ΔΕΞΙΟΙ ΜΥΘΟΙ

ΔΕΞΙΟΙ ΜΥΘΟΙ06.03.2018Άρθρα

Δεν έχουν καταλάβει τι ακριβώς έχει πετύχει ο Ερντογάν

Από τον
Θάνο Γκουρνέλο*

Θα περίμενε κανείς πως η επέλαση του πολιτιστικού μαρξισμού καθώς και η κυριαρχία της Αριστεράς στην Ελλάδα θα οδηγούσαν σε ριζικές αλλαγές τη δεξιά αντίληψη. Περισσότερη σοβαρότητα, περισσότερη κριτική, βαθύτερες αναλύσεις.
Βλέποντας όμως τις αντιδράσεις του δεξιού κόσμου, από τα πολιτικά κόμματα έως τις εφημερίδες, τις ιστοσελίδες και τις διαδικτυακές συζητήσεις, πάνω στο ζήτημα της επιθετικής τουρκικής

πολιτικής και των επιχειρήσεων των Τούρκων στο Κουρδιστάν και στη Συρία, είναι εύκολο να απογοητευτεί κανείς.

Για τους περισσότερους δεξιούς, οι Τούρκοι «χάνουν σε όλα τα μέτωπα», «η Αφρίν θα ρίξει τον Ερντογάν», «οι Κούρδοι κερδίζουν την ελευθερία τους» και «η τουρκική οικονομία θα καταστραφεί». Την ίδια ώρα κανένα δεξιό κόμμα δεν έχει συλλάβει την πραγματική διάσταση των δεδομένων και τι ακριβώς έχει πετύχει ο Ερντογάν.

Θα πρέπει να γίνει σαφές πως χαρακτηρισμοί τύπου «σουλτάνος» ΔΕΝ αποτελούν προσβολή προς τον Τούρκο πρόεδρο και φράσεις τύπου «αυτές οι συμπεριφορές εμποδίζουν την ευρωπαϊκή προοπτική της γείτονος» είναι εκτός τόπου και χρόνου. Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις διεξάγουν ταυτόχρονες πολεμικές επιχειρήσεις στη Συρία και στο Κουρδιστάν με μεγάλη επιτυχία, επιχειρήσεις κλιμάκωσης έντασης με την Αρμενία, την Ελλάδα και την Κύπρο, όπως εμβολισμοί περιπολικών ανοιχτής θαλάσσης, παραβιάσεις / παραβάσεις εναέριου χώρου / FIR, παραβιάσεις εθνικού θαλάσσιου χώρου και πλέον και συλλήψεις Ελλήνων στρατιωτικών.

Εχουν καταφέρει και έχουν αναδιοργανωθεί μετά την απόπειρα πραξικοπήματος και έχουν μια πανίσχυρη βιομηχανία πολεμικού υλικού. Είναι αυτονόητο ότι τον Ερντογάν ΔΕΝ τον ενδιαφέρει καμία «ευρωπαϊκή προοπτική» καθώς επίσης και ουδεμία βελτίωση «των δημοκρατικών θεσμών». Και όμως, η ελληνική Δεξιά ταλαντεύεται ανάμεσα στο αναμάσημα κατηγοριών έλλειψης «ευρωπαϊκού προφίλ» και δημοκρατικής συμπεριφοράς από τη μια και εθνικιστικών ονειρώξεων περί «μεγαλειώδους ήττας στην Αφρίν» και υποβάθμισης της επιχειρησιακής ικανότητας των ΤΕΔ από την άλλη.

Ολα αυτά είναι ανησυχητικά και με το παραπάνω καθώς στο τιμόνι της χώρας δεν κάθεται και ο αποτελεσματικότερος σχηματισμός. Θα πρέπει να γίνει αντιληπτό πως, όταν λέμε πως υφίσταται δεξιά παράταξη, δεν εννοούμε απλώς πως θα ψηφίσουμε κάποιον μη αριστερό ή πως θέλουμε χαμηλούς φόρους ή πολλές παρελάσεις. Υπάρχει ευθύνη ενώπιον της ίδιας της πολιτικής και της εθνικής ιστορίας του τόπου, τον οποίο οφείλουμε να προστατεύσουμε από την ανικανότητα της Αριστεράς. Και πρέπει να το πράξουμε τώρα.

*Πολιτικός αναλυτής