Οδεύουμε προς την κάλπη χωρίς προγράμματα και θέσεις…

Μετρούμε 69 μέρες πριν στηθούν οι αυτοδιοικητικές κάλπες για να επιλέξουμε τους περιφερειάρχες και τους δημάρχους μας που θα μας «διαφεντεύσουν» τα επόμενα τέσσερα χρόνια στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, σε πρώτο και δεύτερο βαθμό. Με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, θα πρέπει να υλοτομήσουμε ένα δάσος για να παραγάγουμε το χαρτί που θα χρειαστεί για να τυπωθούν τα ψηφοδέλτια και το υπόλοιπο προεκλογικό υλικό των υποψηφίων. Ωστόσο, ακόμη δεν έχουμε σαφή εικόνα για το τι ακριβώς πρεσβεύει καθένας από τους

υποψηφίους για τα μεγάλα θέματα των Περιφερειών και των Δήμων μας, πλην της αόριστης δέσμευσης ότι αυτοί θα τα καταφέρουν καλύτερα από τους σημερινούς…

Κι όμως, όλοι οι υποψήφιοι διατείνονται ότι υπολογίζουν τη γνώμη των πολιτών, εμπιστεύονται την κρίση τους, επιδιώκουν τη συμμετοχή τους. Συμμετοχή σε τι, όταν 69 μέρες πριν τις εκλογές δεν έχουν θέσει υπόψη των εκλογέων – αν όχι το σύνολο του προεκλογικού προγράμματός τους – τουλάχιστον τις θέσεις για τα μείζονα θέματα των Περιφερειών και των Δήμων των οποίων διεκδικούν τη διοίκηση;

Ο λόγος, μάλλον, είναι απλός και απογοητευτικός· όλοι γνωρίζουμε, κι ας μην το ομολογούμε, ότι οι περισσότεροι θα ρίξουμε το ψηφοδέλτιο στην κάλπη με κριτήρια προσωπικές συμπάθειες και αντιπάθειες, κομματικές επιρροές και συμφεροντολογικούς λόγους. Και κάποιοι δεν θα μπούμε καν στον κόπο να πάμε μέχρι το εκλογικό κέντρο, όπου είμαστε εγγεγραμμένοι…

Όλοι γνωρίζουμε, κι ας μην το ομολογούμε, ότι οι περισσότεροι θα ρίξουμε το ψηφοδέλτιο στην κάλπη με κριτήρια προσωπικές συμπάθειες και αντιπάθειες, κομματικές επιρροές και συμφεροντολογικούς λόγους…

Τι κι αν την επόμενη μέρα θα βλαστημάμε την ανικανότητα όσωνμας διοικούν! Τι κι αν για τα επόμενα τέσσερα χρόνια «σιχτιρίζουμε» την κακήμας εθνική μοίρα, που δεν είχαμε ποτέ ηγέτες αντάξιους της δικής μας«ποιότητας»! Ποιος θα τολμήσει να πει «κατάμουτρα» στο «σοφό» εκλογικό σώμα ότικι αυτό δεν ξέρει τι του γίνεται, επιλέγοντας είτε να τιμωρήσει «τυφλά»κάποιους, είτε να δοκιμάσει «εξωτικές» λύσεις, για να καταλήξει στο τέλος νααυτοτιμωρείται και να βυθίζεται ακόμη περισσότερο στο τέλμα.

Και βέβαια, τη δικαιολογία την έχουμε έτοιμη, κάτω από τη γλώσσα μας. «Μα αφού όλοι ίδιοι είναι…». Και βέβαια είναι και θα εξακολουθήσουν να είναι. Πώς περιμένουμε όταν δεν αλλάζουμε τα κριτήρια επιλογής μας, να αλλάξουμε το πολιτικό προσωπικό της χώρα, σε κεντρικό και αυτοδιοικητικό επίπεδο; Στη βάση ποιας λογικής διαμαρτυρόμαστε ότι αξίζουμε καλύτερης τύχης, όταν αδιαφορούμε για ό,τι γίνεται γύρω μας, ακόμη και στη γειτονιά μας, και περιμένουμε από κάποιους ενεργούς συμπολίτες – συμπατριώτες μας (τους οποίους πολλές φορές ειρωνευόμαστε ως «γραφικούς») να… βγάζουν πάντα το φίδι από την τρύπα του;

Μετρούμε 69 μέρες μέχρι να σηκώσουμε την άκρη του «παραβάν»και να πάρουμε στα χέρια μας τα ψηφοδέλτια. Ας αφιερώσουμε κάποιες ώρες απόαυτές τις μέρες για να συγκρίνουμε προγράμματα, αξιολογήσουμε διαδρομέςπροσώπων, σταθμίσουμε επίπεδα σοβαρότητας συμπεριφορών. Και τότε ας διπλώσουμετην επιλογή μας και ας την τοποθετήσουμε στον εκλογικό φάκελο. Ακόμη και αν δενδικαιωθούμε στην επιλογή μας, θα νιώσουμε τουλάχιστον ότι αυτό που οφείλαμε τοπράξαμε με συνείδηση υπεύθυνου πολίτη…

The post Οδεύουμε προς την κάλπη χωρίς προγράμματα και θέσεις… appeared first on Ενυπόγραφα.