Η μάχη της Ευρώπης να εξασφαλίσει εξειδικευμένα πλοία με στόχο την ενίσχυση εισαγωγών LNG

Το σχέδιο για ταχεία μείωση της εξάρτησης από το ρωσικό αέριο εξαρτάται από την ικανότητα απόκτησης σπάνιων αποθηκευτικών χώρων και πλοίων για τη μετατροπή καυσίμων.

Το σχέδιο της Ευρώπης να μειώσει την εξάρτηση από το ρωσικό αέριο και να ενισχύσει την ενεργειακή ασφάλεια της ηπείρου εξαρτάται από την ικανότητά της να εξασφαλίζει εξειδικευμένα πλοία που προσφέρουν τον ταχύτερο τρόπο εισαγωγής εναλλακτικών προμηθειών και ταχείας κατασκευής σχετικής υποδομής, σύμφωνα με τους Financial Times.

Από τη στιγμή που η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία τον περασμένο μήνα, η Γερμανία, η Ιταλία και η Ολλανδία ανακοίνωσαν σχέδια για τη διασφάλιση πλωτών μονάδων αποθήκευσης και επαναεριοποίησης (FSRUs) - δεξαμενόπλοια υγροποιημένου φυσικού αερίου με εναλλάκτες θερμότητας που χρησιμοποιούν θαλασσινό νερό για να μετατρέψουν το υπερψυκτικό καύσιμο ξανά σε αέριο.

Αυτά τα ελλιμενισμένα πλοία προσφέρουν τον πιο γρήγορο τρόπο για την Ευρώπη να σταματήσει την εξάρτησή της από τους αγωγούς που μεταφέρουν μεγάλες ποσότητες καυσίμου από τη Ρωσία. «Η Ευρώπη ουρλιάζει για τις FSRU να πάρουν ενέργεια, ό,τι κι αν κοστίσει», δήλωσε ο Yngvil Asheim, διευθύνων σύμβουλος της BW LNG με έδρα το Όσλο, ενός από τους λίγους ιδιοκτήτες FSRU στον κόσμο.

Η ΕΕ σχεδιάζει να μειώσει την εξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο κατά τα δύο τρίτα μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους και επιδιώκει να εισάγει επιπλέον 50 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα LNG ετησίως. Ενώ υπάρχουν ερωτήματα σχετικά με το εάν υπάρχει αρκετός εφοδιασμός LNG παγκοσμίως για να καλύψει τις ανάγκες της Ευρώπης, οι αναλυτές λένε ότι οι υποδομές θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα κρίσιμο σημείο συμφόρησης.

Η Ευρώπη έχει την υποδομή για να επαναεριοποιήσει 170 bcm LNG, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της πλεονάζουσας χωρητικότητας βρίσκεται στην Ιβηρική χερσόνησο, η οποία δεν διαθέτει επαρκείς αγωγούς για να μεταφέρει τις προμήθειες βορειότερα.

Οι χερσαίοι τερματικοί σταθμοί εισαγωγής LNG χρειάζονται τουλάχιστον πέντε χρόνια για να κατασκευαστούν και είναι δαπανηροί. Τα FSRU — καθένα από τα οποία μπορεί συνήθως να εισάγει περίπου 5 bcm το χρόνο — είναι φθηνότερα και ταχύτερα στην εγκατάσταση. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι τα FSRU εγκαθίστανται ταχύτερα, μπορεί να χρειαστούν μερικά χρόνια για να εγκατασταθούν. Η παγκόσμια κρίση στην αλυσίδα εφοδιασμού απειλεί περαιτέρω καθυστερήσεις, αναφέρουν στοιχεία του κλάδου.

Η Γερμανία, η οποία δεν διαθέτει τερματικούς σταθμούς εισαγωγής LNG, εξετάζει πιθανές τοποθεσίες στη Βόρεια Θάλασσα και τη Βαλτική Θάλασσα για τρία FSRU με εκτιμώμενη χωρητικότητα 27 bcm, εκτιμώντας ότι το πρώτο θα μπορούσε να ξεκινήσει να λειτουργεί φέτος. Ο Jason Feer, επικεφαλής της επιχειρηματικής ευφυΐας στην ενεργειακή και ναυτιλιακή μεσιτεία Poten & Partners, προβλέπει ότι η πρώτη FSRU της Γερμανίας δεν θα λειτουργήσει πριν από το 2024.

Ο ολλανδικός όμιλος μεταφοράς φυσικού αερίου Gasunie δήλωσε ότι ενδέχεται να είναι σε θέση να εισάγει LNG μέχρι το τρίτο τρίμηνο του τρέχοντος έτους. Ο Robert Songer, αναλυτής στο ICIS, μια εταιρεία δεδομένων εμπορευμάτων, είπε ότι αυτό το έργο σχεδιάστηκε για πρώτη φορά πριν από μια δεκαετία. «Οτιδήποτε μεγαλύτερο και δεν βρίσκεται ακόμη στο τραπέζι του σχεδίου σίγουρα θα διαρκέσει περισσότερο», είπε.

Τα ανταλλακτικά πλοία είναι επίσης λίγα. Από έναν παγκόσμιο στόλο περίπου 50 FSRU, ο Karl Fredrik Staubo, διευθύνων σύμβουλος της Golar LNG, ιδιοκτήτης FSRU με έδρα τις Βερμούδες, εκτιμά ότι μόνο πέντε πλοία είναι διαθέσιμα και τρία θα μπορούσαν να αποδεσμευτούν από συμβόλαια φέτος. Δεν είναι όλα κατάλληλα για τη Βόρεια Ευρώπη, επειδή το νερό κάτω από τους 10 C είναι πολύ κρύο για το σύστημα ανταλλαγής θερμότητας που χρησιμοποιείται σε ορισμένα πλοία.

Οι ναυλώσεις για τα FSRU έχουν αυξηθεί κατά τουλάχιστον 50 τοις εκατό μεταξύ 150.000 και 180.000 δολαρίων την ημέρα από το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, σύμφωνα με πηγές του κλάδου. Η Rystad Energy υπολογίζει ότι κοστίζει 40 έως 60 εκατομμύρια δολάρια ετησίως για να ναυλώσει ένα FSRU. «Οι εταιρείες βρίσκονται σε πόλεμο προσφορών [για τις FRSU]», δήλωσε ο Gordon Milne, διευθύνων σύμβουλος της FSRU Solutions, μιας εταιρείας συμβούλων.

Μέχρι την ξαφνική πρόσφατη αύξηση της ζήτησης, η αγορά FRSU υπέφερε από πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα. «Δεν είχε νόημα να χτίσουμε μια νέα FSRU εδώ και πολύ καιρό», δήλωσε ο Oystein Kalleklev, Flex LNG, μια ναυτιλιακή εταιρεία LNG. Οι εκκρεμότητες κατασκευής σημαίνει ότι μπορεί να χρειαστεί μέχρι το 2027 για να παραδοθεί μια νέα μονάδα.

Ο αυξημένος ανταγωνισμός για το LNG και τα FSRU που απαιτούνται για την εισαγωγή του είναι πιθανό να ανακόψει τους φτωχότερους υποψήφιους εισαγωγείς LNG, όπως η Σρι Λάνκα, η Βραζιλία και ο Παναμάς, οι οποίοι θα στραφούν σε πιο βρώμικα καύσιμα. «Η Ευρώπη μπορεί να επιταχύνει την πράσινη αλλαγή, αλλά τι θα συμβεί στον υπόλοιπο κόσμο και την Ασία», είπε ο Asheim. «Σε αυτές τις τιμές θα καίνε κάρβουνο».

Πρόσθετες αναφορές από την Erika Solomon στο Βερολίνο, τον Neil Hume στο Λονδίνο και τον Justin Jacobs στο Χιούστον