Νίκος Μπίστης: Απάντηση στους συντρόφους Ευκλείδη Τσακαλώτο και Γαβριηλ Σακελλαρίδη...

Υπάρχει πρόβλημα ηθικής τάξης που δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε συνεργασία με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις. Βαριά κουβέντα που αν την αποδεχθούμε θα πρέπει να μεταφράσουμε το αριστερίστικο σύνθημα «εμείς εμείς οι μόνοι συνεπείς», στο «εμείς εμείς οι μόνοι ηθικοί».

Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος και ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης ανέλαβαν να απαντήσουν στην γραμμή του Λαϊκού Μετώπου που αποτελεί συνεδριακή μας απόφαση και κατά τα φαινόμενα την υλοποίησή της θα εισηγηθεί ο Αλέξης Χαρίτσης στην κρίσιμη ΚΕ της Νέας Αριστεράς το Σαββατοκύριακο. Στις συνεντεύξεις και τα άρθρα τους κυριάρχησαν οι λέξεις

καρικατούρα και ηθική. Δεν υπάρχει κατ΄ αυτούς δυνατότητα συγκρότησης Λαϊκού Μετώπου ή μεγάλης συνεργασίας λόγω της άρνησης του ΠΑΣΟΚ, του ΚΚΕ και του Μέρα25. Όχι όμως μόνο για αυτό. Όλα τα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης είναι κατ’ αυτούς απαξιωμένα. Μάλιστα «ηθικά απαξιωμένα». Άρα ο προοδευτικός πόλος αναζητείται έξω από αυτά, βρίσκεται γενικώς και αορίστως στον «κόσμο που βγήκε στον δρόμο για τα Τέμπη», που πάλι γενικώς και αορίστως θέλει «ένα νέο ήθος αριστερής πολιτικής» και όχι «φθαρμένα υλικά».

Ερμηνεύοντας τους και χωρίς να θέλω να τους αδικήσω συμπεραίνω: Υπάρχει πρόβλημα ηθικής τάξης που δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε συνεργασία με τις άλλες προοδευτικές δυνάμεις. Βαριά κουβέντα που αν την αποδεχθούμε θα πρέπει να μεταφράσουμε το αριστερίστικο σύνθημα «εμείς εμείς οι μόνοι συνεπείς», στο «εμείς εμείς οι μόνοι ηθικοί». Αν η ηθική έχει πολιτικά φωλιάσει μόνο σε ένα τμήμα της Νέας Αριστεράς και αριστερότερα, τότε τα πράγματα είναι πράγματι ζόρικα. Ελπίζω ότι υπάρχει και αλλού, στην υπόλοιπη Αριστερά, στην Κεντροαριστερά, ακόμα και στην δεξιά. Όλοι έχουμε συναντήσει ηθικούς ανθρώπους σε όλο το πολιτικό φάσμα. Και όλοι έχουμε συναντήσει επίσης σε όλα τα κόμματα ανθρώπους ηθικούς μεν αλλά πολιτικά ανεγκέφαλους ή αναποτελεσματικούς. Η ηθική στην πολιτική προφανώς αποτελεί απαραίτητο στοιχείο αλλά δεν εξηγεί τα πάντα, ούτε η διχοτομική γραμμή μπαίνει εκεί που την βάζουν οι σύντροφοι. Με αυτόν τον τρόπο δεν θα καταλάβουν ποτέ την προσωρινή εκλογική επιρροή Κωνσταντοπούλου και Βελόπουλου.

Ως προς την ανακύκλωση «φθαρμένων υλικών» έχω μια απορία. Εξαιρούν τον εαυτό τους από την κατηγορία αυτή; Εάν όχι, πρέπει να εξηγήσουν τους λόγους. Ο ένας εφάρμοσε μνημόνια από θέση ευθύνης, ο άλλος συνυπήρχε μέχρι ένα σημείο στην ηγετική ομάδα. Το ότι αποχώρησε για άλλους κρίθηκε ως θετικό για άλλους ως ευθυνοφοβία. Εάν πάλι θεωρούν και εαυτούς «φθαρμένα υλικά» πρέπει να μας πουν με ποιους άφθαρτους θα γίνει ο νέος πόλος. Παρθενογένεση στην πολιτική δεν υπάρχει και όπου δοκιμάστηκε συνήθως κατέληξε σε τερατογένεση. Το καινούργιο πάντα γεννιέται μέσα από το παλιό και ενσωματώνει κομμάτια του.

Πάμε στα αμιγώς πολιτικά επιχειρήματα. Να εντοπίσω κατ αρχήν ότι από την επιχειρηματολογία τους έχει εξαφανιστεί η εναλλακτική πρόταση απέναντι στην κυβέρνηση Μητσοτάκη και κυρίως το επείγον της υπόθεσης. Μερικοί φίλοι τους μας ρωτάνε «μα τι άλλαξε από το Συνέδριο μας, όταν λέγαμε ότι γραμμή μας είναι το Λαϊκό Μέτωπο αλλά δεν υπάρχουν οι προϋποθέσεις και πρέπει να τις δημιουργήσουμε;». Τι άλλαξε; Ο κόσμος όλος. Ο Τραμπ, πόλεμοι, δασμοί, κατάρρευση των Διεθνών Οργανισμών , προστατευτισμός. αμήχανη και διχασμένη ΕΕ, εξοπλισμοί χωρίς τέλος ,κρίση οικονομική και όχι μόνο. Το αίτημα για προοδευτική εναλλακτική πρόταση, η κραυγή «βρείτε τα και κάντε κάτι» είναι η αγωνία από τον κόσμο που βλέπει τον ελέφαντα στο δωμάτιο και θεωρεί δευτερεύουσες τις συζητήσεις για το γένος των αγγέλων η για την υπαρκτή τοξικότητα του Πολάκη.

Πάμε παρακάτω: «Δεν επιστρέφουμε στον ΣΥΡΙΖΑ» και «η συνεργασία μόνο με τον ΣΥΡΙΖΑ είναι καρικατούρα του Λαϊκού Μετώπου» . Να τελειώνουμε με τον πρώτο μπαμπούλα . Ούτε εμείς επιστρέφουμε, δεν υπάρχει τίποτε τέτοιο στην πρόταση για συνεργασίες. Μην κατασκευάζει κανείς σκιάχτρα.

Τι γίνεται τώρα αν στην πρόταση που απευθύνεται προφανώς σε όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς, της Κεντροαριστεράς και της Οικολογίας ανταποκριθεί μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ; Πριν απαντήσω να θέσω ένα ερώτημα: Όταν στο Συνέδριο μας αποφασίσαμε να προωθήσουμε την γραμμή του Λαϊκού Μετώπου υπήρχε η εντύπωση ότι το ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ και το Μέρα25 θα άνοιγαν την αγκαλιά τους στην πρόταση; Προφανώς όχι. Υπολογίζαμε όμως στην ανταπόκριση της κοινωνίας και στην δυναμική της πρότασης. Λέγαμε ότι αυτός που θα αρνηθεί θα αισθανθεί την πολιτική και δημοσκοπική πίεση. Πράγμα που το βλέπουμε ήδη να γίνεται στο ΠΑΣΟΚ, όπου η γραμμή για πρώτο κόμμα καταρρέει με πάταγο και ήδη οδηγεί ένα τμήμα του σε αναστοχασμό. Γιαυτό από τότε λέγαμε ότι αν ο πόλος ξεκινήσει με λιγότερες δυνάμεις από αυτές που περιλαμβάνει η απεύθυνση , θα είναι ανοιχτός για νέες προσθήκες στην πορεία. Να απαντήσω ευθέως στην μομφή για καρικατούρα: Δεν θα είναι μόνο οι δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς, θα είναι και μικρότερες δυνάμεις της Οικολογίας και προσωπικότητες από τον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς. Αλλά αν και πάλι μείνουμε μόνοι μας, εμείς και ο ΣΥΡΙΖΑ, οφείλουμε να προχωρήσουμε. Με εμπιστοσύνη στις δυνάμεις μας, με συντρόφους και συντρόφισσες με τους οποίους πορευτήκαμε χρόνια, σε καλές και κακές στιγμές, με συγκρούσεις, διαφορές και συμφωνίες. Το διακύβευμα υπερβαίνει προσωπικές διαφορές, μιλάμε εξάλλου για συνεργασία και όχι ενιαίο κόμμα. Η εκκίνηση του Λαϊκού Μετώπου δεν μπορεί να περιμένει όσο ο ελέφαντας είναι πάντα στο δωμάτιο

Τέλος, για μια φορά, ας κάνω και εγώ δίκη προθέσεων. Εξάλλου αυτό γίνεται συστηματικά από την άλλη πλευρά. Πιστεύω ότι δεν ενδιαφέρονται για την συγκρότηση Λαϊκού Μετώπου. Αναγκαστικά το αποδέχονται θεωρητικά ενώ το αρνούνται στην πράξη. Είμαι βέβαιος ότι αν αύριο το πρωί συμφωνήσει το ΠΑΣΟΚ το τροπάριο θα αλλάξει . Δεν θα είναι « θέλετε να μας γυρίσετε στον ΣΥΡΙΖΑ» αλλά «θέλετε να μας πάτε στο ΠΑΣΟΚ». Πιστεύω ότι δεν ενδιαφέρονται τόσο για την συγκρότηση Λαϊκού Μετώπου αλλά για την συνεργασία μόνο με δυνάμεις που γεωγραφικά (όχι πολιτικά , κατά την άποψη μου) βρίσκονται πιο «αριστερά». Με δεδομένη την άρνηση αυτών και την πλήρη αδιαφορία αυτών των δυνάμεων για εναλλακτική πρόταση απέναντι στον Μητσοτάκη , οι σύντροφοι βρίσκονται μετέωροι. Η πρόταση για το Λαϊκό Μέτωπο είναι δύσκολη αλλά έχει αρχή, μέση και τέλος. Και δεν υπάρχει μέχρι στιγμής άλλη. Γιατί η ηθικολογία και η άρνηση της πραγματικότητας δεν παράγουν αριστερή πολιτική.

(Ο Νίκος Μπίστης είναι στέλεχος της Νέας Αριστεράς, πρώην υπουργός)

#ΝΙΚΟΣ_ΜΠΙΣΤΗΣ #ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ_ΠΡΟΤΑΣΗ_ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ