Η χρονικά περιορισμένη σίτιση επηρεάζει τη λειτουργία των γονιδίων

Αμερικανοί ερευνητές διαπίστωσαν σε ποντικούς πως παρεμβαίνοντας στον χρόνο κατανάλωσης φαγητού επηρεάζεται η έκφραση γονιδίων στο έντερο, το συκώτι και τον εγκέφαλο.

Η χρονικά περιορισμένη σίτιση (Time-restricted feeding, TRF) είναι μια αναδυόμενη παρέμβαση διατροφικής συμπεριφοράς που περιλαμβάνει έναν καθημερινό κύκλο σίτισης και νηστείας. Προηγούμενες μελέτες έχουν αναδείξει τα οφέλη της για την υγεία, καθιστώντας πρακτικές όπως τη διαλείπουσα νηστεία μια mainstream τάση. Ωστόσο, το πώς ακριβώς η χρονικά περιορισμένη σίτιση επηρεάζει

το σώμα σε μοριακό επίπεδο και πώς αυτές οι αλλαγές εκφράζονται πολλαπλά σε συστήματα οργάνων, δεν έχει γίνει σαφώς κατανοητό.

Τώρα μια ομάδα ερευνητών με επικεφαλής το Ινστιτούτο Βιολογικής Έρευνας Salk στην Καλιφόρνια των ΗΠΑ διαπίστωσε ότι η χρονικά περιορισμένη κατανάλωση τροφής στα ποντίκια επηρεάζει την έκφραση των γονιδίων (δηλ. τη δημιουργία πρωτεϊνών) σε περισσότερες από 22 περιοχές του σώματος και του εγκεφάλου. Αυτά τα ευρήματα θα μπορούσαν να έχουν σημαντικές επιπτώσεις σε ένα ευρύ φάσμα θεμάτων υγείας όπου η χρονικά περιορισμένη σίτιση έχει δείξει πιθανά οφέλη, συμπεριλαμβανομένων των καρδιακών παθήσεων, της υπέρτασης, του διαβήτη ή του καρκίνου.

«Διαπιστώσαμε ότι υπάρχει μια μοριακή επίδραση σε όλο το σύστημα λήψης τροφής με χρονικούς περιορισμούς σε ποντίκια», λέει ο ανώτερος συγγραφέας της μελέτης Satchidananda Pandak. «Τα αποτελέσματά μας ανοίγουν τον δρόμο για να εξετάσουμε πιο προσεκτικά πώς αυτή η διατροφική παρέμβαση ενεργοποιεί γονίδια που εμπλέκονται σε συγκεκριμένες ασθένειες, όπως ο καρκίνος».

Στα πειράματά τους, οι επιστήμονες εφάρμοσαν μια ισοθερμιδική (αλλά με υψηλή περιεκτικότητα θερμίδων) κατά βούληση δίαιτα σε δύο ομάδες ποντικών. Η μία ομάδα είχε ελεύθερη πρόσβαση στο φαγητό, η άλλη περιοριζόταν στο να τρώει μέσα σε ένα παράθυρο εννέα ωρών την ημέρα. Μετά από επτά εβδομάδες, οι ειδικοί συνέλεξαν δείγματα ιστού από 22 ομάδες οργάνων (κάθε 2 ώρες σε μια περίοδο 24 ωρών) συμπεριλαμβανομένης της καρδιάς, του ήπατος, των πνευμόνων, των επινεφριδίων, του υποθάλαμου και διαφόρων τμημάτων του εντέρου και τα ανέλυσαν για να ανιχνεύσουν πιθανές γενετικές αλλαγές.

Η ανάλυση έδειξε ότι το 80% των γονιδίων των ποντικών -σχεδόν το 40% των γονιδίων στα επινεφρίδια, τον υποθάλαμο και το πάγκρεας, που ρυθμίζουν τις ορμόνες και προστατεύουν τον οργανισμό από ασθένειες όπως ο διαβήτης, οι καρκίνοι ή διαταραχές από στρες- επηρεάστηκαν από τον χρονικό περιορισμό. «Αλλάζοντας τη χρονική στιγμή του φαγητού, μπορέσαμε να αλλάξουμε τη γονιδιακή έκφραση όχι μόνο στο έντερο ή στο συκώτι, αλλά και σε χιλιάδες γονίδια στον εγκέφαλο», αναφέρει ο Panda.

Επιπλέον, η χρονικά περιορισμένη σίτιση φάνηκε να έχει σημαντικό ρόλο στον συγχρονισμό των κιρκάδιων ρυθμών πολλών οργάνων. «Οι κιρκάδιοι ρυθμοί είναι παντού σε κάθε κύτταρο. Βρήκαμε ότι η χρονικά περιορισμένη κατανάλωση φαγητού συγχρονίζει τους κιρκάδιους ρυθμούς ώστε να έχουν δύο μεγάλες καμπύλες, μια κατά τη διάρκεια της νηστείας και μια αμέσως μετά τη λήψη φαγητού. Υποψιαζόμαστε ότι αυτό επιτρέπει στο σώμα να συντονίζει διαφορετικές διαδικασίες», προσθέτει ο Panda.

Σε επόμενο στάδιο οι επιστήμονες θα διερευνήσουν τις επιπτώσεις της χρονικά περιορισμένης σίτισης σε συγκεκριμένες παθολογικές καταστάσεις ή συστήματα, συμπεριλαμβανομένης της αθηροσκλήρωσης και της χρόνιας νεφρικής νόσου.

Η μελέτη δημοσιεύεται στο περιοδικό Cell Metabolism .

#ΓΟΝΙΔΙΑ #ΣΙΤΙΣΗ