Ο διασώστης του ΕΚΑΒ με το ράσο!

Ο διασώστης του ΕΚΑΒ με το ράσο!28.01.2019Πρόσωπα

Ο π. Απόστολος Δάμκαλης, που υπηρετεί από το 2003 στο Εθνικό Κέντρο Αμεσης Βοήθειας και μάλιστα ως μοτοσικλετιστής, χειροτονήθηκε ιερέας το 2014 και αυτή τη στιγμή κατέχει το υψηλότερο ποσοστό στις ανατάξεις ανακοπών στο τμήμα όπου εργάζεται

Από τον
Σωτήρη Λέτσιο

Ο π. Απόστολος Δάμκαλης είναι συγχρόνως «γιατρός ψυχών» και διασώστης ανθρώπων! Υπηρετεί από το 2003 ως διασώστης - μοτοσικλετιστής του ΕΚΑΒ,

ενώ χειροτονήθηκε ιερέας τον Σεπτέμβριο του 2014. Αυτή τη στιγμή, μάλιστα, έχει το υψηλότερο ποσοστό ανατάξεων ανακοπών στο τμήμα του ΕΚΑΒ όπου υπηρετεί!

Ηδη από την παιδική ηλικία ο π. Απόστολος Δάμκαλης είχε έντονη επιθυμία να γίνει ιερέας. Ντυνόταν συχνά παπαδάκι και διαισθανόταν από τότε ότι ήθελε να αφιερωθεί στην ιερά διακονία. Κάθε άλλο παρά ήταν εύκολο να πάρει αυτή την απόφαση, καθώς πάνω από έξι χρόνια συζητούσε αυτό το θέμα με τον πνευματικό του. Εγγαμος και πατέρας δύο παιδιών, συζήτησε διεξοδικά το θέμα αυτό και με τη σύζυγό του. Και πήρε την απόφαση. Η χειροτονία του έγινε από τον Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Κοσμά και μετά την τετραετή θητεία του στην εκεί μητρόπολη μετατέθηκε στη Μητρόπολη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής, όπου διακονεί τον Κύριο στον Ι. Ν. Παναγίας Παντοβασίλισσας στη Ραφήνα, από τον Οκτώβριο του 2018.

ΒΑΡΥΣ Ο ΣΤΑΥΡΟΣ

«Η αγάπη μου προς τον Θεό υπερίσχυσε στο να λάβω αυτή την απόφαση. Είναι σημαντικός, αλλά συγχρόνως και πολύ βαρύς ο σταυρός τού να είναι κάποιος ιερέας! Κάθε φορά που βρίσκομαι μπροστά από την Αγία Τράπεζα είναι σαν να είναι για εμένα η πρώτη φορά! Θεωρώ ότι θα πρέπει να είναι 100% σίγουρος κάποιος ότι θέλει να ακολουθήσει τον δρόμο της ιεροσύνης. Δεν είναι σωστό να μετανιώσει στην πορεία» σημειώνει. «Το μοναδικό πρακτικό πρόβλημα ήταν πώς θα κατάφερνα να συνδυάσω τις επαγγελματικές μου υποχρεώσεις με τα ιερατικά μου καθήκοντα στον ναό. Ομως βρήκα αμέσως θετική συμπαράσταση και κατανόηση από την υπηρεσία μου. Φροντίζω και είμαι τυπικός και σωστός στην εργασία μου όσο και στη διακονία μου στην Εκκλησία» προσθέτει.

Το διάστημα κατά το οποίο υπηρετούσε στη Μητρόπολη Αιτωλίας και Ακαρνανίας επισκεπτόταν κάθε Σαββατοκύριακο -αλλά και στη διάρκεια των αδειών του- τις δύο ενορίες του. «Ο κόσμος χαιρόταν που συνταίριαζα και τις δύο αυτές ιδιότητες, ενώ συγχρόνως φρόντιζα να έχουμε και άλλες δραστηριότητες, πλην των ιερών ακολουθιών. Ο ιερέας πρέπει να είναι συνεχώς στο ποίμνιό του» υπογραμμίζει ο π. Απόστολος και συνεχίζει: «Η σημερινή μου ενορία έχει ιδιαίτερη ιστορική σημασία, αφού οι πιο πολλοί κάτοικοι της Ραφήνας προέρχονται από τα Τρίγλια της Μικράς Ασίας. Η δε εικόνα που έφεραν, η Παναγία η Τριγλιανή, είναι πραγματικά θαυματουργή!» Το 2019 προβλέπεται να έχει πιο ενεργή δραστηριότητα, αφού θα αναλάβει την ποιμαντική καθοδήγηση και προετοιμασία των νέων που ετοιμάζονται να παντρευτούν. Δεν είναι λίγες οι φορές που έχει βρεθεί αντιμέτωπος με τα όριά του. Ειδικά εκείνες τις στιγμές που παλεύει με όλες του τις δυνάμεις, ώστε να επαναφέρει με όλα τα τεχνητά και εξειδικευμένα μέσα έναν άνθρωπο στη ζωή.

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ

«Εκείνη τη στιγμή νιώθω ότι, όσο καλός επαγγελματίας και να είμαι, χρειάζομαι τη βοήθεια του Θεού» τονίζει. Πριν από λίγες εβδομάδες κλήθηκε να σώσει έναν νέο άνθρωπο που είχε πάθει ανακοπή και κατάφερε με τις ενέργειές του σε μερικά λεπτά να τον επαναφέρει. Σε ένα άλλο περιστατικό προσφάτως κινδύνευσε ένα παιδί δύο χρονών λόγω απόφραξης αεραγωγού από κάποιο αντικείμενο. Το παιδί είχε σταματήσει να αναπνέει, αλλά έπειτα από επίμονες προσπάθειες λίγων λεπτών άρχισε και πάλι να αναπνέει κανονικά.

Ο π. Απόστολος σταθμίζει τα πράγματα ώριμα και με τη σύνεση της πίστης: «Δεν θέλω να τα αποδίδω όλα στον Θεό. Εάν πρέπει να αποδώσω την ανάταξη μιας ανακοπής στον Θεό, θα πρέπει να αποδώσω και την ευθύνη που δεν ανέταξα μια ανακοπή. Ο Θεός ξέρει! Απλώς, εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε...» Αναγνωρίζει ακόμη ότι υπήρξαν και στιγμές κατά τις οποίες έχει νιώσει να τον κυριεύει μια αίσθηση απορίας απευθυνόμενος προς τον Θεό: «Είμαι πάνω από όλα άνθρωπος, δεν είμαι μόνο διασώστης και ιερέας. Αναρωτιέμαι: Γιατί δεν επέστρεψε ο άνθρωπος στη ζωή, αφού τα έχω κάνει όλα, Θεέ μου; Δεν αμφισβητώ, όμως, τον Θεό, αλλά πάντα θα μας τρώει εσωτερικά ένα μεγάλο “γιατί”».

ΗΤΑΝ ΠΑΡΩΝ ΣΤΗ ΦΟΝΙΚΗ ΠΥΡΚΑΓΙΑ ΣΤΟ ΜΑΤΙ

Ο π. Απόστολος προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι. Τον Ιούλιο του 2018 επιχειρούσε ακαταπόνητα ως διασώστης σε όλη εκείνη την περιοχή και βίωσε με τον πιο συγκλονιστικό τρόπο τον πόνο και τη δυστυχία των ανθρώπων. «Εχοντας αυτή τη φοβερή εμπειρία, είναι αλήθεια ότι δεν περίμενα ότι θα επέστρεφα στο ίδιο σημείο ως ιερέας. Είναι κάτι που με συγκίνησε!» σημειώνει. «Εχω ένα θλιβερό προνόμιο, το να μπαίνω στα σπίτια των ανθρώπων. Τους βλέπω να πονάνε και να υποφέρουν. Να ζητάνε τη βοήθεια του Θεού. Ως διασώστης, όμως, δεν μου επιτρέπεται να λυγίσω ούτε να εμπλακώ συναισθηματικά εκείνη τη στιγμή. Πρέπει να είμαι ψύχραιμος, ώστε να κάνω σωστά τη δουλειά μου. Αυτό που με παρηγορεί είναι ότι ο Θεός μάς δίνει δύναμη και μας ανέχεται για όλα αυτά που κάνουμε! Κάνουμε και εμείς τις αμαρτίες μας και δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος, λαϊκός και κληρικός, που να είναι αναμάρτητος! Η ενέργεια του Θεού βρίσκει διέξοδο μέσα από τα χέρια των ανθρώπων, απλώς εμείς δεν μπορούμε να καταλάβουμε ότι μας βοηθά ο Θεός» καταλήγει ο π. Απόστολος.

Από την Εφημερίδα Ορθόδοξη Αλήθεια