Η μέρα που ο Φώτης Κουβέλης διέσπασε τον Συνασπισμό της Αριστεράς (βίντεο)

Πέρασαν 11 χρόνια από τη μέρα που οι βουλευτές της Ανανεωτικής Πτέρυγας του Συνασπισμού αποχώρησαν από την ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ.

Έντεκα χρόνια πέρασαν από την ημέρα που ο Φώτης Κουβέλης παρέδωσε στον τότε πρόεδρο της Βουλής, Φίλιππο Πετσάλνικο

την επιστολή παραίτησης τεσσάρων βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ίδιος, ο Θανάσης Λεβέντης, ο Νίκος Τσούκαλης και ο Γρηγόρης Ψαριανός ανεξαρτητοποιούνταν και άφηναν το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα, με μόλις 9 βουλευτές.

{https://www.youtube.com/watch?v=ymVz3kCVMto}

Πέντε ημέρες νωρίτερα, στις 5 Ιουνίου του 2010 η Ανανεωτική Πτέρυγα του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τον Φώτη Κουβέλη είχε αποχωρήσει από το Συνέδριο του κόμματος. «Σεβόμαστε τις επιλογές σας, σεβαστείτε κι εσείς τις δικές μας» είπε από το βήμα του Συνεδρίου στο τέλος της τρίτης ημέρας του αναφερόμενος στην ασφυκτική για τον ίδιο και την τάση του συμμετοχή του Συνασπισμού, στον ΣΥΡΙΖΑ. Η ανανεωτική πτέρυγα ήλεγχε περίπου το 30% του κόμματος, όπως είχε καταγραφεί 2 χρόνια νωρίτερα, στο 5ο Συνέδριο του κόμματος, με τον Φώτη Κουβέλη να χάνει κατά κράτος στη μάχη της προεδρίας από τον νεαρό Αλέξη Τσίπρα.

Η απόφαση της αποχώρησης έχει παρθεί το πρωί του Σαββάτου 5 Ιουνίου σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας, σε συνεδρίασης της Ανανεωτικής Πτέρυγας και μάλιστα με συντριπτική πλειοψηφία. Μεταξύ των 326 που παίρνουν μέρος στην ψηφοφορία, η επιλογή της αποχώρησης παίρνει 320 ψήφους, 4 ψηφίζουν κατά και 2 λευκό. Ο Δημήτρης Παπαδημούλης, στέλεχος της Ανανεωτικής Πτέρυγας, διαφωνεί με την επιλογή της αποχώρησης καθώς δεν πιστεύει στην εκλογική επιβίωση του νέου σχήματος, φέρεται όμως να υπόσχεται στους συντρόφους του πως θα αποχωρήσει και εκείνος άμεσα.

{https://www.youtube.com/watch?v=xZ9qehos8P0&t=315s}

Οι λόγοι πίσω από την αποχώρηση

Το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, του μετωπικού σχήματος στο οποίο ο Συνασπισμός συμμετείχε για κάποια χρόνια, αποτελούσε βραχνά για την Ανανεωτική Πτέρυγα του κόμματος. Η δυσφορία που ένιωθαν οι μεν με τους δε ήταν χαρακτηριστική. Για τους υπόλοιπους του ΣΥΡΙΖΑ η Ανανεωτική Πτέρυγα ήταν οι «δεξιοί» και «σοσιαλδημοκράτες». Για την τάση του Φώτη Κουβέλη οι γκρούπες που συναποτελούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν «αριστερές» και «παλαιοκομμουνιστές».

Οι αντιθέσεις που είχαν προκύψει από την εκλογική συγκόλληση ανόμοιων σχημάτων ήταν προφανείς και συνεχώς διογκούμενες. Αφορμή για την κλιμάκωση της σύγκρουσης που σιγόκαιγε στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ η τακτική στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές που έπαιρναν ιδιαίτερο βάρος, ως οι πρώτες στην εποχή των μνημονίων.

Η Ανανεωτική Πτέρυγα ήθελε τη συνέχιση της τακτικής συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ στους Δήμους, ενώ ο όλος ΣΥΡΙΖΑ έψαχνε για διαφορετικές, περισσότερο «κινηματικές» συνεργασίες. Αξίζει μάλιστα να σημειωθεί πως προτάσεις της ΔΗΜΑΡ, του σχήματος που τελικώς προέκυψε από τη διάσπαση του Συνασπισμού ήταν τόσο ο Γιώργος Καμίνης, που εξελέγη Δήμαρχος Αθήνας, όσο και ο Γιάννης Μπουτάρης που εξελέγη Δήμαρχος Θεσσαλονίκης.

Τρίτο κόμμα έστω και δημοσκοπικά

Στις 27 Ιουνίου του 2010 ιδρύεται τελικώς η Δημοκρατική Αριστερά, με πρόεδρο τον άλλοτε επικεφαλής του Δικηγορικού Συλλόγου Αθήνας, υπουργού Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση Τζαννετάκη το 1989, Φώτη Κουβέλη.

Δεδομένης της αποσύνθεσης που σήμανε για το ΠΑΣΟΚ το μνημόνιο, η ΔΗΜΑΡ αποτελούσε μια εξαιρετική επιλογή υποδοχής των απογοητευμένων ψηφοφόρων, κάτι που άρχισε να καταγράφεται και στις δημοσκοπήσεις.

Το κόμμα του Φώτη Κουβέλη ακόμα και λίγες μέρες πριν τις εκλογές του 2012 βλέπει δημοσκοπήσεις που το καταγράφουν με 13,5% στην τρίτη θέση. Συγκεκριμένα δημοσκόπηση της Public Issue τον Ιανουάριο του 2012, πρόθεση ψήφου καταγράφει τη Νέα Δημοκρατία στο 30,5%, το ΠΑΣΟΚ στο 14%, τη ΔΗΜΑΡ στο 13,5%, το ΚΚΕ στο 12,5% και τον ΣΥΡΙΖΑ στο 12%.

Η πορεία του κόμματος

Οι δημοσκοπήσεις όμως δεν επαληθεύτηκαν. Υποδοχέας της αγανάκτησης έγινε σχεδόν αποκλειστικά ο ΣΥΡΙΖΑ που αναδείχτηκε δεύτερη δύναμη στις εκλογές του Μαΐου και του Ιουνίου του 2012, ενώ η Δημοκρατική Αριστερά αναδείχτηκε 7ο κόμμα με ποσοστό 6,11%, κατάφερε όμως να κρατήσει τις δυνάμεις της στις επαναληπτικές εξαιρετικά πολωτικές εκλογές του Ιουνίου του 2012 καταγράφοντας 6,25%.

Παρότι ο συσχετισμός μεταξύ των πρώην συντρόφων ήταν συντριπτικά υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ με 26% έναντί 6%, στην κυβέρνηση βρέθηκε η... ΔΗΜΑΡ. Μαζί με τη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ στήριξαν την κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά μέχρι και το τέλος του 2014.

Η απόφαση της κυβέρνησης να κλείσει την ΕΡΤ, έκανε τη ΔΗΜΑΡ που ούτως ή άλλως δεν είχε βάλει υπουργούς στην κυβέρνηση συνεργασίας να άρει τη στήριξή της σ' αυτήν ενώ και τα Χριστούγεννα του 2014, αρνήθηκε να ψηφίσει για Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Χρήστο Δήμα, σφραγίζοντας και εκείνη την πορεία προς νέες εκλογές.

Η συμμετοχή και έπειτα η άρση της στήριξης στην κυβέρνηση, δεν λειτούργησε υπέρ της Δημοκρατικής Αριστεράς που στις Ευρωεκλογές του 2014 καταποντίστηκε στο 1,2% και στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, σχεδόν... εξαϋλώθηκε γράφοντας 0,48%. Το καλοκαίρι του 2015, ο Φώτης Κουβέλης παραιτείται από πρόεδρος και διάδοχός του αναδεικνύεται ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος και που λίγο καιρό αργότερα ανακοινώνει την εκλογική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ και την κάθοδο με το σχήμα «Δημοκρατική Συμπαράταξη».

Ο Φώτης Κουβέλης και άλλα 30 στελέχη της ΔΗΜΑΡ, τάσσονται κατά της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ. Ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος αναδεικνύεται βουλευτής Επικρατείας, στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, όμως ο Φώτης Κουβέλης επαναπροσεγγίζει έπειτα από 8 χρόνια τον ΣΥΡΙΖΑ και γίνεται αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα και έπειτα υπουργός Ναυτιλίας. Και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος όμως θα διαγραφεί από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη το 2019 όταν θα δηλώσει την πρόθεση να υπερψηφίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών. Η ΔΗΜΑΡ μαζί με τον πρόεδρό της αποχώρησε από τη Δημοκρατική Συμπαράταξη και 9 χρόνια μετά τη διάσπαση, συνέπραξε και πάλι με τον ΣΥΡΙΖΑ, ολοκληρώνοντας τον «κύκλο» με την επιστροφή εκεί απ' όπου ξεκίνησε.