Συγκλονιστικό VIDEO του Guardian: Οι γιατροί της πρώτης γραμμής εξηγούν πώς η Ελλάδα κέρδισε τη μάχη

Τον τρόπο με τον οποίο το αποδεκατισμένο σύστημα υγείας της Ελλάδας κατάφερε να αντιμετωπίσει την πανδημία του κορωνοϊού «με πολύ χαμηλότερο αριθμό θανάτων από πάρα πολλά άλλα Ευρωπαϊκά κράτη» παρουσιάζει σε δημοσίευμά του ο Guardian.

Στο επίκεντρο του ρεπορτάζ του Guardian βρέθηκε το νοσοκομείο «Σωτηρία».

Στο αφιέρωμα, η επικεφαλής της κλινικής Covid-19

του νοσοκομείου «Σωτηρία», Γιώτα Λουρίδα εξηγεί πώς ασχολήθηκε με την πανδημία και τα βήματα που ακολούθησε η χώρα για να αποφύγει ενδεχόμενες καταστροφικές συνέπειες.

Η κυρία Λουρίδα εξηγεί ότι ακόμη και σήμερα, η Ελλάδα είναι πίσω και σε επίπεδο νοσοκομείων και στην πρωτοβάθμια υγεία, ενώ οι ελλείψεις είναι υπαρκτές και σε επίπεδο κλινών ΜΕΘ.

Στόχος ήταν «πώς θα καταφέρει το σύστημα υγείας να τα βγάλει πέρα σε μια πανδημία».

Η ίδια δεν κρύβει την κόπωσή της. Νομίζει ότι η χώρα βρίσκεται σε καραντίνα «από πάντα».

«Πέρα από την κούραση που είχε αθροιστεί, μια ψυχική κούραση, δεν κοιμόμασταν, δεν προλαβαίναμε να φάμε, δεν προλαβαίναμε να πάμε σπίτι μας, νιώθαμε ότι κάναμε μια τρύπα στο νερό», δηλώνει, εξηγώντας ότι ουδέποτε στο παρελθόν τα είχε βάλει με μια νόσο που δεν είχε θεραπεία.

Η Δρ. Αντωνία Κουτσούκου, επικεφαλής της ΜΕΘ, παραδέχθηκε ότι το εγχείρημα είχε και πολύ δύσκολες στιγμές. «Υπήρξαν στιγμές μεγάλης συναισθηματικής φόρτισης, ιδίως όταν χρειάστηκε να δούμε ασθενείς να καταλήγουν χωρίς να είναι οι δικοί τους δίπλα να τους αποχαιρετήσουν. Αυτό με έχει τραυματίσει» δηλώνει, προσθέτοντας ότι ο φόβος όλων ήταν να μην γίνουμε σαν τις γειτονικές χώρες.

Πάντως, η κυρία Λουρίδα αναφέρεται και στη θέρμη με την οποία οι Έλληνες τήρησαν τα μέτρα και το lockdown, κάτι που αποτυπώνεται και στους ψυχρούς αριθμούς.

Από την πλευρά της, η φυσιοθεραπεύτρια Γεωργία Κολοφωτιά μιλά για τις προκλήσεις που αντιμετώπισε. Χρησιμοποιεί δε το παράδειγμα ενός ασθενούς. Περίμενε να δει έναν άνθρωπο ηλικιωμένο, ωστόσο ήταν ένας άνθρωπος 50 ετών, που είχε δίπλα του φωτογραφία της οικογένειάς του και σημείωμα, ότι τον περιμένουν να γυρίσει στο σπίτι. Αυτό της δημιούργησε απαιτήσεις, αλλά την όπλισε και με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα.