Επίτιμος Διδάκτορας της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ αναγορεύτηκε ο Νίκος Αναστασιάδης (ΦΩΤΟ & VIDEO)

Επίτιμος Διδάκτορας της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης αναγορεύθηκε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, Νίκος Αναστασιάδης σε τελετή που πραγματοποιήθηκε νωρίτερα, στην αίθουσα «Αιμίλιος Ριάδης» του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης.

Εμφανώς

συγκινημένος ο Κύπριος Πρόεδρος ανέφερε ότι η «η συγκίνηση προκαλείται αυθόρμητα από την απόδοση της ύψιστης των τιμών που η περιώνυμη νομική Σχολή του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιο μου προσφέρει. Μιας Σχολής που υπήρξε καθοριστική στη διαμόρφωσή και καταξίωση εξεχουσών προσωπικοτήτων του ευρύτερου Ελληνισμού, στους τομείς της πολιτικής, της νομικής και της εκπαίδευσης».

Απευθυνόμενος προς τις Πρυτανικές Αρχές, υπογράμμισε ότι «το σκεπτικό της αποφάσεως σας δεν απονέμει μόνον επαίνους και τιμή αλλά υπαγορεύει και την εμμονή μου εις την επιτέλεση του προς την ιδιαίτερη μου πατρίδα χρέους.

Θέλω να σας διαβεβαιώσω πως αυτό το χρέος, αυτό το όραμα, επιδιώκω να επιτύχω μέσα από τη ζεύξη του τι οι κανόνες δίκαιου επιτάσσουν και τι ο πολιτικός ρεαλισμός υπαγορεύει.

Η αναγόρευσή μου ως επίτιμου διδάκτορα της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης θεωρώ πως ανταποκρίνεται και συμβαδίζει με το διαχρονικά αποδεδειγμένο ενδιαφέρον σας για την τύχη του Ελληνισμού της Κύπρου».

Ο κ. Αναστασιάδης αναφερόμενος στην πολιτική που από κοινού υιοθέτησαν οι Κυβερνήσεις Κύπρου και Ελλάδος, για ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση έκανε λόγο για ένα ισχυρότατο πλαίσιο στην ενίσχυση των προσπαθειών για εξεύρεση μιας αποδεκτής λύσης.

«Παρά τις δυσκολίες και τις ισχυρές ενστάσεις της Τουρκίας, μέσα από τις συγκροτημένες και συνετές αποφάσεις τόλμης των δύο Κυβερνήσεων, ένας ιστορικός στόχος επετεύχθη, σαν αποτέλεσμα του οποίου το σύνολο της εδαφικής επικράτειας της Κυπριακής Δημοκρατίας, με εξαίρεση εφαρμογής του κεκτημένου στις υπό κατοχή περιοχές, αποτελεί πλέον μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από την ιστορική εκείνη απόφαση, η πορεία προς επίλυση του Κυπριακού απέκτησε νέα δυναμική, αφού στις παραμέτρους για εξεύρεση λύσις προστίθεται πως το υπό μετεξέλιξη καθεστώς θα πρέπει να σέβεται και να υιοθετεί πλήρως το ευρωπαϊκό κεκτημένο», επισήμανε και πρόσθεσε:

«Ένα γεγονός που αξιοποιήθηκε πλήρως, αφού στο Κοινό Ανακοινωθέν της 11ης Φεβρουαρίου 2014, για πρώτη φορά η τουρκοκυπριακή πλευρά αποδέχεται πως η Κυπριακή Δημοκρατία είναι και θα συνεχίσει να είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με την επίτευξη λύσης και πως το ευρωπαϊκό κεκτημένο θα εφαρμόζεται σε όλη την επικράτεια της χώρας.

Πρόσθετα, μέσα από την αποφασιστικότητα και τις επίπονες και επίμονες προσπάθειες που καταβάλαμε, για πρώτη φορά η Τουρκία απεδέχετο πως πέραν από τις εγγυήτριες δυνάμεις στις Συνόδους Κορυφής για επίλυση του Κυπριακού, θα παρευρίσκετο ως παρατηρητής και η Ευρωπαϊκή Ένωση, κάτι που συνέβη τόσο στη Σύνοδο για την Κύπρο τον Ιανουάριο του 2017 στη Γενεύη και εκείνης του Κραν Μοντανά τον Ιούνιο / Ιούλιο του ιδίου έτους».

Σχετικά με την ενίσχυση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως υπογράμμισε «μέσα από μια στοχευμένη εξωτερική πολιτική πετύχαμε όχι μόνο να θεμελιώσουμε άριστες σχέσεις με τα γειτονικά κράτη, αλλά και να επιτύχουμε με βάση τη Σύμβαση των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, την οριοθέτηση της Αποκλειστικής Οικονομικής μας Ζώνης με τα κράτη της Αιγύπτου, του Ισραήλ και του Λιβάνου.

Η σημασία των πιο πάνω συμφωνιών επέτρεψε στην Κυπριακή Δημοκρατία την εκπόνηση ενεργειακού προγράμματος και με ενάσκηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων προχώρησε σε σειρά αδειοδοτήσεων με θετικά μέχρι στιγμής αποτελέσματα. Αδειοδοτήσεων που αφορούν εταιρείες πετρελαίων που ανήκουν σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Ιταλία.

Το πιο σημαντικό, όμως, που θα ήθελα να επισημάνω είναι πως με τις εν λόγω συμφωνίες θωρακίζονται τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας με βάση το διεθνές δίκαιο, όπως καταδεικνύεται και από τις πρόσφατες αποφάσεις για κυρώσεις εις βάρος της Τουρκίας για τις έκνομες ενέργειες στην ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας».

Παράλληλα, κατηγόρησε την Τουρκία για επεκτατικές βλέψεις και αδιάλλακτη στάση. «45 χρόνια μετά και παρά τα ισχυρά νομικά ερείσματα που δημιουργούν τις παραμέτρους με τις οποίες θα έπρεπε να αναζητείται λύση του Κυπριακού, οι επεκτατικές βλέψεις και η αδιάλλακτη στάση που τηρεί η Τουρκία, δεν επέτρεψαν την εξεύρεση μιας λύσης συμβατής με τα όσα έχω προαναφέρει.

Πάγια παραμένει η θέση μας πως δεν μπορεί και δεν πρέπει να αγνοούνται ή/και να παραγνωρίζονται οι κανόνες δικαίου στην αναζήτηση λύσης διεθνών ή τοπικών διενέξεων. Την ίδια στιγμή, η πολιτική κρίση του όποιου ηγέτη δεν θα πρέπει να παραμένει παγιδευμένη σε συναισθηματισμούς, ιδεοληψίες ή ατολμίαν.

Αντίθετα, θα πρέπει να προκαλεί και να αξιοποιεί κάθε ευκαιρία ώστε να μετατρέπει την αδυναμίαν επιβολής των κανόνων δικαίου σε δυναμική υλοποίησης τους, δια μέσου πολιτικών αποφάσεων που δημιουργούν νέες πραγματικότητες».

Απευθυνόμενος προς την Τουρκία και προς τους Τουρκοκύπριους ανέφερε «πως αυτό που επιδιώκουμε είναι την επίτευξη μιας λύσης που θα οδηγεί σε ένα κράτος πλήρως απαλλαγμένο από αναχρονιστικά συστήματα εγγυήσεων ή την παρουσία ξένων στρατευμάτων ή/και την όποια κηδεμόνευση μέσα από αξιώσεις που δεν συναντώνται σε κανένα Σύνταγμα κράτους – μέλους των Ηνωμένων Εθνών ή πολύ περισσότερο σε κράτος – μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Ο σεβασμός μας προς την τουρκοκυπριακή κοινότητα έχει αποδειχθεί με την αποδοχή της πολιτικής ισότητας σύμφωνα με τα σχετικά Ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας, και όχι όπως η Τουρκία θέλει να ερμηνεύει την αποτελεσματική συμμετοχή που εν την ουσία δίδει το δικαίωμα στους Τουρκοκύπριους να αποφασίζουν και εξ ονόματος των Ελληνοκύπριων μέσα από τη διεκδίκηση θετικής ψήφου για κάθε απόφαση των θεσμικών οργάνων της Κεντρικής Κυβέρνησης. Αυτό που αποτελεί ένα δεδομένο σε κάθε ομοσπονδιακό καθεστώς είναι η πολιτική ισότητα. Αλλά εκείνο που είναι ανεπίτρεπτο να δίνεται στην πλειοψηφούσα πληθυσμιακά κοινότητα το δικαίωμα καθορίζει την τύχη του συνόλου των πολιτών, τη θετική ψήφο δηλαδή, κάτι που ακόμα και στο σχέδιο Ανάν δεν υπήρχε, προέκυψε σαν αποτέλεσμα των αξιώσεων της Τουρκίας προκειμένου δια της θετικής ψήφου να ελέγχει ολόκληρο το κυπριακό κράτος αν λάβετε υπόψη τη στρατιωτική παρουσία, την έντονη αξίωση να συνεχίσει η παραμονή κατοχικών στρατευμάτων, συνέχιση εγγυητικών δικαιωμάτων, αλλά και την αλλοίωση της δημογραφικής σύνθεσης της τουρκοκυπριακής κοινότητας που σήμερα κατά πλειοψηφία αποτελείται από Τούρκους έποικους που έχουν εγκατασταθεί στα κατεχόμενα ύστερα από παροτρύνσεις και πολιτική επεκτατισμού της Άγκυρας, την οποίαν έχουμε καταγράψει σε πολλές περιπτώσεις που αφορούν τον ευρύτερο Ελληνισμό».

Ο Κύπριος Πρόεδρος επανέλαβε ότι δεν αρνείται «τη θετική ψήφο των Τουρκοκυπρίων εάν και εφόσον η ελληνοκυπριακή πλευρά, καταχρωμένη της πλειοψηφίας που διαθέτει, θα επιχειρούσε τη λήψη αποφάσεων εις βάρος ζωτικών συμφερόντων της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Και αυτό είναι μια απάντηση

Έχω ήδη προαναφέρει για το δεδομένο της αποφασιστικότητας και πολιτικής βούλησης να συμμετάσχουμε σε έναν νέο γύρο διαπραγματεύσεων. Τούτο βέβαια εξυπακούει ότι η Τουρκία θα συμβάλει στη δημιουργία του απαραιτήτου θετικού κλίματος που πρέπει να υπάρχει δια του τερματισμού κάθε εκνόμου ενεργείας εις βάρος της Κυπριακής Δημοκρατίας είτε αυτές αφορούν την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη είτε τον απειλούμενο εποικισμό της περίκλειστης περιοχής της Αμμοχώστου.

Η δε επίκληση της Τουρκία πως μέσω της ενεργειών της στην ΑΟΖ προστατεύει τάχα τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων, έρχεται σε αντίθεση με τη συμφωνία με τους Τουρκοκύπριους που προνοεί πως με την μετεξέλιξη της η Κυπριακή Δημοκρατία θα παραμείνει συμβαλλόμενο μέρος της διεθνούς Συνθήκης για το Δίκαιο της Θαλάσσης και με την οποία προκύπτει η ΑΟΖ της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μια ΑΟΖ, την οποία η Τουρκία αποπειράται να περιορίσει, σε βάρος Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, κατά 44%».

Τέλος, ανέφερε ότι θα «συνεχίσουμε να πολιτευόμαστε στη βάσει των αρχών που έχω αναπτύξει:

Οι κανόνες δικαίου από μόνοι τους δεν οδηγούν σε λύσεις όπως και οι πολιτικές με άγνοιαν ή παραγνώρισιν του δικαίου δεν οδηγούν σε βιώσιμες λύσεις.

Η πάροδος του χρόνου εξουδετερώνει το αρχικά δίκαιον ή δημιουργεί νέα δεδομένα που οδηγούν σε «νέους κανόνες» ή οιονεί δίκαιον.

Ο συμβιβασμός ή ο πραγματισμός είναι η ζεύξη πολιτικών αποφάσεων και δικαίου και παρά το ότι ενδεχομένως να μην είναι απόλυτα συμβατός με το δίκαιο δυνατόν να είναι δικαιότερος από ότι τα αποτελέσματα που δημιουργούνται εκ της ατολμίας, της στασιμότητας και των αδιεξόδων.

Οι πολιτικές ηγεσίες θα πρέπει να ηγούνται και όχι να άγονται από τυχόν συναισθηματικές εξάρσεις του λαού».

Ηγέτης που θέτει υπεράνω του εθνικού καλού το πολιτικό κόστος του ιδίου είναι ανάξιος να κυβερνά.

«Η σταθερή σας προσήλωση όλα αυτά τα χρόνια στο ευρωπαϊκό ιδεώδες έχει βοηθήσει στην εμβάθυνση των σχέσεων αμοιβαίας εμπιστοσύνης με χώρες όχι μόνον εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και με τις γειτονικές της ευρύτερης Ανατολικής Μεσογείου, αναδεικνύοντας την Κύπρο σε πυλώνα σταθερότητας της περιοχής», τόνισε ο πρύτανης του ΑΠΘ, καθηγητής Νίκος Παπαϊωάννου.

«Δεδομένης της σημαίνουσας, αλλά και συνάμα ταραχώδους γεωγραφικής και γεωπολιτικής θέσης της χώρας σας επιτύχατε την απαιτούμενη εκείνη ψυχραιμία που ορίζουν οι συχνά «θερμές» εξελίξεις. Ενσκήψατε με σεβασμό και κατανόηση στα συναισθήματα ενός ολόκληρου λαού και προκρίνατε την λύση της διαπραγμάτευσης, του διαλόγου και της διαπραγμάτευσης, έναντι μιας άγονης πολεμικής και εμπρηστικής ρητορικής. Στο διάβα του χρόνου μιλήσατε στους πολίτες σας με ειλικρίνεια και χωρίς φόβο. Και ανταμειφθήκατε για αυτή σας τη σύνεση», πρόσθεσε.

Σύμφωνα με το σκεπτικό της ομόφωνης απόφασης της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, η τιμητική αναγόρευση γίνεται σε αναγνώριση του πολιτικού σθένους του Τιμωμένου σε κρίσιμες στιγμές της πρόσφατης ιστορίας της πατρίδας του και για την εν γένει προσφορά του, ιδίως στον τομέα των σχέσεων της Κυπριακής Δημοκρατίας με άλλες χώρες, με γνώμονα την επίλυση του Κυπριακού μέσω διαπραγματεύσεων, την εμπέδωση της ειρήνης στην Ανατολική Μεσόγειο και τη διασφάλιση της ευημερίας των κατοίκων στο σύνολο της Κύπρου.

Το ψήφισμα για την αναγόρευση του Πρόεδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας σε Επίτιμο Διδάκτορα της Νομικής Σχολής ανέγνωσε η Κοσμήτορας της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, καθηγήτρια Ελισάβετ Συμεωνίδου - Καστανίδου.

Η τελετή αναγόρευσης ολοκληρώθηκε με μουσικό μέρος από τη Χορωδία «Γιάννης Μάντακας» του ΑΠΘ, σε διεύθυνση Εριφύλης Δαμιανού.

Η Χορωδία ερμήνευσε:

-την «Αγιά Μαρίνα και Κυρά», Κυπριακό νανούρισμα, χορωδιακή επεξεργασία Άλκη Μπαλτά

- το «Χρυσοπράσινο φύλλο», Μίκη Θεοδωράκη, σε στίχους Λεωνίδα Μαλένη

Πιάνο: Κατερίνα Παπάζογλου

Στην εκδήλωση έδωσαν το «παρών» έδωσαν ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Παναγιώτης Πικραμένος, ο περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας, Απόστολος Τζιτζικώστας, ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης, Άνθιμος, αντιπρυτάνεις κ.α.

Βιογραφικό Σημείωμα Νίκου Αναστασιάδη

Ο Νίκος Αναστασιάδης γεννήθηκε στο Πέρα Πεδί της Επαρχίας Λεμεσού (27 Σεπτεμβρίου 1946). Είναι ο έβδομος Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Εξελέγη Πρόεδρος για την περίοδο 2013-2018 και επανεξελέγη για την περίοδο 2018-2023.

Πολιτικές και κοινωνικές δραστηριότητες

Στα φοιτητικά του χρόνια υπήρξε ενεργό στέλεχος της Νεολαίας της Ενώσεως Κέντρου, επί προεδρίας του Γεωργίου Παπανδρέου.

Με την επιστροφή του στην Κύπρο, άσκησε το δικηγορικό λειτούργημα στη Λεμεσό και αναμείχθηκε στα πολιτικά δρώμενα της Μεγαλονήσου. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Νεολαίας του Δημοκρατικού Συναγερμού, την οποία και υπηρέτησε από τη θέση του Προέδρου. Ακολούθως, ανέλαβε δράση στον Δημοκρατικό Συναγερμό, πλάι στον ιστορικό ηγέτη Γλαύκο Κληρίδη, τον οποίο θεωρεί πολιτικό του πατέρα. Υπηρέτησε το κόμμα από τις θέσεις του Α΄ Αντιπροέδρου και αργότερα του Αναπληρωτή Προέδρου μέχρι το 1997, ενώ είναι μέλος του Κυπριακού Εθνικού Συμβουλίου από το 1995.

Στις 24 Μαΐου 1981 εξελέγη για πρώτη φορά Βουλευτής Λεμεσού με τον Δημοκρατικό Συναγερμό και θήτευσε στο Κοινοβούλιο επί 32 χρόνια. Κατά την πολυετή θητεία του, υπήρξε Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΔΗΣΥ, ενώ υπηρέτησε το Νομοθετικό Σώμα ως Πρόεδρος των Επιτροπών Εξωτερικών, Παιδείας και της Διακοινοβουλευτικής Επιτροπής Εξωτερικών μέχρι και το 2006, αλλά και ως Αντιπρόεδρος και Μέλος πολλών άλλων Επιτροπών. Την πενταετία 1996-2001, υπηρέτησε το Κοινοβούλιο από τη θέση του Αντιπροέδρου.

Το 1997 ο Νίκος Αναστασιάδης εξελέγη στην Προεδρία του Δημοκρατικού Συναγερμού, θέση που σταθερά του εμπιστεύονται τα μέλη και τα στελέχη του κόμματος με συνεχείς επανεκλογές το 1999, το 2003, το 2007 και το 2012.

Σπουδές και Διακρίσεις

Ο Νίκος Αναστασιάδης είναι κάτοχος πτυχίου Νομικής από το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) και μεταπτυχιακού τίτλου στο Ναυτικό Δίκαιο από το University of London. Τον Φεβρουάριο του 2016 η Νομική Σχολή του ΕΚΠΑ τον αναγόρευσε Επίτιμο Διδάκτορα.

Έχει τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με:

• το Παράσημο του Μεγαλόσταυρου του Σωτήρος από την Ελληνική Δημοκρατία
• το Παράσημο του Νείλου από την Κυβέρνηση της Αιγύπτου
• το Παράσημο του Τάγματος του Al Khalifa του Μπαχρέιν
• τον Μεγαλόσταυρο του Εθνικού Τάγματος του Manuel Amador Guerrero της Κυβέρνησης του Παναμά
• το Παράσημο του Μεγάλου Σταυροφόρου του Τάγματος των Ιπποτών του Πανάγιου Τάφου από τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων, Θεόφιλο
• το Βραβείο των Εθνών «Light Unto» από την Αμερικανική Εβραϊκή Επιτροπή (AJC) για τη σταθερή υπεράσπιση των δημοκρατικών αξιών, τη διαρκή επιδίωξη ειρήνης και την ακλόνητη δέσμευσή του για τη διατήρηση φιλικών σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ισραήλ.