Η αυριανή πολιτική δύναμη

Η αυριανή πολιτική δύναμη24.12.2017Άρθρα

Είναι λάθος να θεωρούμε ότι οι ισχύουσες πολιτικές εκφράζουν τη βούληση των ευρωπαϊκών λαών

Από τον
Παναγιώτη Χ. Δούμα*

Την περασμένη εβδομάδα μιλήσαμε για τον Ντόναλντ Τουσκ και το γεγονός ότι, παρά την κραταιά γραμμή ανοχής προς τους πρόσφυγες και τους λαθρομετανάστες, ευθυγραμμίζεται με την πατρίδα του και αμφισβητεί το όλο σύστημα «απορρόφησης» των μεταναστευτικών ροών.

Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι και ο «πολύς» Δημήτρης Αβραμόπουλος

έκανε τη δική του «υπέρβαση» με άρθρο του στην ιστοσελίδα POLITICO, ευθυγραμμιζόμενος με τη σειρά του με την ομόφωνη θέση του ελληνικού κατεστημένου, επιδεικνύοντας μάλιστα άνευ προηγουμένου υπερβάλλοντα ζήλο σε ανθρωπισμό και «ευρωπαϊσμό». Τσίπρας, Μητσοτάκης και Γεννηματά ζητούν την άμεση εφαρμογή του σχεδίου κατανομής των μεταναστών στις χώρες-μέλη της Ε.Ε. με βάση τις μονομερώς συμπεφωνημένες ποσοστώσεις.

Στην Πράγα, όπου βρεθήκαμε την περασμένη εβδομάδα με τον πρόεδρο της Νέας Δεξιάς Φαήλο Κρανιδιώτη, μαζί με τις ηγεσίες και των υπόλοιπων κομμάτων του Κινήματος της Ευρώπης των Εθνών και της Ελευθερίας, συμφωνήσαμε ακριβώς το αντίθετο:
Συμφωνήσαμε ότι η ανοχή γεννά ελπίδες σε όσους αποσκοπούν να παραβιάσουν τα σύνορα της Ευρώπης και να επωφεληθούν από τις κοινωνικές πολιτικές που χρηματοδοτούνται από τους κόπους των ευρωπαϊκών λαών. Συμφωνήσαμε ότι η Τουρκία είναι ένας διεθνής δουλέμπορος με ευρωπαϊκή αναγνώριση.

Συμφωνήσαμε ότι η μόνη λύση για το Προσφυγικό - Μεταναστευτικό είναι η φύλαξη των εξωτερικών συνόρων της Ευρώπης, η αυστηροποίηση των νόμων περί ασύλου και η επαναπροώθηση όλων εκείνων που βρίσκονται σε ευρωπαϊκό έδαφος παράνομα.
Η λύση δεν είναι να μοιράσουμε στην Ευρώπη όσους έχουν εγκλωβιστεί στη χώρα μας. Δεν είναι να «εντάξουμε» όλους αυτούς στις κοινωνίες μας. Αυτή είναι μία βέβαιη συνταγή για να έρθουν κι άλλοι και για να επιτύχουμε ανεπανόρθωτο πλήγμα στον Ελληνισμό, αλλά και σε όλα τα ευρωπαϊκά έθνη. Αυτό λοιπόν που η Ελλάδα πρέπει να ζητά από την Ευρώπη είναι να αναθεωρήσει τη μεταναστευτική πολιτική της και να υποστηρίξει την Ελλάδα υλικά και οικονομικά στη φύλαξη των συνόρων της και στην άμεση επαναπροώθηση όλων των αλλοδαπών που βρίσκονται στα hotspots ή περιφέρονται παράνομα στον ελληνικό χώρο.

Είναι λάθος να θεωρούμε ότι οι ισχύουσες πολιτικές εκφράζουν τη βούληση των ευρωπαϊκών λαών και ότι η αντίθεση σε αυτές είναι αντιευρωπαϊκή, όπως λέει ο κ. Αβραμόπουλος. Η όποια εμπιστοσύνη εκφράζεται από τους Ευρωπαίους μέσα από τις εκλογικές διαδικασίες ανακαλείται σταδιακά και ανακατευθύνεται προς πρόσωπα και φορείς που θέλουν να προστατεύσουν την ασφάλεια, την ταυτότητα και τον πολιτισμό των γηγενών Ευρωπαίων. Πρόσωπα όπως ο Στράχε, που πλέον βρίσκεται στην κυβέρνηση της Αυστρίας. Πρόσωπα όπως η Μαρίν Λεπέν, ο Χερτ Βίλντερς και ο Φαήλος Κρανιδιώτης.

Είτε αρέσει αυτό σε κάποιους είτε όχι, αυτή είναι η αυριανή πολιτική δύναμη στη Δύση. Ξεκίνησε με το Brexit, συνέχισε με τον Τραμπ, ακολούθησε ο Στράχε και σίγουρα δεν θα σταματήσει εκεί.

*Επιχειρηματίας, αντιπρόεδρος της ΝΕΑΣ ΔΕΞΙΑΣ