Κουραστήκαμε να μιλάμε για «επόμενες μέρες». Επόμενες μέρες από τα μνημόνια, επόμενες μέρες από την πανδημία, επόμενες μέρες από τις φωτιές…

Από τις φωτιές στις πλημμύρες

Οιεικόνες από τη Βόρεια Αττική (και δυστυχώς όχι μόνο σε αυτήν) μετά το πέρασματης πυρκαγιάς δεν είναι μόνο αποκαρδιωτική, αλλά «υφαίνει» και τα εφιαλτικάσενάρια του πολύ κοντινού μέλλοντος. Πολύ γρήγορα τα πλάνα με τις πύρινεςφλόγες να υψώνονται, τα ελικόπτερα, τα αεροσκάφη, τα πεζοπόρα τμήματα τηςΠυροσβεστικής, θα αντικαταστήσουν πλημμυρισμένα τοπία, συνεργεία απεγκλωβισμού,ποτάμια που

θα παρασέρνουν σπίτια και αυτοκίνητα (ελπίζουμε όχι και ανθρώπους).

Ωστόσο,ούτε οι καπνοί των πυρκαγιών θα καλύψουν τις υπαρκτές ευθύνες όλων όσωνκυβέρνησαν τον τόπο τα τελευταία χρόνια, ούτε οι ορμητικοί χείμαρροι θα «ξεπλύνουν»τις αμέλειές τους.

«Πύρινα» μέτωπα αλληλεγγύης

Ευτυχώς,υπάρχει και η αλληλεγγύη. Υπάρχουν και οι άνθρωποι που, αντί να περνούν τονχρόνο τους «ξερνώντας χολή» στα social media, ασκώντας κριτική επί παντός επιστητού, βγήκαν έξω,πήραν μάνικες, βοήθησαν στην πυρόσβεση και αμέσως μετά, διοργάνωσαν δράσεις γιατη στήριξη των πυρόπληκτων. Κι άλλοι, ακόμη περισσότεροι, έτρεξαν να προσφέρουνό,τι μπορούσε ο καθένας για τον άγνωστο συμπολίτη που υποφέρει. Γιατί αυτός ο«άγνωστος», αύριο μπορεί να είναι κάποιος από εμάς…

Ακόμη πιο ελπιδοφόρο είναι ότι σε αυτές τις δράσεις πρωτοστατούν νέοι άνθρωποι. Ναι, άφησαν στην άκρη τα κινητά τους τηλέφωνα και αφιέρωσαν ώρες να πακετάρουν είδη και να συμμετάσχουν στις προσπάθειες συγκέντρωσης ειδών πρώτης ανάγκης, ανταποκρινόμενοι στις προσκλήσεις των δημοτικών αρχών.

Η Αυτοδιοίκηση μπροστά

Δημοτικέςαρχές που -δεδομένων των συνθηκών και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν- μόνοάσχημα δεν τα πήγαν. Κινήθηκαν γρήγορα, είτε σε επίπεδο Πολιτικής Προστασίας,είτε σε επίπεδο αρωγής στους πληγέντες. Όλες; Σχεδόν όλες, αλλά όχι με τιςίδιες ταχύτητες. Κάποιες δημοτικές αρχές (κάπου εκεί, ανατολικά των Βορείων…)έχασαν χρόνο για να διαπληκτισθούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με πολίτεςαναφορικά με την ετοιμότητά τους τις δύσκολες αντιπυρικά ώρες.

Τα δύσκολα είναι μπροστά

Ωστόσο,τα δύσκολα έπονται… Δεν υπάρχει λεπτό για χάσιμο. Περιφέρεια Αττικής καιΔήμοι θα πρέπει να «ανασκουμπωθούν» και να λάβουν «χθες» ό,τι αναγκαίο μέτροείναι δυνατόν ώστε να περιορίσουν τους κινδύνους που θα δημιουργηθούν από τιςπροσεχείς βροχοπτώσεις (ο Σεπτέμβριος απέχει λίγες ημέρες) στο ακόμα πιοαποστερημένο από πράσινο Λεκανοπέδιο. Η επίκληση της κλιματικής αλλαγής δενβοηθά πια. Το ξέρουμε ότι είναι εδώ. Αυτό που περιμένουμε να διαπιστώσουμεείναι εάν είναι εδώ και η Πολιτική Προστασία…

Όσο υπάρχουν αυτοί, ίσως μπορούμε ναελπίζουμε…

Και δύο εικόνες, από τις πολλές που ανέδειξαν τα τελευταία δραματικά 24ωρα. Εικόνες που δείχνουν την «άλλη» Ελλάδα. Αυτή που μας εκφράζει, αυτή που ονειρευόμαστε, αυτή που ξεπερνά τα μικρόψυχα, τα ασήμαντα. Αυτή που γιγαντώνεται μέσα από τα μικρά, που προέρχεται από ανθρώπους που περνούν δίπλα μας, αλλά δεν τους δίνουμε καμιά σημασία.

firefightingreece.gr

Κι όμως, όταν είδαμε τα ξαπλωμένα παλικάρια της εθελοντικής πυρόσβεσης να «κλέβουν» λίγες ώρες ξεκούρασης και το μοναδικό (με ποιες λέξεις να το περιγράψεις;) στιγμιότυπο του υπαλλήλου του ΑΔΜΗΕ (Ανεξάρτητος Διαχειριστής Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας) που ακουμπά στην πλάτη τον ταλαιπωρημένο άνδρα του Πυροσβεστικού Σώματος, λίγο αφότου του έδωσε τα παπούτσια του (τα δικά του είχαν λιώσει στη φωτιά) για να συνεχίσει το έργο της κατάσβεσης, συγκινηθήκαμε. Μην μείνουμε σε αυτό, όμως. Ας φέρουμε αυτή την εικόνα στο μυαλό μας όταν τους ξανασυναντήσουμε στον δρόμο, στις υπηρεσίες τους, και ας τους δείξουμε εμπράκτως τον σεβασμό που οι ίδιοι κέρδισαν στο πεδίο της μάχης. Στο πραγματικό. Όχι σε αυτό όπου πληκτρολογεί ο γράφων…

The post Οι καπνοί των πυρκαγιών δεν καλύπτουν τις υπαρκτές ευθύνες… appeared first on Ενυπόγραφα.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords