Οι εννιά πραγματικά αξέχαστες στιγμές στην ιστορία των Όσκαρ (εικόνες – video)

Επιμέλεια: Αντώνης Ρηγόπουλος

Δύο εικοσιτετράωρα έχουν περάσει από την πολυαναμενόμενη απονομή των βραβείων Όσκαρ στις ΗΠΑ και ο κινηματογραφικός κόσμος, όπως κάθε χρόνο συνεχίζει να αναλύει τόσο την τελική απονομή των βραβείων, όσο και τα παρελκόμενα, που έγιναν μπροστά και πίσω από τις κάμερες.

Με το μεγάλο σκάνδαλο των σεξουαλικών παρενοχλήσεων να

μην έχει κοπάσει, την άκρως αμφιλεγόμενη φιγούρα του Ντόναλντ Τραμπ αλλά και τα δραματικά καλέσματα για αλλαγή της νομοθεσίας για την οπλοκατοχή, οι δηλώσεις των αστέρων, τόσο στο κόκκινο χαλί, όσο και στη σκηνή των Όσκαρ, κέντρισαν το ενδιαφέρον των του παγκόσμιου Τύπου. Παράλληλα οι σκηνές έντονης συναισθηματικής φόρτισης μπορούν να χαρακτηριστούν και “old time classic”.

Ωστόσο δεν είναι μόνο τα τελευταία χρόνια που η τελετή των Όσκαρ γίνεται πεδίο προώθησης απόψεων των καλλιτεχνών που χρησιμοποιούν το παγκόσμιο βήμα που τους δίνεται για να ευαισθητοποιήσουν όσο γίνεται περισσότερο το κοινό.

Με αφορμή τη χθεσινή απονομή των βραβείων Όσκαρ κάνουμε μια αναδρομή στα πιο εμβληματικά γεγονότα που έχουν συμβεί στα πλαίσια του 90χρονου θεσμού.

Τσάρλι Τσάπλιν

Στην πρώτη θέση των πιο αξέχαστων «οσκαρικών» στιγμών, δε θα μπορούσε να είναι άλλη από την απονομή του τιμητικού Όσκαρ στον μεγάλο κωμικό Τσάρλι Τσάπλιν, τον «βασιλιά της τραγωδίας», όπως αποκαλούσε ο ίδιος τον εαυτό του. Ο Τσάπλιν κατέκτησε και διατηρεί ακόμη το ρεκόρ χειροκροτήματος στα Όσκαρ, καθώς οι καλεσμένοι στην απονομή του 1972 τον χειροκροτούσαν όρθιοι όχι για ένα ή δύο, αλλά για δώδεκα ολόκληρα λεπτά.

Όσο για την «ομιλία» του Τσάπλιν; Αυτή αποτελούνταν από μόλις… πέντε λέξεις: «Οι λέξεις μοιάζουν τόσο μάταιες… αδύναμες». Αυτό κατάφερε να ψελλίσει εν μέσω μεγάλης συγκίνησης ο ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες του 20ου αιώνα, αποδεχόμενος το Τιμητικό Όσκαρ και αφού είχε υποστεί στο παρελθόν σφοδρούς διωγμούς από το κατεστημένο του Χόλιγουντ λόγω των ριζοσπαστικών πολιτικών του απόψεων.

Μάρλον Μπράντο

Έναν χρόνο αργότερα, ο Μάρλον Μπράντο, θα κέρδιζε το Βραβείο Καλύτερου Ηθοποιού για την ερμηνεία του στην ταινία «Νονός». Τον μεγάλο ηθοποιό εκπροσώπησε η Sacheen Littlefeather, πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Θετικής Εικόνας των Αυτόχθονων.

Ο Μπράντο είχε γράψει μια ομιλία 15 σελίδων με σκοπό να διαβαστεί στην τελετή όμως αυτό δεν ήταν δυνατό λόγω του περιορισμένου χρόνου. Η Littlefeather ωστόσο πρόλαβε να εξηγήσει ότι ο Μπράντο δεν αποδέχεται το βραβείο της Ακαδημίας λόγω του τρόπου που αντιμετωπίζει η βιομηχανία του κινηματογράφου και της τηλεόρασης τους Αυτόχθονες Αμερικανούς.

Η λάθος Καλύτερη Ταινία

Την τριάδα των πιο ιστορικών στιγμών δε θα μπορούσε να μην κλείσει το περσινό πρωτοφανές επεισόδιο με το λάθος στην απονομή της καλύτερης ταινίας. Στη σκηνή των 89ων Βραβείων Όσκαρ είχαν ανέβει οι ηθοποιοί Ουόρεν Μπίτι και Φέι Ντάναουεϊ για να ανακοινώσουν το σημαντικότερο βραβείο της βραδιάς, αυτό της Καλύτερης Ταινίας. Όμως, αντί για το Moonlight που είχε πράγματι κερδίσει, εκείνοι κάλεσαν τους συντελεστές του La La Land.

Οι συντελεστές της ταινίας είχαν ήδη ανέβει στη σκηνή και ευχαριστούσαν την Ακαδημία για την τιμή που τους έγινε, όταν ακούστηκαν οι λέξεις «Συγγνώμη, έχει γίνει λάθος». Το σοκ ήταν τεράστιο, η γκάφα ακόμα μεγαλύτερη, όμως η ιστορία είχε ήδη γραφεί.

Χάτι ΜακΝτάνιελ

Το 1940, η Χάτι ΜακΝτάνιελ γίνεται η πρώτη μαύρη που κερδίζει το χρυσό αγαλματίδιο των Όσκαρ, για την ερμηνεία της στον ρόλο της Μάμμυ, μιας σκλάβας στην Τζώρτζια, στην ταινία Gone With The Wind (Όσα παίρνει ο άνεμος). Η ΜακΝτάνιελ, τη βραδιά που κέρδισε το Όσκαρ είχε υποχρεωθεί να καθίσει στο πίσω μέρος της αίθουσας λόγω του φυλετικού διαχωρισμού. «Εύχομαι πραγματικά να είμαι σημείο αναφοράς της φυλής μου και της βιομηχανίας του κινηματογράφου», είχε δηλώσει τότε.

Χιθ Λέτζερ

Το 2009, το Όσκαρ Β’ Ανδρικού Ρόλου κατέκτησε ο Χιθ Λέτζερ για την ερμηνεία του στον ρόλο του Τζόκερ στην ταινία The Dark Knight. Όμως ο Λέτζερ είχε ήδη χάσει τη ζωή του, πριν ακόμη η ταινία φτάσει στις κινηματογραφικές αίθουσες. Το βραβείο αποδέχτηκε σύσσωμη η οικογένεια του νεαρού, και πολλά υποσχόμενου, ηθοποιού μεταξύ των οποίων ο πατέρας, η μητέρα και η αδελφή του.

Ο άγνωστος που έκλεψε τη λάμψη της Ελίζαμπεθ Τέιλορ

Λίγα πράγματα θα μπορούσαν να κλέψουν τη λάμψη της Ελίζαμπεθ Τέιλορ κατά τη μεγαλύτερη βραδιά του Χόλιγουντ. Το κατάφερε όμως το 1974 ο ακτιβιστής Ρόμπερτ Όπελ, που εισέβαλε στη σκηνή ολόγυμνος την ώρα που ο βρετανός ηθοποιός Ντέιβιντ Νίβεν προλόγιζε την Ελίζαμπεθ Τέιλορ.

Ο 33χρονος Όπελ, πάντως, όχι μόνο δεν συνελήφθη, αλλά ούτε καν διώχθηκε από τον χώρο. Αντιθέτως, δόθηκε στον Όσκαρ η ευκαιρία να δώσει συνέντευξη τύπου στους δημοσιογράφους, όπως ακριβώς και στους νικητές των βραβείων.

Κέιτ Ουίνσλετ

Το 2009, η Κέιτ Ουίνσλετ κερδίζει το Όσκαρ Καλύτερου Γυναικείου Ρόλου, για την ερμηνεία της στην ταινία The Reader. Συνυποψήφιες της Ουίνσλετ ήταν μεγάλες ηθοποιοί όπως η Μέριλ Στριπ, η Ανν Χάθαουεϊ, η Ατζελίνα Τζολί και η Μελίσσα Λέο. Η Ουίνσλετ έκανε μια πολύ συναισθηματική ομιλία όμως αυτό που έμεινε ήταν το… σφύριγμα του πατέρα της Ουίνσλετ κατά τη διάρκεια της ομιλίας της.

Λεονάρντο ΝτιΚάπριο

Το 2016 ένας από τους σημαντικότερους ηθοποιούς της γενιάς του, ο Λεονάρντο ΝτιΚάπριο, κερδίζει το πολυπόθητο βραβείο, ύστερα από έξι υποψηφιότητες και 27 χρόνια στο Χόλιγουντ. Παρά το γεγονός ότι οι φανατικοί θαυμαστές του ΝτιΚάπριο περίμεναν να κάνει κάποια αναφορά στις πολλές υποψηφιότητές του και την αδικία που είχε υποστεί κατά πολλούς τα προηγούμενα χρόνια, ο ηθοποιός επέλεξε να χρησιμοποιήσει το βήμα που του δόθηκε για έναν σημαντικότερο λόγο.

«Η παραγωγή μας χρειάστηκε να φτάσει στο νοτιότερο άκρο του πλανήτη μας για να βρει χιόνι. Η κλιματική αλλαγή είναι αληθινή, συμβαίνει αυτή τη στιγμή. Είναι η πιο επείγουσα απειλή που αντιμετωπίζει ολόκληρο το είδος μας και χρειάζεται να δουλέψουμε όλοι μαζί και να σταματήσουμε να είμαστε αναβλητικοί. Ας μη θεωρούμε τον πλανήτη μας δεδομένο», είπε ο ΝτιΚάπριο, κερδίζοντας επάξια το παρατεταμένο χειροκρότημα των θεατών.

Τζέιμς Κάμερον

Μια από τις υποψηφιότητες του ΝτιΚάπριο που δεν τελεσφόρησαν ήταν και εκείνη για τη συμμετοχή του στον Τιτανικό του Τζέιμς Κάμερον. Όμως, αν και δεν κέρδισε ο ίδιος το Όσκαρ, το κέρδισε ο σκηνοθέτης του, ο οποίος φρόντισε να «ανεβάσει» τον ΝτιΚάπριο στη σκηνή μέσα από μια μικρή ατάκα του στην ταινία, που έμελλε να μείνει στην ιστορία του κινηματογράφου. Ο Κάμερον, ολοκληρώνοντας την ομιλία του στα Όσκαρ έκλεισε αναφωνώντας “I’m the king of the world” («Είμαι ο βασιλιάς του κόσμου»), μια ατάκα που έλεγε ο ΝτιΚάπριο στην ταινία του, στην πλώρη του Τιτανικού.

Πηγή εικόνων: oscar.go.com