Η ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΗ ΥΒΡΙΣ ΚΑΙ Η ΝΕΜΕΣΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

Η ΑΝΙΣΤΟΡΗΤΗ ΥΒΡΙΣ ΚΑΙ Η ΝΕΜΕΣΙΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ31.01.2018Άρθρα

Ονομασία με «Μακεδονία» θα αποτελεί υπεξαίρεση ελληνικών συμβόλων, με κίνδυνο για τα Βαλκάνια

Από τον
Σπήλιο Π. Σπηλιόπουλο*

Παρά το δεδομένο και αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι μακεδονικό έθνος ουδέποτε υπήρξε -αφού οι Μακεδόνες ήσαν αποδεδειγμένα Ελληνες-, εντούτοις επιχειρείται, σκόπιμα και υποβολιμαία να υποστηριχθεί νεόκοπο ψευδεπίγραφο έθνος, γλώσσα, ιστορία, πολιτισμός και αδιάλλακτος αλυτρωτισμός, με όχημα τον γεωγραφικό όρο «Μακεδονία».

Γι’ αυτό πρωτίστως και δεν πρέπει

η νέα ονομασία να περιέχει τη λέξη «Μακεδονία» ούτε καν ως γεωγραφικό προσδιορισμό. Αλλως, θα πρόκειται για μια άκρως επικίνδυνη για την ασφάλεια και τη σταθερότητα των Βαλκανίων πρωτοφανή υπεξαίρεση ελληνικών εθνοτικών συμβόλων, Ιστορίας και πολιτισμού, την οποία ουδείς Ελληνας νομιμοποιείται να επιτρέψει.

Ιδιαίτερη όμως ανησυχία προκαλεί η έλλειψη συντονισμού / συνεννόησης στο ανώτατο πολιτικό επίπεδο της ελληνικής πλευράς, η οποία θα είναι και η μόνη ζημιωμένη σε περίπτωση αρνητικής εξέλιξης της διαπραγμάτευσης στο στημένο γεωπολιτικό παίγνιο που εμείς οι ίδιοι -πιεζόμενοι- επισπεύδουμε, πάντοτε εσωστρεφείς, χωρίς κατάλληλη προετοιμασία, πολιτική συνεννόηση και στόχευση που να εξυπηρετεί τους μεσομακροπρόθεσμους εθνικούς αντικειμενικούς σκοπούς μας.

Αυτή είναι και η κύρια παθογένειά μας, ως ασύντακτης πολιτείας, η οποία επιμένει να κωφεύει στις επανειλημμένες εκκλήσεις που έχουν κατατεθεί δημόσια για την ανάγκη άμεσης σύστασης Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας, ώστε τα μείζονα εθνικά μας θέματα να μην παραδίδονται βορά στη συνήθη μικροπολιτική αριστεροδεξιά αδολεσχία, με συνέπεια την ήττα.

Μπορούμε, επιτέλους, αυτή τη φορά να αποφύγουμε την ήττα; Βεβαίως και μπορούμε. Αρκεί μόνο να αναλογιστούμε τα πορίσματα των ιστορικών και επιστημονικών ερευνών και των αρχαιολογικών ευρημάτων, τόσο στη χώρα μας όσο και διεθνώς, τα οποία τεκμηριώνουν με αδιάσειστα στοιχεία την ελληνικότητα των Μακεδόνων, αλλά και τις ύπουλες βλέψεις και τις αιματηρές επιθέσεις κατά της Ελλάδας στη νεότερη πολιτικοδιπλωματική Ιστορία των Βαλκανίων, που οδήγησαν στη μεταγενέστερη μετάλλαξη των Σλάβων σε ψευδομακεδόνες, με διακηρυγμένο «εθνικό» στόχο τους τη Θεσσαλονίκη.

Τότε θα καταλάβουμε πόσο εγκληματικό θα είναι το λάθος μας να συμφωνήσουμε στην εκχώρηση του ονόματος «Μακεδονία», έστω και ως συνθετικό.

Οι γεωπολιτικοί ανταγωνισμοί ΗΠΑ - Ρωσίας και οι σχεδιασμοί των συλλογικών θεσμών άμυνας, ασφάλειας και συνεργασίας (κυρίως ΝΑΤΟ, Ε.Ε.), που αφορούν τον έλεγχο των Βαλκανίων και τις ανακατατάξεις στην ευρύτερη περιοχή, με έμφαση στα ενεργειακά, επιφέρουν μείζονες αλλαγές στις μέχρι σήμερα ισορροπίες και συσχετισμούς, ανακατανομή ρόλων, νέες συνεργασίες και σύγκρουση συμφερόντων.

Στο ρευστό και πιεστικό αυτό περιβάλλον οφείλουμε να επιδείξουμε ιδιαίτερη προσοχή και αποφασιστικότητα στην προστασία των ίδιων συμφερόντων, προβάλλοντας την ανυποχώρητη θέση μας έναντι του αλυτρωτικού ψευδομακεδονισμού, θέση που διασφαλίζει ταυτόχρονα τη σταθερότητα και την ασφάλεια των Βαλκανίων (την πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης, κι ας υποκρίνονται κάποιοι ότι το ξεχνούν), όπως εξάλλου επιβάλλει και η δεσπόζουσα θέση μας στην περιοχή.

Οποιαδήποτε υποχωρητικότητα, όταν μάλιστα η αλήθεια και το δίκαιο είναι με το μέρος μας, θα είναι καταστροφική για όλους μας. Το ελληνικό veto και η εξ αυτού απόφαση της Συνδιάσκεψης Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι το 2008, περί μιας ονομασίας κοινά μεταξύ μας αποδεκτής ως προϋπόθεση για την ένταξη της FYROM σε αυτό, αποτελούν μέχρι σήμερα ασφαλές κεκτημένο.

Γι’ αυτό, προσοχή! Οσοι ασυλλόγιστα και για τους δικούς τους ιδιοτελείς λόγους συναινέσουν σε αυτή την ύβριν κατά των απαράγραπτων ιστορικών και πολιτικών δικαίων που υπερασπιστήκαμε διαχρονικά ως Ελληνες, έχοντας καταβάλει βαρύτατο φόρο αίματος, κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν και την αναπόφευκτη νέμεση, ότι η Ιστορία εκδικείται όταν γράφεται από προσκυνημένους.

πρ. ΥΕΘΑ [email protected]