Λαζόπουλος: Έφτιαξα μια επιθεώρηση για την κρυμμένη Ελλάδα

Στην παράσταση λέω κάτι που το πιστεύω ακράδαντα. Η δουλειά της Αριστεράς δεν ήταν να μας κατεβάσει στο υπόγειο, αλλά να πάρει αυτούς που ήταν στο υπόγειο και να τους ανεβάσει πάνω. Και η μόνη προσφορά της αυτά τα χρόνια είναι να κατεβάζει κι άλλους στο υπόγειο και να τους λέει να κάνουν και ησυχίαΌλη η Ακροδεξιά στην Ευρώπη έχει την υπογραφεί Σόιμπλε. Όλος ο νεοναζισμός είναι παραγωγή της ΓερμανίαςΚάποια ΜΜΕ, σε συνεργασία με το γερμανικό σύστημα, δημιούργησαν έναν τεχνητό πανικό για να επιβάλλουν τα σχέδιά τους στη χώρα

Για τη νέα του παράσταση, το «Α-πε-λπι-σί-το», η οποία θα παίζεται κάθε Δευτέρα και Τρίτη στο θέατρο Αθηνών από τις 13/11, αλλά και για πολλά άλλα μίλησε ο Λάκης Λαζόπουλος στο «Enjoy» της εφημερίδας «Δημοκρατία» και στη δημοσιογράφο Μαρία Ανδρέου.

«Η Μέριλ Στριπ, ο Τζορτζ Κλούνεϊ, ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο, που κόβουν εισιτήρια στον κινηματογράφο, τους απαγορεύεται να έχουν και πολιτική άποψη για ό,τι συμβαίνει στην ανθρωπότητα; Εδώ, όμως, αν κάποιος τοποθετηθεί προοδευτικά, θα πέσουν να τον φάνε», είπε μεταξύ άλλων ο Λάκης Λαζόπουλος και συνέχισε: «Η Μεταπολίτευση για μένα έχει τελειώσει. Είναι ένα σαράβαλο που δεν μας πήγε πουθενά. Αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι, το ξέρουν όλοι. Μερικοί δημοσιογράφοι προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο να μπει στο παλιό σαράβαλο για να οδηγήσει στους δρόμους του μέλλοντος».

Ο Λάκης Λαζόπουλος αναφέρθηκε, επίσης, στην καθημερινότητα που βιώνουν οι Έλληνες τα τελευταία χρόνια, για τον ρόλο των Γερμανών στην ελληνική οικονομική κρίση, την τηλεόραση, τα ελληνικά γκάλοπ και όχι μόνο…

Αναλυτικά, η συνέντευξη:

-«Α-πε-λπι-σί-το»! Λάκη, σ’ αυτόν τον ρυθμό χορεύει η Ελλάδα τα τελευταία χρόνια;

Ναι. Έχουν διαλυθεί όλοι και όλα. Είναι σαν να έχει συντριβεί ένας αεροσκάφος. Άλλοι έχουν χαθεί τελείως, άλλοι έχουν σωθεί με τραύματα, άλλοι ψάχνουν τα πράγματα τους, άλλοι τα μαζεύουν και άλλο περπατάνε λίγο καλύτερα μέσα στα συντρίμμια. Μετά από δέκα χρόνια οι αιτίες της συντριβής δεν έχουν γίνει γνωστές αλλά οι συνέπειες της συντριβής συνεχίζουν να υπάρχουν. Νομίζω ότι οι Έλληνες αφήνουν κάθε φορά το νήμα πίσω, αγνοώντας ότι αν δεν το έχεις το νήμα δεν μπορείς να ξαναβρεθείς από εκεί που μπήκες. Για να βγεις από ένα πρόβλημα, βγαίνεις από την ίδια πάντα είσοδο. Αν παρουσιαστούν πεντακόσιες πόρτες διαφορετικές δεν θα βρεις την λύση. Η διέξοδος κινδύνου είναι η αρχική είσοδος. Όσο και αν φαίνεται παράξενο αυτό.

– Οι Γερμανοί προσπαθούν να μας βγάλουν από διαφορετικές πόρτες;

Άκουσα τον κύριο Σόιμπλε ότι η αιτία της οικονομικής κρίσης της Ελλάδας, είναι ότι η χώρα μας έδωσε ψεύτικα στοιχεία για να μπει στο ευρώ. Μην ξεχνάμε ποιος είναι ο κύριος Σόιμπλε και τι είδηση έδωσε για τη Eurostat. Γιατί αρκετοί τον έχουν περί πολλού. Αν μια ευρωπαϊκή υπηρεσία δεν ξέρει να μετρά και δεν ξέρει τι συμβαίνει σε μια χώρα, τότε πως ξέρει να μετράει σε μια άλλη; Ένα θερμόμετρο που σου δείχνει λάθος πυρετό δεν το ξαναδοκιμάζεις. Το σπας. Το γεγονός ότι δεν έσπασαν το θερμόμετρο – την Eurostat – αυτό σημαίνει ότι έκανε καλά την δουλειά της.

Δηλαδή εγώ πιστεύω, ότι η Γερμανία από την ώρα που ο Σημίτης αγόρασε 84 δισεκατομμύρια όπλα ήταν εντάξει με την Ελλάδα. Όταν όμως η χώρα μας δεν μπορούσε να αγοράσει τίποτα άλλο και η Γερμανία να πουλήσει, τότε, για να τα πολύ ωμά τα πράγματα, η Ελλάδα έπρεπε να χρεωθεί για να συνεχίζουν να παίρνουν την ταρίφα τους. Η Γερμανία μεταμορφώθηκε σε μια δανείστρια χώρα που δάνειζε μάλιστα και τοκογλυφικά. Μας δάνειζε με 3% τόκο. Που αυτό σημαίνει ότι με αυτόν τον τρόπο είναι σαν να συνεχίζουμε να κάνουμε αγορές όπλων που κοστίζουν δισεκατομμύρια.

Στην Ευρώπη έχει διαμορφωθεί μια κατάσταση όπου οι ισχυρές χώρες απομυζούν τις άλλες. Ακόμη και αν η Ευρώπη ευαγγελίζεται την ανάπτυξη των χωρών τα λεφτά που δίνονται για να γίνουν έργα στην Βουλγαρία, στην Ρουμανία πηγαίνουν σε γερμανικές εταιρείες γιατί αυτές έχουν την τεχνολογία. Άρα εμείς θα είμαστε οι φτωχοί συγγενείς που θα ζούμε τις χώρες του Βορρά. Η Μέρκελ για τέσσερα χρόνια από εδώ και στο εξής θα κυβερνά χωρίς δύναμη. Ένα πολιτικό μαλάκιο χωρίς νεύρα. Για αυτό έχει βγει στην γύρα με τον Σόιμπλε και κάνουν τους καλούς.

-Μήπως οι Βόρειοι λαοί είναι πιο δουλευταράδες, πιο αξιοκρατικοί και συνεπείς; Δηλαδή, μήπως έχουμε και εμείς τις ευθύνες μας για την «κατοχή» μας;

Δεν το πιστεύω αυτό. Οι Έλληνες είναι το ίδιο έξυπνοι και εργατικοί. Ο Σόιμπλε στην πρόσφατη συνέντευξή του ομολόγησε ότι δεν υπάρχει λόγος Grexit για την Ελλάδα. Απλά έπρεπε να παρθούν κάποια μέτρα. Δηλαδή ένας τόσο σημαντικός πολιτικός, ομολογεί αυτήν την περίοδο τι; Ότι η πολιτική του όλο αυτό το καιρό με την Ελλάδα ήταν εμμονική και εμπαθής; Γιατί τόσο καιρό ζούσαμε με τον φόβο τoυ Grexit. Και επιλέγει να το πει τώρα που δεν αυτός πλέον στην εξουσία.

-Ποιος είναι ο λόγος που δεν αντιστεκόμαστε πλέον στην Ελλάδα; Η ζωή μας φτωχοποιείται μέρα με τη μέρα. Στην ιστορία μας είχαμε αγωνιστές που πολέμησαν σαν ήρωες…

Ο λόγος που δεν πολεμάμε είναι γιατί έχει αναπτυχθεί ο φασισμός στην Ευρώπη. Όλη η ακροδεξιά στην Ευρώπη έχει την υπογραφή Σόιμπλε. Όλος ο νεοναζισμός είναι παραγωγή της Γερμανίας. Και είναι απορίας άξιον γιατί οι Έλληνες στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο αντιστάθηκαν σύσσωμοι απέναντι στους Ναζί.

-Πώς βιώνεις εσύ προσωπικά τον φασισμό;

Ότι από την στιγμή που βγάζεις κάποια χρήματα πρέπει να το βουλώσεις και να μην ξαναμιλήσεις. Δηλαδή η Μέριλ Στριπ, ο Τζόρζτ Κλούνεϊ, ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο που κόβουν εισιτήρια στον κινηματογράφο – ελπίζω να μην τους κατηγορήσουμε επειδή πουλάνε – τους απαγορεύεται να έχουν και πολιτική άποψη για ότι συμβαίνει στην ανθρωπότητα; Εδώ όμως αν κάποιος τοποθετηθεί προοδευτικά θα πέσουν να τον φάνε και ας μιλάει για το καλό της χώρας.

-Δηλαδή τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας τι ρόλο παίζουν στην πατρίδα μας;

Το καράβι το κυβερνά ο καπετάνιος αυτός που έχει το πηδάλιο. Αν όμως από τα μεγάφωνα αρχίζουν κάποιοι και πανικοβάλλουν τους επιβάτες εκείνοι θα πηδήξουν στην θάλασσα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το πλοίο βυθίζεται. Δυστυχώς κάποια ΜΜΕ σε συνεργασία με το Γερμανικό σύστημα δημιούργησαν ένα τεχνητό πανικό για να επιβάλλουν τα σχέδια τους στην χώρα. Δυστυχώς κάποια ΜΜΕ έπαιξαν τον ρόλο του νεοδοσίλογου και κάποια στάθηκαν στο ύψος τους ως πατριώτες με πολύ αγώνα όμως. Γιατί σκοπός των άλλων ήταν να τους εξαφανίσουν και να τους σβήσουν από το χάρτη. Τελεία και παύλα.

-Στη νέα σου επιθεώρηση αυτή την κρυμμένη Ελλάδα, ή ακόμη και αυτήν Ελλάδα που αντιστέκεται την παρουσιάζεις;

Μα έτσι ξεκίνησε όλη μου η ιδέα. Μπήκα σε ένα ταξί και ο οδηγός ήταν ένα πιτσιρικάς 32 ετών. Ξαφνικά αυτός ο νεαρός αρχίζει και μου μιλούσε με τόσο πάθος για τα όσα συμβαίνουν στην χώρα που μένω άφωνος. Του λέω ρε παιδί μου που είσαι εσύ εξαφανισμένος; Μα δεν είμαι μόνο εγώ που σιωπώ, σιωπούν και άλλοι. Η Ελλάδα δεν μας ξέρει, ότι υπάρχουμε, μας αγνοεί. Και μου βάζει ένα βίντεο από μια συναυλία του Γιάννη Χαρούλη που χιλιάδες νέοι και νέες τραγουδούσαν την «Αρετούσα και τον Ερωτόκριτο». Μου λέει το έχετε δει σε καμία τηλεόραση αυτό; Αφού τόσοι πάμε να τον δούμε γιατί τα κανάλια δεν το δείχνουν; Πιστεύετε ότι την ελληνική νεολαία τη νοιάζουν μόνα τα νύχια, τα μαλλιά, τα τατουάζ και η βλακεία; Όχι. Αυτό είναι το μικρό ποσοστό. Είμαστε η άλλη Ελλάδα που είμαστε κρυμμένοι. Ζούμε αλλιώς και γνωριζόμαστε μεταξύ μας. Αυτήν την στιγμή μου ήρθε η ιδέα να φτιάξω αυτή την αόρατη Ελλάδα μέσα στην ορατή Ελλάδα σε μια επιθεώρηση δωματίου.

-Πιστεύεις ότι η μικρή οθόνη εστιάζει σε μια ψεύτικη Ελλάδα;

Ναι. Η τηλεόραση μας συνδέει με κάποια γεγονότα λάιβ για να πιστέψουμε ότι αυτή είναι η πραγματικότητα. Μια ελεγχόμενη σύνδεση με συγκεκριμένους ανθρώπους. Πολλοί οι Έλληνες έχουν αποκοπεί από όλο αυτό. Συναισθηματικά, πνευματικά. Στην παράσταση λέω κάτι που το πιστεύω ακράδαντα. Η δουλειά της αριστεράς δεν ήταν να μας κατεβάσει στο υπόγειο, αλλά να πάρει αυτούς που ήταν στο υπόγειο και να τους ανεβάσει πάνω. Και η μόνη προσφορά της αυτά τα χρόνια είναι να κατεβάζει και άλλους στο υπόγειο και να τους λέει να κάνουν και ησυχία. Αυτό είναι λάθος. Η αριστερά ήρθε για να ψηλώσει το βιοτικό επίπεδο των ανθρώπων όχι να το χαμηλώσει. Αυτό είναι προσβλητικό για την αριστερά.

-Ποιος θα κινητοποιήσει αυτήν τη χώρα;

Υπάρχουν λαμπρά μυαλά που έχουν φύγει από την Ελλάδα και εργάζονται για αυτήν και ας είναι στο εξωτερικό. Μιλάμε για 500.000 επιστήμονες. Η κύρια μάζα σκέψης ωστόσο έφυγε. Λυπηρό. Μπορεί άραγε να σταθεί μια χώρα με άδεια κεφάλια; Το άδειο κεφάλι το φοβάμαι. Γιατί μετατρέπεται σε βιτρίνα καταστημάτων. Μας βάζουν ότι ρούχα θέλουμε. Και αναρωτιέμαι αυτή η κρυμμένη Ελλάδα θα εμφανιστεί; Αυτό είναι λοιπόν το νέο μου έργο. Συνεργάζομαι με την Σοφία Φιλιππίδου για πρώτη φορά και χαίρομαι πολύ. Γιατί η Σοφία είναι ένα βαθύ άτομο που δεν παλεύει με την ρηχότητα.

-Πιστεύω ότι οι ρηχές ερωτήσεις είναι κάτι που δεν αντέχεις…

Η μαρίδα κολυμπά στα ρηχά. Ένα ψάρι που έχει ένα όγκο, ένα δελφίνι, κινδυνεύει να κολυμπά στα ρηχά. Πρέπει να το σπρώξουν στα βαθιά για να ζήσει. Σήμερα ζούμε στην εποχή που θέλουν να βγάλουν όλα τα ψάρια στα ρηχά. Και εγώ δεν μπορώ να συμπορευτώ με την ρηχότητα. Δεν θα την αποφύγω, το ξέρω, αλλά δεν θα συμπράξω. Δεν θα γίνω μέρος της. Άρα λοιπόν, η παράσταση έχει πολύ γέλιο αλλά και συγκίνηση. Με μια μουσική την οποία έχει καταγράψει με πολύ ωραίο τρόπο ο Σταμάτης Κραουνάκης…

-Ποιο είναι το μήνυμα της παράστασης;

Να επιστρέψουμε στην απλότητα! Το έργο κλείνει με ένα τραγούδι που λέει: «Θέλω να ζήσω σε ένα όνειρο μικρότερο, να είναι δικό μου και ας είναι και χειρότερο. Με ξένα λόγια δεν μπορώ να περπατάω. Δεν είμαι αυτό που έγινα, δεν έζησε ποτέ ο εαυτός μου, πως στους καθρέφτες με χαμόγελο και μέσα μου να σέρνεται ο καημός μου. Έλα και δώσε μου ένα φως,ένα μικρό φωτάκι να ζήσω ήρεμα και απλά σε ένα δωματιάκι». Η απλότητα δεν έχει να κάνει με την οικονομική άνεση. Οι πνευματικοί άνθρωποι στην Ελλάδα δεν μιλάνε. Μιλάνε οι παπαγάλοι. Μπορεί μια χώρα να αντέξει το βουητό του τίποτα;

-Μια χώρα μπορεί να χρεοκοπήσει;

Η Ελλάδα δεν χρεοκόπησε. Χρεοκόπησαν οι τράπεζες. Και για να μην τιναχτεί στον αέρα το τραπεζικό σύστημα, έβαλαν όλους τους Έλληνες να πληρώσουν ξανά τις τράπεζες. Ουσιαστικά μηδένισαν όλες τις περιουσίες των Ελλήνων, έχουν βάλει δυσβάσταχτους φόρους. Το πλεόνασμα που εμφανίζεται είναι αυτό από το στέρημα του κόσμου που δεν έχεις αφήσει ούτε με ένα ευρώ. Ποιος καμαρώνει όλα αυτά; Η αριστερά πρέπει να ζητήσει συγνώμη λέγοντας ότι έχουμε πλεόνασμα από αυτά αναγκαστήκαμε να σας πάρουμε.

-Έφυγες από το κάδρο της TV. Γιατί; Ένας άνθρωπος που αξίζει να είναι στην τηλεόραση.

Όταν ηρεμήσουν τα πράγματα θα καταλάβουμε ότι η απομάκρυνση έγινε μετά από διάφορα τηλέφωνα. Μετά από απαιτήσεις. Ξέρεις και η απομάκρυνση από το γυαλί αξίζει . Είναι αυτό που λένε σε ένα διαζύγιο «Πλήρωσε την όσο – όσο να σηκωθεί και να φύγει» (γέλια). Το έχω ζήσει και επί Σημίτη το έργο. Μου λέγανε να με πληρώνουν και να μην εμφανίζομαι. Να ξεκουράζομαι.

-Πότε θα εμφανιστείς στη μικρή οθόνη;

Δεν είναι στο χέρι μου. Δεν έχω κανάλι δικό μου. Την απόφαση την παίρνουν οι ιδιοκτήτες. Ας το καταλάβουν και με αυτόν τον τρόπο ότι εγώ δεν είμαι μέρος του συστήματος. Αν ήμουν μέρος του συστήματος θα κρατιόμουν κιόλας. Εγώ μέχρι σήμερα λέω αυτά που σκέφτομαι. Αυτοί κρατούν το ρόλο τους και εγώ το δικό μου. Αν κρατιόμουν,θα γινόταν κατόπιν συμβιβασμού. Αυτό δεν είναι στο χαρακτήρα μου. Ως εκ τούτου η επαναφορά μου θα είναι δύσκολη στην παρούσα φάση. Όταν οι Γερμανοί ανασύρουν τα κατοχικά τους δημοσιογραφικά στρατεύματα από αυτήν την χώρα τότε θα υπάρχει περίπτωση να ακούσουμε οι Έλληνες την φωνή μας. Πιστεύω ότι είμαστε σε οικονομικό πόλεμο το οποίον τον κήρυξαν οι Γερμανοί. Οι Εγγλέζοι γιατί έφυγαν από την Ευρώπη; Γιατί όταν έμπαινες στα μέσα μεταφοράς στο Λονδίνο τον Σόιμπλε τον έβριζαν όλοι μαζί. Που οι Βρετανοί είναι ευγενείς. Μου έχει τύχει να το ζήσω αυτό σε οχτώ ταξί στο Λονδίνο. Το ένιωθα ότι θα αποχωρήσουν. Δεν πήρα υπόψιν μου τα στημένα γκάλοπ.

-Τα ελληνικά γκάλοπ πώς θα τα χαρακτήριζες;

Για εμένα μετά τα τελευταία επανειλημμένα λάθη που έχουν συμβεί οι εισαγγελείς θα έπρεπε να είχαν κλείσει τις εταιρείες. Ένα μαγαζί που προσφέρει δηλητηριασμένα φαγητά κλείνει. Βέβαια από την άλλη στα γκάλοπ καταγράφεται μια τάση. Ο κόσμος δεν είναι τυχαίο που φαίνεται ότι είναι στα κάγκελα με τον Τσίπρα. Αυτό είναι αλήθεια. Ρωτάνε στα γκάλοπ: «Έχετε απογοητευτεί με τον Τσίπρα»; Γιατί δεν ρωτάνε όμως: «Με ποιο έχετε γοητευτεί»; Γιατί παραλείπετε η επόμενη ερώτηση; Μου βγάζει μια κακομοιριά.

-Τι θα ήθελες να κάνεις στην τηλεόραση;

Αυτήν την στιγμή θέλω την ηρεμία μου, γιατί παίρνω διάφορα προσωπικά προβλήματα. Αυτό όμως που θα ήθελα για να ξεφύγω θα ήταν να γύριζα το θεατρικό έργο «Θεέ μου τι σου κάναμε;» ως μια τηλεοπτική σειρά. Θα έχει πλάκα. Ωραία κωμωδία. Αν θα ήθελα να γίνω κάτι είναι να γίνω ο νέος FINOS της τηλεόρασης. Να είχα ένα στούντιο παραγωγής σειρών, ταινιών που να μοιράζονται σε όλα τα κανάλια και να αξιοποιήσω όλο το δημιουργικό δυναμικό της χώρας σε ένα καινούριο προσανατολισμό. Αυτό για μένα είναι κάτι. Εγώ όταν έκανα τους «Μήτσους» τους έκλεισα σ’ ένα στούντιο, αλλά λειτούργησα το συναίσθημα της κωμωδίας.

Ο Φίνος χώρισε τους πρωταγωνιστές σε κατηγορίες. Ο Χατζηχρήστος είναι ο επαρχιώτης, ο Βέγγος τρέχει με άγχος, η Βασιλειάδου είναι η άσχημη που θέλουν να την παντρέψουν, ο Ηλιόπουλος είναι ο αφοπλισμένος που θέλει να αποκαλύψει την αλήθεια, ο Κωνσταντάρας είναι ο πενηντάρης που θέλει να τσιλημπουρδίσει. Ο καθένας είχε τον ρόλο του. Ο Φίνος διάλεξε τους υπαρκτούς χαρακτήρες μιας εποχής και τους ανέδειξε. Όπως και εγώ και στους «Μήτσους». Ο τσιγκούνης ας πούμε περνά σήμερα από τον σπάταλο και τον κοροϊδεύει, γιατί η κάθε εποχή φωτίζει τον κάθε χαρακτήρα διαφορετικά. Και όλη η ζωή είναι σε ποιο φωτισμό θα σε βάλει η μοίρα…

-Εμείς στην Ελλάδα έχουμε ωραίο φως;

Στην Ελλάδα έχουμε ένα ατού. Από πάνω μας έχουμε μια δυνατή λάμπα. Και πήραμε όλοι μαζί μια μαγκούρα και σπάσαμε αυτήν την λάμπα. Και βυθιστήκαμε σε ένα σκοτάδι άνευ λόγου. Το φως όμως δημιουργεί την μνήμη στους ανθρώπους. Δεν μπορεί να θυμηθείς μια χώρα με λάθος φωτισμό. Φεύγει από τη μνήμη σου. Η Ελλάδα έχει χρώματα που το φως τα αποτυπώνει δυνατά στο φiλμ. Δεν είναι τυχαίο που είμαστε μια χώρα με παντζούρια στα σπίτια;Στην Βόρεια Ευρώπη δεν έχουν.

-Τι θέλεις για τον Λάκη;

Θα ήθελα να ζω ήρεμα και όχι με υστερία. Να ζω περισσότερο χρόνο στην Πάρο, να γράφω. Η ζωή μου είναι ζωή μου, το θέατρο είναι θέατρο, ο κινηματογράφος, κινηματογράφος και η τηλεόραση, τηλεόραση. Δεν μπερδεύω τα πράγματα. Περισσότερη έχω ανάγκη να ζω με τους δικούς μου ανθρώπους.

-Από που αντλείς δύναμη;

Από την αλήθεια μου. Ότι αυτό που λέω είμαι εγώ. Η σάτιρα είναι ένα πουλί που πετάει ελεύθερο και μπορεί ο καθένας να το πυροβολήσει. Αλλά δεν μπορεί ένα πουλί να κάνει σκόντο στα φτερά του. Να κάνω σκόντο στο πέταγμα; Φαντάσου ένα αετό να κουτσοχτυπάει τα φτερά του και να χάσει την χαρά των απλωμένων φτερών του στον ουρανό. Να σταματήσω να μιλάω; Με κατηγορούν γιατί έχω διαφορετική σκέψη. Έχω βγει λοιπόν από την κρυμμένη Ελλάδα και μιλάω. Είμαι σαν μια κάλτσα σε ένα σαλόνι και λέω υπάρχω και εγώ μέσα σε αυτό το σπίτι. Θέλουν οι άνθρωποι κάτι να ζωντανεύει το νου τους; Είναι πολύ εύκολο να σωπάσουν όλα. Θα δουν στην διαδρομή ότι θα τους κουράσει η ομοιογένεια του τίποτα, η σαχλαμάρα.

-Άρα στην πολιτική το αισθητήριο μας, πρέπει να αλλάξει;

Ναι. Αν το όχημα δεν ήταν το σωστό δεν σημαίνει ότι η αναγκαιότητα να φύγουμε από εκεί που είμαστε έπαψε να υπάρχει. Αν το σπίτι καίγεται και δεν ανοίγει η μια πόρτα δεν κάθεσαι να καείς . Πας στην δεύτερη πόρτα. Πας στην τρίτη πόρτα. Όλοι μας έχουμε το δικαίωμα να δοκιμάσουμε τις εξόδους κινδύνου σε μια εποχή που τελείωσε. Ας μου υποδείξει κάποιος που θα φύγω όχι πως θα υποταχθώ.

-Η ευτυχία στη ζωή ποια είναι;

Να μην σου φορτώσουν στην ζωή μεγαλύτερα όνειρα από αυτά που έχεις. Και συνήθως οι φωνές από το περιβάλλον σου σε πάνε σαν gps σε λάθους δρόμους. Οι μανάδες υποχρεώνουν στην Ελλάδα τα παιδιά τους να ζουν σε ένα όνειρο μεγαλύτερο και το βάρος της βαλίτσας ,είναι μεγάλο από τις ενοχές. Τα μικρότερα όνειρα που χωράνε μέσα σου είναι ωραία, αρκεί να είναι δικά σου. Αλλιώς αρρωσταίνεις.

Εμένα δεν με βάλανε σε μεγάλο όνειρο. Αλλά από παιδί ήξερα τι ήθελα να κάνω. Ο πατέρας μου με ήθελε δικηγόρο στην Λάρισα. Και καλά έκανε που ήθελα να μορφωθώ, να σπουδάσω. Πιστεύω στα γράμματα Με την γνώση δεν σουλατσάρει ο καθένας μέσα σου, τον πετάς. Η τέχνη ναι, δεν είχε θέση στο σπίτι μας. Μόνος μου πήγαινα σινεμά. Αλλά την πληροφορία του ηθοποιού την είχα από μικρός μέσα μου. Στην διαδρομή της ζωής αποκτάς διάφορες διαστάσεις. Σε πάει η ζωή μόνη της. Η μητέρα μου με έμαθε ωστόσο να είμαι προσγειωμένος. Πεθαίνοντας η μητέρα μου, ενηλικιώθηκα απότομα. Κυνηγήθηκα λοιπόν ως ενήλικας, αλλά ευτυχώς γλίτωσα το παιδί που είχα μέσα μου.