Αλληλέγγυος ευθύνη του εν τοις πράγμασι διαχειριστή ΕΠΕ - Προϋποθέσεις, διαχρονικό δίκαιο

Μία ενδιαφέρουσα απόφαση εξέδωσε το Δ’ Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης στα πλαίσια ασκήσεως ανακοπής κατά ατομικής ειδοποιήσεως καταβολής – υπερημερίας και των αναφερομένων σε αυτή πράξεων ταμειακής βεβαίωσης.

Το επιληφθέν Δικαστήριο κρίθηκε ν΄ αποφανθεί σχετικά με το εάν η ανακόπτουσα ήταν ή όχι εν τοις πράγμασι διαχειρίστρια εταιρίας περιορισμένης ευθύνης μέχρι της αποχωρήσεως της από αυτήν και της ταυτόχρονης ίδρυσης έτερης εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με συναφές αντικείμενο εργασιών στην αυτή διεύθυνση. Όπως προκύπτει από τα όσα αναγράφονται στην απόφαση επί της ασκηθείσας ανακοπής:
Η ανακόπτουσα ισχυρίσθηκε πως εν προκειμένω δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής της παρ.3 του άρθρου 115 του ν. 2238/1994, διότι αυτή αφενός δεν είχε την ιδιότητα της καταστατικής διαχειρίστριας της ΕΠΕ για κανένα χρονικό διάστημα από τη σύσταση αυτής έως και την αποχώρηση της ιδίας το έτος 2001 κι αφετέρου ουδέποτε προέβη σε πράξεις διαχείρισης το αυτό χρονικό διάστημα.

Το καθ’ ου η ανακοπή Ελληνικό Δημόσιο υποστήριξε πως η ανακόπτουσα ευθύνεται αλληλεγγύως με την ΕΠΕ για τις επίμαχες οφειλές της τελευταίας κατά τις ένδικες χρήσεις, λόγω της ιδιότητάς της κατά το χρόνο αυτό ως εν τοις πράγμασι διαχειρίστριας της καθώς ο φερόμενος ως καταστατικός διαχειριστής της ΕΠΕ δεν ασκούσε τη διοίκηση της εταιρίας καθώς αφενός ήταν από 1-6-1998 έως και τον θάνατό του, το έτος 2008, συνταξιούχος γήρατος του ΟΑΕΕ-ΤΣΑ κι αφετέρου εγκατέλειψε τις εταιρικές υποθέσεις μετά την μετατροπή της εταιρίας σε μονοπρόσωπη ΕΠΕ.

Το Μονομελές Διοικητικό Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης δικαίωσε την ανακόπτουσα, δεχόμενο τους προβληθέντες τόσο με το δικόγραφο της ανακοπής όσο και με το υπόμνημά ισχυρισμούς της και ακύρωσε την ατομική ειδοποίηση κατά το μέρος αυτής με το οποίο η ανακόπτουσα κλήθηκε να καταβάλει ποσό που αντιστοιχεί στις ταμειακώς βεβαιωθείσες σε βάρος της Μ… ΕΠΕ οφειλές, για τις οποίες εκδόθηκαν οι προσβαλλόμενες ταμειακές βεβαιώσεις….. καθώς δεν θεμελιώθηκε αλληλέγγυος ευθύνη κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, λόγω μη συνδρομής των προϋποθέσεων του άρθρου 115 του Ν 2238/1994.

Αποδέχθηκε δηλαδή πως:

α) δεν προσκομίστηκε κανένα έγγραφο, φέρον την υπογραφή της, από το οποίο να προκύπτει η καθ’ οιονδήποτε τρόπο δέσμευση της εταιρίας από αυτήν, ούτε η εν τοις πράγμασι άσκηση εκ μέρους της καθηκόντων διοίκησης ή διαχείρισης.

β) η συνταξιοδότηση του καταστατικού διαχειριστή αφορά αποκλειστικά και μόνο την νομιμότητα λήψης της σύνταξης από τον ΟΑΕΕ-ΤΣΑ και δεν ασκεί επιρροή στη δραστηριότητά του ως διαχειριστή της ανωτέρω ΕΠΕ.

Νένα Π. Διονυσοπούλου
ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ

ΜΔΠΘ 9394/2019

Η αλληλέγγυος ευθύνη του εν τοις πράγμασι διαχειριστού ΕΠΕ προϋποθέτει την απόδειξη της δέσμευσης της εταιρίας δια της προσκόμισης εγγράφων που φέρουν την υπογραφή του. Η συνταξιοδότηση του καταστατικού διαχειριστή αφορά μόνο την νομιμότητα λήψης της σύνταξης και δεν ασκεί επιρροή στην δραστηριότητά του ως διαχειριστή της ΕΠΕ.

Διαχρονικό δίκαιο: Εφαρμογή των διατάξεων των άρθρων 101 παρ. 1 και 115 παρ. 3 του ν. 2238/1994, του άρθρου 22 του ν. 2648/1998 σε συνδυασμό με τις διατάξεις του Ν. 3190/1955

Αριθμός απόφασης: 9394/2019

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
ΤΜΗΜΑ Δ΄ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ

Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του, στις 4 Απριλίου 2019, με δικαστή την Ιωάννα Τσιάκα, Πρωτοδίκη Δ.Δ., και γραμματέα την Παναγιώτα Κιρμπάση, δικαστική υπάλληλο, για να δικάσει την ανακοπή με χρονολογία κατάθεσης 19-5-2015 (αριθμός καταχώρησης ΑΚ…/2015), της Σ.K. του …., κατοίκου ….., η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της Δέσποινας Διονυσοπούλου, κατά του Ελληνικού Δημοσίου και ήδη της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Εσόδων (Α.Α.Δ.Ε.), ως εκπροσώπου του Ελληνικού Δημοσίου, η οποία εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα από τον Διοικητή αυτής, στην προκείμενη περίπτωση δε από τον Προϊστάμενο της Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας (Δ.Ο.Υ.) Ε΄ Θεσσαλονίκης, για τον οποίο παραστάθηκε, με την από 11.4.2019 δήλωση του άρθρου 133 παρ. 2 του Κ.Δ.Δικ. ο Δικαστικός Πληρεξούσιος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Γρηγόριος Γιάκας.
Κατά τη συζήτηση ο διάδικος που παραστάθηκε στο ακροατήριο ανέπτυξε τους ισχυρισμούς του και ζήτησε όσα αναφέρονται στα πρακτικά.

Η κ ρ ί σ η τ ο υ Δ ι κ α σ τ η ρ ί ο υ ε ί ν α ι η ε ξ ή ς:

1. Επειδή, με την κρινόμενη ανακοπή, για την άσκηση της οποίας καταβλήθηκε το νόμιμο παράβολο (βλ. το με αριθμό …/19-5-2015 ειδικό γραμμάτιο παραβόλου) παραδεκτώς ζητείται, καθ’ ερμηνείαν του δικογράφου, η ακύρωση: Α) των πράξεων ταμειακής βεβαίωσης του Προϊσταμένου της ανωτέρω Δ.Ο.Υ. Ε΄ Θεσσαλονίκης που εκδόθηκαν σε βάρος της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «Μ… ΕΠΕ» με αριθμό : α) …/… που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1994, β) …/… που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1995, γ) …/… που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1996, δ) …/… που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1997, ε) …/… που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1998, στ) …/… που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1999, ζ) …/… που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 2000, η) …/… που αφορά ΚΒΣ οικονομικού έτους 2001, θ) …/… που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας οικονομικού έτους 1993, ι) …/… που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1994, ια) …/… που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1995, ιβ) …/… που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1996, ιγ) …/… που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1997, ιδ) …/… που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1998 ιε) …/… που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1999, που βεβαιώθηκαν στις 31/1/2002 και κατέστησαν ληξιπρόθεσμες στις 28/2/2002 και ιστ) της …/… που αφορά τέλος επιτηδεύματος του οικονομικού έτους 2012 που βεβαιώθηκε στις 30/8/2012 και Β) της …./17-4-2015 ατομικής ειδοποίησης καταβολής - υπερημερίας του Προϊσταμένου της ανωτέρω Δ.Ο.Υ., κατά το μέρος αυτής με το οποίο κλήθηκε η ανακόπτουσα να καταβάλει τα ποσά, που βεβαιώθηκαν σε βάρος της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «Μ… ΕΠΕ», με τις προαναφερόμενες (υπό στοιχ. Α ) πράξεις ταμειακής βεβαίωσης.

2. Επειδή, ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας, που κυρώθηκε με τον ν. 2717/1999 (ΦΕΚ 97 Α΄), ορίζει στο άρθρο 217 ότι: «1. Ανακοπή χωρεί κατά κάθε πράξης που εκδίδεται στα πλαίσια της διαδικασίας της διοικητικής εκτέλεσης και, ιδίως, κατά: α) της πράξης της ταμειακής βεβαίωσης του εσόδου, β) …...», στο άρθρο 224 ότι: «1. Το δικαστήριο ελέγχει την προσβαλλόμενη πράξη κατά το νόμο και την ουσία, στα όρια της ανακοπής, τα οποία προσδιορίζονται από τους λόγους και το αίτημά της. ... 3. Κατά τον έλεγχο του κύρους των προσβαλλόμενων με την ανακοπή πράξεων της εκτέλεσης, δεν επιτρέπεται ο παρεμπίπτων έλεγχος της νομιμότητας προηγούμενων πράξεων της εκτέλεσης. …..» και στο άρθρο 225 ότι: «Το δικαστήριο, αν διαπιστώσει παράβαση νόμου ή ουσιαστικές πλημμέλειες της προσβαλλόμενης πράξης, προβαίνει στην ολική ή μερική ακύρωση ή στην τροποποίηση της. Σε διαφορετική περίπτωση προβαίνει στην απόρριψη της ανακοπής».
3. Επειδή, το άρθρο 101 παρ. 1 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήματος (ΚΦΕ), ο οποίος κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν. 2238/1994 (Α΄ 151), ορίζει ότι: «Στο φόρο υπόκεινται: … ε) Οι ημεδαπές εταιρίες περιορισμένης ευθύνης» και το άρθρο 115, όπως η παρ. 3 αυτού προστέθηκε με την παράγραφο 6 του άρθρου 22 του ν. 2648/1998 (Α΄ 238/22.10.1998), ότι: «1. Τα πρόσωπα που είναι διευθυντές, διαχειριστές ή διευθύνοντες σύμβουλοι και εκκαθαριστές των ημεδαπών ανώνυμων εταιριών ή συνεταιρισμών κατά το χρόνο της διάλυσης ή συγχώνευσής τους, ευθύνονται προσωπικώς και αλληλεγγύως για την πληρωμή του φόρου που οφείλεται από αυτά τα νομικά πρόσωπα σύμφωνα με τον παρόντα, καθώς και του φόρου που παρακρατείται, ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής τους .…

2. Τα πρόσωπα που είναι διευθυντές, διαχειριστές και γενικά εντεταλμένοι στη διοίκηση του νομικού προσώπου, κατά το χρόνο της διάλυσης των λοιπών νομικών προσώπων του άρθρου 101, ευθύνονται προσωπικώς και αλληλεγγύως για την πληρωμή του φόρου που οφείλεται από αυτά τα νομικά πρόσωπα σύμφωνα με τον παρόντα, καθώς και των φόρων που παρακρατούνται, ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής τους. 3. Τα πρόσωπα που αναφέρονται στις παραγράφους 1 και 2 ευθύνονται προσωπικώς και αλληλεγγύως για τους παρακρατούμενους φόρους και κατά τη διάρκεια λειτουργίας του νομικού προσώπου που εκπροσωπούν, ως εξής: α) Αν έχει γίνει παρακράτηση φόρου, όλα τα πρόσωπα που είχαν μια από τις ως άνω ιδιότητες από τη λήξη της προθεσμίας απόδοσης του φόρου και μετά. β) Αν δεν έχει γίνει η παρακράτηση φόρου, όλα τα πρόσωπα, που είχαν μία από τις πιο πάνω ιδιότητες κατά το χρόνο που υπήρχε η υποχρέωση παρακράτησης του φόρου». Με την παράγραφο 7 του άρθρου 22 του ν. 2648/1998 ορίσθηκε, περαιτέρω, ότι: «Οι διατάξεις της παραγράφου 3 του άρθρου 115 του ν. 2238/1994 εφαρμόζονται και για την περίπτωση β΄ του άρθρου 45 του ν. 1642/1986 (ΦΕΚ 125 Α΄), καθώς και για οφειλές φόρου κύκλου εργασιών». Οι προαναφερθείσες παράγραφοι 6 και 7 του άρθρου 22 του ν. 2648/1998 άρχισαν να ισχύουν, σύμφωνα με το άρθρο 48 παρ. 2 του αυτού νόμου, από την πρώτη του μεθεπομένου της δημοσιεύσεώς του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως μηνός, δηλαδή από την 1.12.1998. Από τις προαναφερόμενες διατάξεις συνάγεται ότι η προσωπική και αλληλέγγυος ευθύνη των διευθυντών, διαχειριστών κ.λ.π. των ημεδαπών εταιρειών περιορισμένης ευθύνης, που καθιερώνεται με τις διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 115 του ν. 2238/1994, επεκτάθηκε, μετά την 1.12.1998 (με την παρ. 7 του άρθρου 22 του ν. 2648/1998), όσον αφορά στην πληρωμή των παρακρατούμενων φόρων, καθώς και του φόρου προστιθέμενης αξίας, πέραν των περιπτώσεων λύσεως της εταιρείας, και στα φυσικά πρόσωπα που αποκτούν τις ίδιες αυτές ιδιότητες κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της εταιρείας, (πρβλ. ΣτΕ 884/2011, ΣτΕ 2495/2007, ΣτΕ 2978/2006, κ. ά.). Οι εν λόγω δε διατάξεις δεν δημιουργούν ιδία φορολογική υποχρέωση των εντεταλμένων στη διοίκηση της εταιρείας περιορισμένης ευθύνης προσώπων, κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της για την καταβολή του οφειλόμενου από την εταιρεία φόρου, αλλά απλή πρόσθετη ευθύνη αυτών, προς πληρωμή του βεβαιωθέντος σε βάρος της εταιρείας φόρου, η ευθύνη δε αυτή δεν ανάγεται στο στάδιο εν ευρεία εννοία βεβαίωσης του φόρου, αλλά στο στάδιο της είσπραξής του (πρβλ. ΣτΕ 708/2008) και φέρει αντικειμενικό χαρακτήρα (βλ. συναφώς Επ. Αν. Ολομ. ΣτΕ 496/2011).

4. Επειδή, εξάλλου, στο ν. 3190/1955 «περί Εταιρειών Περιορισμένης Ευθύνης» (Α΄ 91), όπως τροποποιήθηκε μεταγενέστερα και ισχύει, ορίζονται, μεταξύ άλλων, στο άρθρο 17, τα εξής: «1. Διά του καταστατικού ή δι' αποφάσεως της συνελεύσεως των εταίρων, η διαχείρισις των εταιρικών υποθέσεων και η εκπροσώπησις της εταιρείας δύναται να ανατεθή εις ένα η πλείονας εταίρους ή μη εταίρους επί ορισμένον χρόνον ή μη. 2. ... 3. Η απόφαση της Συνέλευσης για το διορισμό των διαχειριστών … υποβάλλεται στις διατυπώσεις δημοσιότητας του άρθρου 8. Στη δημοσιότητα αυτή υποβάλλεται επίσης η με οποιοδήποτε τρόπο λήξη της διαχείρισης ως προς ένα ή περισσότερους διαχειριστές. Ελάττωμα ως προς το διορισμό των διαχειριστών δεν αντιτάσσεται στους καλόπιστους τρίτους, εφόσον τηρήθηκαν οι σχετικές με το διορισμό τους διατυπώσεις δημοσιότητας. 4. ...», στο άρθρο 8 ότι : «1. ... 2. Με επιμέλεια κάθε εταίρου ή διαχειριστή και με δαπάνες της ενδιαφερόμενης εταιρείας, δημοσιεύεται, στο Τεύχος Ανωνύμων Εταιρειών και Εταιρειών Περιορισμένης Ευθύνης της Εφημερίδας της Κυβέρνησης ανακοίνωση για την καταχώρηση στο οικείο Μητρώο Εταιριών Περιορισμένης Ευθύνης των πράξεων και των στοιχείων που υποβάλλονται σε δημοσιότητα … 4. Ο Γραμματέας κάθε Πρωτοδικείου τηρεί Μητρώο Εταιρειών Περιορισμένης Ευθύνης, που αποτελείται από: α) το βιβλίο μητρώου, β) τη μερίδα κάθε Εταιρείας, γ) το φάκελο της Εταιρείας και δ) το ευρετήριο των εταιρειών. ... Στη μερίδα της Εταιρείας καταχωρίζονται οι πράξεις και τα στοιχεία που υποβάλλονται σε δημοσιότητα σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος νόμου. …» και στο άρθρο 8α ότι : «1. Η Εταιρεία δεν μπορεί να αντιτάξει στους τρίτους τις πράξεις ή τα στοιχεία για τα οποία δεν τηρήθηκε η δημοσίευση που προβλέπει η παραγρ. 2 του άρθρου 8, εκτός αν αποδείξει ότι οι τρίτοι τα γνώριζαν. ... 3. Τα κείμενα που υποβάλλονται για δημοσίευση στο τεύχος Ανωνύμων Εταιρειών και Εταιρειών Περιορισμένης Ευθύνης της Εφημερίδας της Κυβέρνησης, πρέπει απαραίτητα να έχουν θεωρηθεί από τον αρμόδιο Γραμματέα Πρωτοδικών…». Σύμφωνα με τις παραπάνω διατάξεις του ν. 3190/1955, η ιδιότητα των διευθυντών, διαχειριστών και γενικά των προσώπων που είναι εντεταλμένοι με τη διοίκηση της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης κατά το χρόνο της λειτουργίας της, πρέπει να προκύπτει από τις καταχωρίσεις των σχετικών πράξεων και στοιχείων στο Μητρώο Εταιριών Περιορισμένης Ευθύνης και τη δημοσίευση ανακοινώσεων για τις καταχωρίσεις αυτές στο τεύχος Ανώνυμων Εταιρειών και Εταιρειών Περιορισμένης Ευθύνης της Εφημερίδας της Κυβέρνησης. Οι φερόμενοι ως διευθυντές ή διαχειριστές της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης δεν μπορούν να αρνηθούν την παραπάνω ιδιότητά τους και την εξ αυτής απορρέουσα ευθύνη τους, παρά μόνο αν επικαλεσθούν και αποδείξουν, είτε ότι αγνοούσαν το διορισμό τους στη θέση που συνεπάγεται τη σχετική ευθύνη, είτε ότι δεν τον αποδέχθηκαν, είτε ότι το Δημόσιο τελούσε σε γνώση πράξεων ή γεγονότων που είχαν ως αποτέλεσμα αυτοί να πάψουν κατά νόμο να φέρουν τις ως άνω ιδιότητες (πρβλ. ΣτΕ 750/2007 2712/2002, 1566/2002, 2023, 5178/1997).
5. Επειδή, στην κρινόμενη περίπτωση, από τα στοιχεία της δικογραφίας προκύπτουν τα εξής: Η ανακόπτουσα υπήρξε μέλος της εταιρίας Μ… ΕΠΕ, με διακριτικό τίτλο M… LTD , η οποία συστάθηκε με το υπ' αρ. …. συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης ….. με έδρα την Θεσσαλονίκη (οδός …..) και εταίρους τον Μ.K. (πατέρα της), την ίδια και τον Ε.X. . Το αντικείμενο εργασιών της εταιρίας ήταν η διενέργεια και πρακτόρευση πάσης φύσεως χερσαίων, θαλασσίων και εναερίων μεταφορών εντός και εκτός Ελλάδος. Το καταστατικό της ως άνω εταιρίας τροποποιήθηκε α) στις ….. με το υπ' αρ. …./1993 συμβόλαιο τροποποίησης καταστατικού ΕΠΕ και β) στις …. με το υπ' αρ. …/2000 συμβόλαιο τροποποίησης καταστατικού ΕΠΕ της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης …... Και τις δύο φορές αυξήθηκε το εταιρικό κεφάλαιο και διατηρήθηκαν οι αρχικές συμφωνίες, ιδίως ως προς την διαχείριση των εταιρικών υποθέσεων, η οποία ανατέθηκε εξ αρχής στον Μ.K, πατέρα της ανακόπτουσας. Ο τελευταίος, ο οποίος γεννήθηκε το 1928 και αποβίωσε το 2008, ήταν από 1-6-1998 συνταξιούχος λόγω γήρατος του ΟΑΕΕ- ΤΣΑ. Ακολούθως, με το υπ' αρ. …/2001 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης, η ανακόπτουσα και ο εταίρος Χ πώλησαν τα μερίδιά τους στον Μ.K. και η εταιρία μετατράπηκε σε Μονοπρόσωπη ΕΠΕ. Δυνάμει της υπ' αρ. …/2001 εντολής ελέγχου και της συμπληρωματικής υπ' αρ. …./18-6-2003 εντολής τακτικού ελέγχου του Π.Ε.Κ. Θεσσαλονίκης, διενεργήθηκε έλεγχος στην ως άνω εταιρία για τα οικονομικά έτη 1994-2000 σε όλες τις φορολογίες. Στη συνέχεια, εκδόθηκαν σε βάρος της εν λόγω εταιρίας οι ακόλουθες πράξεις ταμειακής βεβαίωσης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. Ε΄ Θεσσαλονίκης: α) η …/… που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1994 με αρχικό κεφάλαιο €219.118,10 πλέον προσαυξήσεων ποσού 377.387,55 ευρώ, β) η …/… που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1995 με αρχικό κεφάλαιο €183.630,00 πλέον προσαυξήσεων €316.302,69 γ) η …/… που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1996 με αρχικό κεφάλαιο € 167.013,00 πλέον προσαυξήσεων €287.679,90 δ) η …/… που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1997 με αρχικό κεφάλαιο €161.659,00 πλέον προσαυξήσεων 278,457,63 ευρώ, ε) η …/… που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1998 με αρχικό κεφάλαιο €178.535,00 πλέον προσαυξήσεων 307.526,54 ευρώ, στ) η με αριθμό …/… που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1999 με αρχικό κεφάλαιο €145.541,00 πλέον προσαυξήσεων €250.694,37 ζ) η …/… που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 2000 με αρχικό κεφάλαιο €134.183,00 πλέον προσαυξήσεων €231.130,22, η) η …/… που αφορά ΚΒΣ οικονομικού έτους 2001 με αρχικό κεφάλαιο €1.760,00 πλέον προσαυξήσεων εκπροθέσμου καταβολής €3.073,83, θ) η …/… που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας οικονομικού έτους 1993 με αρχικό κεφάλαιο €90.285,34 πλέον προσαυξήσεων εκπροθέσμου καταβολής €158.224,43 ι) η …/… που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1994 με αρχικό κεφάλαιο €169.262,00 πλέον προσαυξήσεων εκπροθέσμου καταβολής €296.631,66, ια) η …/… που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1995 με αρχικό κεφάλαιο €127.946,00 πλέον προσαυξήσεων εκπροθέσμου καταβολής €224.225,37 ιβ) η …/… που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1996 με αρχικό κεφάλαιο €134.333,00 πλέον προσαυξήσεων € 235.418,58, ιγ) η …/… που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1997 με αρχικό κεφάλαιο €166.730,00 πλέον προσαυξήσεων € 292.194,33, ιδ) η με αριθμό …/… που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1998 με αρχικό κεφάλαιο €75.494,00 πλέον προσαυξήσεων € 132.303,24, ιε) η …/… που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1999 με αρχικό κεφάλαιο €77.556,00 πλέον προσαυξήσεων € 135.916,89 (με ΑΦΜ αρχικώς υπόχρεου σε καταβολή ….), οι οποίες (πράξεις) βεβαιώθηκαν στις 31/1/2002 και κατέστησαν ληξιπρόθεσμες στις 28/2/2002 και ιστ) η …/… που αφορά τέλος επιτηδεύματος οικονομικού έτους 2012 με αρχικό κεφάλαιο €500,00 πλέον προσαυξήσεων € 93,00 που βεβαιώθηκε στις 30/8/2012. Ακολούθως, με την …/17-4-2015 ατομική ειδοποίηση καταβολής - υπερημερίας του Προϊσταμένου της ανωτέρω Δ.Ο.Υ., κλήθηκε η ανακόπτουσα να καταβάλει, μεταξύ άλλων, τα ποσά που βεβαιώθηκαν σε βάρος της ως άνω εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «Μ… ΕΠΕ».
6. Επειδή, με την κρινόμενη ανακοπή, όπως οι λόγοι αυτής αναπτύσσονται με το νομίμως κατατεθέν υπόμνημα, η ανακόπτουσα ζητεί την ακύρωση της προαναφερόμενης ατομικής ειδοποίησης κατά το μέρος αυτής με το οποίο κλήθηκε να καταβάλει τα ποσά που βεβαιώθηκαν σε βάρος της «Μ… ΕΠΕ» με τις αναφερόμενες στην προηγούμενη σκέψη πράξεις ταμειακής βεβαίωσης και, συναφώς, των εν λόγω πράξεων ταμειακής βεβαίωσης, κατά το μέρος που την αφορούν, προβάλλοντας, μεταξύ άλλων, ότι δεν στοιχειοθετείται εις βάρος της αλληλέγγυος ευθύνη για τις επίμαχες οφειλές της ΕΠΕ. Συγκεκριμένα, η ανακόπτουσα προβάλλει ότι εν προκειμένω δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις εφαρμογής της παρ. 3 του άρθρου 115 του ν. 2238/1994, διότι η συγκεκριμένη διάταξη ρητώς και ειδικώς ορίζει την ευθύνη των διοικούντων Ε.Π.Ε. και ορίζει ότι αυτή αφορά στα φυσικά πρόσωπα που έχουν την ιδιότητα αυτή πέραν των περιπτώσεων διαλύσεως της εταιρείας και κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της εταιρείας, ενώ εν προκειμένω αυτή δεν είχε την ιδιότητα του διαχειριστή της παραπάνω εταιρίας για κανένα χρονικό διάστημα από τη σύσταση αυτής έως και την αποχώρηση της ιδίας το έτος 2001. Από την πλευρά του, το καθ’ ου η ανακοπή Ελληνικό Δημόσιο, με την …/29-3-2019 έκθεση απόψεών του, υποστηρίζει ότι η ανακόπτουσα ευθύνεται αλληλεγγύως με την ανωτέρω ΕΠΕ για τις επίμαχες οφειλές της τελευταίας κατά τις ένδικες χρήσεις, λόγω της ιδιότητάς της κατά το χρόνο αυτό ως εν τοις πράγμασι διαχειρίστριας της ανωτέρω ΕΠΕ. Συγκεκριμένα, το καθ’ ου προβάλλει ότι η ανωτέρω ιδιότητα της ανακόπτουσας προκύπτει αφενός μεν από το ότι ο Μ.Κ., πατέρας της ανακόπτουσας, ο οποίος ήταν βάσει του καταστατικού της εταιρίας ο διαχειριστής των εταιρικών υποθέσεων, ήταν από 1-6-1998 έως και τον θάνατό του, το έτος 2008, συνταξιούχος λόγω γήρατος του ΟΑΕΕ-ΤΣΑ, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να ασκήσει πράξεις διοίκησης της εταιρίας, αφετέρου δε από το ότι, μετά την πώληση των μεριδίων της από κοινού με τον άλλο εταίρο Χ.Κ. στον Μ.Κ., με το υπ' αρ. …/21-6-2001 συμβόλαιο της συμβολαιογράφου Θεσσαλονίκης … και τη μετατροπή της παραπάνω εταιρίας σε Μονοπρόσωπη ΕΠΕ, η ίδια, από κοινού εκ νέου με τον Χ. , προχώρησε στις 22-7-2002 στην ίδρυση νέας εταιρίας, της …. ΕΠΕ με ΑΦΜ … στην ίδια διεύθυνση, στην οδό …, με όμοια επιχειρηματική δραστηριότητα. Κατόπιν δε ελέγχου που πραγματοποιήθηκε στις 28/5/2015 από την φορολογική αρχή στις εταιρίες …. ΕΠΕ με ΑΦΜ : …. και …. ΕΠΕ με ΑΦΜ …. για την έρευνα συνύπαρξης των δύο εταιριών στον ίδιο χώρο (για τον οποίο συντάχθηκε η από 17-9-2015 έκθεση ελέγχου μητρώου) προέκυψαν ότι: οι δύο εταιρίες είχαν την ίδια έδρα, επί της οδού …. στη Θεσσαλονίκη, είχαν πανομοιότυπη επωνυμία και διακριτικό τίτλο, το ίδιο αντικείμενο εργασιών, εν μέρει κοινό έμμισθο προσωπικό και συγκεκριμένα τις υπαλλήλους Μ.Π. και Κ.Α., από δε την επεξεργασία των υποβληθεισών καταστάσεων πελατών προμηθευτών των δύο ΕΠΕ προκύπτει κοινό πελατολόγιο κατά ποσοστό 30% περίπου και ειδικότερα η … ΕΠΕ στη χρήση 2002 έχει κοινό πελατολόγιο περί του 30% με το πελατολόγιο της Μ … ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ της χρήσης του 2001. Εξάλλου, η Μ… ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ από το 2001 που έγινε μονοπρόσωπη, διοικούμενη από τον Μ.κ., εγκατέλειψε τις φορολογικές της υποχρεώσεις, ειδικότερα δε δεν υποβλήθηκε δήλωση φόρου εισοδήματος για το 2002, αν και η εταιρία είχε ακαθάριστα έσοδα ύψους 389.977 ευρώ, όπως προέκυψε από τις υποβληθείσες δηλώσεις πελατών της. Από τα παραπάνω, κατά τους ισχυρισμούς του καθ’ ου η ανακοπή, προκύπτει ότι η ανακόπτουσα ασκούσε διοίκηση της εταιρίας (de facto συλλογική διαχείριση από κοινού με τον Ε.Χ.), ενώ ο φερόμενος ως καταστατικός διαχειριστής Μ.Κ. δεν ασκούσε τη διοίκηση της εταιρίας, ιδίως μετά τη συνταξιοδότησή του και ενόψει της ηλικίας του και της εγκατάλειψης των εταιρικών υποθέσεων μετά την μετατροπή της σε μονοπρόσωπη ΕΠΕ. Από τα ανωτέρω προκύπτει, όπως υποστηρίζει το καθ’ ου, εις ολόκληρον ευθύνη της ανακόπτουσας για την πληρωμή των ένδικων οφειλών, από κοινού με την εν λόγω εταιρία. Προς απόδειξη δε των ισχυρισμών του επικαλείται και προσκομίζει, μεταξύ άλλων, το καταστατικό σύστασης της Μ… ΕΠΕ, με τις τροποποιήσεις του και τη μετατροπή του σε Μ… ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ, το καταστατικό σύστασης της …. ΕΠΕ, την προαναφερόμενη από 17-9-2015 έκθεση ελέγχου μητρώου της Δ.Ο.Υ. Ε΄ Θεσσαλονίκης, την …/1999 απόφαση του Ο.Α.Ε.Ε. – Τ.Σ.Α. σύμφωνα με την οποία ο Μ.Κ. κατέστη συνταξιούχος του εν λόγω Ταμείου από 1-6-1998 και το από 17-7-2015 έγγραφο του Τμήματος Ασφάλισης και Εσόδων του Ο.Α.Ε.Ε., σύμφωνα με το οποίο ο εν λόγω συνταξιούχος δεν είχε δηλώσει τη συμμετοχή του στην εταιρία Μ… ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ. Εξάλλου, η ανακόπτουσα, προς αντίκρουση των ισχυρισμών του καθ’ ου, προβάλλει, με το υπόμνημά της, ότι ουδέποτε προέβη σε πράξεις διαχείρισης όσον αφορά στην παραπάνω εταιρία, ούτε άλλωστε αναφέρεται ή αποδεικνύεται αυτό από μέρους του καθ’ ου, ενώ, εξάλλου, η νέα εταιρία που ίδρυσε από κοινού με τον εταίρο της είναι αυτόνομη, η δε ίδρυσή της δεν συνιστά εικονική ή καθολική διαδοχή, ιδίως διότι η ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ συνέχισε τη λειτουργία της έως το θάνατο του Μ.Κ. το έτος 2008, το δε κοινό πελατολόγιο αφορά σε πολύ μικρό ποσοστό του συνόλου των πελατών. Συναφώς προβάλλει ότι η συνταξιοδότηση του διαχειριστή της εταιρίας, σε βάρος της οποίας βεβαιώθηκαν οι ένδικες οφειλές, δεν επηρεάζει το κύρος της εταιρίας (δηλαδή δεν τη λύει), ούτε καθιστά τα λοιπά μέλη αυτής διαχειριστές εν τοις πράγμασι, αλλά ανάγεται μόνο σε ζήτημα νομιμότητας της χορήγησης της σύνταξης.

7. Επειδή, ενόψει των ανωτέρω δεδομένων, το Δικαστήριο, λαμβάνοντας υπόψη ότι: α) με τις ειδικές διατάξεις της παρ. 3 του άρθρου 115 του Κ.Φ.Ε. καθιερώνεται πρόσθετη, προσωπική και αλληλέγγυος ευθύνη των διευθυντών, διαχειριστών και γενικά εντεταλμένων στη διοίκηση των ημεδαπών εταιρειών περιορισμένης ευθύνης προσώπων, που επεκτάθηκε, μετά την 1.12.1998 (με την παρ. 7 του άρθρου 22 του ν. 2648/1998), όσον αφορά στην πληρωμή των παρακρατούμενων φόρων, καθώς και του φόρου προστιθέμενης αξίας, πέραν των περιπτώσεων λύσεως της εταιρείας, και στα φυσικά πρόσωπα που αποκτούν τις ίδιες αυτές ιδιότητες κατά τη διάρκεια της λειτουργίας της εταιρείας, β) όσον αφορά στην εταιρία Μ… ΕΠΕ και ήδη από το έτος 2001 Μ… ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ, της οποίας τις ένδικες οφειλές κλήθηκε η ανακόπτουσα να καταβάλει με τις προσβαλλόμενες πράξεις, διαχειριστής αυτής και εντεταλμένος για τη διοίκηση των εταιρικών υποθέσεων ήταν, σύμφωνα με το καταστατικό της, ο Μ.Κ., όπως συνομολογεί και το καθ’ ου η ανακοπή, γ) το καθ’ ου η ανακοπή, ενώ υποστηρίζει ότι η ανακόπτουσα διετέλεσε εν τοις πράγμασι διαχειρίστρια της εταιρίας Μ.. ΕΠΕ και ήδη Μ… ΜΟΝΟΠΡΟΣΩΠΗ ΕΠΕ κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, δεν προσκομίζει κανένα έγγραφο, φέρον την υπογραφή αυτής, από το οποίο να προκύπτει η καθ’ οιονδήποτε τρόπο δέσμευση της εταιρίας από αυτήν, ούτε η εν τοις πράγμασι άσκηση εκ μέρους της καθηκόντων διοίκησης ή διαχείρισης, δ) μόνη η ίδρυση από την ανακόπτουσα (από κοινού με άλλο εταίρο) της εταιρίας …. ΕΠΕ το έτος 2002 με όμοιο αντικείμενο δραστηριότητας με την Μ… ΕΠΕ, μετά την αποχώρηση της ανακόπτουσας από την τελευταία το έτος 2001, δεν αποδεικνύει ότι αυτή κατά το χρονικό διάστημα που ήταν μέλος της επίμαχης Μ… ΕΠΕ διετέλεσε εν τοις πράγμασι διαχειρίστρια της εταιρίας και δεν της προσδίδει αυτή την ιδιότητα κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα ήτοι αναδρομικώς, διαφορετικό δε είναι το ζήτημα της διερεύνησης από τη φορολογική αρχή του αν η νέα εταιρία που ίδρυσε η ανακόπτουσα έχει υπεισέλθει σε υποχρεώσεις της Μ… ΕΠΕ, ε) η συνταξιοδότηση του διαχειριστή της εταιρίας ................ΕΠΕ Μ.Κ. το έτος 1998 από τον ΟΑΕΕ – ΤΣΑ, αφορά στη νομιμότητα της λήψης της εν λόγω σύνταξης και δεν ασκεί επιρροή στη δραστηριότητά του ως διαχειριστή της ανωτέρω ΕΠΕ, η οποία δεν προκύπτει από τα στοιχεία της δικογραφίας ούτε το καθ’ ου αποδεικνύει ότι διακόπηκε, κρίνει ότι εν προκειμένω δεν θεμελιώνεται αλληλέγγυος ευθύνη σε βάρος της ανακόπτουσας για τις επίμαχες οφειλές της Μ… ΕΠΕ, κατά το κρίσιμο χρονικό διάστημα, λόγω μη συνδρομής των προϋποθέσεων του νόμου, ενόψει δε αυτού μη νομίμως εκδόθηκε σε βάρος της και είναι ακυρωτέα η προσβαλλόμενη ατομική ειδοποίηση κατά το μέρος αυτής με το οποίο η ανακόπτουσα, υπό την ιδιότητά της ως εν τοις πράγμασι διαχειρίστριας, καλείται να καταβάλει ποσό που αντιστοιχεί στις ταμειακώς βεβαιωθείσες σε βάρος της Μ… ΕΠΕ οφειλές, για τις οποίες εκδόθηκαν οι προσβαλλόμενες ταμειακές βεβαιώσεις, που ομοίως πρέπει να ακυρωθούν κατά το μέρος που αφορούν στην ανακόπτουσα.
8. Επειδή, κατ’ ακολουθίαν, η κρινόμενη ανακοπή πρέπει να γίνει δεκτή και να ακυρωθούν οι προσβαλλόμενες πράξεις ταμειακής βεβαίωσης του Προϊσταμένου της ανωτέρω Δ.Ο.Υ. Ε΄ Θεσσαλονίκης που εκδόθηκαν σε βάρος της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «Μ… ΕΠΕ» κατά το μέρος που αφορούν στην ανακόπτουσα και η …./17-4-2015 ατομική ειδοποίηση καταβολής - υπερημερίας του Προϊσταμένου της ανωτέρω Δ.Ο.Υ., κατά το μέρος αυτής με το οποίο κλήθηκε η ανακόπτουσα να καταβάλει τα ποσά, που βεβαιώθηκαν σε βάρος της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «Μ… ΕΠΕ», με τις ως άνω πράξεις ταμειακής βεβαίωσης. Τέλος, το καταβληθέν παράβολο πρέπει να αποδοθεί στην ανακόπτουσα (άρθρο 277 παρ.9 του Κ.Διοικ.Δικ), ενώ, κατ’ εκτίμηση των περιστάσεων, το καθ’ ου η ανακοπή πρέπει να απαλλαγεί από τα δικαστικά έξοδα της ανακόπτουσας (άρθρο 275 παρ.1 εδ. ε΄ του Κ.Διοικ.Δικ.).

ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ

Δέχεται την ανακοπή.
Ακυρώνει : Α. κατά το μέρος που αφορούν στην ανακόπτουσα τις πράξεις ταμειακής βεβαίωσης του Προϊσταμένου της Δ.Ο.Υ. ................. που εκδόθηκαν σε βάρος της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «Μ… ΕΠΕ» με αριθμό : α) 4211/794 που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1994, β) 4211/794 που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1995, γ) 4211/794 που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1996, δ) 4211/794 που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1997, ε) 4211/794 που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1998, στ) 4211/794 που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 1999, ζ) 4211/794 που αφορά φόρο εισοδήματος οικονομικού έτους 2000, η) 4211/795 που αφορά ΚΒΣ οικονομικού έτους 2001, θ) 4211/796 που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας οικονομικού έτους 1993, ι) 4211/796 που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1994, ια) 4211/796 που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1995, ιβ) 4211/796 που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1996, ιγ) 4211/796 που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1997, ιδ) 4211/796 που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1998 ιε) 4211/796 που αφορά φόρο προστιθέμενης αξίας του οικονομικού έτους 1999 και ιστ) της 4211/87001 που αφορά τέλος επιτηδεύματος του οικονομικού έτους 2012 και Β) την …/17-4-2015 ατομική ειδοποίηση καταβολής - υπερημερίας του Προϊσταμένου της ανωτέρω Δ.Ο.Υ., μόνο κατά το μέρος αυτής με το οποίο κλήθηκε η ανακόπτουσα να καταβάλει τα ποσά, που βεβαιώθηκαν σε βάρος της εταιρίας περιορισμένης ευθύνης με την επωνυμία «Μ… ΕΠΕ», με τις προαναφερόμενες (υπό στοιχ. Α ) πράξεις ταμειακής βεβαίωσης.

Διατάσσει την απόδοση του καταβληθέντος παραβόλου στην ανακόπτουσα.

Απαλλάσσει το καθ’ ου η ανακοπή από τα δικαστικά έξοδα της ανακόπτουσας.

Η απόφαση δημοσιεύτηκε στη Θεσσαλονίκη στις 13-12-2019, σε έκτακτη δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου.

Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ

Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ