Απλώς Δεξιοί

Και ο Πρωθυπουργός, ως σύγχρονος Μωυσής, μάλλον δεν μελέτησε τίς δέκα εντολές-ου κλέψεις, ου ψευδομαρτυρήσεις-και παρουσιάζεται ανήξερος και αιφνιδιασμένος.

Η καταιγίδα υπέρ-πληροφόρησης, γύρω από το σκάνδαλο τού ΟΠΕΚΕΠΕ, καλά κρατεί.

Πολλά θα γραφούν και θα ειπωθούν, για την μεγάλη «κονόμα», όχι μόνο ευρώ (€)αλλά και ψήφων, Υπουργικών θώκων και την παρέλαση προέδρων, συμπεριφορών (κατόπιν ενεργειών Μου) και διάφορων «ατσίδων» τής καθημέριας αρπαχτής.

Ήταν τόσο επιδέξιοι οι ατσίδες πού κατάφεραν για πολλά χρόνια(αυτό είναι το πιο σημαντικό!!!) να ξεφεύγουν από τούς σύγχρονους ελέγχους. Μία προσομοίωση των ψηφιακών υπερ-ηρώων των φανταστικών κόμικς, που ως σύγχρονοι «παρτιζάνοι αλλού τούς περιμένεις και από αλλού σούρχονται (κι όχι μόνο τα βοσκοτόπια!!).

Και ο Πρωθυπουργός, ως σύγχρονος Μωυσής, μάλλον δεν μελέτησε τίς δέκα εντολές-ου κλέψεις, ου ψευδομαρτυρήσεις-και παρουσιάζεται ανήξερος και αιφνιδιασμένος.

Τόσοι συμβουλάτορες, με όνομα και χωρίς όνομα, τόσοι αποπεμφθέντες Πρόεδροι και Υπουργοί, που αλλάζαν σαν τα πουκάμισα, οι κρατικές υπηρεσίες πληροφοριών, δεν ήξεραν, δεν ρώτησαν δεν ενημέρωσαν;

Εύλογα δημιουργούνται ερωτηματικά για τις δεξιότητες των εμπλεκομένων προσώπων και το φάντασμα τής περικοπής των μισθών τους, γιατί δεν έκαναν καλά τη δουλειά τους, από τον «ακριβοδίκαιο» Πρωθυπουργό, πλανάται πάνω από τα κεφάλια τους (είναι και να τους λυπάται κανείς. λυπήσου τους μεγάθυμε και φιλεύσπλαχνε Μωυσή!).

Αλλά μήπως τα γεγονότα, δεν είναι τόσο όμορφα, ηθικά και αγγελικά πλασμένα;

Ας καταφύγουμε, όχι στη βοήθεια τού Κοινού, όπως στα τηλεπαιχνίδια, αλλά στη βοήθεια τού Raffaele Simone (Ιταλός φιλόσοφος και γλωσσολόγος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο τής Ρώμης).

Στο μνημειώδες έργο του: Το Μειλίχιο Τέρας-Γιατί η Δύση δεν πηγαίνει προς τα Αριστερά, ο Simone παρατηρεί, ότι η Πολιτική σήμερα για τούς Νέους δεν είναι μια συγκροτημένη δραστηριότητα, μια αναζήτηση λύσεων των προβλημάτων, αλλά ταυτίζεται, τόσο στη Δεξιά όσο και στην Αριστερά, όχι με την ιδεολογική και πολιτική επεξεργασία αλλά με την συμπεριφορά των προσώπων (προσωποποίηση τής Πολιτικής).

Το μειλίχιο τέρας τής μαζικής κουλτούρας, ως η Κοινωνία τού θεάματος και του υπερκαταναλωτισμού, οι νέες μορφές φαντασίας και μυθοπλασίας, η κυριαρχία της εικόνας απέναντι στον στοχασμό και τη σκέψη, η νέα σχέση με τη φύση και η νέα προσέγγιση τού ανθρωπίνου Σώματος ,έχουν οδηγήσει σ΄ έναν απερίγραπτο ναρκισσισμό, στην κυριαρχία και τον θρίαμβο τού Ατομικισμού.

Είναι το μειλίχιο τέρας πού οδήγησε στην επικράτηση «μιας θριαμβεύουσας εξατομίκευσης».

Προχωρώντας την σκέψη του στα φυσικά πρόσωπα ,ο Simeone,τούς προσδίδει τα εξής χαρακτηριστικά, τα εξής αξιώματα:
-της ανωτερότητας(δεξιός: εγώ είμαι ο πρώτος, οι άλλοι τίποτα.
αριστερός: όλοι είμαστε ίσοι).
-τής ιδιοκτησίας (δεξιός :αυτό είναι δικό μου και κανείς δεν θα το αγγίξει.
αριστερός: δικαιοσύνη και αναδιανομή.
-τής ελευθερίας(δεξιός: κάνω αυτό πού θέλω κι όπως θέλω.
αριστερός :η ελευθερία περιορίζεται από το Δημόσιο Συμφέρον.
-τής κυριαρχίας τού ιδιωτικού επί τού Δημοσίου (δεξιός: κάνω ότι με συμφέρει.
αριστερός: το δημόσιο συμφέρον υπερτερεί.
Αν τα πράγματα έχουν έτσι ή περίπου έτσι, δύο συμπεράσματα:
-πόσο δύσκολο, σήμερα, είναι να είσαι αριστερός και
-οι εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο τού ΟΠΕΚΕΠΕ ήταν απλώς δεξιοί.
Και για να θυμηθούμε τον φίλο ποιητή:
τα λόγια είναι σκληρά
αλλά θα ήταν ψεύτικα, αν ήταν άλλα.

(Ο Χρήστος Αντ. Λάππας είναι πρ. δήμαρχος Τρικκαίων)