Έρευνα: Δύο μεγάλα κύματα γήρανσης στα 44 και τα 60

Αν έχετε παρατηρήσει μια ξαφνική συσσώρευση ρυτίδων, πόνους ή μια γενική αίσθηση ότι έχετε γεράσει σχεδόν σε μια νύχτα, μπορεί να υπάρχει μια επιστημονική εξήγηση. Οι τελευταίες έρευνες, που πραγματοποιήθηκαν στις ΗΠΑ, δείχνουν ότι η γήρανση δεν είναι απαραίτητα μια αργή και σταθερή διαδικασία, αλλά ότι επιταχύνεται απότομα σε δύο χρονικές περιόδους της ζωής μας, σύμφωνα με τον Guardian.

Τα ευρήματα της έρευνας

Στο πλαίσιο της έρευνας, που δημοσιεύθηκε

στο Nature, οι επιστήμονες μελέτησαν χιλιάδες διαφορετικά μόρια σε άτομα ηλικίας 25 έως 75 ετών και εντόπισαν δύο μεγάλα κύματα αλλαγών που σχετίζονται με την ηλικία, η πρώτη στα 44 περίπου έτη και έπειτα ξανά στα 60. Τα ευρήματα θα μπορούσαν να εξηγήσουν, γιατί εμφανίζονται αιχμές σε ορισμένα προβλήματα υγείας, συμπεριλαμβανομένων των μυοσκελετικών προβλημάτων και των καρδιαγγειακών παθήσεων, σε συγκεκριμένες ηλικίες.

«Δεν αλλάζουμε απλώς σταδιακά με την πάροδο του χρόνου. Υπάρχουν κάποιες περίοδοι, στις οποίες προκύπτουν πολλές αλλαγές ταυτόχρονα», δήλωσε ο καθηγητής Μάικλ Σνάιντερ, γενετιστής και διευθυντής του Κέντρου Γονιδιωματικής και Εξατομικευμένης Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ και κύριος συγγραφέας της μελέτης. «Από τα δείγματα προκύπτει, ότι η ηλικία 40-45, είναι μια εποχή μεγάλων αλλαγών στον οργανισμό μας, όπως και στις αρχές των 60. Αυτό ισχύει ανεξάρτητα από την κατηγορία των μορίων που εξετάζεται».

Στην έρευνα συμμετείχαν 108 εθελοντές, οι οποίοι υπέβαλαν συστηματικά δείγματα αίματος και κοπράνων και δείγματα δέρματος, στοματικού και ρινικού επιχρίσματος για διάστημα από ένα έως σχεδόν επτά χρόνια. Οι ερευνητές αξιολόγησαν 135.000 διαφορετικά μόρια (RNA, πρωτεΐνες και μεταβολίτες) και μικρόβια (τα βακτήρια, οι ιοί και οι μύκητες που ζουν στα έντερα και στο δέρμα των συμμετεχόντων). Η αφθονία των περισσότερων μορίων και μικροβίων δεν μετατοπίστηκε σταδιακά, όπως αρχικά αναμενόταν. Όταν οι επιστήμονες έψαξαν για τις ομάδες μορίων με τις μεγαλύτερες μετατοπίσεις, διαπίστωσαν ότι οι μετασχηματισμοί αυτοί έτειναν να συμβαίνουν όταν οι άνθρωποι ήταν περίπου στην ηλικία των 40-45, καθώς και όταν οι εθελοντές είχαν μπει ή ξεπεράσει το 60ο έτος της ζωής τους.

Η αιχμή της γήρανσης στην ηλικία των 40-45 ήταν απροσδόκητη και αρχικά θεωρήθηκε ότι ήταν αποτέλεσμα των περιεμμηνοπαυσιακών αλλαγών στις γυναίκες που διαστρέβλωναν τα αποτελέσματα για ολόκληρη την ομάδα. Όμως με βάση τη συλλογή δεδομένων, παρόμοιες αλλαγές φαίνεται να προέκυψαν και στους άνδρες της ίδιας ηλικιακής κατηγορίας. «Αυτό υποδηλώνει ότι, ενώ η εμμηνόπαυση ή η περιεμμηνόπαυση μπορεί να συμβάλλει στις αλλαγές που παρατηρούνται στις γυναίκες που διανύουν την πέμπτη δεκαετία της ζωής τους (40-50), υπάρχουν πιθανότατα άλλες, σημαντικότερες αιτίες που επηρεάζουν αυτές τις αλλαγές τόσο στους άνδρες όσο και στις γυναίκες», δήλωσε ο Δρ Χιαοτάο Σεν, πρώην μεταδιδακτορικός ερευνητής στην ιατρική σχολή του Στάνφορντ και πρώτος συγγραφέας της μελέτης, ο πλέον τώρα εργάζεται στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Νανιάνγκ της Σιγκαπούρης.

Το πρώτο κύμα μεταβολών περιλάμβανε μόρια που συνδέονται με καρδιαγγειακές παθήσεις και την ικανότητα μεταβολισμού της καφεΐνης, του αλκοόλ και των λιπιδίων. Το δεύτερο κύμα αλλαγών αποτελούνταν από μόρια που συνδράμουν στη ρύθμιση του ανοσοποιητικού συστήματος, στο μεταβολισμό των υδατανθράκων και στη λειτουργία των νεφρών. Μόρια που συνδέονται με τη γήρανση του δέρματος και των μυών μεταβλήθηκαν και στις δύο χρονικές περιόδους. Προηγούμενες έρευνες είχαν δείξει ότι μια μεταγενέστερη αιχμή της γήρανσης μπορεί να εμφανιστεί γύρω στην ηλικία των 78 ετών, ωστόσο η τελευταία μελέτη δεν μπόρεσε να το επαληθεύσει το συγκεκριμένο εύρημα, επειδή οι συμμετέχοντες δεν ήταν άνω των 75 ετών.

Πότε υπάρχει αύξηση κινδύνου για ασθένειες σχετιζόμενες με τη γήρανση

Το μοτίβο της μελέτης ταιριάζει με προηγούμενα στοιχεία που δείχνουν ότι ο κίνδυνος πολλών ασθενειών, σχετιζόμενες με την ηλικία, δεν αυξάνεται σταδιακά, Ο κίνδυνος για Αλτσχάιμερ και για καρδιαγγειακές παθήσεις παρουσιάζει απότομη άνοδο μετά τα 60. Είναι επίσης πιθανό, ότι ορισμένες από τις αλλαγές θα μπορούσαν να συνδέονται με τον τρόπο ζωής ή τους παράγοντες συμπεριφοράς. Για παράδειγμα, η αλλαγή στον μεταβολισμό του αλκοόλ θα μπορούσε να είναι αποτέλεσμα της αύξησης της κατανάλωσης του στην ηλικία 40-50, η οποία αύξηση μπορεί να προκαλείται από το στρες που συνοδεύει εκείνη τη χρονική περίοδο τις ζωές των εθελοντών που συμμετείχαν στην έρευνα. Τα ευρήματα θα μπορούσαν να συνδράμουν στη διαμόρφωση πιο στοχευμένων παρεμβάσεων πρόληψης. «Πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να προσπαθούμε να προσαρμόζουμε τον τρόπο ζωής μας όσο είμαστε ακόμα υγιείς», δήλωσε ο Σνάιντερ.

#ΥΓΕΙΑ #έρευνα #γήρανση