Σε ετήσια βάση 3,4 δισ. ευρώ το κόστος μη περικοπών και επαναφοράς των δώρων στις συντάξεις

Στα 3,4 δισ. ευρώ θα ανέλθει -σε ετήσια βάση- το δημοσιονομικό κόστος των αναδρομικών των συντάξεων, σε περίπτωση που η κυβέρνηση αποφασίσει να τα καταβάλει στους δικαιούχους.

Το ποσό αυτό αντιστοιχεί στο 11% της ετήσιας δαπάνης των ταμείων για συντάξεις και, έτσι, ενδεχόμενη καταβολή του ισοδυναμεί, σε συνθήκες που προβλέπεται πολύ μικρό πλεόνασμα στα ταμεία (245 εκατ. ευρώ στον ΕΦΚΑ, 16 εκατ. ευρώ στο επικουρικό), με εκτροχιασμό των οικονομικών, εκτός αν η κυβέρνηση βρει άλλα έσοδα μέσω αντισταθμιστικών μέτρων.

Τα

1,1 δισ. ευρώ αυτού του συνολικού κόστους αφορούν τις κλιμακωτές περικοπές στις συντάξεις άνω των 1.000 ευρώ-1.400 ευρώ, ενώ τα 2,3 δισ. ευρώ αφορούν στην κατάργηση των Δώρων (13ης και 14ης σύνταξης).

Και τα δύο μεγάλα πακέτα μειώσεων στις συντάξεις ψηφίστηκαν την περίοδο 2011-12. Ωστόσο, υπενθυμίζεται πως τον Ιούνιο του 2015, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε αντισυνταγματικές τις περικοπές αυτές.

Ο δε νόμος Κατρούγκαλου, ο οποίος τέθηκε σε ισχύ από το Μάιο του 2016, ενσωμάτωσε -όπως προέβλεπε το 3ο Μνημόνιο- τις αποφάσεις του ΣτΕ, «απενεργοποιώντας» έτσι την πρακτική ισχύ τους.

Συνεπώς, εκτιμάται από νομικούς κύκλους, πως το δικαίωμα επιστροφής των περικοπών αφορά την περίοδο μεταξύ Ιουνίου 2015 -Μαΐου 2016. Αυτό, όμως, υπό την προϋπόθεση πως θα κριθεί συνταγματικός ο ίδιος νόμος Κατρούγκαλου. Σχετικά, με τη συνταγματικότητα του νόμου Κατρούγκαλου εκκρεμεί απόφαση του ΣτΕ.

Σε περίπτωση που κριθεί συνταγματικός, τότε, όπως προαναφέρθηκε, «θεμελιώνεται» δικαίωμα επιστροφής των περικοπών της περιόδου Ιουνίου 2015 -Μαΐου 2016. Έπειτα θα είναι στη δικαιοδοσία της κυβέρνησης σε ποια χρονική στιγμή, με ποιο τρόπο και σε πόσο διάστημα θα εφαρμόσεις τις αποφάσεις του ΣτΕ.

Σε αντίθετη περίπτωση, δηλαδή αν κριθεί αντισυνταγματικός ο νόμος Κατρούγκαλου, «θεμελιώνεται» δικαίωμα επιστροφής των περικοπών (οι οποίες ψηφίστηκαν το 2011-2012) μεταξύ Ιουνίου 2015 και Δεκεμβρίου 2018. Από εκεί και πέρα -και σ' αυτό το ακραίο σενάριο- είναι στο χέρι της κυβέρνησης το πότε, πως και με ποιο ρυθμό θα εφαρμόσει τις αποφάσεις του ΣτΕ.