Επτά σύντομα σχόλια για την δημοσκόπηση της MRB

Με αφορμή την πρόσφατη δημοσκόπηση της MRB για το site της Real, δείτε ΕΔΩ, ο δημοσιογράφος Νίκος Φελέκης κάνει επτά σύντομα σχόλια:

1) Τους τελευταίους μήνες, σε όλες τις δημοσκοπήσεις, η ψαλίδα της διαφοράς ανάμεσα στη ΝΔ και

τον ΣΥΡΙΖΑ κλείνει. Τελευταίο παράδειγμα, οι τάσεις της MRB. Σήμερα η διαφορά είναι 9,4 μονάδες, ενώ τον Ιούνιο ήταν 11,9 και πριν ένα χρόνο, τον Δεκέμβριο 2016, 12,9. Δεν ξέρω αν η μείωση θα συνεχιστεί και αν το ποσοστό μειώσεως θα είναι ίδιο με αυτό του τελευταίου χρόνου (-3,5%). Δύσκολα πάντως καλύπτεται η διαφορά και ακόμη πιο δύσκολο είναι να υπάρξει ολική ανατροπή και ο ΣΥΡΙΖΑ να έλθει πρώτο κόμμα.

2) Βεβαίως, αν οι εκλογές γίνουν μετά από 18 μήνες και έχουν αλλάξει, προς το καλύτερο, τα οικονομικά δεδομένα για νοικοκυριά και επιχειρήσεις και έχει βελτιωθεί η εικόνα της κυβερνήσεως δεν θα πρέπει να αποκλείσουμε την πιθανότητα η νίκη της ΝΔ να μην είναι ευρεία ή εν πάση περιπτώσει να μην έχει το εύρος των σημερινών πιθανολογήσεων.

3) Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ εξηγείται από την αύξηση της συσπείρωσής του (έφτασε το 55,6%, όταν τον Ιούνιο ήταν κάτω από 50%), από την στάγδην επιστροφή της ελπίδας και τη μείωση των αρνητικών συναισθημάτων. Για παράδειγμα η οργή από το 62,3% έπεσε στο 59,4%. Η ντροπή υποχώρησε από το 56% στο 49,7%. Ο φόβος παρέμεινε στο ίδιο ποσοστό (38%), αλλά η ελπίδα από το 16,2% του Ιουνίου σκαρφάλωσε τον Δεκέμβριο στο 20,5%. Περηφάνεια (6,4% από 7,7%) και σιγουριά 4% από 2,1%) δεν αισθάνεται πάντως κανένας -ούτε και οι πιο φανατικοί οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ.

4) Πρωτίστως, όμως η μείωση της ψαλίδας ανάμεσα στα δύο πρώτα κόμματα εξηγείται από το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δείχνει να έχει πιάσει οροφή στις προτιμήσεις των πολιτών. Δεν εξηγείται διαφορετικά γιατί σε όλες τις δημοσκοπήσεις, όλο το προηγούμενο διάστημα η δύναμή της κινείται κοντά ή και κάτω από το 30% και μόνον με αναγωγές προσεγγίζει το 35% και πάντως υπάρχει μεγάλη δυσκολία στο να υποστηρίξει κάποιος ότι η αυτοδυναμία είναι εύκολη υπόθεση.

5) Επίσης, κι αυτό ενδεχομένως είναι και το πιό σοβαρό άμα και ανησυχητικό για τη ΝΔ, είναι και το γεγονός ότι η δημοφιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι -για να το πούμε όσο πιό κομψά μπορούμε- στα επίπεδα ενός εν αναμονή πρωθυπουργού. Ο Κ. Μητσοτάκης αξιολογείται θετικά από το 29,2% των πολιτών και ο Αλ. Τσίπρας από το 22,9%. Η διαφορά είναι μικρή (6,3%), μικρότερη και από αυτή της πρόθεσης ψήφου (30,7% έναντι 21,3%), με τον Μητσοτάκη να συγκεντρώνει 1,5% λιγότερες θετικές ψήφους από το κόμμα του σε αντίθεση με τον Τσίπρα που λαμβάνει 1,6% περισσότερο από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το καλό για τον Μητσοτάκη είναι ότι στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία ανεβάζει τη διαφορά από τον Τσίπρα στο 9,6%, όση δηλαδή είναι και η διαφορά στην πρόθεση ψήφου, όμως το γεγονός ότι προηγείται ο «κανένας» με 40,1% δείχνει ότι με αρχηγό τον Μητσοτάκη η ΝΔ δεν μπορεί να δημιουργήσει δυναμική και να πιάσει υψηλά ποσοστά καθώς είναι εμφανής η έλλειψη ηγετικής προσωπικότητας.

6) Αυτή που δείχνει να κερδίζει, τουλάχιστον προσώρας και δημοσκοπικά, το παιχνίδι είναι η Φώφη Γεννηματά, αφού η δημοφιλία της (17,7%) είναι πολύ υψηλότερη από το ποσοστό που λαμβάνει το Κίνημα Αλλαγής (10,1%), το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, θα κινηθεί, όπως όλα δείχνουν, σε διψήφιο ποσοστό. Σε ποσοστά που κυμαίνονται μεταξύ του 33% και 39%, οι πολίτες πιστεύουν ότι η Φ. Γεννηματά θα καταφέρει να ανανεώσει την Κεντροαριστερά, θα διατηρήσει την πολιτική ενότητα του χώρου, θα κάνει ισχυρή αντιπολίτευση και θα καταγράψει ένα πολύ καλύτερο ποσοστό από το άθροισμα των κομμάτων ΔΗΣΥ και Ποτάμι στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015.

7) Κατά τα άλλα η επόμενη Βουλή θα είναι μάλλον πεντακομματική, με τα κόμματα της Χ.Α. και του ΚΚΕ να λαμβάνουν ποσοστό 7-8% το καθένα. Επίσης, είναι πιθανό ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ και Πλεύση Ελευθερίας, εάν κατέβουν σε κοινό ψηφοδέλτιο, να εκπροσωπηθούν στην επόμενη Βουλή καθώς αθροιστικά συγκεντρώνουν ποσοστό κοντά στο 5%. Ο Παν. Καμμένος είναι δύσκολο να βρίσκεται στην επόμενη Βουλή ως επικεφαλής των ΑΝΕΛ. Και το ίδιο πιθανώς θα συμβεί και με τον Βασίλη Λεβέντη καθώς και το δικό του κόμμα (Ε.Κ.) βρίσκεται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας…