Οταν ο Εκτος Στόλος έφερε το ροκ!

Οταν ο Εκτος Στόλος έφερε το ροκ!23.12.2018Τέχνες

Με ένα βερμούτ ή μια πορτοκαλάδα οι νεολαίοι κατακλύζουν τα κλαμπ και χορεύουν, χορεύουν ασταμάτητα

Από τον
Δημήτρη Καπράνο

Ψάχνοντας στα αρχεία (που δεν είναι και σημαντικά, για να λέμε την αλήθεια), προκύπτει ότι ως το πρώτο, γνωστό ποπ συγκρότημα Ελλάδα αναφέρονται οι Adam's boys, που πήραν το όνομά τους από τον μπασίστα Νίκο Αδάμα. Μαζί τους έπαιζε και ο αείμνηστος

ντράμερ (και ωραιότατος τραγουδιστής) Βασίλης Τζαβάρας.

Το γκρουπ φέρεται ότι σχηματίστηκε το 1959 και στα μέσα της δεκαετίας του '60 μετονομάστηκε σε Playboys και έκανε μεγάλη επιτυχία. Αρχικά με το «Deep in the heart of Athens» με τραγουδιστή τον Δάκη και αργότερα με το «Ετσι είναι η ζωή» του αξέχαστου Μάικ Ροζάκη, ο οποίος άφησε τους Charms και τραγουδούσε μαζί τους, πριν γίνει μαέστρος στη Λυρική Σκηνή και αργότερα διευθυντής του Α΄ Προγράμματος της ΕΡΤ, επί Μάνου Χατζιδάκι.

Οι Aδάμας και Τζαβάρας είχαν φτιάξει αρχικά το ντουέτο Τζαβαδάμα και στη συνέχεια έφτιαξαν το γκρουπ. Με τους Playboys τραγούδησε για κάποιο καιρό και η Κούκα.
Ως γραμμή εκκίνησης για την εισαγωγή του ροκ στην ελληνική νεανική πραγματικότητα μπορούμε να δεχθούμε την ταινία «Η ζούγκλα του μαυροπίνακα». Η αμερικανική ταινία, σε σκηνοθεσία Ρίτσαρντ Μπρουκς με τους Γκλεν Φορντ, Σίντνεϊ Πουατιέ, Βικ Μόροου, Αν Φράνσις, προβάλλεται το φθινόπωρο του 1956.

Εκείνο τον καιρό εμφανίζεται στο Ζάππειο η μπάντα του πλοίου του Εκτου Στόλου «Coral Sea». Οι ναύτες-μουσικοί παίζουν «In the mood», παίζουν swing, αλλά ξαφνικά παίζουν το «Rock around the clock»! Kάποια ζευγάρια, που έχουν μάθει -άγνωστο πώς- και χορεύουν τον «νέο χορό» τρελαίνουν τον κόσμο!

Θυμάμαι, καλοκαίρι, αρχές του '60, κάνω διακοπές στο Αλιβέρι, στο σπίτι του φίλου μου Τάκη Μέγκουλα, στον Συνοικισμό της ΔΕΗ. Ο Τάκης ήδη παίζει κιθάρα. Εκεί, καλοκαιριάτικα, με τον ήλιο... ντάλα, ανακαλύπτω κάποιες παρτιτούρες του πατέρα του και προσπαθώ να παίξω στο πιάνο το «Rock around the clock». Σε παρτιτούρα μεν, αλλά με ελληνικό στίχο. «Ενα - δυο - τρία ροκ / τέσσερις - πέντε - έξι ο κλοκ»!

Σε ελάχιστο χρόνο, το ροκ έχει κερδίσει τον νεαρόκοσμο και μεγάλες ορχήστρες παίζουν κομμάτια από το ροκ ρεπερτόριο. Ο Κώστας Κλάβας, ο μεγάλος συνθέτης της ελληνικής μουσικής, κάνει την αρχή, γράφοντας ροκ για την ταινία «Aυτό το κάτι άλλο», σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Γρηγορίου και σενάριο Γιώργου Λαζαρίδη, και ακολουθούν πολλοί. Θαυμάστε το καστ της ταινίας: Αννα Φόνσου, Λάμπρος Κωνσταντάρας, Γιώργος Πάντζας, Βαγγέλης Σειληνός, Βιβέτα Τσιούνη, Γιώργος Κωνσταντίνου, Τζόλυ Γαρμπή, Μάρθα Καραγιάννη, Κώστας Μπάκας, Κατερίνα Γιουλάκη, Ερρίκος Κονταρίνης, Δέσποινα Νικολαΐδου, Θόδωρος Κατσαδράμης, Αλέκος Κουρής, Kώστας Φυσσούν. Νot bad, ε;

Το 1961 σχηματίζονται οι Do-re-mi, που αργότερα θα αποτελέσουν (με κάποιες αλλαγές στη σύνθεση) τους σπουδαίους και πρωτοπόρους Forminx.

Οι Forminx καταγράφονται και ως το πρώτο ελληνικό ποπ γκρουπ στο σινεμά, στην ταινία «Ο Θόδωρος και το δίκαννο», το 1962.

Το είδος παίρνει γρήγορα μπροστά και το φαινόμενο της «μπιτλομανίας», που καταλαμβάνει και την Ελλάδα, γεννά πολλά νεανικά συγκροτήματα.

Από το 1963 όλα τα μικρά και μεγάλα κλαμπ της Αθήνας φιλοξενούν συγκροτήματα του είδους. Δεν πληρώνουν όσα έδιναν στις «φτασμένες» ορχήστρες και έχουν περισσότερο κόσμο!

Με ένα βερμούτ ή μια πορτοκαλάδα, οι νεολαίοι κατακλύζουν τα κλαμπ και χορεύουν. Χορεύουν ασταμάτητα! Οι διαγωνισμοί χορού της Αθήνας προηγήθηκαν κατά πολύ εκείνων του «Saturday night fever»! Forminx, Juniors, Charms, Idols, Sounds, Dragons, Riddles, Planets, Foremost, MGC είναι μερικά από τα γκρουπ που παίζουν στα κλαμπ στην Κυψέλη, στο Πεδίον του Αρεως, στη Φωκίωνος Νέγρη, στην πλατεία Βικτωρίας, στην πλατεία Αμερικής, στο Φάληρο, στον Πειραιά, στη Γλυφάδα...

Το «Ευαγγέλιο» της εποχής κυκλοφορεί το 1964. Εκδότης, ο Θανάσης Τσόγκας και ψυχή του, ο Νίκος Μαστοράκης. Είναι το περιοδικό «Μοντέρνοι ρυθμοί», με συνεργάτες την Κάρολ, τον Θόδωρο Σαραντή, τον Γιάννη Πετρίδη, τον Χρίστο Λεβέντη, την Τζένη Μαστοράκη, τον Γιώργο Κατατζαφέρη. Είναι το περιοδικό που καθιέρωσε τα... γκρίνγκλις αλλά με ελληνικούς χαρακτήρες! Ιδού παραδείγματα: «Ο, Κάρολ, άιμ εμπάουτ ε φουλ» ή Γιου μπέτερ καμ χομ Σπίντι Γκονζάλεζ».

Ετσι μάθαινες τους στίχους, ασχέτως αν δεν καταλάβαινες τι έλεγες! Είναι βέβαιο ότι στους «Μοντέρνους ρυθμούς» χρωστούν πολλά τα «ινστιτούτα αγγλικών», που από τότε ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια!