Αποχαιρετισμός στην αγαπημένη μας συνάδελφο Δήμητρα Περδικάκη

Η επαγγελματική οικογένεια του 9ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων και ολόκληρη η εκπαιδευτική κοινότητα θρηνεί τον πρόωρο χαμό της συναδέλφου Δήμητρας Περδικάκη. Εκφράζουμε τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένειά της, στον λατρεμένο της γιο που τόσο νοιαζόταν, στον αγαπημένο της σύζυγο. Μεγάλη η απώλειά της για το συγγενικό, τον εργασιακό και φιλικό της χώρο.

Ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος ζωή και θετική ενέργεια. Για όλους εμάς που είχαμε την τύχη να τη γνωρίσουμε και να τη ζήσουμε, ήταν πολύ εύκολο

να την αγαπήσουμε, γιατί πρώτη αυτή μοίραζε γενναιόδωρα σε όλους την αγάπη που είχε μέσα της. Χαιρόταν και αγαπούσε τη ζωή, τη συντροφιά των ανθρώπων, ήξερε να εκτιμά την κάθε στιγμή. Πάντα έψαχνε να βρει και να πει τον καλό λόγο, γιατί το καλό είχε ως πυξίδα στη ζωή της.

Είχε μια σπάνια θετική ενέργεια. Ήταν άνθρωπος που πατούσε γερά στα πόδια της, παρά τις δυσκολίες.
Η Δήμητρα ήταν για την κοινότητα του 9ου Δημοτικού Σχολείου, αγαπημένη και πανάξια συνάδελφος. Ένας άνθρωπος δοτικός, γενναιόδωρος, αξιοπρεπής και υπεύθυνος, έντιμος και εργατικός, με ήθος, στήριγμα του σχολείου, μιας λεβέντισσα ψυχή, που ήξερε να δίνει απλόχερα προς όλους από το περίσσευμά της. Εργάστηκε και πρόσφερε για χρόνια στο Τμήμα Υποδοχής του 9ου Δημοτικού Σχολείου Χανίων.

Υποστήριξε, τίμησε και έκανε το επάγγελμά της λειτούργημα. Νοιαζόταν για όλα τα παιδιά του Σχολείου και ένα παραπάνω για τα αλλοδαπά παιδιά, που την υποδοχή τους στη χώρα μας την έκανε με τον πιο ανθρώπινο και γλυκό τρόπο.

Τα βοηθούσε με τη ζεστασιά και τη γλυκύτητά της τόσο ψυχολογικά, όσο και σε πρακτικά ζητήματα. Νοιαζόταν πραγματικά για αυτά, σα να ήταν παιδιά της. Ότι έκανε το έκανε από ψυχής, σιωπηλά, με σεμνότητα και αξιοπρέπεια. Συνέχιζε να τα βοηθά, ακόμα κι όταν έφευγαν για το Γυμνάσιο.

Γιατί το είχαν ανάγκη όπως έλεγε… Κι εκείνα ξαναγυρνούσαν κοντά της, αναζητώντας τον καλό της λόγο, τη ζεστή της αγκαλιά, την ασφάλεια, το αναγάλιασμα της ψυχής τους. Ήταν ευλογία που εργάστηκε με τα αλλοδαπά παιδιά, γιατί πραγματικά τα βοήθησε να ενταχθούν, να εξελιχθούν και να προχωρήσουν, να βρουν το δρόμο τους. Η αγάπη της για τα παιδιά ξεπερνούσε το ρόλο της εκπαιδευτικού. Αγαπούσε και σεβόταν πολύ τη δουλειά της, γιατί αγαπούσε τα παιδιά και τους ανθρώπους. Ήξερε να στηρίζει, να ενθαρρύνει, να συμβουλεύει, να προσφέρει. Είχε ανοιχτή καρδιά και ανοιχτό μυαλό.

Η απώλειά της είναι μεγάλη για την εκπαιδευτική κοινότητα και τους/τις μαθητές/τριές της. Ήταν τιμή μας που συνυπηρετήσαμε.

Λίγες οι λέξεις που μπορούν να αποτυπώσουν το μεγαλείο της ψυχής της. Λεβέντισσα ψυχή, χωρίς μικρότητες. Καλότροπη και καλοπροαίρετη. Μια μεγάλη καρδιά που ήξερε να αγαπά τους ανθρώπους, μικρούς και μεγάλους, συγγενείς και ξένους. Ποτέ δεν κακοκάρδισε κανένα. Βοηθούσε όποιον το είχε ανάγκη, χωρίς να της το ζητήσει κανείς.

Κρατάμε το χαμόγελό της και την εικόνα της με τα υπέροχα χρώματα που επέλεγε να φορά. Κρατάμε την αγάπη της για τη ζωή. Την καλή της διάθεση. Κρατάμε την πηγαία αισιοδοξία της. Κρατάμε το φως της ψυχής της. Κρατάμε το μάθημα ζωής που έδωσε σε όλους μας. Κρατάμε ζωντανή την μνήμη της. Θα ζει στις καρδιές μας και στις καρδιές των μαθητών/τριών της.

Θα μας λείψει το χαμόγελό της και η αστείρευτη αισιοδοξία της, που καμιά δυσκολία δε μπορούσε να ανακόψει. Θα μας λείψει η γλυκιά αύρα της παρουσίας της.

Η κηδεία της θα γίνει την Παρασκευή 14 Ιουλίου, στις 11 π.μ. στο χωριό Φωτακάδο, μετά τις Βουκολιές.

Καλό ταξίδι Αγαπημένη μας Δήμητρα, καλό παράδεισο και γλυκιά ανάπαυση.

Η Διεύθυνση και ο Σύλλογος Διδασκόντων του 9ου Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου Χανίων