Της μέρας τα καμώματα… αυτή τη φορά

Όπως συμβαίνει κάθε φορά, όταν δημιουργούνται έκτακτες καταστάσεις, είτε εξαιτίας φυσικών φαινομένων που ξεπερνούν τα συνηθισμένα, είτε σε περιπτώσεις μεγάλων πυρκαγιών (κυρίως το καλοκαίρι) αφενός βγαίνουν στην επιφάνεια οι ανεπάρκειες του κρατικού μηχανισμού, αφετέρου περισσεύει η γκρίνια και η κριτική από πλευράς media και πολιτών. Στην πραγματικότητα εκείνα που ισχύουν είναι ότι βεβαίως ο κρατικός μηχανισμός (του κεντρικού κράτους, των περιφερειών, των δήμων και των οργανισμών κοινής ωφέλειας) είναι σάπιος, αλλά ταυτόχρονα η ανοησία,

η ανικανότητα και η ανευθυνότητα αγκαλιάζει σύμπασα σχεδόν την ελληνική κοινωνία. Ουαί και αλίμονο αν μας τύχει κάτι χειρότερο και όποιος καταλαβαίνει, καταλαβαίνει…

Είναι αλήθεια ότι η χθεσινή κακοκαιρία ξέφυγε πολύ από τα συνηθισμένα, ως φυσικό φαινόμενο. Ναι μεν υπήρχαν οι προειδοποιήσεις από την ΕΜΥ και τους μετεωρολόγους, όμως δύσκολα θα μπορούσε να φανταστεί κανείς ότι στη διάρκεια της ημέρας το χιόνι στο … Παγκράτι και αλλού στο κέντρο της Αθήνας θα έφθανε το μισό μέτρο. Αυτή ακριβώς ήταν η διαφορά από προηγούμενες ανάλογες εμπειρίες, πέρα από την ένταση της χιονόπτωσης. Συνήθως το πολύ χιόνι έπεφτε στη διάρκεια της νύχτας, όταν ο κόσμος ήταν κλεισμένος στο σπίτι του και οι πολίτες ανακάλυπταν το πρωί ότι οι δρόμοι ήταν αδιάβατοι. Οι συνθήκες τους εμπόδιζαν να πάνε στις δουλειές τους ή να βγαίνουν για σουλάτσο, με αποτέλεσμα να προκύπτουν μεν δυσκολίες, αλλά όχι τόσα κυκλοφοριακά προβλήματα.

Αυτή τη φορά το καιρικό φαινόμενο ξέσπασε μέρα, ήταν όντως πολύ δυνατό και το σημαντικότερο, ο κόσμος είχε πάει ήδη στις δουλειές του ή στις συνηθισμένες ασχολίες του. Επομένως υπήρχε μπόλικη κυκλοφορία αυτοκινήτων και πεζών, που μαζί με την πατροπαράδοτη ανικανότητα που χαρακτηρίζει τον κρατικό μηχανισμό, αλλά και την ανευθυνότητα ιδιωτών και ιδιωτικού τομέα, προκάλεσε το γνωστό αλαλούμ στην Αττική οδό και πολλές μεγάλες δυσκολίες σε άλλες κεντρικές αρτηρίες. Μέσα στην Αθήνα βασικά. Με την επισήμανση ότι το κράτος έχει την αρμοδιότητα να ρυθμίζει και να επιβάλει κανόνες παντού σε έκτακτες περιστάσεις.

Οι πάντες λοιπόν ευθύνονται, ακόμη και η αστυνομία, παρ΄ όλες τις προσπάθειες των Θεοδωρικάκου και Οικονόμου να πείσουν ότι ο δικός τους τομέας, της τροχαίας περιλαμβανομένης (αν υπάρχει), λειτούργησε άψογα!

Με λίγα λόγια, ας το χωνέψουμε, το ελληνικό κράτος σε όλες του τις μορφές, είναι εντελώς σάπιο και κανονικά θα πρέπει να γκρεμιστεί και να ξανακτιστεί με καινούργια υλικά. Πράγμα αδύνατο φυσικά. Και να δεχθούμε επίσης ότι ο ιδιωτικός τομέας δεν είναι καλύτερος, γεγονός που επίσης αποδεικνύεται από καθημερινές εμπειρίες. Αυτή είμαστε, αυτή είναι η Ελλάδα και ακριβώς με αυτή την έννοια, η μεγάλη ευθύνη της κυβέρνησης είναι βασικά ότι δεν κήρυξε αργία τη Δευτέρα καθώς αναμενόταν η κακοκαιρία. Άλλωστε ακριβώς επειδή ο Μητσοτάκης γνωρίζει την ποιότητα του κρατικού μηχανισμού, επέλεξε το λεγόμενο «επιτελικό κράτος» ως «μπαϊπάς». Όμως και το επιτελικό κράτος απαιτεί μυαλό, πρωτοβουλίες, τόλμη, αποφασιστικές παρεμβάσεις. Πολύ συχνά απαιτεί και τη χρήση του απερίγραπτού κρατικού μηχανισμού (εδώ στον άλλον είπαν να σύρει το τραίνο που έπαθε βλάβη και εκείνος πήγε και το … εμβόλισε), οπότε κάποιος από τους επιτελείς θα έπρεπε να σκεφτεί την αργία της χτεσινής Δευτέρας…

Τούτων λεχθέντων, οι περισσότερες από τις συνέπειες τέτοιας χιονοθύελλας, όπως οι διακοπές στην ηλεκτροδότηση, ή η πτώση δέντρων είναι κατανοητές. Συμβαίνουν και στη Νορβηγία…

ΣταγκοςελπίδακακοκαιρίαΚυβέρνησηΕΛΛΑΔΑΑττική Οδός