζεται η πολιτικήβούληση αλλά και τα εργαλεία.

Κάποια τα βλέπουμε δειλά-δειλά (π.χ. Αναπτυξιακοί Οργανισμοί, Τεχνική Βοήθεια κ.λπ.).

Χρειάζονται όμως και άλλα.

Σε αναμονή λοιπόν.

* Πρόεδρος Ένωσης Δημάρχων Αττικής

The post Π. Καμάρας: Πού θα πρέπει να εστιάσει η Τοπική Αυτοδιοίκηση την επόμενη μέρα appeared first on Ενυπόγραφα.