Λογιστική αντιμετώπιση περιουσιακών στοιχείων και δαπανών σχετιζόμενων με φυτείες στα πλαίσια των ΕΛΠ - ΣΟΛ ΑΕ

ΤΕΧΝΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΣΟΛ Α.Ε.
Αναδημοσίευση από το Ενημερωτικό Δελτίο Απριλίου - Μαΐου 2018 της ΣΟΛ ΟΡΚΩΤΟΙ ΛΟΓΙΣΤΕΣ Α.Ε.
www.solae.gr

ΛΟΓΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΔΑΠΑΝΩΝ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕ ΦΥΤΕΙΕΣ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΩΝ Ε.Λ.Π.

ΕΡΩΤΗΜΑ

Εταιρεία που εφαρμόζει τα Ε.Λ.Π. απέκτησε στο 2017 αγροτεμάχια για να δημιουργήσει φυτείες καλλιέργειας πορτοκαλιών.

Παρακαλώ να έχω τη γνώμη σας για την κατάλληλη λογιστική αντιμετώπιση του κόστους των διαμορφώσεων των αγροτεμαχίων και του κόστους φυτειών (αγορά και φύτευση) επί αυτών, το χρονικό σημείο έναρξης των αποσβέσεων, αλλά και την λογιστική αντιμετώπιση μεταγενέστερων δαπανών για την ανάπτυξη της φυτείας (λιπάσματα, εργασίες συντήρησης, κλπ).

ΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΤΕΧΝΙΚΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ

Η εδαφική έκταση που κατέχεται και χρησιμοποιείται για την παραγωγή βιολογικών περιουσιακών στοιχείων, δεν αποτελεί η ίδια βιολογικό περιουσιακό στοιχείο αλλά υπόκειται στους κανόνες καταχώρισης και αποτίμησης των ενσώματων ιδιοχρησιμοποιούμενων ακινήτων. Κατά συνέπεια το κόστος απόκτησης των αγροτεμαχίων δεν μπορεί να κεφαλαιοποιηθεί ως συστατικό του κόστους της φυτείας.

Σε αυτό το πλαίσιο τα έξοδα διαμόρφωσης των αγροτεμαχίων, στην περίπτωση που πληρούν τα κριτήρια καταχώρισης των πάγιων περιουσιακών στοιχείων (π.χ εκχερσώσεις, αποπετρώσεις κ.α.), προσαυξάνουν μεταγενέστερα το αρχικό κόστος των αγροτεμαχίων. Τα έξοδα διαμόρφωσης που έχουν περιορισμένη ωφέλιμη ζωή, θα πρέπει να καταχωρούνται σε διακριτούς λογαριασμούς και να αποσβένονται.

Το κόστος φύτευσης (δενδρύλλια, εργατικά, υλικά, λίπανση, κ.α) αλλά και κάθε κόστος που σχετίζεται με τη φυτεία μέχρι αυτή να περιέλθει στην παρούσα κατάσταση ή θέση ή επιδιωκόμενη χρήση, δηλαδή την ωριμότητα, θα πρέπει να λογίζονται όπως οποιοδήποτε κόστος ενός περιουσιακού στοιχείου υπό κατασκευή.

Όπως άλλωστε αναφέρεται στην παράγραφο 18.2.4 της Λογιστικής Οδηγίας: «Δεν υπάρχει εννοιολογική διαφορά σε ότι αφορά το κόστος ιδιοπαραγωγής ενός βιολογικού περιουσιακού στοιχείου σε σχέση με τα μη βιολογικά περιουσιακά στοιχεία, όπως τα ιδιοχρησιμοποιούμενα ενσώματα πάγια. Δηλαδή, το κόστος ιδιοπαραγωγής ενός βιολογικού περιουσιακού στοιχείου περιλαμβάνει το σύνολο των δαπανών που απαιτούνται για να φθάσει στην κατάσταση λειτουργίας για τη χρήση που προορίζεται, όπως ισχύει και για τα μη βιολογικά.»

Στο κόστος της φυτείας δύναται να συμπεριληφθεί κόστος δανεισμού, το οποίο θα κεφαλαιοποιείται έως την στιγμή που η φυτεία καταστεί ώριμη. Όταν η φυτεία καταστεί ώριμη σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Διοίκησης, ως βιολογικό στοιχείο, θα αποτιμάται μεταγενέστερα στο κόστος κτήσεως μείον σωρευμένες αποσβέσεις και θα ελέγχεται για απομείωση όταν εμφανίζονται σχετικές ενδείξεις.

Στην έννοια του μεταγενέστερου της αποκτήσεως κόστους των ενσώματων πάγιων στοιχείων, περιλαμβάνονται οι δαπάνες κεφαλαίου και οι δαπάνες εισοδήματος.

Δαπάνες κεφαλαίου είναι αυτές που αυξάνουν τα ωφελήματα που προέρχονται από την κατά προορισμό χρήση του πάγιου στοιχείου και για το λόγο αυτό πρέπει να προσαυξάνουν το κόστος του στοιχείου αυτού.

Δαπάνες εισοδήματος είναι αυτές που δεν αυξάνουν τα ωφελήματα που προέρχονται από την κατά προορισμό χρήση του πάγιου στοιχείου και για το λόγο αυτό πρέπει να βαρύνουν τα αποτελέσματα.