Τα σημάδια στο δέρμα που πιθανόν δείχνουν διαβήτη και καρκίνο

Το δέρμα μας είναι το μεγαλύτερο όργανο του σώματος και έχει χαρακτηριστεί ως το «ανοιχτό βιβλίο» για την κατάσταση της υγείας μας.

Τα συμπτώματα από τις πιο απλές ως τις πιο σοβαρές ασθένειες είναι πολύ πιθανό να εκδηλωθούν και στο δέρμα. Αν τα εντοπίσουμε εγκαίρως, αυξάνουμε κατακόρυφα τις πιθανότητες να αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά το όποιο πρόβλημα.

Τα σκούρα, απαλά στην αφή «μπαλώματα» στα σημεία που το δέρμα κάνει πτυχές (διπλώνει), όπως στην μασχάλη και τον λαιμό, μπορεί να υποδεικνύουν ότι έχετε αυξημένο κίνδυνο να παρουσιάσετε (ή να έχετε ήδη) διαβήτη.

Πρόκειται

για μία πάθηση που ονομάζεται μελανίζουσα ακάνθωση. Είναι κατά κανόνα σημάδια που εμφανίζονται σε υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα και είναι συχνά σημάδι διαβήτη.

Μάλιστα, σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις είναι πιθανό να υποδεικνύουν καρκίνο του στομάχου ή του ήπατος.

Κάποιο πρόβλημα στο ήπαρ είναι πιθανό να καταδεικνύει και η κιτρινωπή απόχρωση στο δέρμα σας.

Πρόκειται για μια πάθηση που ονομάζεται ίκτερος και συμβαίνει όταν το ήπαρ παύει να διασπάει σωστά τα ερυθρά αιμοσφαίρια.

Συνήθως θα παρατηρήσετε ότι αντίστοιχα κιτρινωπό χρώμα παίρνει και το λευκό μέρος του βολβού των ματιών σας.

Αν και ο ίκτερος είναι κάτι που το έχουμε συνδέσει με τα νεογέννητα μωρά, μπορεί να συμβεί και στους ενήλικες και είναι σημάδι ηπατίτιδας, κίρρωσης ή και καρκίνου του ήπατος.

Η μελανίζουσα άκανθωση είναι μια πάθηση κατά την οποία το χρώμα του δέρματος στην περιοχή του λαιμού, ανάμεσα στα πόδια και στην περιοχή της μασχάλης γίνεται πιο σκούρο. Το δέρμα μπορεί να γίνει πιο σκληρό και να μυρίζει άσχημα. Σπανιότερα μπορεί να υπάρχει και κνησμός. Οι αλλαγές εμφανίζονται συνήθως πολύ αργά, με την πάροδο μηνών ή και χρονών.

Συχνά εμφανίζεται σε ασθενείς που έχουν διαβήτη ή που είναι υπέρβαροι. Παιδιά με μελανίζουσα ακάνθωση έχουν περισσότερες πιθανότητες ανάπτυξης διαβήτη τύπου δύο.

Σπανιότερα συνδέεται με κακοήθειες εσωτερικών οργάνων, όπως το στομάχι και το συκώτι.

Συνοπτικά οι αιτίες της μελανίζουσας ακάνθωσης είναι:

Αντίσταση στην ινσουλίνη. Πολλοί ασθενείς που εμφανίζουν μελανίζουσα ακάνθωση έχουν παρουσιάσει αντίσταση στην ινσουλίνη, μια ορμόνη που συντίθεται στο πάγκρεας και επιτρέπει στο σώμα να μεταβολίσει τη γλυκόζη. Η αντίσταση στην ινσουλίνη οδηγεί τελικά στο διαβήτη τύπου 2.Παχυσαρκία. Πολλοί ασθενείς είναι υπέρβαροι ή παχύσαρκοι μια κατάσταση που τελικά μπορεί να οδηγήσει σε αντίσταση στην ινσουλίνη.Ορμονικές διαταραχές. Συχνά εμφανίζεται σε ασθενείς με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, προβλήματα του θυρεοειδή όπως υπερθυρεοειδισμός ή υποθυρεοειδισμός είμαι προβλήματα στα επινεφρίδια.Φάρμακα. Μερικά φάρμακα όπως τα αντισυλληπτικά, η κορτιζόνη, η νιασίνη και η αυξητική ορμόνη μπορεί να προκαλέσουν μελανίζουσα ακάνθωση.Κακοήθεια. Κάποιες φορές συνδέεται με καρκίνο εσωτερικών οργάνων όπως του στομαχιού, το εντέρου και του συκωτιού.Κληρονομικότητα. Πολλοί υποστηρίζουν ότι υπάρχει οικογενειακή προδιάθεση.

Μελανίζουσα ακάνθωση, θεραπεία

Αρχικά προτείνεται αντιμετώπιση της κατάστασης η οποία προκαλεί την μελανίζουσα ακάνθωση.

Σε υπέρβαρους ασθενείς συστήνεται να χάσουν κιλά.Όταν το πρόβλημα εντοπίζεται σε φάρμακα εξετάζεται αν αυτά μπορούν να διακοπούν.Σε περιπτώσεις που το πρόβλημα είναι ορμονικό είναι απαραίτητη η συνεργασία με ενδοκρινολόγο για την αντιμετώπιση της πάθησης.Αν το πρόβλημα οφείλεται σε κακοήθεια συχνά η μελανίζουσα ακάνθωση υποχωρεί όταν χειρουργηθεί ο όγκος.Χρησιμοποιούνται ειδικές κρέμες που αποχρωματίζουν το δέρμα και ειδικά αντισηπτικά σαπούνια για να μειώσουν την οσμή.Σπανιότερα χρησιμοποιούνται χάπια τα οποία κανονικά δίνονται για την ακμή.Υπάρχει τέλος η δυνατότητα για θεραπεία με laser ή άλλες επεμβατικές μεθόδους

Μ.Α. – Μελανίζουσα ακάνθωση

Συνήθως η Μελανίζουσα ακάνθωση εμφανίζεται σε μία ή δύο περιοχές του σώματος και καλύπτει λίγα εκατοστά του δέρματος. Εκδηλώνεται συνήθως πριν την ηλικία των 40 ετών. Σπάνια η Μελανίζουσα ακάνθωση προσβάλλει τις παλάμες, πέλματα ή τον βλεννογόνο της στοματικής κοιλότητας.

Γενικά η παθογένεια της Μ.Α. (Μελανίζουσα ακάνθωση ) δεν έχει διευκρινισθεί φαίνεται ότι η εμφάνιση της οφείλεται σε συνισταμένη παραγόντων όπως :

α) ενεργοποίηση των υποδοχέων ινσουλίνης στα κύτταρα της κερατίνης στοιβάδας του δέρματος,

β) υψηλή παραγωγή αυξητικού παράγοντα,

γ) μεταβολές του παράγοντα νέκρωσης όγκου (Tumor Necrosis Factor).

Πάντως η πλειονότητα της Μ.Α. (Μελανίζουσα ακάνθωση )εμφανίζεται με παχυσαρκία ενώ λιγότερες περιπτώσεις είναι ιδιοπαθείς.

Η Μελανίζουσα ακάνθωση διαχωρίζεται σε 2 τύπους:

1ος ΤΥΠΟΣ ΚΑΛΟΗΘΗΣ Μελανίζουσα ακάνθωση2ος ΤΥΠΟΣ ΚΑΚΟΗΘΗΣ Μελανίζουσα ακάνθωση

Στην κακοήθη μορφή της Μ.Α. (Μελανίζουσα ακάνθωση )η οποία θεωρείται σαν παρανεοπλαστική εκδήλωση η πλειονότητα των νεοπλασιών είναι αδενοκαρκινώματα κυρίως όγκοι κοιλίας 75% (κυρίως στομάχου) αλλά και νεοπλασίες προστάτου, μαστών, ωοθηκών, πνευμόνων και λεμφωμάτων.

Οι δερματικές βλάβες της Μ.Α.(Μελανίζουσα ακάνθωση ) μπορεί να εμφανίζονται συγχρόνως με τις νεοπλασίες (ποσοστό 61%) πριν εκδηλωθούν αυτές (ποσοστό εμφάνισης Μ.Α. 17%) η μετά τη διάγνωση της νεοπλασίας (ποσοστό 22%).

ΤΑ ΝΕΟΠΛΑΣΜΑΤΑ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΥΝΟΔΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ Μ.Α.(Μελανίζουσα ακάνθωση ) ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΤΑΣΗ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥ ΕΠΙΘΕΤΙΚΑ ΕΝΩ Ο ΜΕΣΟΣ ΟΡΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΤΟΥΣ, ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ.

Άλλη διαίρεση που χρησιμοποιείται για την κατάταξη της Μ.Α.(Μελανίζουσα ακάνθωση ) έχει σχέση με τα νοσήματα ή καταστάσεις οι οποίες συνοδεύονται με την εμφάνισή της.

Έτσι, χωρίζεται σαν Μ.Α. (Μελανίζουσα ακάνθωση )που συνοδεύεται:

α) με παθήσεις ενδοκρινών αδένων (π.χ. σύνδρομο cushing – πολυκυστική νόσος ωοθηκών – υποθυρεοειδισμός).β) με παχυσαρκίαγ) με χρήση φαρμάκων (γλυκοκορτικοειδή, νιασίνη, κ.α.)δ) οικογενής κληρονομική (με τον αυτοσωματικό επικρατούντα χαρακτήρα κατά την γέννηση και την παιδική ηλικία)

ειδική μορφή της Μ.Α. (Μελανίζουσα ακάνθωση )είναι η ακανθωτική μελάγχρωση των άκρων που εντοπίζεται στους αγκώνες – γόνατα – δάκτυλα – ραχιαία επιφάνεια ποδιών.

Η μορφή αυτή της Μ.Α. (Μελανίζουσα ακάνθωση )δεν συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα και θεωρείται καλοήθους μορφής.

Γενικά οι παθήσεις των ενδοκρινών αδένων (συμπεριλαμβάνεται και η παχυσαρκία) αποτελούν τις περισσότερες περιπτώσεις Μ.Α. που συνοδεύει καλοήθεις καταστάσεις.

Το σύνδρομο της πρωτοπαθούς αντοχής στην ινσουλίνη αναφέρεται σαν τύπου A – B – C αν και είναι πολύ σπάνιο αυτό βοήθησε στη διευκόλυνση της παθογένειας της Μ.Α.

Το σύνδρομο τύπου Α, αντοχής στην ινσουλίνη περιλαμβάνει υπερανδρογοναιμία – αντοχή στην ινσουλίνη – υπερινσουλιναιμία και Μ.Α. σε νέες γυναίκες.

Ο τύπος Β, εμφανίζεται σε ηλικιωμένες γυναίκες με συμπτωματολογία και υπόστρωμα ανοσολογικής νόσου και ανάπτυξη κυκλοφορούντων αντισωμάτων κατά των υποδοχέων της ινσουλίνης.

Ο τύπος C μοιάζει κλινικά με τον τύπο Α.

Ο Σακχαρώδης Διαβήτης ενοχοποιείται για μεγάλα ποσοστά Μ.Α. αλλά κυρίως πρέπει να αναφερθεί μία σπάνια μορφή ΣΔ που συνοδεύεται από λιποσυστροφία*.

ΛΙΠΟΔΥΣΤΡΟΦΙΑ: (κακός – δυς + τροφή) Διαταραχή του μεταβολισμού των λιπών εκδηλώνεται με τοπική συσσώρευση λίπους κάτω από το δέρμα και τον κορμό.

Η λιποδυστροφία θεωρείται σαν επιπλοκή της χορήγησης της ινσουλίνης και χαρακτηρίζεται από μεταβολές του υποδόριου λίπους στο σημείο που ενίεται η ινσουλίνη.

Οι μεταβολές αυτές εμφανίζονται σαν ατροφία ή υπερτροφία. Σπάνια συνυπάρχουν και οι δύο τύποι στον ίδιο άρρωστο.

Η λιποδυστροφική ατροφία αναπτύσσεται σε ποσοστό 1/3 των παιδιών και γυναικών που λαμβάνουν ινσουλίνη, αλλά σπάνια στους άνδρες με Σ.Δ. η χρήση ινσουλίνης.

Η ομάδα αυτή χαρακτηρίζεται από: α) ινσουλινοάντοχο Σ.Δ., β) μη εμφάνιση κετοξέωσης, γ) μεγάλη υπερλιπιδαιμία, δ) συμμετρική εξαφάνιση υποδόριου λίπους, ε) υπέρμετρο μεταβολισμό.

ΔΙΑΓΝΩΣΗ

Συνήθως η τυπική εικόνα Μ.Α. αναγνωρίζεται. Ίσως χρειασθεί βιοψία δέρματος για επιβεβαίωση της διάγνωσης. Εξετάσεις αιματολογικές, ακτινολογικές, ενδοσκοπικές πρέπει να γίνονται μετά την αρχική διάγνωση της Μ.Α. ώστε να τεκμηριωθεί η διάγνωση του «πρωτοπαθούς» νοσήματος π.χ. Σακχαρώδης Διαβήτης – Νεοπλασίες πεπτικού.

ΠΡΟΓΝΩΣΗ Μ.Α.

Συνήθως η Μ.Α. βελτιώνεται με την θεραπεία της κύριας νόσου (π.χ. στην παχυσαρκία: απώλεια βάρους, φάρμακα: διακοπή). Οι κληρονομικές μορφές Μ.Α. μειώνονται με την πάροδο των ετών, επίσης οι περιπτώσεις Μ.Α. που συνοδεύονται από νεοπλασίες υποχωρούν αισθητά μετά την θεραπεία ή αφαίρεση της νεοπλασίας.

www.myskin.gr , www.elzoni.gr (Γράφει ο Νίκος Καλλιακμάνης)

ΠΗΓΗ: Τα σημάδια στο δέρμα που πιθανόν δείχνουν διαβήτη και καρκίνο Γράφτηκε απο το newsitamea.gr.