Τάσος Σωτηράκης στο Dnews: «Ο ρόλος του Άρη μου προκαλεί δέος, αισθάνομαι τιμή»

Ο μουσικός, ηθοποιός αλλά και σκηνοθέτης, Τάσος Σωτηράκης, μιλά στο Dnews για τον ίδιο αλλά και για το επιτυχημένο έργο «Άρης».

Ο Τάσος Σωτηράκης είναι ένας επιτυχημένος ηθοποιός αλλά και μουσικός, ταυτόχρονα όμως έχει ασχοληθεί και με την σκηνοθεσία.

Παράλληλα με τις θεατρικές του επιτυχίες ποτέ δεν σταμάτησε να αγαπάει την μουσική και κυρίως να συνθέτει.

Ο ταλαντούχος ηθοποιός, που φέτος πρωταγωνιστεί στο «Κόκκινο Ποτάμι» του Μανούσου Μανουσάκη, μιλά αποκλειστικά στο Dnews, για την παράσταση «Άρης»

η οποία παίζεται για πέμπτη χρονιά, με τον ίδιο να ερμηνεύει τον ρόλο του Άρη Βελουχιώτη στο θέατρο Olvio.

Η παράσταση που παρουσιάστηκε στον Τεχνοχώρο Cartel για τέσσερις σεζόν, επέστρεψε στην Αθήνα για 15 μόνο παραστάσεις!

Ακολουθεί ολόκληρη η συνέντευξη:

Όντας μουσικός και ηθοποιός φαίνεται πως σε κέρδισε ο δρόμος της υποκριτικής. Πότε ήρθες σε επαφή πρώτη φορά με το θέατρο και τί σε γοήτευσε σε αυτό;

Με κέρδισε και ο κόσμος της υποκριτικής. Η μουσική είναι πάνω από όλα. Θέατρο έβλεπα με τους γονείς. Πηγαίναμε σε πολλές παραστάσεις οικογενειακώς όταν είμασταν μικροί κι εγώ και η αδερφή μου. Ποτέ δεν ήμουν όμως το παιδί που θα έπαιρνε μέρος σε σχολικές παραστάσεις. Σκέψου ότι στο γυμνάσιο θα ανεβάζαμε την Ιφιγένεια εν Ταύροις και περάσαμε ακρόαση από την οποία κόπηκα (γέλια). Με τη σκηνή σε ότι αφορά το θέατρο ήρθα σε επαφή γύρω στα 18 -19 όταν μπήκα στην ερασιτεχνική ομάδα του δήμου Ρέντη. Με γοήτευσε ο τρόπος με τον οποίο το θέατρο αγκάλιαζε όλες τις τέχνες και ότι είχα κι έναν άλλο τρόπο, εκτός της μουσικής, να εκφραστώ. Να περπατήσω και να ανακαλύψω καινούργιους κόσμους. Έτσι πήρα και την απόφαση να πάω σε δραματική σχολή και μετά όλα πήραν τον δρόμο τους.

Θέατρο, υποκριτική ή τηλεόραση;

Όλα. Κάθε ένα έχει την ομορφιά του και την μαγεία του. Μπορεί και στα δύο να λέμε ότι παίζουμε έναν ρόλο, αλλά οι διαδικασίες είναι διαφορετικές και εκεί εγκείται και η ομορφιά της δουλειάς μας. Καλούμαστε αναλογα τις συνθήκες να υπερασπιστούμε έναν ρόλο σε διαφορετικά πλαίσια. Το θέατρο έχει τη μαγεία της μίας και μοναδικής στιγμής, της επαφής με τον κόσμο, της ανάλυσης και φυσικά της μεγάλη και ουσιαστική περίοδο των δοκιμών όπου γίνονται οι ζυμώσεις. Η τηλεόραση έχει άλλους ρυθμούς και άλλη ακολουθία στο πως να χτίσεις έναν ρόλο και να τον φέρεις στα όρια, κιόλας, που αναπόφευκτα σου βάζει η κάμερα. Είναι σαν να είσαι ένας αθλητής δύο εντελώς διαφορετικών
αγωνισμάτων. Στο θέατρο μαραθωνοδρόμος και στην τηλεόραση σπρίντερ. Αυτό το κάνει ξεχωριστό και ιντριγκαδόρικο.

Με βάση τα σημερινά δεδομένα που επικρατούν στον χώρο της τέχνης, εάν γύριζες τον χρόνο πίσω θα ακολουθούσες τον ίδιο δρόμο;

Όχι. Δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου να κάνει κάτι άλλο. Όσες φόρες το έχω σκεφτεί, μόνο στη σκέψη, πνιγόμουν.

Κάποιος που ιδεολογικά δεν ταυτίζεται με τον Άρη, αλλά θέλει να δει την παράσταση. Πιστεύεις πως θα προβληματιζόταν βλέποντας το έργο;

Φυσικά και ναι. Έχω παραδείγματα κιόλας ανθρώπων που ήρθαν μετά το τέλος της παράστασης - και είναι τιμή τους αυτό - που μου είπαν πως ή δεν τους ήταν ποτέ συμπαθής ο Άρης ή ότι τάσσονται εντελώς ενάντια στην ιδεολογία του Άρη. Αλλά μετά από αυτό που συνάντησαν στην παράσταση προβληματίστηκαν ή ακόμα και τάχθηκαν μαζί του μέσα σε αυτή την μιάμιση ώρα και ανέβηκαν στο βουνό. Αυτό δε σημαίνει κιόλας ότι άλλαξαν τις ιδέες τους ή τις ιδεολογικές τους κατευθύνσεις. Μετράει όμως το γεγονός ότι ήρθαν να δουν την συγκεκριμένη παράσταση και έστω και λίγο τους έκανε κάτι έτσι ώστε να προβληματιστούν.

Νιώθεις τιμή ερμηνεύοντας μια προσωπικότητα όπως ́Άρης, και αν ναι γιατί;

Χωρίς αμφιβολία. Εννοείται ότι με τιμάει το ότι παίζω στο θέατρο μια από τις μεγαλύτερες ιστορικές προσωπικότητες της Ελλάδας. Το θεωρώ πολύ σπουδαίο για έναν ηθοποιό να ερμηνεύει ιστορικές και, στην περίπτωσή μου και πολιτικές, προσωπικότητες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας. Τον Άρη τον είχα και τον έχω πολύ ψηλά για τον τρόπο που αγωνίστηκε υπερασπιζόμενος τις αξίες του και τι ιδεολογίες. Για την πίστη του σε έναν σκοπό. Αυτά είναι όλα που με κάνουν να αισθάνομαι δέος για εκείνον και να χαίρομαι που κάνω αυτόν τον ρόλο.

Τι έχεις αποκομίσει ερμηνεύοντας την συγκεκριμένη προσωπικότητα; Υπάρχουν κοινά με τον Τάσο;

Υπάρχουν κοινά σε ότι αφορά τα πιστεύω. Από εκεί και πέρα δε θα μπορούσαν να υπάρχουν άλλα κοινά. Ο Άρης έζησε και έδρασε σε μια περίοδο που εμείς οι νεότεροι δεν έχουμε ζήσει και, εύχομαι να μή ζήσουμε, οπότε δεν μπορούμε και να συγκρίνουμε καταστάσεις. Αυτό που έχω αποκομίσει είναι η εσωτερική μου ενδοσκόπηση. Μέσα από τον Άρη ανακαλύπτω συνέχως καινούργια πράγματα για τον εαυτό μου.

Τόσο η πανδημία, το «me too» όσο και τα τελευταία γεγονότα συμφωνα με το προεδρικό διάταγμα έχουν επηρεάσει τους ηθοποιούς αλλά και το κοινό. Ποια είναι η άποψή σου για το καλλιτεχνικό μέλλον;

Ότι χωρίς αγώνα δεν γίνεται τίποτα, δεν κερδίζεται τίποτα. Είμαι από φύση αισιόδοξος. Θέλω να πιστεύω ότι όσο πιο πολύ υψώνουμε την φωνή μας, τόσο θα κάνουμε βήματα μπροστά. Είτε αυτό αφορά το “me too” , είτε αφόρα την παιδεία, την υγεία, τα εργασιακά. Δικαιώματα κατεκτημένα με αίμα. Αγώνας, πίστη, αγάπη. Πιστεύω ότι θα βγούμε κερδισμένοι από όλο αυτό. Αλλά σίγουρα δε θα κερδίσουμε τίποτα αν μείνουμε στον καναπέ μας.

#ΤΑΣΟΣ_ΣΩΤΗΡΑΚΗΣ #ΗΘΟΠΟΙΟΣ #ΑΡΗΣ #ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ #ΘΕΑΤΡΟ